واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: عضويت ايران در WTO در هالهاي از ابهام/دولت يازدهم ميتواند طلسمشكني كند؟
با توجه به توافق هسته اي ايران و كشورهاي 1+5 كه در آن بر رفع تدريجي تحريم ها تاكيد شده و فضاي مثبت ايجاد شده در ديپلماسي خارجي آيا بالاخره دولت يازدهم مي تواند طلسم انتظار بيش از يك دهه اي ايران براي الحاق به سازمان جهاني تجارت را بشكند يا خير؟
به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، طبق اظهارات كارشناسان مسائل بينالملل حضور در فضاي پرتنش سياسي الحاق ايران به سازمان تجارت جهاني را با سخت گيريهايي زيادي مواجه ميكند كه در اين راستا اعمال تحريمها نيز باعث تاخير در روند اين الحاق خواهد شد. در اين وضعيت ايران بايد شرايط سختگيرانه تري را براي اين الحاق بپذيرد. به گفته آنان مهمترين موانع اصلي در پيوستن ايران به سازمان تجارت جهاني، رأي منفي آمريكا است كه باعث ميشود تا اجماع لازم به سود ايران به وجود نيامده و پذيرش ايران مورد موافقت قرار نگيرد. واقعيت را نبايد كتمان كرد زيرا آمريكا از نظر اقتصادي قدرتمند بوده و برهمين اساس غالب اعضاء نيز از آن كشور حرف شنوي دارند. مخالفت اين كشور بر تصميم ساير كشورها بسيار تأثيرگذار است.
سازمان جهاني تجارت (WTO) كه پيش از اين به گات معروف بود، در حدود 65 سال سابقه فعاليت داشته و تجارت در جهان فعلي عمدتا براساس قواعد و مقررات اين سازمان صورت ميگيرد. اين سازمان فعاليت خود را با عضويت 23 كشور آغاز كرد و هماكنون داراي 159 عضو دائم و 24 عضو ناظر است. ايران در سال 1375 درخواست عضويت در WTO را ارائه كرده و در سال 1384 به عضويت ناظر اين سازمان درآمد. از همان زمان تاكنون ابتدا گزارش رژيم تجارت ايران تدوين شد و پس از تصويب دولت در آبانماه سال 1388 به سازمان تجارت جهاني ارائه شد.
با ارائهي اين گزارش به WTO در اسفندماه سال 1388 تعداد 697 سوال از دبيرخانه WTO به ايران ارسال شد و فرآيند پاسخگويي به اين سوالات در وزارت صنعت، معدن و تجارت آغاز و نهايتا پاسخهاي تهيه شده در آبانماه سال 1390 به WTO فرستاده شد. از آن زمان تاكنون الحاق ايران به سازمان توسعه تجارت جهاني پيشرفتي نداشته و تعيين رييس كارگروه الحاق ايران توسط شوراي عمومي به تعويق افتاده است.
علاوه بر ايران افغانستان، الجزاير، آندورا، آذربايجان، باهاما، بلاروس، بوتان، بوسني و هرزگوين، كومور، گينه استوايي، اتيوپي، واتيكان، ايران، عراق، قزاقستان، لبنان، ليبريا، ليبي، سائوتومه و پرنسيپ، صربستان، سيشل، سودان، سوريه، ازبكستان و يمن كشورهايي هستد كه به عنوان ناظر در سازمان جهاني تجارت حضور دارند و هنوز به عضويت اين سازمان درنيامدهاند.
در همين زمينه فاخري، نماينده سابق ايران در سازمان جهاني تجارت (WTO) با بيان اين كه در مذاكرات اوليه بين ايران و WTO براي الحاق اصلاح ساختار اقتصادي مورد مذاكره قرار ميگيرد، خاطرنشان كرد: در مرحله دوم كه مذاكرات دو جانبه ميشود، ايران با تيمهاي مختلف مذاكره ميكند. بدين معني كه طرفهاي ما با ليست تقاضا روبروي ما مينشينند و ما حتي در بهترين شرايط نيز نسبت به توافقات تكراري كشورها امكان دارد، بتوانيم هزينههاي ورود را كاهش دهيم ولي امتيازدهي از سوي WTO منتفي است.
وي با بيان اين كه WTO براي الحاق هيچ كشوري نامه فدايت شوم نميفرستد، اظهار كرد: اطلاعات تجاري صنعتگران در مذاكره دو جانبه بايد به دست مذاكره كنندگان ايراني برسد زيرا اين اطلاعات ميتواند هزينههاي پيوستن به WTO را كاهش دهد.
