محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802723015
عمل خالص عملي است كه غير از خدا كسي آنرا تجليل نكند/ ماجراي سفره انداختن زن بي حجاب براي حضرت زهرا(س)
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: عمل خالص عملي است كه غير از خدا كسي آنرا تجليل نكند/ ماجراي سفره انداختن زن بي حجاب براي حضرت زهرا(س)
حجت الاسلام علوي تهراني در دانشگاه امام صادق(ع) با بيان اينكه عمل خالص آن عملي است كه اراده نكرده باشد كه كسي غير از خدا آن عمل را حمد و ثنا و تجليل كند، گفت: اگر هم مي خواهد صدقه بدهد در مقابل دوربيني كه در مقابل هفتاد ميليون است، نه، چنان بدهد كه دست چپ از دست راست پيدا نكند.
به گزارش خبرگزاري مهر، حجت الاسلام والمسلمين علوي تهراني در شب اربعين در مسجد دانشگاه امام صادق به ارائه سخن پرداخت كه اكنون گزارش آن از نظر شما مي گذرد.
آنچه كه مسلم است دنياي ما را مال مي سازد. بر اساس مالي كه داري يك موقعيت اجتماعي را كسب مي‌كني. صاحب‌خانه مي شوي، صاحب كارخانه مي شوي، صاحب ويلا مي شوي به بالا… . اما بر اساس جهان‌بيني ديني ما، يك چيزي داريم به نام آخرت. مرتبه ديگري از زندگي ما وجود دارد نشئه ديگري از زندگي وجود دارد كه اسمش آخرت است. آخرت ما را چه چيزي مي‌سازد؟سؤال اين است. در مقام جواب حديثي را از ساحت مقدس حضرت امام هادي (ع) نقل مي‌كنم و همين را مطلع بحثم قرار مي دهم و موضوع بحثم قرار مي دهم. امام مي‌فرمايد: «الناسُ فِي الدُنيا بِالاموال و فِي الآخره بالاعمال: دنياي مردم را مال مي سازد و آخرت مردم را عمل مي سازد»
پس اگر كسي بخواهد رهسپار آخرت بشود، آخرتي كه تقسيم شود به بهشت و جهنم، اين محصول عمل ماست. وجود نازنين حضرت اميرالمؤمنين(ع) مي‌فرمايد: «لاتَكن مِن مَن تَرجوا الآخره بغير عمل: از گروه كسان بدون عمل كه در آرزوي آخرت خوش هستند نباش.» آرزوي خوش در سايه عمل است. مستحضر هستيد كه يكي از اعتقادهاي حقه شيعه، اعتقاد به معراج است و مستحضر هستيد كه در تاريخ ما و در روايات ما آمده است كه پيغمبر ۱۰۱ معراج داشتند و قرآن كريم يك موردش را در دو سوره بيان كرده. در شب معراج پيامبر مي‌فرمايد كه در مرحله‌اي ديدم كه يك عده از ملائكه مشغول كار هستند. يك درخت مي‌كارند، چند درخت مي‌كارند دست از كار مي‌كشند، چند درخت مي‌كارند دست از كار مي‌كشند. از جبرييل سؤال كردم گفتم دارند چه كار مي‌كنند؟ گفت: آقا اينها دارند بهشت اهل ايمان را مي‌سازند.
رسول اكرم فرمودند: پس چرا يكسره كار نمي‌كنند و دست از كار مي‌كشند؟ در مقام جواب عرض كرد: آقا اينها منتظر ملات هستند از جانب پايين. عمل خيرشان كه بالا برسد تبديل ميشود به درخت. عمل خيرشان تبديل ميشود به آجر- كه تعبير آجر از بنده است- آن ملاتي كه در بهشت استفاده ميشود محصول عمل ماست. قرآن هم مي‌فرمايد: «يَوم تَجِد كُلُّ نَفسٍ ما عَمِلَت مِن خَيرٍ محضراً و ما عَمِلَت مِن سُوءٍ تَوَدُّ لَو انَّ بَينَها و بَينه أمداً بعيداً: هر عملي چه خير باشد چه شر آنجا حاضر ميكنيم منتهي كساني كه عمل بد انجام مي دهند آرزو مي كنند بين آنها و عملشان فاصله خيلي زيادي باشد» يعني اين عمل روبه او منسوب نكنند گناهي كه در اينجا با افتخار انجام مي‌دهد آنجا آرزو ميكند كه جزو پرونده اش نباشد. آخرت ما را عمل مي‌سازد. ترديدي در آن نيست. «يَوم تَجِد كُلُّ نَفسٍ بِما كَسَبَت رَهِينَه: هر انساني مرهون و وابسته آن چيزي است كه انجام داده است.» اين مقدمه اول.
