تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804657738
آقاي سريع‌القلم به اين سوالات پاسخ دهيد
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: آقاي سريع‌القلم به اين سوالات پاسخ دهيد
سجاد مصطفي پور دانشجوي كارشناسي ارشد روابط بين الملل طي يادداشتي سوالاتي را خطاب به مشاور امور بين‌الملل رئيس جمهور مطرح كرده و خواستار پاسخگويي وي شد.
به گزارش خبرنگار دانشگاه باشگاه خبرنگاران، سجاد مصطفي پور؛ طي نامه‌اي به محمود سريع القلم استاد علوم سياسي و روابط بين الملل دانشگاه شهيدبهشتي و مشاور امور بين‌الملل رئيس جمهور نسبت به سخنان اخير ايشان انتقاد كرد و خواستار پاسخگويي به سوالات موجود شد.
متن نامه به شرح ذيل است:
بسمه تعالي
جناب آقاي دكتر سريع القلم
سلام عليكم؛
مدتي است كه برآنم تا در مقام يك شاگرد از استادي كه قرار بود الفباي سياست را يادم دهد، به دليل آنچه در نشريات و خبرگزاري‌ها به قلم‌تان منتشر مي‌شود نقدي دلسوزانه داشته باشم و براي روشن‌تر شدن مسائل سوالاتي نيز به رسم كلاس درس مطرح نمايم؛ ولي متاسفانه فرصت فراهم نمي‌شد يا علاقه‌اي نداشتم عجولانه قضاوت كنم، ليكن سخنان عجيب جنابعالي در مراسم يادبود امام موسي صدر كه مملو از اهانت به ملت شريف ايران بود باعث شد آنچه در كلاس درس از اساتيد دلسوز آموختم را در حد توان ادا كنم و در اين مجال، از جنابعالي بخواهم ضمن پاسخ به سوالات، از ملت ايران نسبت به سخنان ناصواب در صورت امكان عذرخواهي كنيد.
بعد از پيروزي دولت تدبير و اميد در انتخابات يازدهم رياست جمهوري، جنابعالي به عنوان مشاور امور بين الملل رئيس جمهور انتخاب شديد تا بتوانيد به عنوان نخبه فكري كه همواره دغدغه‌تان بود و مي‌گفتيد در كشور ما چنين امكاني براي فعاليت نخبگان فكري نيست، با تزريق سيستم فكريتان، راه گشاي مشكلات موجود كشور باشيد.
مسلما، با اشرافي كه به گفته خودتان نسبت به مسائل بين الملل داشتيد، به خوبي مي‌دانستيد كه سياست خارجي جمهوري اسلامي جدا از سياست خارجي كشورهاي چون هند، چين، ژاپن است و عملكرد تصميم‌گيران و مجريان سياست خارجي ايران بايد با رعايت اصول، آرمان‌ها و ارزش‌هايي كه جوانان اين مرز و بوم به خاطر آن از جان خويش گذشتند، صورت گيرد. پس قبول چنين مسئوليتي توسط جنابعالي با علم به اين مسائل بود گرچه خودتان شايد آن روزها كه دشمن قصد ناكام گذاشتن انقلاب اسلامي ايران را داشت در ايران حضور نداشتيد، ولي تاريخ 34 ساله انقلاب را به خوبي مي‌دانيد.
بدين علت از جنابعالي انتظار داريم در مسير ترسيم شده براي انقلاب گام برداريد و با تزريق افكار و انديشه‌هايي كه رنگ و بوي اسلامي ندارد و شايسته ملت ايران نيست، دشمنان نظام را مسرور نكنيد.
اگر اجازه دهيد گريزي به هفت موضع گيري و تحليل جنابعالي در 6 ماهه اخير بزنم و از اين رو سوالاتي را از محضرتان داشته باشم.
در نوشته‌اي گفتيد «در دولت‌هاي مدرن، معيشت مردم به دولت ربطي ندارد»، ولي به خوبي مي‌دانيد در جامعه ما، دولت متولي امور داخلي كشور است و از اين رو بود كه حجت‌السلام‌والمسلمين روحاني با شعار بهبود وضعيت اقتصادي و معيشتي مردم در طي 100 روز بر سر كار آمد. حال سوال اينجاست، سيستم مدنظر مديريتي جنابعالي براي اداره كشور و ميزان دخالت دولت در اقتصاد برگرفته از چه نظريه و اصولي است؟ آيا بين جنابعالي و دولت محترم در اين بين تناقضي وجود دارد؟
در مهرماه امسال اظهار كرديد «رابطه عميقي بين آزادي فكري و خصوصي سازي اقتصادي وجود دارد و بزرگ‌ترين قدم براي آزادي فكر در ايران، خصوصي سازي اقتصادي است، زيرا معاش مستقل از حاكميت مبناي آزادي است» در حاليكه مي‌دانيم خصوصي‌سازي اگر به شكل منطقي و مديريت شده در هر جامعه صورت پذيرد، مسلما باعث شكوفايي خواهد بود؛ ولي مدل مدنظر جنابعالي همان مكانيزم بازار آزاد و سرمايه‌داري است كه منجر به جامعه طبقاتي خواهد شد كه كاملا با مدل اسلامي ايراني در تناقض است.
