تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868029004
چشم‌انداز امنيت در آينده آسياي مركزي
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: چشم‌انداز امنيت در آينده آسياي مركزي
در حالي كه مسئله خروج نيروهاي آمريكايي از افغانستان در سال 2014خود تهديدي براي ثبات همسايگان افغانستان محسوب مي‌شود، كارشناسان آسياي مركزي، چشم‌انداز امنيت در منطقه آسياي مركزي را مبهم مي‌دانند.
به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌اي فارس در دوشنبه، در حالي كه خروج نيروهاي آمريكايي از افغانستان در سال 2014، خود تهديدي براي ثبات همسايگان افغانستان محسوب مي‌شود، كارشناسان مسائل سياسي آسياي مركزي، با وجود رقابت بين قدرت‌هاي منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي براي نفوذ و حضور در اين منطقه، چشم‌انداز امنيت در منطقه آسياي مركزي را تاريك و مبهم مي‌دانند.
در همين رابطه، «گئورگي ولوشين» كارشناس مركز تحليلي «جيمز تاون» در مسكو در مطلبي تحليلي كه در سايت «اينوسمي» منتشر شده است مي‌نويسد: از پنج كشور آسياي مركزي تاجيكستان به عنوان فقيرترين كشور اين منطقه بوده و بنابر اطلاعات منتشر شده از طرف بانك جهاني، 38 درصد اتباع اين كشور زير خط فقر زندگي مي‌كنند.
در اواخر ماه سپتامبر سال جاري، وزارت كشور تاجيكستان از دستگيري چند تن از اعضاي «القاعده» خبر داد. اين افراد از جمله كساني بودند كه در مراكز آموزشي القاعده در اردوگاه‌هاي مخفي افغانستان و پاكستان، آموزش نظامي و تروريستي ديده بودند و در آستانه انتخابات رياست جمهوري تاجيكستان در شش نوامبر، قصد انجام عمليات خرابكارانه و تروريستي در مقياس بزرگ و در نهادهاي دولتي و مراكز غيرنظامي پايتخت را داشتند.
پس از گذشت 3 هفته از اين مسئله نيز در شمال تاجيكستان و در مركز دره فرغانه، سه نفر از افراط‌گرايان مذهبي كه متعلق به «جنبش اسلامي ازبكستان» بودند، توسط نيروهاي امنيتي تاجيكستان دستگير شدند. منطقه ژئوپليتيك دره فرغانه، به دليل تجمع مليت‌هاي مختلف ازبك، تاجيك و قرقيز در آن، يكي از مناطق ناامن و بي‌ثبات منطقه است.
در اواخر ماه اكتبر سال جاري، «نيكلاي بوردژو» دبيركل «سازمان پيمان امنيت جمعي» (بلوك نظامي-سياسي به رياست روسيه)، در يك كنفرانس مطبوعاتي از تهديدآميز بودن خروج نيروهاي «آيساف» از افغانستان براي امنيت منطقه آسياي مركزي ابراز نگراني كرد و افزود: صدها تن از نيروهاي شبه نظامي كه در حال حاضر در جنگ سوريه حضور دارند، اتباع كشورهاي آسياي مركزي هستند كه دير يا زود با هدف مخالفت با رژيم‌هاي منطقه به وطن بازگشته و در جهت تحقق ايجاد يك حكومت اسلامي در منطقه كار خود را ادامه مي‌دهند.
هرچند تاجيكستان ضعيف‌ترين كشور در سازمان پيمان امنيت جمعي است و بيشترين كمك نظامي را براي زنده ماندن در برابر اين وضعيت نامطلوب نياز دارد، اما كشورهاي ديگر منطقه نيز به طور فزاينده‌اي براي تضمين امنيت خود به كمك‌هاي خارجي، وابسته هستند.