مقدمه دوم: قيامت، عمل، بهشت و جهنم ما را مي‌سازد. ما به جهنم كار نداريم راجع به بهشت صحبت ميكنيم. چون اكتساب بهشت كار سختي است به دست آوردن جهنم خيلي فعاليت نميخواهد همان كاري نكردن خودش جهنم را مي‌آورد، لازم نيست غيبت انجام دهد همين كه كاري نكند مي رود جهنم). چقدر عمل با خود ببريم، از نظر كمي چقدر عمل با خود ببريم، خوب و مطلوب است؟ به دو حديث توجه بفرماييد: حديث اول آنكه: قال رسول الله: پيغمبر ما فرمودند، «لو كانَ لِرَجلٍ عَمَلُ سَبعينَ نَبِياً لستَقَلَّ عَمَله مِن شِدَّتِ ما يراه يومئذٍ: آدميزاد وقتي روز قيامت محشور مي شود آنقدر در عالم حشر سختي مي بيند كه گمان مي كند اگر عمل هفتاد پيامبر در نامه عملش باشد باز هم كم مي آورد.» دقت كنيد عمل هفتاد پيامبر!! و دقت كنيد چه كسي اين حرف را زده است، پيامبر اكرم(ص)!!
پس معلوم مي شود خيلي سخت است. حشرش سخت است، نشرش سخت است، حسابش سخت است، ميزانش سخت است، صراطش سخت است. اين قدر سخت است كه آدم خيال ميكند اگر عمل هفتاد پيامبر را داشته باشد به نظرش (اعمالش) كم مي‌آيد كه نكند مشكل پيدا كنم!!! حديث دوم: از ششمين جانشين بر حق وجود نازنين حضرت ختمي مرتبط وجود نازنين امام جعفر صادق(عليهما السلام) نقل شده كه ايشان فرمود: «لو نظر الناس إلي مردودِ الأعمال مِن السماء لَقالوا ما يقبل الله مِن أحدٍ عملا: «اگر مردم مي دانستند چقدر از اعمال را رد مي كنند، عمل مردودي در روز قيامت چقدر زياد است، يك بيانيه صادر مي كردند و مي گفتند خدا هيچ عملي را نمي پذيرد.» پس سخت است!!! پس
۱-بهشت با عمل ساخته ميشود.
۲- كثرت عمل سخت است
۳- چه عملي؟
قرآن كريم مي‌فرمايد: «مَن جاء بِالحَسَنَه» «كسي كه يك حسنه را با خودش بياورد» نه مَن عَمِل حسنه نه كسي كه حسنه را انجام مي‌دهد چه بسا شما در دنيا سال‌ها عمل انجام بدهي! اما به طرفت عيني همه را از بين مي‌بريم. اين ميشود عامل حسنه و نه كسي كه عمل حسنه را با خودش برده است. پس شما بايد حسنه را با خودت ببري! چه عملي؟ بناست بهشت بسازيم. آقايان فرمول بهشت ساختن را صاحب بهشت ميگويد، اگر كس ديگر به تو چيزي گفت دارد سرت كلاه مي‌گذارد. سوره مباركه آيه هشتاد و دو: «وَالذين ءامَنوا و عَمِل الصالحات أولئك أصحاب الجنه هم فيها خالدون:كساني كه ايمان دارند و عمل صالح انجام مي دهند اينان كساني هستند كه در بهشت خالد خواهند بود» پس از بنده و شما چي مي خواهند؟ عمل صالح.