آيا به نظرتان مي‌توان در جوامعي كه مردم گرفتار حصار مسائل اقتصادي شدند از آزادي فكر سخني به ميان آورد؟ البته چه نوع از آزادي فكر منظورتان است؟ آزادي فكري كه مردم بتوانند در امور كشورشان موثر باشند، نسبت به آن احساس مسئوليت كنند يا آزادي فكري كه مردم صرفا از مسائل اقتصادي بي‌نياز باشند و فقط به دنبال گذران زندگي خويش باشند؟ وقتي به كشورهايي كه سيستم سرمايه‌داري بر روح آن حاكم است نگاه مي‌كنيم مردم را بي‌توجه به مسائل كشورشان مي‌بينم مردمي كه در زير چرخ دنده‌هاي سيستم سرمايه‌داري فقط به فكر گذران زندگي خويش هستند، اگر نگاهي به آمار جنايت‌هاي صورت گرفته در اين كشورها بيندازيم به خوبي به اين مسئله پي مي‌بريم.
بارها در نوشته‌ها و سخنراني‌هاي خويش گفتيد«كساني كه زبان انگليسي نمي‌دانند، منطقي فكر نمي‌كنند» سوال اينجاست منطق مدنظرتان چيست؟ و آيا ميزان فهم افراد مگر با تسلط به زبان انگليسي سنجيده مي‌شود؟ كشورهايي چون انگليس و آمريكا كه با زبان انگليسي سخن مي‌گويند سخنان منطقي به زبان مي‌آورند؟ آيا اقدامات همين كساني كه زبان مادريشان انگليسي است، عليه ملت ايران در طول اين 34 سال را به ياد نداريد؟
گفتيد «اگر رسانه ملي به توسعه و تفهيم بين المللي معتقد است بايستي نيمي از برنامه‌هاي خود را به زبان انگليسي توليد و پخش نمايد و با انرژي كه اين نهاد ملي دارد مي‌تواند ظرف مدت دو سال در فرهنگ جامعه تغيير ايجاد كند» در حاليكه رهبر فرزانه انقلاب در ديدار مسئولان شوراي عالي انقلاب فرهنگي نگراني خويش را از ورود اصطلاحات فرنگي به زبان فارسي بيان داشتند و خواستند مسئولان به اين امر توجه ويژه داشته باشند. آيا در كشوري كه ماهيت انقلاب آن، انقلاب فرهنگي با آموزه‌هاي اسلامي بود چه نوع فرهنگي مي‌تواند با پخش برنامه‌هاي انگليسي زبان در رسانه ملي آن هم براي مخاطب داخل اشاعه پيدا كند؟ آيا همين برنامه‌هاي انگليسي زبان با صرف هزينه‌هاي گزاف همه روزه درصدد به استحاله كشيدن ارزش‌هاي اسلامي نيستند؟
در نقد سياست خارجي دولت گذشته گفتيد «سكان دار سياست خارجي كساني بودند كه به محيط بين المللي حس داشتند نه شناخت؛ حس تعارض،حس تقابل،حس نفي» ولي به ياد داشته باشيد موضع برتر امروز ديپلمات‌هاي كشورمان در صحنه سياست خارجي در مقابل قدرت‌هاي بزرگ، به بركت رفتار انقلابي و ايستادگي ديپلمات‌هاي گذشته در باب حقوق مسلم جمهوري اسلامي است. سياست خارجي كه توانست حس خودباوري و اميد را در دل ملت‌هاي آزاديخواه برانگيزد كه نمونه بارز آن تحولات اخير خاورميانه است.
