واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: برزيل حالا مدعي قهرماني است رد پاي فيل بزرگ روي موفقيت سلسائو
فضاي اولين كنفرانس خبري لوييز فيليپه اسكولاري پس از بازگشت او به نيمكت تيم ملي برزيل بهعنوان مربي آكنده از شك و ترديد بود. به هر حال آن موقع انتهاي ماه نوامبر سال 2012 بود و او داشت هدايت تيمي را بر عهده ميگرفت كه توسط خيليها زير سوال رفته بود. در واقع آن موقع اسكولاري تنها از يك چيز مطمئن بود: «در اين مقطع زماني، ما جزو بختهاي قهرماني در جام جهاني نيستيم.» جمله اسكولاري شايد براي آنهايي كه توجه چنداني به شانسهاي برزيل در آن زمان نداشتند، يك اظهارنظر غيرقابل تصور بود. اسكولاري داشت درباره تنها تيم تاريخ فوتبال حرف ميزد كه 5 بار جام جهاني را برده است و در دوره بعدي اين رقابتها هم ميزبان است. او درباره تيمي حرف ميزد كه در آن نيروي محركه تيم گروهي از بازيكنان جوان آيندهدار بودند كه سردسته آنها يكي از سوپراستارهاي دنياي فوتبال خواه بود اما در حقيقت برزيل از يك دوره گذار عبور كرده بود، دورهاي كه منجر به اخراج مانو منزس شده بود، همان كسي كه 2 سال پيش از اسكولاري ماموريت هدايت سلسائو را قبول كرد، ماموريتي كه قهرمان در جام جهاني تنها بازده مثبت براي آن تلقي ميشد. جانشين منزس خوب ميدانست كه مسووليتي كه پذيرفته در چه مقياسي است. او در همان كنفرانس مطبوعاتي اولش گفت: «البته كه ما موظف به بردن جام جهاني هستيم. شايد الان روي ما بهعنوان بخت قهرماني حساب نكنند اما تا زماني كه رقابتها آغاز شد خودمان را در ميان مدعيان قرار خواهيم داد. هرچقدر بتوانيم تلاش ميكنيم تا اين اتفاق رخ دهد.» خيليها تصور ميكردند گفته اسكولاري تنها يك اظهارنظر «پهلوانپنبهاي» يا فانتزي از سوي مربي باشد كه طبق نظر منتقدانش هيچ بويي از فوتبال مدرن نبرده است اما حرفهاي اسكولاري روز يكشنبه 30 جون سال جاري (9 تير) درست از آب درآمد زماني كه ماراكانا براي برگزاري جشن قهرماني برزيل در جام كنفدراسيونها با شكست 3-صفر اسپانيا در بازي فينال غرق در شادي شد. اعتماد به نفس و جرات خطاب كردن خود بهعنوان يكي از مدعيان قهرماني در جام جهاني دوباره به سلسائو برگشت. زماني كه اسكولاري هدايت برزيل را پذيرفت كمي بيشتر از 18 ماه به آغاز جام جهاني باقيمانده بود و به نظر بسياري روي تيمي كه او در جام جهاني 2002 كره و ژاپن قهرمان كرد ميشد بيشتر از تيم فعلياش حساب كرد. با وجود تشكيل تيمي كه اكثر بازيكنان آن را لژيونرهاي شاغل در فوتبال اروپا تشكيل ميدادند، اسكولاري بار ديگر نتوانست طلسم ناكاميهاي كشورش در بازيهاي المپيك را بشكند و مدال طلاي المپيك را براي كشورش كسب كند. نگاههاي انتقادآميز به تيم اسكولاري بيشتر شد زماني كه اين تيم در چند بازي دوستانه نخست خود به رقباي اصلياش باخت. با وجود افت اعتماد به نفس شاگردان، اسكولاري از روبرو كردن آنها با تيمهاي بزرگ در همان بازيهاي دوستانه ابتداي كارش هيچ باكي نداشت. او ميدانست كه اين بهترين راه براي تشخيص عيار بازيكنانش است. البته اين كار در عين حال باعث تداوم نتايج ضعيف سلسائو قبل از مشخص شدن هسته اصلي آن براي حضور در جام