تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851853375
نياز به فرهنگي كه با شهر سرو كار دارد
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: نياز به فرهنگي كه با شهر سرو كار دارد
گفت‌وگو با احمد مسجدجامعي، رئيس شوراي شهر پايتخت
دامنه اين تغيير و تحولات، از افزايش دوبرابري تعداد اعضا گرفته تا بر سركار آ‌مدن رئيس جديد، شيوه اداره جلسات، افزايش تعداد كميسيون‌ها و كميته‌ها، نحوه تعامل با دولت وسياست‌ها و برنامه‌ها براي اداره شهر را در برمي‌گيرد.پس از حدود 4ماه كه از شروع به‌كار شوراي چهارم مي‌گذرد به سراغ احمد مسجدجامعي، رئيس جديد شوراي اسلامي شهر تهران رفتيم و در گفت‌وگويي با او نظرش را درباره وضعيت فعلي شوراي شهر و برنامه‌هاي درنظر گرفته شده براي اداره شهر تهران طي 4 سال آينده پرسيديم.
* آقاي مسجد جامعي رياست شوراي شهر تهران براي دوره‌اي برعهده شما گذاشته شد كه براي نخستين بار بعد از 12سال تعداد اعضايش از 15نفر به 31نفر افزايش يافت؛ درعين حال در بين اين اعضا شاهد سلايق سياسي و جناحي متفاوتي هستيم. آيا نگران نيستيد كه گاهي هنگام تصميم‌گيري‌ها و تصميم‌سازي‌‌ها براي اداره شهر منافع سياسي و حزبي جايگزين مسائل كارشناسي شود؟
قبول دارم كه درحوزه مديريت شهري و شوراي شهر مسائل سياسي هم وجود دارد اما واقعيت اين است كه درباره بسياري از مسائل شهري بين همه گروه‌هاي حاضر در شوراي شهر اشتراك نظر وجود دارد؛ مثل دغدغه‌هاي مربوط به هواي پاك، آب سالم، فضاي سبز، درآمدهاي پايدار و... ، اينها مسائل مشتركي هستند كه همه اعضا فارغ از نگرش‌هاي گروهي يا جناحي‌شان بر سر آن اتفاق نظر دارند؛ به‌عنوان مثال حضور آقاي آخوندي، وزير مسكن و شهرسازي در شوراي شهر و مطالبي كه ايشان ارائه كردند. تقريبا همه اعضا درباره تحليل‌ها و راه‌حل‌هاي شهرسازانه ايشان موضع واحدي داشتند و اين ناشي از رويكرد منسجم و دغدغه تقريبا يكپارچه اعضاي شوراي شهر به مسائل شهري است. همچنين در قضيه نامه اعتراض‌آميزي كه به شهرداري در جريان برخي انتصاب‌ها نوشته شد 19نفر از جناح‌هاي مختلف شورا آن را امضا كردند.
* به‌نظر مي‌رسد كه با توجه به افزايش تعداد اعضا، تقاضا براي اظهارنظر پيرامون طرح‌ها و لوايح با درنظرگرفتن زمان محدود جلسه بسيار باشد. از طرفي شيوه شما در اداره جلسه، توأم با مداراست. آيا فكر نمي‌كنيد اين شيوه ممكن است در بعضي مواقع به نوعي آشفتگي در نظم جلسات بينجامد؟
من شيوه‌ام براي اداره جلسات شوراي شهر ايجاد فضاي گفت‌وگوهاي سازنده، انتقادي و همراه با تعامل است. تجربه چنين رويه‌اي در شورا محدود است و در نظام اجرايي هم اين شيوه سال‌ها ترك شده بود. در اين شيوه به‌جاي اينكه صرفا تصويب طرح و لايحه اولويت داشته باشد سعي مي‌كنيم با بحث و بررسي به فهم و تفاهم مشترك در مورد حل مسائل شهري برسيم زيرا مسائل اجتماعي را بخشنامه‌اي نمي‌توان حل كرد. اعضا به‌عنوان نمايندگان مردم و براساس قواعد و قرائن مصوب حق دارند نطق پيش از دستور داشته باشند درحالي‌كه قبلا چنين شرايطي فراهم نبود. شما ملاحظه مي‌كنيد كه الان تذكر قانوني زياد داريم؛ اينها حقوق نمايندگي است. همچنين الان براساس قواعد، طرح‌هاي يك فوريتي بايد دست‌كم يك سوم آرا و دوفوريتي نيمي از آرا را داشته باشند، اين در حالي است كه قبلا اين قواعد رعايت نمي‌شد. طبعا در چنين شرايطي انتقادها، اعتراض‌ها و اظهارنظرهاي مخالف و موافق نمود پيدا كرده و همين به نشاط بيشتر جلسات كمك مي‌كند. شيوه اداره جلسات شوراي شهر مبتني بر اجراي قانون و برپايه گفت‌وگوهاي سازنده و تفاهم است. دامنه اين گفت‌وگوها بين شورا و دولت، شورا با شهرداري، شورا و مجلس، شورا و استانداري و... گسترده است. از اين حيث فضاي كنوني جلسات را پرشور و نشاط مي‌بينم، ضمن اينكه شوراي شهر چهارم از نظر تعداد اعضا، كميته‌ها، دبيران و گروه‌هاي كارشناسي بيش از دوبرابر شده است. اين را هم بايد درنظر بگيريم كه در آغاز كار شوراي شهر چهارم هستيم و با وجود اينكه مدتي زمان مي‌برد تا نمايندگان با فضاي كاري آشنا شوند اما در همين ابتدا با تراكم كاري بسياري براي بررسي و تصويب متمم بودجه و بودجه سال آينده شهرداري، به‌ويژه برنامه پنج‌ساله دوم مواجه شده‌ايم.
