محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855034641
ايران هم‌نوا با مهدي (عج) در اربعين حسين (ع)
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: ايران هم‌نوا با مهدي (عج) در اربعين حسين (ع)
بيش از ۱۰۰۰ سال است كه هر عاشورا سيل اشك امام عصر(عج) در مصيبت جد بزرگوارش سرازير مي شود و پيراهن سياه را به تن مي كند و تا اربعين حسيني، به سوگ شهيد كربلا مي‌نشيند.
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران قم، زيارت ناحيه مقدسه يكي از زيارت‌هايي است كه امام حسين (ع) در روز عاشورا با آن زيارت مي‌شود. زيارت ناحيه مقدسه از امام زمان (عج) در وصف حادثه كربلا و عاشورا صادر شده و از بهترين و مستندترين متون جهت شناخت مقام آسماني و ملكوتي امام حسين (ع) مي‌باشد.
زيارت ناحيه مقدسه با درود بر پيامبران و اهل بيت محمد (ص) و حسين (ع) و يارانش در كربلا آغاز مي‌شود. پس از آن، به شرح كامل اوصاف و رفتار امام حسين (ع) پيش از جنگ، زمينه‌هاي جنگ ايشان، شرح كشته شدن و سختي‌هاي او، و عزادار شدن تمام عالم و موجودات زميني و آسماني مي‌پردازد. در پايان، با توسل به اهل بيت و دعا، زيارت پايان مي‌پذيرد. در زير ترجمه فرازهايي از اين زيارت مي‌آيد:
سلام بر آن سرهاي جدا از بدن
سلام برتو (اى حسين بن على) و بر پدرانِ پاك و طاهِـرَت، سلام برتو و بر فرزندانِ شهيدت، سلام بر تو و بر خاندانِ يارى دهنده‌ات (به دين الهى)، سلام بر تو و بر فرشتگانِ مُلازمِ آرامگاهت، سلام بر آن كشته مظلوم، سلام بر برادرِ مسمومش، سلام بر على اكبر، سلام بر آن شير خوارِ كوچـك، سلام بر آن بدن‌هاى برهـنه شده، سلام بر آن خانواده‌اى كه نزديك (و همراه سَروَرشان) بودند، سلام بر آن به خاك افتادگان در بيابان‌ها، سلام بر آن دور افتادگان از وطن‌ها، سلام بر آن دفن شدگـانِ بدون كفن، سلام بر آن سرهاى جدا شده از بدن، سلام بر آن حسابگر (اعمالِ خويش براى خدا) و شكيبا.
سلام بر آن مظلومِ بى ياور، سلام بر آن جاى گرفته در خاكِ پاك، سلام بر صاحـبِ آن بارگـاهِ عالى رتبه، سلام بر آن كسى كه ربّ جليل او را پاك و مطهّر گردانيد، سلام بر آن كسى كه جبرئيل به او مباهات مى‌نمود، سلام بر آن كسى كه ميكائيل در گهواره با او تكلّم مى‌نمود، سلام بر آن كسى كه عهد و پيمانش شكسته شد، سلام بر آن كسى كه پرده حُرمَتش دريده شد، سلام برآن كسى كه خونش به ظلم ريخته شد، سلام برآنكه با خونِ زخم‌هايش شست و شو داده شد.
سلام بر آنكه از جام‌هاى نيزه‌ها جرعه نوشيد، سلام بر آن مظلومى كه خونش مباح گرديد، سلام بر آنكه در ملأ عام سرش بريده شد، سلام بر آنكه اهل قريه‌ها دفنش نمودند، سلام بر آنكه شاهرَگش بريده شد، سلام بر آن مدافعِ بى ياور، سلام بر آن مَحاسنِ به خون خضاب شده، سلام بر آن گونه خاك آلوده، سلام بر آن بدنِ برهنه، سلام بر آن دندانِ چوب خورده، سلام برآن سرِ بالاى نيزه رفته، سلام بر آن بدن‌هاى برهنه و عريانى كه در بيابان‌ها (ىِ كربلاء)، گُرگ‌هاى تجاوزگر به آن دندان مىآلودند، و درندگان خونخوار بر گِردِ آن مى‌گشتند.
سلام برتو اى مولاى من و بر فرشتـگانى كه بر گِـردِ بارگاه تو پَر مى‌كِشند، و اطرافِ تُربتـت اجتماع كرده‌اند، و در آستانِ تو طواف مى‌كنند، و براى زيارت تو وارد مى‌شوند. سلام بر تو، من به سوى تو رو آورده‌ام، و به رستگارى در پيشگاه تو اميد بسته‌ام، سلام بر تو سلامِ آن كسى كه به حُرمتِ تو آشناست، و در ولايت و دوستىِ تو مُخلص و بى ريا است، و به سببِ محبّت و ولاى تو به خدا تقرّب جسته و از دشمنانت بيزار است.
سيل اشك امام زمان (عج) در رثاي امام حسين (ع)
سلام بر تو، سلام كسي كه قلبش از مصيبت تو جريحه دار، و اشكش به هنگام ياد تو جارى است، سلام كسي كه دردناك و غمگين و شيفته و فروتن است، سلام كسي كه اگر با تو دركربلاء مى‌بود، با جانش (دربرابرِ) تيزىِ شمشيرها از تو محافظت مى‌نمود...
