واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: آيا اعتياد قابل درمان است؟
اعتياد مانند بيماري سرماخوردگي نيست كه بتوان با چند روز استراحت و ايزوله كردن فرد فرايند درمان صورت پذيرد.
حتي مثل بيماريهاي ديگر هم نيست كه براي برخي از آنها واكسن كشف شده باشد. برخي از متخصصان معتقدند كه اگر اعتياد را بيماري فرض كنيم براي آن راهحل قطعي وجود ندارد.
برخي نيز معتقدند كه خواست فرد معتاد شروع درمان است و اگر پشتكار داشته باشد حتما درمان ميشود. دكتر ايرج اسماعيلي پزشك و كارشناس ارشد بهداشت و تحقيقات و مدرس دروس پيشگيري و درمان اعتياد از آن دسته از پزشكاني است كه معتقد است اعتياد قابل درمان نيست بلكه قابل كنترل است. او ميگويد: بيماريها از نظر من دو دسته هستند، دسته اول بيماريهايي هستند كه با درمان بهطور كامل برطرف ميشوند مثل آپانديسيت يا عفونت ريه كه با برداشتن عضو يا مصرف آنتيبيوتيك بيمار كاملا بهبود پيدا ميكند. دسته دوم بيماريهايي هستند كه ماهيتا مزمن هستند مانند ديابت، فشار خون، قند خون بالا.
در اصطلاح به اين بيماريها بيماريهاي كرونيك ميگويند كه تابعي از زمان بوده و قابل كنترل شدن هستند. اگر اعتياد را بيماري جسمي، روحي، اجتماعي و اقتصادي بدانيم بايد بگوييم از آنجا كه چندين عامل در بروز آن نقش دارد، بنابراين اين بيماري نيز قابل كنترل است. بيماريهاي مزمن مانند ديابت، قند و فشار خون با عواملي مانند ورزش، مصرف دارو، رژيم غذايي مناسب و كاهش استرس قابل كنترل هستند و مانند برخي ديگر از بيماريها نيستند كه با مصرف يك قرص به كلي از بين بروند.
دكتر ايرج اسماعيلي معتقد است درميان كساني كه سوء مصرف مواد محرك يا مخدر دارند بسيار نادر است كه فرد پس از ترك، بازگشت مجدد به مصرف نداشته باشد. كسي نميتواند تضمين دهد كه اعتياد كاملا درمان ميشود.
فرد معتاد با دلايل ژنتيك، خانواده و محله ناسالم و صرفه اقتصادي فروش و مصرف مواد مخدر دوباره به چرخه اعتياد بازميگردد چرا كه عوامل ايجادكننده اعتياد در محيط همچنان وجود دارد و فرد معتاد دوباره ميتواند جذب آن عوامل شود. اما دكتر هومان نارنجيها درمانگر و پژوهشگر اعتياد معتقد است كه اعتياد قابل درمان است.
او معتقد است كه اعتياد يك اختلال رفتاري است كه ميتواند تا آخر عمر بروز نكند.
برخي از كارشناسان با استدلال اينكه در اعتياد گيرندههاي نوروني و سيناپسهاي عصبي تا مدتهاي طولاني با موادمخدر آشنا ميمانند معتقدند كه اعتياد درمانناپذير است ولي دكتر نارنجيها معتقد است جنبه رفتاري فرد معتاد اگر درمان شود فرد ديگر به موادمخدر روي نميآورد. او بهبوديافتههاي زيادي را ميشناسد كه تا پايان عمر ديگر به سمت موادمخدر نرفتهاند.
دكتر نارنجيها البته اين تذكر دقيق را هم ميدهد كه اعتياد بيماري آساندرماني نيست. در اين بيماري نيز مانند برخي بيماريهاي ديگر درمان فوري و صددرصد نيست. در واقع اعتياد يك بيماري قابل درمان است ولي از آنجايي كه اين بيماري متشكل از جنبههاي زيستي، رواني و اجتماعي است، ميزان پاسخ به درمان آن متفاوت است همچنين درمان آن نيز بايد جامع باشد به همين دليل كاري سختتر است.
موادمخدر و محرك در ابتداي كشفشان بهعنوان دارو براي بيماران بهكار برده شدند و كمكم سوءمصرف آنها به معضل اعتياد تبديل شد. دكتر ايرج اسماعيلي درباره اين سؤال همشهري كه آيا ترك كردن موادمخدر ميتواند سلامت فرد را به خطر بيندازد، ميگويد: هنگام ترك، موادمخدر و روانگردان بايد با مادهمناسبي جايگزين شود تا فعل و انفعالات شيميايي در مغز بيمار را به هم نريزد.
اين افراد در زمان ترك نياز به مراقبتهاي پزشكي دارند به همين دليل در همه مراكز ترك اعتياد فرم فعاليتهاي پزشكي وجود دارد و علاوه بر پزشك يك روانپزشك نيز بيمار را معاينه ميكند.
درمان هر بيماري همراه با عوارض است. هر پزشكي ميداند كه از هر 1000 جراحي شايد يك بيمار با عوارضي چون مرگ روبهرو شود ولي پزشكان در هر روش درماني منافع بيمار را به مضرات آن ميسنجند. روشهاي نامتعارف و عجيب مدتهاست در كمپهاي ترك اعتياد غيرقانوني استفاده ميشود.
اعضاي خانواده عاصي و عاجز از دست عضو معتاد، او را با هزار كلك به اين كمپها ميسپرند درحاليكه اين روشها اگر منجر به مرگ فرد معتاد نشود بدون شك او پس از ترك كمپ دوباره و چندباره به مواد روي خواهد آورد.
دكتر اسماعيلي اين روشها را علمي نميداند و ميگويد: مردم دوست دارند روشهايي را كه بهصورت اتفاقي منجر به درمان بيماري شده است، به ديگران نيز توصيه كنند ولي اين روش علمي نيست و نميتوان به كسي تجويز كرد. روشهاي درماني كه در كشور استفاده ميشود مانند آخرين روشهايي است كه در كشورهاي اروپايي و آمريكاي لاتين بهكار ميرود.
تحقيقات زيادي در زمينه ميزان اثرگذاري روشهاي درماني تاكنون انجام شده است. به گفته دكتر اسماعيلي در يكي از آخرين تحقيقات از معتادان بهبوديافته خواسته شد كه 10حيطهاي كه پس از ترك اعتياد، بهبود يافته است را نام ببرند.
آنها مواردي مانند رفع تعارض با قانون، آشنايي با مراكز مشاوره مانند كانون وكلا، سلامت جسمي، بهبود روحيه و روابط اجتماعي و خانوادگي را ذكر كردند اما همه آنها معتقدند كه در زمينه غذاي سالم و خوب، جاي خواب و كسب شغل وضعيتشان بهبود نيافته است.
بدون شك معتادي كه شغل مناسبي نداشته باشد تا يك جايي مقاومت كرده و پس از آن با گرفتن پولهاي ناچيز اقدام به جابهجايي موادمخدر ميكند.
همشهري آنلاين
دوشنبه 25 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفرينش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]