* سؤال بعدي من باز معطوف به افزايش تعداد اعضاست. آيا اين افزايش مي‌تواند به قدرت بيشتر شورا منجر شود يا پشتوانه‌اي باشد براي تحقق مديريت يكپارچه و افزايش چانه‌زني‌ها در واگذاري 23مسئوليتي كه طبق قانون بايد به مديريت شهري داده مي‌شد؟
افزايش تعداد اعضا اگر همراه شود با تعامل و گفت‌وگو با دستگاه‌هاي ديگري كه در اداره امور شهر دخيل هستند مي‌تواند نتايج خوبي داشته باشد. در واقع تحقق مديريت يكپارچه شهري مي‌طلبد كه ارتباط نزديكي با دستگاه‌هاي اجرايي برقرار باشد؛ امري كه قبلا شوراي شهر در آن موفق نبود اما دست‌كم اين مقبوليت الان وجود دارد كه مسئولين ارشد اجرايي به شوراي شهر بيايند و گزارش دهند يا نمايندگان آنها دركميسيون‌ها حاضر باشند. شما مي‌دانيد كه مديريت شهري مثلا چقدر با سازمان ميراث فرهنگي مشكل داشت اما در سايه اين تعامل و گفت‌وگو امروز با آقاي نجفي و معاونينش و آقاي قاليباف مي‌نشينيم و سند مشترك امضا مي‌كنيم و بعد با وزارت مسكن اين سند را تكميل مي‌كنيم. در مجموع در اين دوره شوراي شهر تهران توان بيشتري دارد كه با ساير دستگاه‌ها تعامل مثبت برقرار سازد و با بسط آن، براي بهبود و رفاه حال شهروندان گام بردارد.
* روزي كه از وزير مسكن و شهرسازي براي حضور در صحن علني شورا دعوت كرديد صحبت‌هاي نويي مطرح شد؛ مثلا بحث مديريت يكپارچه شهري يا ادغام فرمانداري در شهرداري و كاستن از اختيارات دولت به نفع نهادهاي مردمي ازجمله مواردي بود كه شايد براي نخستين‌بار از سوي يكي از مقامات بلندپايه دولتي در يك جلسه رسمي با حضور اصحاب رسانه شنيده مي‌شد.
ببينيد! ما در حوزه مديريت شهري كمبود نظريه هم داريم و درعوض خيلي گرفتار روزمره‌گرايي و اجرا شده‌ايم. من فكر مي‌كنم راز استقبال از صحبت‌هاي آقاي آخوندي هم همين بود كه حرف‌هايش را بر مبناي يك نظريه بيان كرد و مشكلات امروز شهر را در چارچوب اين قالب توضيح داد. راهكارهايي كه وزير راه و شهرسازي پيشنهاد كرد ظرفيت اجرايي دارد و سابقه آن به برنامه‌هاي سوم و چهارم توسعه برمي‌گردد؛ برنامه‌هايي كه مي‌توانست به نظام يكپارچه مديريت شهري منجرشود اما در كمال تأسف در دولت‌هاي نهم و دهم مورد بي‌توجهي قرار گرفت. صحبت‌هاي وزير در جلسه شورا به‌واقع ادامه همان سياستي بود كه در 8سال گذشته دچار گسست شد. مثلا شما ببينيد مشكل تقسيم‌بندي شهر تهران همچنان باقي است.