اگرچه زمانه مرا به تأخير انداخت، و مُقدَّرات الهى مرا از يارىِ تو بازداشت، و نبودم تا با آنان كه با تو جنگيدند بجنگم، و با كساني كه با تو اظهار دشمنى كردند خصومت نمايم، (درعوض) صبح و شام بر تو مويِه مي‌كنم، وبه جاى اشك براى تو خون گريه مي‌كنم. از روى حسرت و تأسّف و افسوس بر مصيبت‌هائى كه بر تو وارد شد، تا جائى كه از فرط اندوهِ مصيبت، وغم و غصّه شدّتِ حزن جان سپارم.
روضه خواني امام زمان (ع)
چنان با ذوالفقار جنگيدى، كه گويا علىّ مرتضى هستى، پس چون تو را با قلبى مطمئن، بدون ترس و هراس يافتند، شرورِ مكر و حيله‌شان را بر تو برافراشتند و از در ِنيـرنگ و فساد با تو قتال نمودند، وآن ملعون لشكريانش را فرمان داد، تا تو را از آب و استفاده آن منع نمودند، و با تو قتال نمودند، و به جنگ و مبارزه با تو شتافتند، و تيرها و خدنگ‌ها بسوى تو پرتاب نمودند، و براى استيصال و ناچار نمودن تو دست دراز كردند، و حُرمتى براى تو مراعات نكردند، و از هيچ گناهى در مورد تو خوددارى ننمودند، چه دركشتن آن‌ها دوستانت را، و چه در غارت خيمه‌هايت.
تو در گَرد و غُبارهاى جنگ پيش تاختى، و آزار و اذيّت‌هاى فراوانى تحمّل نمودى، آنچنان كه فرشتگانِ آسمان‌ها از صبر و شكيبائى تو به شگفت آمدند، پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم آوردند، و تو را به سبب زخم‌ها و جراحت‌ها ناتوان نمودند، و راه خلاص و رفتن بر تو بستند، تا آنكه هيچ ياورى برايت نماند، ولى تو سنجيده و صبور بودى، از زنان و فرزندانت دفاع و حمايت مي‌نمودى، تا آنكه تو را از اسبِ سواري‌ات سرنگون نمودند.
پس با بدن مجروح بر زمين سقوط كردى، درحالي كه اسب‌ها تو را با سُم‌هاى خويش كوبيدند، و سركشان با شمشيرهاى تيزِشان بر فرازت شدند، پيشانىِ تو به عرقِ مرگ مرطوب شد، پس گوشـه نظرى به جانب خِيام و حَرَمَت گرداندى...، اسبِ سوارى‌ات، شيـهه كشان و گريـان، به جانبِ خيمه‌ها رو نمود، پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تيز پاى تو را ديدند، و زينِ تو را بر او واژگونه يافتند، از پسِ پرده‌ها (ىِ خيمه) خارج شدند، درحالي كه گيسوان بر گونه‌ها پراكنده نمودند، بر صورت‌ها مى‌زدند و نقاب از چهره‌ها افكنده بودند، و با صداى بلند شيون مي‌زدند، و از اوجِ عزّت به حضيض ذلّت در افتاده بودند، و به سوىِ قتلگاه تو مى‌شتافتند.
در همان حال شِمرِ ملعون بر سينه مباركت نشسته، و شمشير خويش را برگلـويت سيراب مي‌نمود، با دستى مَحاسنِ شريفت را در مُشت مي‌فِشرد، (و با دست ديگر) باتيغِ آخته‌اش سر از بدنت جدا مى‌كرد، تمامِ اعضا و حواست از حركت ايستاد، نَفَس‌هاىِ مباركت در سينه پنهان شد، و سرِ مقدّست برنيزه بالارفت.
اهل و عيالت چون بردِگان به اسيرى رفتند، و در غُل و زنجير آهنين بر فراز جهاز ِشتران دربند شدند، گرماى (آفتابِ) نيمروز چهره‌هاشان مى‌سوزاند، در صحراها و بيابان‌ها كشيده مي‌شدند، دستانشان به گَردَن‌ها زنجير شده، در ميان بازارها گردانده مي‌شدند...
اى واى بر اين سركشان گناهكار! باكُشتنِ تو اسلام را كُشتند، و نماز و روزه (خدا) را بدون ياور رها نمودند، و سُنّت‌ها و احكام (دين) را از بين برده شكستند، و پايه‌هاىِ ايمان را منهدم نمودند، و آياتِ قرآن را تحريف كرده، در (وادىِ) جنايت و عداوت پيش تاختند...
تسليت شهادت امام حسين(ع) به رسول خدا(ص)
پس پيكِ مرگ نزدِ قبرِ جدّت رسول خدا «كه رحمتِ بى پايانِ خداوندى بر او و آلِ او باد» ايستاد، و با اشكِ ريزان خبرِ مرگِ تو را داد، و اينگونه گفت كه: اى رسولِ خدا! دخترزاده‌ي جوانمردت شهيد شد، خاندان و حَريمَت مُباح گرديد، پس از تو فرزندانت به اسيرى رفتند، و وقايع ناگوارى به عترت و خانواده‌ات وارد شد، پس (از شنيدنِ اين خبر) رسول خدا مضطرب و پريشان گرديد، و قلبِ هراسناكَش بگريست، و فرشتگان وانبياء (بخاطـر مصيبتِ تو) او راتسلـيت وتعـزيت گفـتند، و مادرت زهـراء (از انـدوهِ مصيبـتِ تو) دردنـاك شد، و دستـه‌هاىِ ملائكه مقـرّبين در آمد و شد بودند، پـدرت اميرمؤمنـان را تعزيت مي‌گفتند، مجالسِ ماتم و سوگوارى براىِ تو در اعلا عليّين برپا شد.../س
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها