واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: شمس الواعظين درباره روزنامه نشاط: ظاهرا مانعي نيست اما منتشر نميشود
با اين وضع آيا ما حق نداريم كه بگوييم در حوزه رسانه ها هيچ تغييري در دولت جديد صورت نگرفته است؟ و آيا مي توان ادعاي دولت تدبير و اميد در موضوع تغيير رويكرد ها و سياست ها را بدون توجه به سنجش آن در ميدان عمل پذيرفت؟
ماشاالله شمس الواعظين در خصوص انتشار روزنامه نشاط گفت: هيچ مانعي ظاهرا وجود ندارد. همه مسئولان نيز در اين زمينه تشويق ميكنند. اما هيچ اتفاق مثبتي هم در زمينه انتشار روزنامه نشاط نميافتد. با اين همه ما محكوم به اميديم.
اين روزنامه نگار در گفتوگو با خبرنگار ايلنا در خصوص انتشار روزنامه نشاط به سردبيري خود وي كه مدتي است وعده انتشار آن داده شده اما هنوز زمينههاي قانوني لازم براي آن فراهم نيامده اظهار داشت: اگر نشانه مثبتي براي فعاليت مطبوعاتي يك گروه از روزنامه نگاران كشور وجود نداشته باشد دولت تدبير و اميد كجا و در كدامين حوزه اجتماعي يا فرهنگي ميتواند اعتبار و موقعيت مثبتي در زمينه وعدههايي كه داده كسب كند؟
سردبير روزنامههاي جامعه و توس افزود: هم اكنون حدود ۴ ماه است ميكوشيم با تمام توان موضوع از سرگيري فعاليت مطبوعاتي خود را حداقل در بخشي از دستور كار مسئولين قرار دهيم. گفتوگوها با وزير ارشاد و زيرمجموعههاي اين وزراتخانه و ديگر نهادها و شخصيتهاي تاثيرگذار براي فهم علت يا علل بيتوجهي آنها به حق ما براي انجام عمل مطبوعاتي تاكنون به نتيجه ملموسي نرسيده است. اما من همچنان اميدوارم و جز اميد چاره ديگري هم ندارم.
شمس الواعظين در پاسخ به اين سوال كه آيا گمان نميكنيد برخي تحليلها از عملكرد گذشته مانع عملي شدن وعده انتشار روزنامه نشاط شده است؟ اظهار داشت: ما اساسا با تجديد حيات گذشته در زمان فعلي مخالفيم و با تئوري آن به دليل تعارض ماهيت و مسائلش با رشته نيازهاي زمان كنوني چندان تمايلي نداريم. بنابراين اگر اين هراس و وحشت وجود داشته باشد كه فعاليت مطبوعاتي ما ميخواهد فصول گذشته را احيا كند اين نشان ميدهد كه ما بايد در حرفهاي بودن خود شك و تريد كنيم؛ زيرا حرفهاي بودن يعني انجام كاري متناسب با زمانه و نيازهاي آن. ما نميتوانيم در شرايط كنوني كار مطبوعاتي گذشته را تكرار كنيم. خلاقيت و ابداع و ظرافت كار مطبوعاتي در عصر پرشتاب انتشار اطلاعات اقتضا دارد كاري به كلي متفاوت با گذشته ارائه كنيم.
وي تصريح كرد: بنابراين ترس از احياي گذشته ترس بيموردي است. ميماند سياستهاي دولت كنوني در قبال حقوق مردم براي انجام كار مورد علاقه خود در چارچوب قانون و مقررات. در اين زمينه مايل نيستم ببينم كه هيچ تفاوتي بين رويكرد دولت فعلي و قبلي در عرصه فرهنگي ملاحظه نميشود. زيرمجموعه وزارت ارشاد به ويژه معاونت مطبوعاتي در گذشته و در دولت قبلي نيزبا آغوش باز درست همين طور كه معاونت فعلي عمل ميكند اهالي مطبوعات را ميپذيرفت و با آنان گفتوگو ميكرد. اما بينتيجه و بدون كوچكترين اثرگذاري در تغيير وضع.
اين روزنامه نگار با بيان اينكه اين درست همان رفتاري است كه از اين معاونت جديد در وزارت فرهنگ و ارشاد ديده ميشود تاكيد كرد: با اين وضع آيا ما حق نداريم كه بگوييم در حوزه رسانهها هيچ تغييري در دولت جديد صورت نگرفته است؟ و آيا ميتوان ادعاي دولت تدبير و اميد در موضوع تغيير رويكردها و سياستها را بدون توجه به سنجش آن در ميدان عمل پذيرفت؟
شمس الواعظين در پايان با بيان اينكه ظاهرا هيچ مانعي در اين راه وجود ندارد و همه هم مشوق هستند گفت: با اين همه هيچكس براي تغيير اين اوضاع كاري انجام نميدهد. من محكوم به اميدم. زيرا به جز اميد بايد به دنبال تفسير ديگري براي وضعيت خود باشيم. اميد يك واژه نيست. فرايند تحقق آرزوهاست. ما نيز در فرايند تحقق آرزوهايمان به سر ميبريم.
چهارشنبه 4 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]