سياست خارجي كه خون شهداي جهاد علمي شهيدان شهرياري، عليمحمدي، احمدي روشن، رضايي‌نژاد آن را امضا كرده است. آيا عصابنيت، تنفر و مقابله كشورهاي زياده‌خواه در مقابل ايستادگي ملت ايران نشانه سياست خارجي قدرتمند است يا ضعيف؟ دولتي كه جنابعالي در آن مسئوليت داريد به دنبال تعامل، دوستي و تفاهم با چه كساني است؟ آيا بهايي كه ما پرداختيم و خواهيم پرداخت هم وزن گام‌هايي خواهد بود كه آنان براي تعامل و دوستي با ملت ايران خواهند پرداخت؟
در جايي هم گفتيد «سياست خارجي بايد از خيابان‌ها جمع شود» ولي شاهد بوديد تصميم دولت مبني بر برگزاري نظرسنجي از مردم در مورد مهم‌ترين مسئله 34 ساله انقلاب يعني رابطه با آمريكا كه مصداق بارز كشاندن سياست خارجي به خيابان‌ها بود! اگرچه ما معتقديم ملت ايران آنقدر بر اقدامات دولت آمريكا واقف است كه مي‌توانست جوابي درخور و شايسته به اين نظرخواهي بدهد كه نمونه آن راهپيمايي 13 آبان امسال بود. حال سوال اينجاست جنابعالي كه همواره از رواج شيوه‌هاي پوپوليستي در كشور ايران اظهار نارضايتي مي‌كنيد در جايگاه مشاور رئيس جمهور نتوانستيد مخالفت خويش را با اين تصميم اعلام نماييد؟ آيا پوپوليسم در جايي برايتان مصداق دارد كه منافع تان تامين نشود؟
در اظهار نظر اخير خويش گفتيد«يك لبو فروش يا راننده تاكسي چطور مي‌تواند در مورد برنامه هسته‌اي واكنش منطقي نشان دهد»، براستي جاي بسي تعجب است چرا كه، در درجه اول اساتيد داوران اخلاق در جامعه هستند و در جامعه ايران مردم با هر شغل و منصبي داراي ارزش و احترام هستند، چرا كه، صاحبان اصلي انقلابند و در واقع انقلاب اسلامي ايران، انقلاب پابرهنگان بود و هرگونه اهانت به ملت از ناحيه مقام مسئول، به دور از اخلاق اسلامي و سياسي است. سوال اينجاست مگر راي اين مردم نبود كه توانست حجت الاسلام روحاني را در دور اول انتخابات با فاصله اندك پيروز نمايد؟ آيا ملاك شما براي فهم و درك مسائل صرفا گذراندن چند واحد درسي در دانشگاه يا خواندن كتب دانشمندان غربي است؟ آيا دولت فعلي كه جنابعالي در آن مسئوليت داريد دولت اساتيد و پزشكان است يا دولت كل ملت ايران؟ آيا اظهار نظر افراد با هر شغلي خدشه اي به اعتبار دولت وارد مي كند؟ مگر دولت خدمتگزار همين مردم نيست پس چرا بايد نظر مردم در مورد حقوق به حقشان اين چنان بر شما سنگين آيد؟
شايد بتوان شالوده و اساس سخنان امروز جنابعالي را در كتاب «عقلانيت و آينده توسعه يافتگي ايران» به خوبي ديد كه در پيشگفتار اين كتاب با انتقاد از مسير توسعه ايران مي گوييد« دغدغه پيشرفت، توسعه يافتگي و ثبات سياسي ايران، همچنان ادامه دارد. كشورهاي هم رديف ما راه خود را پيدا كرده، ما همچنان در نزاعهاي فكري و سياسي خود غوطه‌وريم. قبل كشورهايي مثل كره جنوبي، مالزي وحتي چين بحث توسعه يافتگي را شروع كرديم ولي هيچ توفيقي در اين زمينه نيافته ايم...» شايد بتوان ريشه اين نظرتان در مورد مسير پيشرفت(توسعه) ناشي از مدل غربي كه براي ايران متصور هستيد جست و جو كرد كه در سراسر اين كتاب با مثال از كشورهايي كه با اين مسير توسعه يافته شدند مي‌توان مشاهده كرد. در حاليكه ايران اسلامي صرفا به دنبال مادي‌گرايي نيست معنويت، اررش و آرمان چيزي است كه اهميت و جايگاهي بسيار بالا دارد چرا كه، انديشه ما تشكيل حكومت جهاني به دست امام زمان ارواحنا فداه است كه در آن تك تك انسان ها قابل احترامند.
در پايان بايد بگويم اميدوارم آنچه در اينجا آوردم باعث آزردگي خاطر جنابعالي نگردد اين نوشته صرفا از روي ابهام در سخنراني‌ها و نوشته‌هايتان كه بيش تر در مقام مسئول شايسته نبود به تحرير در آمد تا با پاسخ منطقي به اين سوالات، ابهامات موجود را برطرف نماييد.
والسلام
سجاد مصطفي پور/ دانشجوي كارشناسي ارشد روابط بين الملل
انتهاي پيام/
دوشنبه 25 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]
-
گوناگون
پربازدیدترینها