واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: آيتالله تهراني التزام به تبليغ عملي خدامحورانه داشت
گروه حوزههاي علميه: حسن جعفريان با تشريح ويژگيهاي آيتالله تهراني بيان كرد: ايشان هيچ گاه بيان نميكرد كه اول به سوي من و بعد به خدا برسيد؛ التزام ايشان به تبليغ عملي خدامحورانه تا جايي بود كه از خود ميگذشت تا حق دعوت به دين ادا شود.
حسن جعفريان، شاگرد آيتالله تهراني در گفتوگو با خبرگزاري بينالمللي قرآن(ايكنا) در خصوص نحوه حضور در مكتب مرحوم آيتالله آقا مجتبي تهراني گفت: بنده به مدت 13 سال شاگرد مكتب اخلاق معرفتي مرحوم تهراني بوده و از محضر ايشان استفاده كردهام.
وي افزود: در مكتب اخلاق معرفتي آيتالله تهراني نكاتي خاص مورد توجه است كه وقتي كه به 13 سال حضور مداوم در اين مكتب رجوع ميكنيم يك سري از ويژگيها، شكل خاصتري پيدا ميكند.
التزام به تبليغ عملي خدامحورانه
شاگرد آيتالله تهراني بيان كرد: به عنوان يكي از اين ويژگيهاي خاص مرحوم آيتالله تهراني، ميتوان به دعوتگري و جذب او به سوي خدا اشاره كرد كه در مقابل دعوتگري به خود است؛ ايشان هيچ وقت منيتي در مقابل خدا قائل نبودند و هيچ گاه هم بيان نميكردند كه اول به سوي من بياييد و از طريق من به خدا برسيد.
مدرس حوزه و دانشگاه يادآور شد: التزام ايشان به تبليغ عملي خدامحورانه تا جايي بود كه ايشان در اين راه از خود ميگذشتند؛ ايشان خود را فدا ميكردند تا حق دعوت به دين ادا شود.
وي ادامه داد: متاسفانه يكي از گرفتاريهاي برخي از اهل تبليغ آن است كه به جاي دعوت به خدا، مردم را به خود دعوت ميكنند و اين كار به اشكال مختلف انجام ميشود.
شاگرد آيتالله آقا مجتبي تهراني در خصوص محبوبيت ايشان نزد مردم و شاگردان تصريح كرد: محبوبيت نزد ايشان اصالتي نداشت؛ ايشان را اين گونه نيافتم كه حرفي بزنند و رفتار و سخني داشته باشند كه اين موضوع استشمام شود؛ آيتالله تهراني به خاطر كسب محبت مردم طوري سخن نميگفتند كه مستمع را خشنود كنند.
آيتالله تهراني براي رضايت مخاطب سخن نميگفت
وي گفت: منافاتي ندارد كه عنوان شود كه گاهي به عنوان معلم هم خود را تنزل ميداد و به سياق فرموده نبوي اصل قدر عقلوهم را مدنظر قرار ميداد و با تنزل خويش به حد فهم طرف مقال به گونهاي سخن ميگفت كه براي او قابل فهم باشد؛ ولي چيزي نميگفت كه مخاطب بپسندند و يا به هر طريقي آن مخاطب را حفظ كند.
سادهزيستي؛ از ويژگيهاي آيتالله تهراني
جعفريان با تاكيد بر سادهزيستي آيتالله تهراني عنوان كرد: ايشان با توجه به خصوصيات روحاني كه داشت در بين مردم و به خصوص مذهبيون محبوب بود ولي به هر حال در بين همين مذهبيون هم هر چند كم ولي بودند افرادي كه به خاطر برخي مسايل به ايشان به ديده تكريم و تعظيم نگاه نميكردند و حتي برخي نزديكان كه به خاطر سبك زندگي كه داشتند كه مطابق با سبك زندگي ايشان نبود نيز چنين بودند كه دليل آن هم توجه خاص ايشان به مرام طلبگي و رعايت حدود الهي بود.
