واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: استروژن نقشي در شرايط روحي خانمها ندارد
درخصوص يائسگي و عوارض آن، اولين عاملي كه جلب توجه ميكند مظنوني هميشگي به نام استروژن است.استروژن، نام دسته اي از هورمون هاي جنسي است كه باعث بروز ويژگي هاي زنانه در افراد مي شود و به همين دليل به هورمون زنانه نيز معروف است. اشكال مختلف اين هورمون در بدن خانم ها در تخمدان توليد ميشود و نقشي اساسي در توليد مثل و مسائل مرتبط با آن به عهده دارد. از آنجا كه توليد و ترشح استروژن در دوران يائسگي كم مي شود، بيماري هاي مرتبط با يائسگي پيش از هر چيز به اين هورمون مربوط مي شود.
به گزارش وبسايت مجله پريونشن، يكي از اتهامات اين هورمون، اختلال در وضع روحي ـ رواني افراد در دوران يائسگي است. اما مطالعه جديد محققان دانشگاه استنفورد كه در ماه گذشته ميلادي منتشر شده، نشان مي دهد استروژن از اين اتهام مبراست و كم بودن مقدار اين هورمون در بدن تاثيري بر وضع روحي خانم ها ندارد. آنچه در پژوهش هاي قبلي به دست آمده بود، در واقع پيوند نه چندان محكمي را ميان استراديول، يكي از شكل هاي هورمون استروژن و بروز افسردگي در زنان پس از يائسگي نشان مي داد.
دكتر ويكتور هندرسون، سرپرست گروه پژوهش استنفورد مي گويد: در گذشته تصور مي شد استروژن نقشي اساسي در شرايط روحي خانم ها ايفا مي كند، به اين ترتيب كه مقادير بيشتر آن سبب بهبود وضع روحي ـ رواني خواهد شد، اما بايد گفت اين تصور بر پايه داده هايي كلينيكي شكل گرفته بود كه چندان محكم و موثق نيستند.
دكتر هندرسون و همكارانش در مطالعه جديدشان مقادير هورمون توليد مثل را در زناني كه بتازگي، حداكثر طي شش سال گذشته، يائسه شده بودند و نيز زناني كه بيش از يك دهه قبل پا به اين مرحله گذاشته بودند مورد مقايسه قرار دادند، و پس از آن به بررسي دقيق وضع روحي اين افراد پرداختند تا ببينند استروژن چه نقشي در اين خصوص دارد.
به گفته دكتر هندرسون، نتيجه نهايي اين پژوهش يافته هاي قبلي را زير سوال مي برد و پيوندي ميان ميزان استروژن در خون زنان يائسه و وضع نامطلوب روحي ـ رواني آنها نشان نمي دهد. (براساس اين پژوهش، استروژن حتي تاثيري بر حافظه اين زنان نيز ندارد.)
براي توضيح اين مطلب احتمالا بايد نقش اصلي را نوسانات هورموني بازي كند. يعني به جاي آن كه مقدار مواد شيميايي موجود در دستگاه گردش خون را عامل تعيين كننده احساسات به شمار آوريم، بايد شدت نوسان اين مواد را در اين كار دخيل بدانيم.
دكتر هندرسون مي گويد: پيش از رسيدن به مرحله نهايي يائسگي، مقطعي وجود دارد كه در آن مقطع ميزان هورمون در بدن زنان نوسانات شديدي دارد. تصور مي كنم اين همان زماني است كه نوسانات شديد روحي ـ رواني نيز روي مي دهد. اين ديدگاه بخوبي مي تواند توضيح دهد كه چرا زنان پيش و پس از مرحله يائسه شدن در شدت افسردگي با هم تفاوت دارند.
پس اگر مقدار كم استروژن نقشي در ابتلا به افسردگي در اين دوران ندارد، چه عاملي سبب مي شود برخي زنان پس از گذراندن مرحله گذار و رسيدن به مرحله ثبات يائسگي، مدام دچار وضع روحي نامطلوبي باشند؟
دكتر هندرسون مي گويد: هنوز بدرستي پاسخي براي اين سوال نداريم. هر چند شايد بتوان گفت پاي وراثت يا عوامل زيستي در كار است.
بسياري بر اين باورند كه ريشه اين مشكل را بايد در زمينه هاي رواني مانند ابتلا به استرس در دوران پيش از يائسگي، يا مسائلي مانند خواب ناكافي و از اين دست جستجو كرد. با اين همه هنوز به پژوهش هاي بيشتري نياز است تا علت واقعي آشكار شود.
اما اگر واقعا عواملي مانند استرس يا اختلالات خواب عامل اصلي اين داستان باشند، جاي بسي اميدواري است. زيرا به هر حال تا حدود زيادي مي توان با اين عوامل در روزگار ابتلا و پيش از رسيدن به يائسگي مقابله كرد.
مترجم: مسعود ايثاري
جام جم
سه شنبه 26 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفرينش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]