واضح آرشیو وب فارسی:فارس: كناره گيري رابرت موگابه از قدرت؛ تاثير از ماندلا يا تضعيف جايگاه؟
رابرت موگابه براي كناره گيري از قدرت اعلام آمادگي كرده و اين مسئله باعث شده تا اين سوال ايجاد شود كه چرا موگابه اندكي پس از بازگشت از مراسم ماندلا اين تصميم را بگيرد.
به گزارش خبرگزاري فارس، رابرت موگابه رئيس جمهور 89 ساله زيمبابوه كه از 1980 تاكنون قدرت را دردست دارد، در اقدامي غير منتظره براي كناره گيري از قدرت اعلام آمادگي كرد. وي يكي از معدود رهبران آفريقايي است كه طولاني ترين دوره رياست جمهوري را در اين قاره داشته است.
موگابه پس از بازگشت از مراسم يادبود نلسون ماندلا و پيش از برگزاري كنگره حزب زانو پي اف (حزب حاكم) بدون تعيين قيد زماني، ضمن اعلام آمادگي براي كناره گيري از قدرت، خواستار تعيين جانشين شد. وي در يك گفتگوي درون حزبي بدون نام بردن از فرد خاصي، گفته است رهبر حزب بايد در كنگره حزب و توسط مردم انتخاب شود.
با اين وجود، منتقدان از اين تصميم موگابه استقبال چنداني نكردند، زيرا بر اين باورند كه وي در شرايطي اين تصميم را اتخاذ كرده است كه از موقعيت چندان مستحكمي در حزب برخوردار نيست و در حال ايفاي نقشي فرمايشي است. آنها مدعياند چند نفر از مهره هاي قدرتمند حزب زانو پياف، تصميم گيرنده اصلي امور هستند. از طرف ديگر آنها تصميم موگابه براي ترك قدرت را ديرهنگام مي دانند.
تصميم جديد موگابه از زواياي مختلفي قابل تحليل است: بنظر ميرسد اين نگراني در ميان اعضاي حزب زانو پياف وجود دارد كه در صورت مرگ موگابه (با توجه به شايعه سرطان وي و كهولت سن)، به دليل ساختار شكننده سياسي، رقابت هاي درون حزبي و دخالت غربي ها، كشور با بحران جانشيني روبرو شود. همچنين احتمال دارد خلاء قدرت منجر به كشمكش و منازعاتي در درون حزب زانو پي اف شده و در نتيجه زمينه براي دودستگي و فروپاشي آن فراهم گردد.
شرايط زماني اعلام اين تصميم نيز قابل تامل است. وي پس از بازگشت از مراسم يادبود ماندلا، تصميم تاريخي اش را اعلام كرد. شايد تصميم وي متاثر از فضاي رواني بوده كه بدنبال درگذشت ماندلا ايجاد شد. نبايد فراموش كرد كه تعدادي از سخنرانان، در مراسم يادبود ماندلا، تلويحا از عملكرد برخي از رهبران آفريقايي از جمله موگابه انتقاد كردند. اگر تاثير زندگي و مرگ ماديبا بر رهبران آفريقايي را جدي و پايدار باشد، شايد در آينده نزديك ما شاهد كنار رفتن روساي جمهوري كامرون، صحرا، گينه استوايي و آنگولا باشيم كه بيش از 35 سال است بر اريكه قدرت تكيه زده اند.
جانشنيان احتمالي رابرت موگابه
جويس موجورو معاون اول رئيس جمهوري يكي از شخصيت هاي سياسي با نفوذي است كه از شانس بيشتري براي جانشيني موگابه برخوردار است. حاميان وي در انتخابات ايالتي ماه گذشته زيمبابوه موفق شدند بيشترين آراء را كسب نمايند.
رقيب اصلي وي، امرسون امنانگوي (معروف به كر كديل) وزيردادگستري است .وي قبلا وزير دفاع و رئيس سازمان اطلاعات زيمبابوه بوده است. يك سال پيش اخباري منتشر شد مبني بر اينكه موگابه قصد دارد قدرت را پس از اتمام دوره رياست جمهوري به امرسون امنانگوي واگذار نمايد. انتشار اين خبر با واكنش منتقدان و فعالان سياسي مواجه شد. آنها انتصاب فردي با پيشينه نظامي و امنيتي را نوعي كودتاي سياسي تعبير كردند.
همنين سيدني سكرمايي وزير دفاع يكي ديگر ازمهره هاي احتمالي براي جانشيني موگابه است. وي از نزديكان موگابه و از اعضاي بلند پايه حزب است كه تاكنون سمت هاي مهمي در دولت داشته است.
ازهم اكنون قابل پيش بيني است كه كه با كناره گيري موگابه از قدرت، زخم هاي ناسور گذشته سرباز مي كنند و احتمال دارد ما شاهد دورديگري از تنش هاي سياسي دراين كشور باشيم. كناره گيري موگابه از قدرت از اين جهت مهم است كه بازيگران صحنه سياسي اين كشور ممكن است به آساني درخصوص جانشين و همچنين نحوه انتخاب وي به توافق نرسند.
در هر صورت مرگ ماندلا رهبرضد تبعيض نژادي جهان و اكنون هم اعلام آمادگي موگابه رهبر استقلال زيمبابوه براي كناره گيري از قدرت نشان مي دهد كه آفريقا در حال عبور از يك دوره فطرت است؛ دوره اي كه در بستر آن، ما شاهد ظهور نسل جديدي از رهبران سياسي در اين قاره هستيم كه ضمن حفظ ارزش ها و سنت ها، تلاش مي كنند به دنيا نشان دهند آفريقاي سياه مي تواند زيبا هم باشد.
يادداشت از محمد دهقاني كارشناس آفريقا
انتهاي پيام/ص
شنبه 30 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]