قرقيزستان به دليل ضعف اقتصادي و مبارزه بي‌پايان بين قبايل شمال و جنوب در اين كشور، دچار نوعي بي‌ثباتي مزمن است. اگرچه اين كشور از 2 انقلاب در سال‌هاي 2005 و 2010 جان سالم به در برده، همچنان اقتصاد اين كشور دچار بحراني فزاينده است و مخالفين حكومت در اين كشور نيز همچنان در جهت سرنگوني رژيم، فعاليت مي‌كنند و در نتيجه اوضاع داخلي كشور بي‌ثبات بوده و جو بي‌اعتمادي همچنان حاكم است.
در چنين وضعيتي، نيروهاي امنيتي قرقيزستان به طور گسترده‌اي اقدام به دستگيري اسلام‌گرايان افراطي به ويژه اعضاي «حزب‌التحرير» مي‌كنند.
با وجود چنين بي‌ثباتي‌هايي در اين كشور، مقامات قرقيزي بر سياست خود مبني بر خروج نيروهاي آمريكايي از خاك كشورشان پايبند بوده و به سفارت آمريكا در قرقيزستان هشدار داده‌اند كه نيروهاي نظامي آمريكا بايد قلمرو اين كشور را ترك كرده و پايگاه هوايي «ماناس» را تخليه نمايند.
اين پايگاه هوايي كه از سال 2001 در اختيار نيروهاي نظامي آمريكا، ناتو و متحدان اين كشور مي‌باشد، در جهت رساندن نيرو و تجهيزات به افغانستان و بالعكس مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
اگر چه ازبكستان و قزاقستان دولت‌هاي باثبات در منطقه محسوب مي‌شوند، ولي وضعيت امنيتي در اين كشورها نيز از ثبات چنداني برخوردار نيست. با توجه به اينكه، رؤساي جمهور ازبكستان و قزاقستان سال آينده 74 و 76 ساله مي‌شوند، در آينده نزديك در اين كشورها انتقال قدرت صورت خواهد گرفت.
پس از حملات تروريستي در سال‌هاي 1999 و 2004 كه توسط جنبش اسلامي ازبكستان صورت گرفت، تاشكند تا حدود زيادي توانست اين گروه افراطي را از قلمرو خود دور كند. با اين حال اگر انتقال قدرت همراه با مبارزه شديد بين رقبا باشد، اين كشور دچار بي‌ثباتي شديد خواهد شد و در نتيجه تروريست‌ها مي‌توانند به سرعت به ازبكستان بازگردند.
در قزاقستان نيز از سال‌هاي 2011 و 2012 موج حملات تروريستي عليه سرويس‌هاي امنيتي محلي تبديل به اعتراض به حكومت مركزي شده است و اين كشور به ظاهر باثبات، از داخل دچار چالش‌هاي سياسي و امنيتي شده است.
تغيير توازن قدرت
به اعتقاد برخي كارشناسان، توازن قدرت در آسياي مركزي به طور شكننده‌اي، بين آمريكا، چين و روسيه كه از بازيكنان اصلي منطقه مي‌باشند، تغيير مي‌يابد.
شايعاتي درباره مذاكرات غير رسمي آمريكا با دولت‌هاي منطقه در خصوص انتقال پايگاه نظامي ماناس به يكي از كشورهاي منطقه از جمله تاجيكستان و ازبكستان وجود دارد، اگرچه هنوز توافقي در اين رابطه حاصل نشده است.
اگرچه بلافاصله پس از آغاز عمليات نظامي آمريكا در افغانستان، با موافقت مقامات ازبكستان پايگاه نظامي «خان‌آباد» در «قرشي»، در اختيار نيروهاي نظامي آمريكا قرار گرفت، اما پس از واقعه خونين انديجان در سال 2005، ازبكستان آمريكايي‌ها را از كشورش بيرون كرد. متعاقب اين اقدام، آمريكا و كشورهاي غربي ازبكستان را به سركوب و قتل عام مردم بي‌دفاع متهم و تاشكند را به اتهام تحريك به خشونت با پشتيباني از تعدادي از گروه‌هاي افراط‌گرا، محكوم نمود.