پس در پرونده ات بايد عمل باشد. توي پرونده ات بايد عمل زياد باشد و بايد اين اعمال را با خود ببري و چهارمين ركن اين است كه اين عمل بايد عمل خالص باشد. حال عمل صالح چه ويژگي بايد داشته باشد؟ ما يك فعل داريم، يك عمل داريم، يك عمل خالص. نه فعل از ما مي‌خواهند، نه عمل از ما مي‌خواهند، بلكه عمل خالص مي‌خواهند. حال عمل صالح چه ويژگي بايد داشته باشد؟ بحث ما همين جاست.
عمل صالح عملي است كه سه شرط داشته باشد۱- در شرع مقدس به عملي مي‌گويند عمل صالح كه منبعث از ايمان باشد. آنقدر اين شرط موثر است كه هرجا از عمل صالح صحبت مي شود.اين شرط راهم با آن آورده اند كه بايد اهل ايمان باشيد. در يك كلام از امام صادق (ع) – خود ايمان معنا كردنش وقت مناسب مي‌طلبد و من يك شب ميهمان شما هستم- در يك كلام حقيقت ايمان را بيان مي‌كنند و تمام.
قال الصادق(ع): امام صادق (ع) فرمودند: «الايمان أن يُطاعَ الله وَ لا يُعصي: ايمان آن حقيقتي است كه موجب مي شود كه اطاعت خدا را بكني و معصيت نكني.» آن حقيقتي كه موجب مي شود تو يك عمل انجام بدهي يعني به دانش شما ايمان نمي‌گويند ولو متعلق دانش شما دانش دين باشد. مثال بزنم براي شما: هارون‌الرشيد- خليفه عباسي- دنبال اين موضوع بود كه يك نفر را پيدا بكند كه مستقيماً از خود پيغمبر روايت شنيده باشد. پيغمبر سال۱۱ هجري از دنيا رفتند مثلاً فرض بكنيد اين قضيه در سال۱۶۰ هجري هم اتفاق افتاده باشد كه دوران موسي جعفر(ع) باشد. ۱۶۰ را از ۱۱ هجري كم كن ببين طرف چندساله بايد باشد. اين آدم هم بايد يك آدمي باشد كه حداقل ۱۰ سالش بوده باشد كه حديث در يادش مانده باشد. يعني بي رودربايستي گفته بود: دنبال يكي بگرديد كه حرفي را از پيغمبر شنيده باشد و يادش مانده باشد و مشاعرش را از دست نداده باشد!! چنين چيزي كار سختي بود ولي از آنجايي كه جوينده يابنده است ولو هارون‌الرشيد باشد، گشتند يك نفري را پيدا كردند، به هارون خبر دادند كه ما يك نفري را پيدا كرديم كه از خود پيامبر حديث شنيده است و مي‌خواهد بيايد حديثش را براي تو بخواند. خيلي خوشحال شد گفت بيآوريدش منتها نه امروز ، يك روزي باشد كه اشراف و بزرگان قوم را دعوت كنم، يك سميناري را تشكيل دهم كه اين بيايد روايت باشد. به او گفتند كه تو رو به خدا تو از پيامبر حديث شنيدي؟ گفت: آري. درون يك چرخ گذاشتندش كه آفتاب نبيند و مهتاب بر وي نتابد كه مبادا جان از قالبش خارج بشود. به او گفتند كه تو رو به خدا تو از پيامبر حديث شنيده اي؟ گفت: آري خودم شنيدم. گفت: آن موقعي كه تو از پيامبر حديث شنيدي چند سالت بوده؟ گفت: ۱۵ سالم. گفت چي شنيدي؟ گفت من يك روايت از پيغمبر شنيدم، پيغمبر فرمودند: فرزندان آدم پير مي‌شوند اما دو خصوصيت در آنها جوان ميشود. «يَشِيبُ ابنُ آدَم و تشبُّ فيه خَصلَتان:الحرص و الطول العمل: ۱-آرزو طولاني و دست‌نيافتني تر مي شود ۲- حريص ميشود.
