واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: آسيب شناسي يك رابطه
ايران و آمريكا در شرايطي در قالب مذاكرات جمهوري اسلامي با 1+5 به تفاهم هستهاي رسيدند و رابطهشان را رو به بهبودي ميبينند كه هم دولت اعتدال گرالي ايران با مخالفان جدي داخلي مواجه است و هم دولت دموكرات اوباما بايد خود را آماده مواجهه با انتقادات و حتي تخريبهاي جمهوري خواهاني كند كه كنگره را در اختيار خود ميبينند و تحت هر شرايطي از سياست ضد ايراني دست نميكشند.
دقيقا به همين دليل است كه بعد از مذاكرات موفق ژنو3 افراطيون ايراني تحركات خود را شديدتر كردند و حتي آنهايي كه عنوان نمايندگي مجلس يا مسووليتهاي مهم ديگري هم داشتند، بيتوجه به آسيبهاي رفتارشان دنبال اين بودند تا توافقات هستهاي را «تسليم» دولت يازدهم در قبال آمريكا و به زعم آنها همپيمانانش عنوان كنند و اصلا هم به اين كاري ندارند كه رفتارهاي اينچنيني چه آسيبهايي را به كشور تحميل ميكند. البته حتي وجود چنين گروههايي هم باعث نميشود تا براي واكنش نشان دادن به تحركاتشان به خشونت كلامي و رفتارهاي آنچناني اقدام كنيم. چرا كه «تلاش براي همصدايي» مهمي است كه بايد در اولويت قرار بگيرد تا بلكه از اين طريق همه گروهها و اشخاص بتوانند در مسير خدمت به نظام و كشور انرژي خود را هزينه كنند.
اما گروهي ديگر هم هستند كه نگاهي جدي به سياست خارجي دارند و نظراتشان حتي اگر اشتباه هم باشد، ريشه در دلسوزي به نظام و احساس تعهدي كه به مردم دارند، دارد و به همين دليل بايد تلاش كرد تا آنها را با گفتمان نسبت به شرايط آگاه كرد. به هر حال نميتوان انتظار داشت كه «همه» در همه مباحث اتفاق نظر داشته باشند. تكليف دولت با چنين منتقداني اين است كه تلاشش را به كار بگيرد تا با اعتمادسازي شرايطي را به وجود آورد تا آنها به تحليل صحيحي از شرايط دست پيدا كنند.
همچنين در ايالات متحده هم جمهوري خواهان در راستاي اهداف رژيم صهيونيستي و جعلي اسراييل تحت هيچ شرايطي نميتوانند رابطه با ايران را بربتابند و دست به هر كاري ميزنند تا محدوديتهاي متعددي را به كاخ سفيد تحميل كنند، البته ذكر اين نكته لازم است كه اوباما و دولتش گاهي مجبور به انجام عملي ميشوند تا بلكه رضايت جمهوري خواهان را جلب كنند، چرا كه اوباما ميداند بدون همكاري كنگرهاي كه شاكله جمهوريخواهي دارد، نميتواند در اجراي برنامههاي تعيين شده به توفيقي برسد. پس با وجود توافق ژنو3 و توافقات احتمالي آتي، همچنان بايد منتظر تصميمهايگاه و بيگاه ضد ايراني كاخ سفيد باشيم.
با نگاهي سطحي به آنچه در بين ايران و آمريكا ميگذرد، ميتوان به اين نتيجه مشخص رسيد كه وقتي عمر اختلافي به بيش از سه دهه ميرسد، شكافهاي موجود عميقتر ميشود و به همان مقدار هم حل مشكل دشوارتر ميشود. واقعيت موجود اين است كه رابطه فوق هم براي ايران و هم براي آمريكا و البته براي نظام بينالملل اهميت فوقالعادهاي دارد و براي اينكه اين گره كور جهان بالاخره روزي باز شود، هر دو كشور بايد مماشات كنند و هدف را برقراري «رابطه» بدانند تا از اين طريق بتوانند بعد از سي و چند سال دور يك ميز بنشينند، چرا كه همكاري هم براي جمهوري اسلامي و هم براي ايالات متحده سودآور است و منافعشان را با تهديد كمتري مواجه خواهد كرد.
*نماينده سابق مجلس شوراي اسلامي
چهارشنبه 27 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مردم سالاری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]