در ژوئن سال گذشته، ازبكستان بر مبناي استراتژي سياست خارجي جديد خود اعلام كرد كه نمي‌خواهد در هيچ بلوك نظامي حضور داشته باشد و بنابراين از سازمان پيمان امنيت جمعي جدا شد. اين كشور همچنين، به طور صريح از همكاري‌هاي نظامي نزديك با ناتو و آمريكا خودداري مي‌نمايد.
در همين حال، ازبكستان، تاجيكستان را متهم مي‌كند كه در رابطه با همكاري‌هاي نظامي سياست دوگانه‌اي دارد و در حاليكه داراي همكاري‌هاي نظامي با واشنگتن است، قرارداد حضور نيروهاي روسي در پايگاه نظامي 201 روسيه در كشورش را تا سال 2042 تمديد مي‌كند.
در حال حاضر، حضور پايگاه‌هاي نظامي آمريكا در منطقه به سرعت رو به افول است و اين در حالي است كه روسيه حضور نظامي خودش را در اين كشورها تقويت مي‌كند.
پس از ديدار «ولاديمير پوتين» رئيس جمهور روسيه در سال 2012 از بيشكك و دوشنبه، يك مقام نزديك به كرملين تأييد كرد كه مسكو آمادگي خود را براي كمك نظامي به كشورهاي تاجيكستان و قرقيزستان به مبلغ بيش از 1 ميليون دلار اعلام كرده است. هرچند كه 85 درصد از اين مبلغ، سهم قرقيزستان است اما مسكو به تاجيكستان وعده كمك بيشتر به آموزش افسران نظامي را داده است.
چشم‌انداز آينده امنيت در آسياي مركزي
با توجه به اينكه در حال حاضر آمريكا، آسياي مركزي را بخشي از اولويت‌هاي سياست خارجي خود به حساب نمي‌آورد و در سال 2014، خروج نيروهاي نظامي از افغانستان پايان مي‌يابد، بايد ديد كه آيا روسيه قادر خواهد بود تا امنيت كامل را در منطقه ايجاد كند.
اين مسئله فاكتورهاي پيچيده‌اي را شامل مي‌شود.
يكي از اين عوامل رابطه مبهم روسيه با رژيم‌هاي محلي است كه پس از بدست آوردن استقلال، در گفتمان سياست داخلي خود سعي در رد ميراث اتحاد جماهير شوروي و جلوگيري از سلطه ژئوپليتيك مسكو بر منطقه دارند.
دومين فاكتور، عدم امكان ادامه حضور چين در فضاي امنيتي آسياي مركزي است. چين در سال‌هاي اخير همكاري‌هاي خود با كشورهاي اين منطقه را در چارچوب سازمان همكاري‌هاي شانگهاي آغاز كرده است و علي‌رغم پيش‌بيني‌هاي قبلي در مورد اين سازمان، اين سازمان در حال تبديل شدن به سازماني شبيه ناتو در اين منطقه مي‌باشد. در واقع، پكن هنوز هم ترجيح مي‌دهد كه از ثمرات گسترش همكاري‌هاي اقتصادي با كشورهاي منطقه، به ويژه در بخش انرژي، برخوردار شود و روسيه به ايجاد امنيت و ثبات در منطقه و آموزش نظامي افسران، ادامه دهد.
عامل سوم نيز تنش بين دولت‌هاي آسياي مركزي است. اين تنش‌ها باعث كاهش فرصت‌هاي همكاري در مسائل امنيتي به ويژه در رابطه با مبارزه با افراط‌گرايي و تروريسم شده است.
اين تنش‌ها اولويت‌هاي حل مشكلات در زمينه منابع آبي و مشكلات دره فرغانه و همكاري‌هاي تجاري و اقتصادي و گاهي خصومت‌هاي شخصي بين مقامات را به چالش كشيده است.
در مجموع، اين سه عامل در حال ايجاد چشم‌انداز جديدي براي منطقه آسياي مركزي مي‌باشد.
انتهاي پيام/خ
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]
-
گوناگون
پربازدیدترینها