كنفدراسيونها شد. اين نتايج ضعيف شامل 2 شكست به آرژانتين، يك تساوي و يك شكست برابر انگليس و همچنين قبول شكست برابر آلمان و فرانسه بود. با اين حال برزيل در كل به شدت از تجربهاي كه در اين بازيها كسب كرده سود برد. بعد از 6 ماه اسكولاري توانست نتيجهگيري كند كه تيمش در كدام بخشها نياز به تقويت دارد تا او به هدفش نزديكتر شود: «هدف اصلي ما قهرماني در جام جهاني است. در پايان سال 2012 ما به كنفدراسيون فوتبال برزيل گزارش كار خود را ارائه و اعلام كرديم چه كارهايي قبل از شروع اين رقابتها بايد صورت بگيرد. در طول دوره آمادهسازي براي اين رقابتها ما از مسوولان خواستيم يكسري بازيهاي دوستانه با تيمهاي طراز اول را براي ما ترتيب دهند تا بازيكنان ما خودشان را براي بازيهاي سخت آماده كنند.» با مشخص شدن هسته اصلي تيم ملي برزيل، گام بعدي اسكولاري هويت دادن به تيمش بود. برزيل بازيكنان هجومي جوان و بااستعدادي مانند نيمار و اسكار داشت و در كنار آنها از حضور مدافعان باتجربه و طراز اولي مانند تياگو سيلوا و دني آلوز نيز بهره ميبرد. برنامه اسكولاري ساخت يك تيم با تركيبي از اين 2 گروه بود.
فضاي پيشرفت
خيليها از جام كنفدراسيونها بهعنوان جام آمادهسازي براي جام جهاني سال پس از آن ياد ميكنند اما مطمئنا قهرمان در جام كنفدراسيونها ضمانتي براي قهرماني در جام جهاني نيست. كارلوس آلبرتو پريرا ميتواند دراين باره شهادت دهد. او همان كسي بود كه با تيم ملي برزيل در سال 2005 در آلمان قهرمان جام كنفدراسيونها شد. دونگا در سال 2006 هم همين افتخار را در آفريقاي جنوبي تكرار كرد اما هيچ كدام از اين 2 مربي نتوانستند سال پس از آن برزيل را قهرمان جهان كنند. با اين حال قهرماني كه اسكولاري امسال با برزيل در جام كنفدراسيونها گرفت با قهرمانيهايي كه پريرا و دونگا كسب كردند فرق دارد. او در شرايطي اين افتخار را كسب كرد كه تا پيش از آن تيمش حتي جزو 10 تيم اول رنكينگ فيفا هم نبود. اين قهرماني بيانگر چيزي نبود جز اينكه اسكولاري مسبب پيشرفتي چشمگير در سلسائو شده است. شايد منطقي باشد انتظار داشته باشيم، بسياري از بازيكناني كه در جام كنفدراسيونها ژاپن، مكزيك، ايتاليا، اروگوئه و اسپانيا را در بازيهاي متوالي شكست دادند، همان كساني باشند كه هسته اصلي سلسائو را در جام جهاني 2014 تشكيل دهند. تا قبل از روز 7 ماه مه زماني كه فهرست نهايي بازيكنان برزيل اعلام شود، مردان اسكولاري تنها يك بازي دوستانه ديگر برابر آفريقاي جنوبي در ماه مارس برگزار ميكنند اما اين بدان معنا نيست كه فهرست بازيكنان اسكولاري بسته شده است. اسكولاري هنوز هم به سراسر اروپا سفر ميكند تا عملكرد ستارههايي كه ممكن است از چشم او پنهان ماندهاند را تماشا كند. لحن صحبت اسكولاري در كنفرانسهاي خبري اخيرش شايد با نحوه صحبت كردن او در اولين كنفرانس خبرياش فرق چنداني نداشته باشد اما مطمئنا اكنون نگاه آنهايي كه پس از شنيدن حرفهاي اسكولاري در كنفرانس مطبوعاتي اولش پوزخند زدند خيلي فرق كرده است.
منبع: سايت فيفا
پنجشنبه 5 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران ورزشی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]