واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۳۰ دی ۱۳۹۲ - ۱۱:۱۸
به اعتقاد یک جامعهشناس نه تنها با افزایش هرم سنی و بالا رفتن نرخ بیکاری، سازمان تامین اجتماعی برای تامین مخارج بازنشستگان با مشکل مواجه خواهد شد بلکه با تغییرات سبک زندگی خانوادهها، در آیندهای نه چندان دور از بوی تعفی که ساختمانها را فراخواهد گرفت، متوجه مرگ سالمندان و با یک فاجعه انسانی رو به رو خواهیم شد. غلامرضا علیزاده در گفتوگو با خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، میانه جمعیتی کشور از 28.5 سال به 31.5 سال رسیده است، یعنی سه سال میانه سنی کشور پیر شده و این نشان دهنده افزایش جمعیت سالمندان است، به گونهای که در 20 سال آینده هرم سنی جمعیتی افراد 65 سال به بالا دو رقمی خواهد شد. وی با بیان این که افزایش سالمند در جامعه آثار اجتماعی متعددی را در پی خواهد داشت، اظهار کرد: با افزایش سالمند در جامعه، هزینههای درمان و داروی کشور افزایش خواهد یافت، به همین دلیل سازمان تامین اجتماعی و بیمه سلامت با هزینههای اجتماعی بسیار بالا برای پوشش نیازهای سالمندان مواجه خواهند شد. علیزاده با اشاره به نرخ بیکاری گفت: یکی دیگر از مشکلاتی که سازمان تامین اجتماعی با آن رو به روست، مسئله بیکاری است که در خوشبینانه حالت 14 درصد است. به گفته وی، سازمان تامین اجتماعی باید از طریق انتقال افراد یک ورودی داشته باشد تا بتواند اجتماع را تحت پوشش خود در بیاورد، اما نرخ بالای بیکاری باعث خواهد شد تا در سال آتی صندوق تامین اجتماعی فقط خروجی داشته باشد و به مرور زمان با مشکل پرداخت حقوق به بازنشستگان رو به رو شود. وی افزود: راهحل این مساله در این است که اقتصاد کشور به سمت بخشهای خصوصی سوق یابد تا اصل 44 که بنا بود تصدیگری دولت را به 20 درصد کاهش دهد محقق شود و کارآفرینی افزایش یابد تا اقتصاد کشور به پویایی لازم رسد. عدم توجه به سالمندان در معماری شهری این جامعهشناس با اشاره به معماری شهری به عنوان یکی از مشکلات اساسی سالمندان عنوان کرد: متاسفانه در معماری شهری ما هیچ جایی برای سالمندان دیده نشده است. در معماری داخلی ساختمان نیز مکانی برای زندگی سالمند با خانواده تعریف نشده است؛ به طور مثال شهرداری به ساختمانهای چهار طبقه اجازه احداث ساختمان بدون آسانسور را میدهد درحالی که فردی که در طبقه چهارم ساختمان زندگی میکند اگر سالمند شد چگونه نیازهای خود را برطرف کند؟ وی افزود: شهرداری همان گونه که شناسنامه فنی ساختمان را صادر میکند باید سازندگان را ملزم کند تا در معماری ساختمانهای حتی کوچک جایی برای سالمندان دیده شود تا کودکان از سنین کم متوجه شوند که سالمند عضوی از خانواده است. علیزاده با بیان این که سبک زندگی امروزی خانواده، سالمندانی تنها و بیکس را در آینده به وجود خواهد آورد، اظهار کرد: افزایش سن ازدواج سپس افزایش سن فرزندآوری آن هم به تعداد کم، باعث خواهد شد تا پدر و مادرها زمانی که پیر شدند هیچ کس را نداشته باشند و تنها در گوشهای رها شوند. وی افزود: اگر امروز فکری به حال این وضعیت نشود، در آیندهای نزدیک با فاجعهای انسانی رو به رو خواهیم بود که از بوی تعفن ساختمانها متوجه مرگ سالمندان میشویم. «کمبود مراکز نگهداری از سالمندان» این جامعهشناس بااشاره به کمبود اماکن و مراکز نگهداری از سالمندان گفت: خانههای سالمندان دولتی آن قدر شلوغ است که افراد در نوبت میمانند تا با فوت سالمندی آنها پذیرش شوند. مراکز خصوصی نیز گاهی هزینههایی بالغ بر یک میلیون و هشتصد هزار تومان در هر ماه از افراد دریافت میکنند که آن هم فقط افرادی با شرایط خاص همچون داشتن وزن کم و سرپا بودن به گونهای که کارهایشان را خودشان انجام دهند پذیرش میکنند و فقط خدمات هتلینگ به معنای ارائه غذا و نگهداری اولیه را انجام میدهند. «برخورد نامناسب با سالمندان در مراکز نگهداری» علیزاده با بیان این که متاسفانه گزارشهای خوبی از مراکز خصوصی نگهداری از سالمندان به گوش نمیرسد، گفت: سالمندانی که دچار آلزامیر هستند با بیمهری و ناملایمات رو به رو میشوند و چون مراکز به دنبال هزینههای اندک هستند افراد غیر متخصص را استخدام میکنند به همین دلیل این افراد با سالمندان رفتار مناسبی ندارند. «خانههای فرهنگ در محلهها جایی مناسب برای نگهداری موقت از سالمندان» وی با بیان این که برای سالمندان نیاز به نهادسازی داریم، افزود: در حال حاضر تنها نهاد مربوط به سالمندان بهزیستی است که آن هم آن قدر مسوولیتهای مختلف دارد که به کارهای اصلیاش نمیتواند رسیدگی کند. علیزاده با اشاره به خانههای فرهنگ در محلهها اظهار کرد: میتوان از ظرفیت خانههای فرهنگ در محلات که توسط شهرداری احداث شده است برای نگهداری سالمندان استفاده کرد، به گونهای که با کمی تغییر در معماری آنها میتوان مکانی برای سالمندان تعبیه کرد تا هر خانواده اول صبح سالمند خود را به آنجا بسپارد و پس از پایان روز آنها را تحویل بگیرند. وی افزود: با طبقهبندی سالمندان براساس توانمندیها و استعدادهایشان میتوان کارهای مختلف به آنها سپرد تا احساس مفید بودن کنند چرا که احساس مفید بودن بیماریهای آنها را نیز کاهش میدهد و با این کار جامعه نیز تشویق میشود تا سالمند با خانواده زندگی کند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]