آيتالله تهراني رعايت حدود الهي را بر خوشايند ديگران ترجيح ميدادند
وي گفت: مرحوم تهراني هيچ گاه براي خوشايند كسي از تراز دين و حدود الهي عدول نميكرد و از اين گونه مراقبات، بسيار داشتند؛ خيلي اوقات بود كه ايشان حفظ ارزشها و حلال و حرام الهي را به خوشايند ديگران ترجيح ميدادند كه اين صفت از صفات بارز انسانهاي وارسته و پاك است.
شاگرد آيتالله تهراني يادآور شد: البته اين بحث منافاتي با مفهوم مخاطبشناسي و درك مخاطب نداشت؛ به هر حال همه اين دقتها و ظرافتها در چارچوب حق بود و در اين زمينه نيز بسيار حساس بودند كه اشتباهي روي ندهد و در اين راستا تخطي صورت نگيرد.
وي گفت: سيره تربيتي و مكتب اخلاقي ايشان با اين هدف پيگيري ميشد كه رابطه عاطفي مخاطبان با اهل بيت(ع) را به سطح يك رابطه تعليمي و معرفتي ارتقا دهند؛ قابل درك بود كه ايشان ميخواست رابطه بين مخاطبان با اولياءلله، تعليمي و معرفتي باشد و در همان سطح ابتدايي توقف نكند.
مدرس حوزه و دانشگاه عنوان كرد: آيتالله تهراني در خصوص رابطه با حاكميت نيز صداقت عجيبي داشت؛ زماني كه از ايشان سوالاتي ميشد ايشان از هيچ تذكر به جايي فروگذار نميكردند ولي كاملا هم مراقب بودند كه كسي از اين سخن ايشان سوء استفاده نكند؛ در واقع در عين عرفان، كياست بسيار بالايي هم داشتندكه اجازه سوءاستفاده از سخنانشان پيرامون حاكميت را نميدادند.
جعفريان در پاسخ به اين سوال كه در حوزه چه كارهايي بايد انجام شود كه نخبگاني چون آيتالله تهراني را در حوزه شاهد باشيم، اظهار كرد: به جاي اينكه بگوييم كه حوزه چه كاري بايد انجام دهد بايد بگوييم كه حوزه چه كارهايي را نبايد انجام دهد؛ به نظر ميآيد كه به جاي آرايش بايد از شاخ و برگهاي اضافي و دست و پاگير طلاب در اين مسير رشد كاست.
وي گفت: در حوزههاي علميه مباحث مربوط به دين به طلاب آموزش داده ميشود ولي متاسفانه بين تربيت ديني و آموزش دين فاصله و شكاف از است؛ موضوع اصلي آموزش در حوزه، معرفت ديني با تاكيد و تكيه بر فقه و اصول است؛ ولي چه اتفاقي ميافتد كه اين آموزش دين با تربيت ديني فاصله پيدا ميكند و خروجيهايي چون مرحوم آقا مجتبي تهراني را كمتر ميبينيم؟ پاسخ اين است كه حوزه بايد در نظام آموزشي و ارتباط آن با تربيت ديني يك سري تصرفات انجام دهد و ريشه مشكلات را بشناسد.
مدركگرايي در حوزه منجر به رنگ باختن سلوك طلبگي ميشود
اين مدرس حوزه يادآور شد: يكي از اين مشكلات، رفتن بيشتر حوزه به سمت متد آموزشي دانشگاهي است؛ در واقع هرجا اين نزديكي بيشتر شده، اين آسيبها نيز بيشتر شده است؛ البته نه اينكه نزديكي حوزه به دانشگاه آسيبزا باشد بلكه وقتي مدل آموزشي دانشگاهي در حوزه حاكم شود روش و سلوك طلبگي رنگ ميبازد؛ وقتي رويكرد مدركگرايي و ترمي در حوزه حاكم شود، نبايد توقع داشته باشيم كه در لايههاي زيرين جامعه طلبگي نيز اتفاقي روي ندهد.
وي گفت: اگر مدل دانشگاهي در حوزه حاكم شود، به لحاظ انگيزشي مشكلات جدي را براي حوزويان و طلاب به خصوص طلاب جوان ايجاد ميكند و سوگيريهاي اشتباه به سبب همين عامل به وجود ميآيد.
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]