فاخري با تاكيد بر اين كه عضويت در WTO يك روند بسيار مفيد براي يادگيري است خاطرنشان كرد: در رژيم تجاري جديد بايد نقش بخش خصوصي روشنتر و مورد تاكيد بيشتري قرار گيرد، گفت: زيرا در فضاي جديد نظرات بخش خصوصي ميتواند به قويتر شدن اطلاعات كمك كند. لذا بخش خصوصي بايد نظرات خود را به تيمهاي مذاكره كننده منتقل كند.
به گزارش ايسنا، اخيرا نيز پيمان جهاني درخصوص گسترش تجارت بين اعضاء به امضاي 159 كشور عضو رسيد كه امضاي اين پيمان جداي از روان سازي تجارت كشورهاي عضو، نوعي پيروزي و موفقيت براي سازمان تجارت جهاني نيز محسوب ميشود.
امضاي پيمان جديد سازمان جهاني تجارت خبر مسرت بخشي براي سه چهارم از كشورهاي دنيا بود اما متأسفانه اصلاً خبر خوبي براي ايران نبود و هيچ نفعي براي كشور ما در بر ندارد زيرا يك دلار از يك تريليون دلار هم نصيب ايران نخواهد شد زيرا تا زمانيكه كشور ايران وارد دهكده جهاني تجارت نشده و به عضويت WTO درنيايد هيچ سهمي از تجارت جهاني را به دست نخواهد آورد و كشورهاي قدرتمند دنيا و 159 عضو سازمان تجارت جهاني، ايران را بطور جدي به بازي نخواهند گرفت.
محمدرضا سبزعليپور، رييس مركز تجارت جهاني ايران نيز در اين زمينه اعلام كرد: پيوستن ايران به سازمان تجارت جهاني در هاله اي از ابهام فرو رفته و عضويت كشورمان در سازمان تجارت جهاني طي 10 سال آينده تقريباً غيرممكن است.
وي تأكيد كرد: مهمترين موانع اصلي در پيوستن ايران به سازمان تجارت جهاني، رأي منفي آمريكا است كه باعث ميشود تا اجماع لازم به سود ما بوجود نيامده و پذيرش ايران مورد موافقت قرار نگيرد. واقعيت را نبايد كتمان كرد زيرا آمريكا از نظر اقتصادي بسيار قدرتمند و برهمين اساس غالب اعضاء نيز از آن كشور حرف شنوي دارند. مخالفت اين كشور بر تصميم ساير كشورها بسيار تأثيرگذار است.
او خاطرنشان كرد: البته جداي از آمريكا، حتي اگر يك عضو ضعيف هم با پذيرش ايران مخالفت كند باز هم عضويت ايران در دستور كار WTO قرار نميگيرد. بطور مثال عضويت كشور بزرگي همچون روسيه در دستان كشور كوچك گرجستان محبوس شده بود كه بالاخره با پادرمياني قدرتهاي بزرگي همچون آمريكا پس از 18 سال اين گره باز شد و عضويت روسيه مورد موافقت قرار گرفت. حال جداي از آمريكا و همپيمانان اروپايي اش، رژيم صيونيستي نيز در برابر عضويت ايران قرار دارد كه باتوجه به اختلافات ريشه اي و اعتقادي ايران با دولتمردان صهيونيست و درخواست مكرر دولت ايران درخصوص محو آن كشور از صحنه روزگار، به طور حتم وجود آن كشور مانع بزرگي بر سر راه عضويت ايران در سازمان تجارت جهاني خواهد بود.
از سوي ديگر نايب رييس اتاق بازرگاني، صنايع، معادن و كشاورزي ايران نيز شهريور امسال به ايسنا خبر داد: سازمان جهاني تجارت (WTO) تاكنون به دليل روابط نه چندان مطلوب سياسي كه ايران در چند سال گذشته با دنيا داشته است تمايلي به الحاق ايران به اين سازمان نداشته است. اين درحالي است كه كشور ما تنها كشوري است كه پس از گذشت چهار سال هنوز گروه كاري الحاق براي آن تشكيل نشده است.
رئيس كميسيون تجارت اتاق بازرگاني تهران نيز مهر ماه به ايسنا اعلام كرد كه اگر از ابتدا فرايند الحاق ايران به WTO براساس روال معمول خود انجام ميشد و دولت در مسائل بين المللي ضعيف عمل نميكرد بايد حداكثر ظرف سه سال فرايند نهايي الحاق انجام ميشد.
بايد ديد با توجه به توافق هسته اي ايران و كشورهاي 1+5 كه در آن بر رفع تدريجي تحريم ها تاكيد شده و فضاي مثبت ايجاد شده در ديپلماسي خارجي آيا بالاخره دولت يازدهم مي تواند طلسم انتظار بيش از يك دهه اي ايران براي الحاق به سازمان جهاني تجارت را بشكند يا خير.
انتهاي پيام
سه شنبه 26 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]