* رويكرد جديد شوراي شهر در 4 سال آينده تمركز بر مسائل فرهنگي و اجتماعي است. لطفا بفرماييد در 4 سال آينده چه اتفاقي قرار است از اين بابت در شهر بيفتد؟ همچنين اگر قرار باشد تمركز مديريت شهري روي موضوعات فرهنگي و اجتماعي باشد با مشكل موازي‌كاري با نهادهايي كه مستقيما متولي امور فرهنگي و اجتماعي هستند مواجه نخواهيم شد؟
تعريف من از فرهنگ با آنچه در سؤال شماست، متفاوت است. آنچه مدنظر من است فرهنگ و هنر شهري است كه بيشتر با وظايف شهرداري همخواني دارد ولي توجهي به آن نمي‌شود. ما نبايد فرهنگ و هنر را فقط در قالب سازمان تبليغات و وزارت فرهنگ ببينيم؛ گزارش‌هايي كه در صفحات فرهنگ و هنر شهري هم نوشته مي‌شود با همين رويكرد است. ما فرهنگ و هنري داريم كه با شهر و شهرنشيني سروكار دارد و ناظر بر همه اجزاي شهر است. اينكه من مي‌گويم در حوزه مديريت شهري به نظريه‌پردازي لازم داريم به همين دليل است. در اين رويكرد ما صرفا با ساختن فضاهاي فرهنگي كاري نداريم زيرا نگاه ما عميق‌تر از اينهاست و معتقديم رويكرد توسعه شهري فقط كالبدي نيست. هرچند ما در شهر كالبد مي‌سازيم و به آن نياز داريم اما كالبد را براساس توسعه اجتماعي و فرهنگي مي‌سازيم. در اين صورت است كه توسعه كالبدي شهر معنا و شكل و شمايل پيدا مي‌كند. در نظام شهرسازي امروز جهان و شهرسازي گذشته ما، احترام به شهروند، مدار و محور شهرسازي بود. براساس اين رويكرد شهر را براي شهروند مي‌خواهيم نه اينكه شهروند را براي شهر، همچنين رويكرد مديريت شهري در مباحث فرهنگي و اجتماعي توجه به روح شهر، تاريخ، جغرافيا و آيين شهر است و اساسا منهاي اين نمي‌شود برنامه توسعه پايدار را طراحي كرد. مثلا وقتي بي‌توجهي به ظرفيت‌هاي طبيعي در شهر وجود دارد ما با بحران و ابهامات بسياري مواجه هستيم مثل اينكه آيا آب در دسترس، كفاف اين همه جمعيت را مي‌دهد؟ آيا اين تعداد فضاي سبز نسبتي با جمعيت كنوني دارد؟
* يكي از مهم‌ترين اسنادي كه در دستور كار شوراي شهر چهارم قرار دارد بررسي و تصويب برنامه پنج‌ساله دوم شهرداري تهران است. اهميت اين طرح در چيست و فكر مي‌كنيد شوراي شهر روي كدام يك از محورهاي اين طرح حساسيت بيشتري از خود نشان دهد؟
اين سند مهمي است كه از جمله رويكردهاي مهم آن شراكت بخش شهروندان است زيرا امكان ندارد بدون مشاركت شهروندان، شهر ساخته شود. از طرفي شراكت شهروندان مقدمات مي‌خواهد كه از ايده‌پردازي تا اجرا، ارزيابي و نظارت را در بر مي‌گيرد و در نهايت به اقتدار شهروندي مي‌انجامد. مشاركت اوليه، اطلاع‌رساني است كه حتي در اين مورد هم هنوز كارهاي بسياري لازم است.
بحث دوم سلامت است. هيچ‌چيز به اندازه سلامت براي شهر تهران امروز در اولويت نيست. بالاخره اين شهر مسائل بزرگي در بخش سلامت دارد. متأسفانه مواد آلاينده در آب، هوا و خاك به وفور ديده مي‌شود. رويكرد سلامت‌محوري به‌صورت فراگير و از ابعاد مختلف و نه فقط در قالب فيزيكي و جسمي در اين طرح بايد گنجانيده شود. همچنين مسئله عدالت در شهر از ديگر ابعاد اين طرح است. عدالت در معناي شعاع دسترسي، ميزان دسترسي، مشاركت متعادل همه اقوام و گروه‌ها و هويت‌هاي متكثري است كه تهران را شكل داده‌اند. شوراي شهر نيز درنظر دارد تا در منطقه جنوب تهران با محوريت ري با هدف كاستن فاصله شمال و جنوب حضور پررنگ‌تري داشته باشد. همچنين سعي مي‌كنيم در قالب برنامه‌هاي تهرانگردي تصوير واقعي‌تري از وضعيت شهر از لحاظ دسترسي به امكانات آموزشي، ورزشي، فضاي سبز، هواي پاك و غيره داشته باشيم تا بتوانيم براي تحقق عدالت در شهر از اين برخورد عيني و ملموس در برنامه‌ريزي‌هاي خود استفاده كنيم و كاري كنيم تا همه در شرايط مساوي از امكانات شهري استفاده كنند.
يکشنبه 1 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
گوناگون
پربازدیدترینها