واضح آرشیو وب فارسی:فارس: يادداشت/ حسين قديانينبض حوادث جهان دست حسين(ع) است
اگر دشمن امتيازات خود را دارد، امتياز بزرگ ما به حسين(ع) است، امام اربعينيان، حضرت سيدالشهدا، بالاترين نماد اسلام انقلابي است، دقيقاً همان اسلامي كه دشمن نميخواست در منطقه حاكم شود.
به گزارش سرويس فضاي مجازي خبرگزاري فارس، حسين قدياني امروز سه شنبه 3/10/92 طي يادداشتي در روزنامه وطن امروز نوشت: آقاسيدالشهدا، آن از عاشورايش، اين هم از اربعينش. تازه ما «ظهور» را هم از چشم دلرباي ارباب ميبينيم. اينك اما همه نگاهها معطوف به كربلاست. امام ما را همه ميشناسند. نشان به نشان غوغاي فراملي كربلا، نبض حوادث جهان، دست خون حسين است و بس. دشمن و اصحاب صلح با بطالين، هرگز سيلي به اين محكمي نخورده بودند كه ديروز خوردند. توافق اصلكاري، توافق ابناي آدم با قيام حسين بنعلي(ع) است. اينك روي ميز بشريت، «گزينه كربلا» ميدرخشد. و دست بالاتر از آن «زيارت اربعين» است. تو گويي، اين فقط خون حسين(ع) نيست كه بر شمشير يزيد و يزيديان پيروز شده، اشك بر سالار شهيدان هم پرچمش بالاست، اربعين هم پرچمش بالاست. به كوري چشم همه كساني كه اسلام را منهاي سياست و جنگ و جهاد و عقيده و انقلاب و دشمنشكني و كفرستيزي ميخواهند و صدالبته به كوري چشم استكبار اينك ديگر جهانيترين فرد هستي، حضرت حسين بن علي(ع) است و اين مهم، بلاشك متاثر از انقلاب اسلامي خميني بت شكن بوده است. اين درست كه انقلاب اسلامي ملت ايران، خود طفيلي انقلاب عاشوراست اما جهانيان، حسين(ع) را سي و چند سال بعد از انقلاب اسلامي، بهتر و بيشتر ميشناسند. لبيك انقلاب اسلامي به نداي هل من ناصر حسين(ع) كار خود را كرده است. چه كسي بود كه ميخواست براي منطقه غرب آسيا، نقشه راه اسلام منهاي سياست و جهاد و مقاتله بكشد؟! هماينك ببيند نقش اربعين را بر صفحه روزگار. اگر تا قبل از انقلاب اسلامي ملت ما، گزاره «حسين(ع)، جهانيترين فرد روزگار»، فقط براي اهل دل قابل تشخيص بود، اينك به هزار و يك دليل، اين تنها اسلام با قرائت خون حسين(ع) است كه بر قلب اولاد آدم حكومت ميكند. اربعين، نمونه برعكس هم دارد، بياورد دشمن! عاشورا مثال برعكس هم دارد، رو كند دشمن! اين، روز ما بود كه چه باشكوه بود. همه از همه جاي عالم آمده بودند كربلا. روز دشمن كجاست؟! امام ما حسين(ع) جايگاهش نزد جهانيان روشن است. كجايند اسلاف قبيله شبپرستان؟! چه بسيار كه شهداي ما در دوران قشنگ دفاع مقدس در وصيتنامههايشان مينوشتند؛ «ما كربلا را براي خود نميخواهيم، براي نسلهاي بعد ميخواهيم». اينك سر رسيدهاند نسلهاي بعد. راهپيمايي فراملي و جهانشمول اربعين، اثبات اين اعجاز است كه خون پدران ما در خاك شلمچه و فكه همچنان در جوش و خروش است. آري، آنچه تعبير ميشود خواب نيست، خون است. آنان كه در همين چند وقت اخير مرتب خواب آمريكا را ديدند، ديروز سيلي از كنگره عظيم اربعين خوردند. دنيا عاشق انتقام خون حسين(ع) است، نه توافق با يزيد. دنيا توافق دارد با ابرمرد علقمه و شايد زينب(س) همين روزها را ميديد كه ميفرمود؛ «ما رأيت الا جميلا». ميپرسي؛ چه رخ داده است در كربلا؟ ميگويم؛ دقيقا عكس آن كه استكبار براي بينالنهرين و بينالحرمين ميخواست! عزم دشمن بر آن بود كه روح جهاد را از اين خاك بگيرد، غافل از اينكه اسلام منهاي سياست و خون، چون اسلام منهاي حسين بن علي(ع) است، هرگز خريدار ندارد. سران كاخ رسوا و روسياه سفيد، چه نقشهها كشيدند بلكه جهان را از شيعه بترسانند، غافل از اينكه شيعه با امام عاشورا ميآيد، شيعه با دست پر ميآيد، شيعه با كربلا ميآيد... و شيعه با «محبوبيت» ميآيد. آنچه ديروز در جاي جاي جهان، بويژه در جاي جاي ايران، بالاخص در بينالحرمين عباس(ع) و حسين(ع) گذشت، ثمره كاملا معنيدار سياست شيعههراسي بود! حالا از نجف تا كربلا، هم از عربستان زائر دارد، هم از خود آمريكا. اين سيلي بسي محكمتر از آن است كه با ننگ هيچ توافقي پاك شود. دشمن در ميدان اصلكاري، سالهاست كه به خون سرخ حسين(ع) باخته است، در ميادين فرعي و توافقات بيروح، دنبال كدام پيروزي حداقلي ميگردد؟! راه اصلكاري، راه اربعين است كه دقيقا خلاف خواست دشمن به تحقق پيوست، ليكن در كوچه پس كوچههاي روزگار هم، تا مردي از سلاله حسين(ع) رهبر انقلاب است، منتهااليه هر شبهتوافقي، به رسوايي بيشتر دشمن منجر خواهد شد و به نفرت بيشتر جهانيان از استكبار.
ما آن روز را هم انشاءالله ميبينيم. اگر دشمن امتيازات خود را دارد، امتياز بزرگ ما به حسين(ع) است. امام اربعينيان، حضرت سيدالشهدا، بالاترين نماد اسلام انقلابي است. دقيقا همان اسلامي كه دشمن نميخواست در منطقه حاكم شود، اربعين نمادش، دل برده از عالميان. ديروز هيچ كم از عاشورا نداشت، و از اين پس، هر روز كه بر ما بگذرد، همين است. دشمني كه ميخواست شيعههراسي كند و دوست ناداني كه ميخواست جهاد را تعليق كند، اين هر دو، فكر اربعين را نكرده بودند! كاخ هر كاخي كه ميخواهد باشد، خاك هر خاكي، و روزگار هر روزگاري... از شام زمان، آنچه هرگز خاموش نميشود، صداي خطبه دشمن شكن خانم زينب(س) است. «اگر اسلام منهاي ايستادگي، اسلام منهاي اربعين است، پس ما به شرط حسين(ع) و زينب(س)، مسلمانيم». ديروز حرف حساب هستي اين بود! ديروز حرف حساب كربلا اين بود؛ حتي اين قيامت عظمي هم براي خون حسين(ع) انتقام نميشود. رسما قيام لازم است. تكيه بايد بزند مردي به كعبه... .
بازگشت به صفحه نخست گروه فضاي مجازي
انتهاي پيام/
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]