محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828671694
يك روز بعد از مسيح
واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: يك روز بعد از مسيح
محسن زاهدي مطلق
براي هوادار پرسپوليس، دفاع كردن تمام قد از عابدزاده، عين حفاظت بود از ناموس. مهم نبود كه در آزادي روبرويي‌ها عليه‌اش شعار بدهند يا در خيابان كسي لقبي زننده به او الصاق كند. همين كه پرسپوليسي بودي خونت به جوش مي‌آمد. رسته آنهايي كه ناموس شدند پرتعداد نبود. پروين بود و عابدزاده! سال‌ها بعد كريمي و باقري به سايه اين دو نزديك شدند اما الحق هرگز به خودشان نرسيدند. عابدزاده حتي با رفتنش هم چيزي را در يادها تغيير نداد. براي متولدين دهه‌هاي چهل و پنجاه و شصت، او بي‌همتا بود. نوعي قديس و شايد همان ناموسي كه نبايد كسي جايش را مي‌گرفت.
مقايسه هر يك از جانشين‌هاي احمدرضا با او، خود خبط بود. عين اينكه در استقلال حتي همين امروز كسي خود را جايگزين حجازي بداند. عابدزاده رفته بود اما جانشين‌هايش هرگز از زير سايه سنگين او بيرون نيامدند. نه فنايي، نه فرشيد كريمي، نه ايليچ، نه محمدي، نه رحمان احمدي و نه واعظي و معمارزاده و حقيقي و... ! سايه خاطره‌هاي اين ناموس، آنقدر سنگين بود كه حتي كمر جانشين‌هايش را خم كند. هر اشتباه، هر خطا، هر دايو بي‌موقع، هر خروج متزلزل، شماتت سي ميليوني و به رخ كشيدن ابدي را به همراه مي‌آورد. آن پيراهن شماره يك پرسپوليس دقيقا بوي پيراهن مادري را مي‌داد كه از خانه رفته بود و حالا فرزندانش تحمل ديدن همان پيراهن بر تن نامادري را نداشتند. عابدزاده، چنين ناموسي براي دروازه پرسپوليس بود.
9 سال بعد از تولد عابدزاده، در برزيل پسري متولد شده بود كه تا همين دو سال قبل هم تصور نمي‌كرد روزي پايش به خاورميانه باز شود، چه برسد به ايران. قدش 9 سانتيمتر كوتاه‌تر از عابدزاده است و يك روز بعد از تولد عيسي مسيح (ع) متولد شده. يعني 5 دي ماه 1354. وقتي وارد تهران شد تا با پرسپوليس زندگي جديدش را تجربه كند، نه خودش مي‌دانست دقيقا پشت چه صف طويلي از ناكامين دايمي اسطوره پرسپوليس ايستاده و نه كسي انتظار داشت كه اين تازه وارد جاي خالي يك قهرمان را پر كند. پر هم نكرد.
هرچند ركورد كلين شيت عابدزاده را شكست اما بي‌ترديد او هرگز براي هواداري كه فقط يك فصل نمايش پرسپوليس را با احمدرضا ديده باشد جاي عابدزاده را نخواهد گرفت اما يك تابوي قديمي و منحوس بعد از 12 سال شكسته شد. نيلسون اين حسن را داشت كه بعد از دوازده سال به هوادار پرسپوليس اين حقيقت را تفهيم كند كه مي‌توان اسطوره‌ها را در خاطره‌ها نگه داشت و با حال زندگي كرد. مي‌توان يك نيلسون را به پرسپوليس آورد، خيال‌ها را آسوده كرد، يك ركورد جديد را با او تجربه كرد و باز هم گفت: «هيچ‌كس عابدزاده نمي‌شود!» واقعيت هم همين است. هيچ‌كس نه براي استقلال حجازي مي‌شود نه براي پرسپوليس عابدزاده!
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران ورزشی]
[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
ورزش
پربازدیدترینها