واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
هاشم آقاجری: حادثه کوی دانشگاه ضربه بزرگی به جنبش دانشجویی و دولت خاتمی بود/ اصلاحطلبان نمیخواستند جنبش دانشجویی حرکت کند
در سال 78 به کوی دانشگاه حمله شد و همه گفتند یک جنایت بزرگ است برای اینکه جنبش دانشجویی در واقع ستون مقاومت از پیشروی، اصلاحات و دفاع از آزادی بود و نیروهای ضد دموکراسی میخواستند او را سرکوب کنند و با این سرکوب هم جنبش دانشجویی آن زمان را به اغما ببرند و هم نسبت به دولت اصلاحات ایجاد یأس و ناامیدی و او را فلج و دچار بحران کنند.
به گزارش نامه نیوز، هاشم آقاجری در گفت و گو با روزنامه اعتماد درباره جنبش دانشجویی پس از انقلاب گفت: در دوره دوم زمان آقای هاشمی مقداری شرایط عوض شد، به دلیل اینکه در دهه اول کلیت جناح راست در یک کمپ بودند و اردوگاه واحدی داشتند. اما به تدریج در دوره دوم در درون این بلوک شکاف افتاد، کارگزاران تشکیل شد و در واقع یک جناح جدیدی در راست که ما اسم آن را گذاشتیم راست مدرن از راست سنتی که بورژوازی بازار و موتلفه بود راهش را جدا کرد. ضمنا به تدریج راست دیگری هم در حال شکلگیری بود به نام راست افراطی که در دوران اصلاحات روی کار آمدند. راست بنیادگرا و به دلیل این گفتمان یک سویه ضد دموکراتیک داشت و یکسویه ضد امپریالیستی و به صورت شعاری یکسویه ضد سرمایهداری هم داشت. در کل در دوره دوم بین کارگزاران و دولت و جنش دانشجویی یک نزدیکی بین آزادی، تسامح و دموکراسی به وجود آمد. چون هر دو طرف فهمیدند که یک رقیب مشترک دارند که به دنبال محدود کردن فضاست و هیچ دگر اندیشی را تحمل نمیکند. نتیجه آنچنان که گفتید برآمدن دولت اصلاحات بود. دوران اصلاحات حاصل یک جنبش عمومی بود که از طریق انتخابات به پیروزی رسید. به همین دلیل در هشت سال اصلاحات به خصوص 4 سال اول دانشگاه از دولت اصلاحات حمایت کرد به دلیل اینکه این دولت شعار توسعه سیاسی، آزادی و جامعه مدنی میداد.
وی در ادامه درباره دلایل به وقوع پیوستن ماجرای کوی دانشگاه 78 گفت: در سال 78 به کوی دانشگاه حمله شد و همه گفتند یک جنایت بزرگ است برای اینکه جنبش دانشجویی در واقع ستون مقاومت از پیشروی، اصلاحات و دفاع از آزادی بود و نیروهای ضد دموکراسی میخواستند او را سرکوب کنند و با این سرکوب هم جنبش دانشجویی آن زمان را به اغما ببرند و هم نسبت به دولت اصلاحات ایجاد یأس و ناامیدی و او را فلج و دچار بحران کنند.
آقاجری افزود: در آن دوره دانشگاه به تدریج دچار انفعال، انتقادهایش از دولت آقای خاتمی و شخص ایشان زیادمیشود، خواستهای رادیکالتری پیدا میکند اما وقتی در عمل چیزی نمیبیند شعار عبور از خاتمی میدهد. خود جنبش دانشجویی دو بخش میشود. تحکیم شیراز و تحکیم علامه. بنابراین به نظر من حادثه کوی دانشگاه یک ضربه مهم در بعد از انقلاب به جنبش دانشجویی بود که تا دو، سه سال هم ادامه پیدا کرد ولی سال 81 یک خیزش غیرمنتظره اتفاق افتاد. بسترش هم حکم اعدامی بود که علیه یکی از اساتید دانشگاه صادر شد. من فکر میکنم یکی از عواملی که جرات داد به آنها تا این حکم اعدام را صادر کنند خطای تحلیلی آنها نسبت به دانشگاه بود، چون فکر میکردند که دانشگاه مرده است و واکنشی نشان نخواهد داد . اما جنبش دانشجویی ایشان را غافلگیر کرد. آن جنبش سراسری و خود جوش بود.
وی همچنین گفت: احزاب اصلاح طلب نمیخواستند کاری کنند، چون مجلس و دولت دست خودشان بود و نمیخواستند جنبش دانشجویی به حرکت در بیاید و تظاهرات شود و شرایط بیثبات، احزاب اصلاح طلب سعی میکردند دانشگاهها را آرام کنند و سعی میکردند بگویند شما کاری نکنید تا ما از طریق فلان ریش سفید و با چانهزنی از بالا حل کنیم. در حالی که به نظر من اگر آن جنبش اتفاق نمیافتاد و دانشجویان اعتراض نمیکردند امروز من قطعا در خدمت شما نبودم. ولی جنبش دانشجویی یک حرکت عظیمی کرد و چند هفته اعتراض کرد و جهان و افکار عمومی و سازمانهای حقوق بشری هم همراه شدند. این حرکت باعث شد که جنبش دوباره احیا شود و دانشجویان روحیه بگیرند و احساس کردند که میتوانند.
1392/9/25
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 101]