هارون صدا زد مسئول خزانه‌داري را و گفت: به او۱۰۰۰ سكه بدهيد- مال بيت‌المال است ديگه مال خودش نيست كه دلش بسوزد- به او دادند. پير مرد رفت و گفت: خداحافظ. نرسيده به در خروجي گفت: من با خليفه كار دارم به خليفه گفتند با تو كار دارد خليفه اجازه داد بيايد. گفت: آقاي خليفه اين ۱۰۰۰ دينار مرحمتي امسال است يا هرساله است؟هارون خنديد و گفت: « صدق رسول الله» پيغمبر راست گفت، «يَشِيبُ ابنُ آدَم و تشبُّ فيه خَصلَتان: الحرص و الطول العمل» راست گفت. بابا من گفتم: تو از اين در بري بيرون زنده نيستي!!! تو براي سال بعدت نقشه كشيدي كه اين سال بعد هم هست يا نيست؟ اين دانش دين رو داشت اما باور دين رو نداشت. ايمان فراتر از دانش دين است. ايمان يك مقوله‌اي است كه ايجاد انگيزه ميكند در انسان و نتيجه‌اش ميشود: «أن يُطاعَ الله وَ لا يُعصي»، بايد اين باشد. اين اولين خصيصه‌اي است كه عمل صالح بايد منبعث از اين معنا باشد.
آقا اين حرف‌هايي كه تو زدي يك آدم‌هايي هستند كه اهل ايمان نيستند خيراتشان خيلي بيشتر از ما مؤمنين است- البته ما مدعي ايمان هستيم، دلمون خوش است كه مي‌گوييم مؤمنيم. عناوين اينكه ما و شما مي‌گوييم، اينكه ما به شما مي‌گوييم استاد و شما به ما مي‌گوييد حجت‌الاسلام و اينها بين خودمان است. عناوين آنهاييشان اعتبار دارد كه خدا مي گويد، به خودمان مي‌گوييم مؤمن، آيا خدا هم ما را به عنوان مؤمن قبول دارد يا نه؟ ما همه مي گوييم كه دلمان ضعف ميره براي اميرالمؤمنين مي‌ميريم براي اميرالمؤمنين، خب اميرالمؤمنين هم ما رو قبول دارند يا نه؟ هميشه سؤال رو از آن طرف ديگر نيز بپرسيد، سؤال از اين طرف باعث ركود مي شود ، سؤال از آن سو باعث فعاليت مي گردد. اينكه من علي رو دوست دارم هيچ امتيازي نيست چون مسيحي‌ها هم علي را دوست دارند، اما اينكه علي من رو دوست داشته باشد اين واقعاً جنبه حركت ميشه براي ما، انگيزه ميشود براي ما
علي چه كسي را دوست دارد؟ علي، سلمان را دوست دارد، من كجا سلمان كجا چه شد سلمان شد سلمان؟سلمان داراي سه ويژگي شد. خب من چند تا از آن ويژگي‌ها را دارم؟ هيچي!! پس هيچي. پس هيچي، خيلي خودموني. خب آقا آمريكا يك موسسه دارد به دلار براي خيريه خرج ميكند اون وقت ميگويي خدا آن رو قبول نميكنه؟ پول ما را قبول ميكند؟ اينكه پول ما رو قبول مي‌كنند يا نمي‌كنند نمي دانيم! اما بيانيه براي غير اهل ايمان صادر مي كند كه، سوره مباركه نور آيه ۳۹: «وَالَّذينَ كَفَرُوا أعمالهم كَسَرابٌ ببيئه يَحسَبُهُ الظمآنِ ماءاً حتّي إذا جاءه لَم يَجِدهُ شيئاً: كساني كه كفر ورزيدند عمل آنها مثل سراب در بيابان است كه آدم تشنه آن را آب مي پندارد اما موقعي كه رفت نزديكش چيزي نيست»
مصداق «خَسِرَالدنيا وَ الآخره» شما اگر عمل صالح مي خواهيد بايد منبعث از ايمان باشد ايمان آن حقيقتي است كه موجب عمل بشود نه فقط يك دانش باشد. پس كافران چي؟؟ حكمش را قرآن مطرح كرده، من از خودم نگفتم. البته دشمني هم دارم چرا كه «سِلمٌ لِمَن سالِمَكم وَ حَربٌ لِمَن حارِبَكُم» چرا نداشته باشم. ملاك ما را اهل‌بيت مشخص كردند.
دومين خصوصيتش رو هم برايتان بگويم، عمل صالح بايد مطابق سنت باشد. قال رسول‌الله: پيغمبر فرمودند: «لا يُقبل قول إلا بالعمل وَ لا يُقبَل قولٌ و عملٌ إلا بالنيّه و لا يُقبَل قولٌ و عملٌ و نيّهً إلا بإصابه السنه» «هيچ گفتاري پذيرفته نيست مگر در سايه عمل باشد و هيچ قول و عملي پذيرفته نيست مگر در سايه نيت باشد و هيچ قول و عمل و نيتي پذيرفته نيست به جز اينكه آن مجموعه در دين ملاحظه شده باشد. يعني بايد عملي باشد كه از ساحت مقدس حضرت حق و يا پيغمبر عظيم‌الشأن و ائمه اطهار رسيده باشد و نه عملي كه از ناحيه من صادر شده باشد بايد مستند باشد. در زمان امام صادق(ع) يك عده آدم آمدند- خيلي آدم‌هاي نفهمي هستند بعضي‌ها- آمدند به امام صادق كه آقا يك كسي است خيلي خوب است ، خيلي آدم خوبيه- در مقابل مجموعه خوبي‌ها از كس ديگر دارند حرف مي‌زنند، دكان سازند در مقابل امام معصوم- امام صادق(ع)- حالا دانشگاه شما هم دانشگاه امام صادق است، بد نيست بدانيد كه امام صادق (ع) در بين امامان خيلي مظلوم است در بعضي از نقل‌ها مي گويند كه امام صادق ۴۰۰۰ شاگرد را در طول عمر شريفشون در آن ۱۰سالي كه دعواي بني‌اميه و بني العباس بود وگرنه زماني كه منصور مستقر شد اجازه نداد. مرحوم عماد زاده ميگويد ۴۰۰۰ نفري كه نقل كرده‌اند شاگردان دوره فقه امام هستند والا كرسي درسشان در كلام و… هم بوده بنابراين شاگردان حضرت۱۲۰۰۰ نفر بوده‌اند حالا من مي گويم نه ۱۲۰۰۰ و نه ۴۰۰۰، ۱۰۰۰تا كه بوده.
به امام صادق (ع) گفتند كه آقا چرا قيام نمي‌كني؟ آقا دست سؤال‌كننده را گرفت برد بيرون فرمود : اگر به اندازه اين گوسفندان يار داشتم قيام مي‌كردم، فرد گفت شمردم تعداد گوسفندان ۱۷تا بود!!- آمد در مقابل امام صادق(ع) با كمال بي‌ادبي گفت آقا اين خيلي آدم خوبي است. حضرت فرمود خيلي دلم ميخواد ببينمش. گفت آقا فردا نشانتان مي دهم. حضرت يك روز كه ميرفتند، گفتند: آقا آن آدم همين فرد است. حضرت او را مورد مداقّه خودشون قرار دادند، در يك هياهويي كه عده‌اي از اين مريدها درست كرده بودند- كه هرچي مريد را اين مرادها به آتش جهنم مي رسانند، بعضي هاشان كه خودشان باورشان مي شود. بعد هياهو و چه و چه- اين در يك شلوغي دو تا نان دزدي و حضرت تعجب كردند بعد رفتند جلوتر اين نان رو به دو تا يتيم دادند بعد كمي جلوتر بر در مغازه انار فروش‌ها دوباره دو عدد انار دزديد و داد بعد رفت در مكان ديگري ديد دو پيرمرد نشستند خودش نشست انارها رو قاچ كرد و دان كرد و آبش رو با دست خودش ميگذاشت دهان اينها، آمد بيرون و حضرت گفت: چه كار كردي؟
- ببينيد چقدر آقاست كه خودش را معرفي نكرد! گفت: خيرات كردم. حضرت گفت از پول كي؟ من كه ديدم تو چه كردي! مرد گفت فكر كنم تو از بني‌هاشم باشي. حضرت فرمود بله درست حدس زدي. مرد گفت من مي‌دانستم بني‌هاشم اهل حساب كتاب نيستند چرا كه من ۱۰ ثواب بردم و ۱ گناه كردم! حضرت به فرمودند: احمق! خدا جز از اهل تقوي نمي‌پذيرد! دزدي كردم ۴تا بخشيدم ۴۰ تا! ۴از ۴۰ كم ميشود۳۶ ! اصلا اوني كه تو دادي حسابش نمي كنند كه بخواهد ۱۰برابر بشود. اشكال محاسبه تو اين است كه تو اول ۱۰ را گرفتي بعد داري ۱ را كم مي كني آن را اصلا حساب نمي كنند. پس دومين خصوصيت عمل صالح اين است كه منطبق با سنت باشد حالا عمل صالح غير منطبق با سنت در جامعه امروز ما إلي ماشاءالله كه ديگر نميخواهد بشماريم كه ، بشماريم يكي دو تاش را؟ بگويم يكي دو تاش را خدمت آقايان كه خيلي هم وقت آقايان را نگيرم. حضرت آيت الله ضياءآبادي فرمودند: قبل از انقلاب يك مادر و دختري آمدند پيش ما كه لباس ظاهريشون خيلي پوشيده نبود بعد خانم آمد جلو به من گفت حاج آقا من نذر كردم كه اگر دخترم وارد دانشگاه بشود، يك سفره حضرت زهرا پهن كنم. بعد آقا فرمودند كه دوتايي باهم يك متر لباس نپوشيده بودند و پارچه نداشتند و دنبال سفره حضرت زهرا هم هست! آقا فرمودند: من نميدانم حضرت زهرا سفره داشت يا نه اما ميدانم حضرت زهرا حجاب داشتند! با تمام احترامي كه براي سفره ها دارم، سفره هايي كه اين چنيني است وگرنه ما مخلص سفره ها هم هستيم نه اينكه دو نفري يك متر پارچه نداشته باشند بعد سفره حضرت زهرا بيندازند.
سابق ما در مسجد خودمان در محراب نشسته بوديم بعد ديديم يك كيسه از اين نايلونهاي مشكي فرستاد مثل نارنجك انداختند وسط مسجد حالا تو سر كسي خورد يا نه نمي دونم. بعد خب دوستان ما رفتند آوردند ديدند شكلاته بعد آوردند بخورند ديدند روي هر شكلات نوشته براي براورده شدن حاجت من ۱۰۰۰ تا صلوات بفرستيد! بابا اين مسخره كردن دين است آخه چرا اينطور مي كنند؟ديگه نمي گويم همين دوتا مثال كافيست خب مطابق با سنت نباشد مي شود اين.
سومين خصوصيت كه بايد عمل صالح داشته باشد اين است كه عمل خالص باشد. خالصانه هم باشد. زياد به شما گفتند عمل خالص اما هنوز نگفتند عمل خالص چي هست؟ عمل خالص دو خصوصيت دارد كه اگر اين دو خصوصيت بود جزء سومين شرط عمل صالح است؟ عمل صالح سه شرط دارد:۱- منبعث از ايمان باشد۲- منطبق بر سنت باشد ولو چهره ديني داشته باشد ولي مستند به دين نباشد عمل نيست. خيلي دنبال اين معنا نرو كه ذكري را از غير اهل بيت باشد، چون كسي كه ذكري به غير اهل بيت بدهد انگار مي گويد نسخه اينها كافي نيست، انگار مي گويد نسخه پيغمبر كافي نيست. دوتاخصوصيت عمل خالص دارد:۱-قال الصادق (ع) : «و العمل الخالص الذي لاتريدأن يحمدك عليه أحدٌ إلا الله»
عمل خالص آن عملي است كه اراده نكرده باشد كه كسي غير از خدا آن عمل رو حمد و ثنا كند. تجليل كند، اگر هم مي خواهد صدقه بدهد در مقابل دوربيني كه در مقابل هفتاد ميليون است، نه، چنان بدهد كه دست چپ از دست راست پيدا نكند. ديدي كميته امداد چطور كار مي كند؟ گلد كوييست رو پخش نمي كنند مي گويند آبروش مي رود، معتاد هم اخيراً شده مريض نه انگل اين هم آبروش مي رود شطرنجي مي كنند اما آدم نيازمند را آنچنان تصوير را از جلو مي گيرد كه تمام چين و چروكها طرف پيداست كه چي من دارم كمك مي كنم خب اينكه از قبلي ها آبرومندتر است! چرا جلو دوربين كمك مي كني! پس بايد عمل بايد طوري باشد كه من تلاشم طوري باشد كه همه مردم بفهمند كه آقا ما مثلا فرض كنيد كه آره آنجا را ما اداره مي كنيم اينجا را هم ما اداره مي كنيم حالا اگه خودمان هم نمي گوييم تلويزيون مي گويد. اين عمل، عمل خالص نيست. «و العمل الخالص الذي لاتُريد أن يُحمدك عليه أحدٌ إلا الله» جز خدا.
خصوصيت دومي كه رسول اكرم مي فرمايد: «إنَّ لِكُلِّ حقٍ حقيقه و ما بلغ عبدٌ حقيقه اخلاص حتي لايُحب أن يُحمد علي شيءٍ من عملٍ لله» براي هر حقي يك واقعيتي وجود دارد و هيچ بنده اي به حقيقت و نهايت اخلاص نمي رسد مگر اينكه بدش بيايد كه مردم به او بگويند آقا طيب الله. اگر هم به او بگويند مي گويد آقا تو عمل من رو خراب كردي چون طيب الله تو هرچقدر هم كه صادقانه باشد در من اثر دارد و عمل من رو از مسير خودش خارج مي كند. آنجا نمي گذارد كسي بفهمد در دومي اگر كسي بفهمد و تمجيد كند موضع مي گيرد كه آقا چرا اينكار رو كردي؟ اگر جشنواره گرفتند كه خيرين رو معرفي كنند نمي رود در آن جلسه بايستد مي گويد براي خدا انجام دادم و دليلي ندارد تو تشكر كني و عمل رو ضايع كني. پس عمل صالح منبعث از ايمان مي خواهند از ما، مشروط و مطابق با سنت و نحوه اي از خلوص با اين دو خصوصيت بايد در آن باشد.
يك نكته هم بگويم عرضم رو تمام كنم و آن اينكه يك روايت از امام صادق ممكن است كه آقايان شينده باشند يا بعد بشنوند كه تعارضي با كثرت عمل ندارد. امام صادق(ع) فرمودند:« مَن قَبِلَ الله منه صلاهً واحداً لم يعذبه و مَن قَبِلَ منه حسنهً لم يعذِبه: اگرخدا يك نماز بنده را بپذيرد او را عذاب نمي كند و اگر خدا يك عمل مستحب من رو هم بپذير عذاب نمي كند.»
با اين استراتژي رفتند از حضرت امير(ع) سؤال كردند: «لَمّا قِيلَ لَه كَم تَصَدَّق ؟أن لا تُمسِك؟قال علي (ع) إني والله لو أعلم الله قبل مني فرضاً واحداً لم أمسكتُ و لكني والله ما أدري أقَبِلَ الله منّي شيءً أم لا» به حضرت گفتند: كه آقا چرا اين قدر انفاق مي كني؟- باغ را در مدينه مي فروخت مي آمد كيسه را وسط خيابان ها و كوچه هاي كوفه ميگذاشت و مي فرمود هر كس مستحق است بيايد بردارد و برود و برمي داشتند و ميرفتند و ته آن چيزي نمي ماند- چرا دست نگه نمي داري يك بخشي براي خودت روز مبادا؟ علي(ع) فرمود: به خدا منم مي دونم كه اگه خدا يك عمل من را قبول كند من ديگه دست نگه مي دارم اما من علي هم نمي دانم كه خدا از من عملي را قبول كرده يا نه. علي كه قرار است در قيامت از بنده و شما شفاعت بكند ميگويد من نميدانم خدا از من پذيرفته يا نه. بنابراين كثرت عمل لازم است.
كد خبر: 2201368
تاريخ مخابره : ۱۳۹۲/۱۰/۳ - ۱۱:۲۸
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 116]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها