واضح آرشیو وب فارسی:فارس: افول قدرت آمريكا از نظر مردم و نخبگان
۵۲ درصد از نخبگان گفتهاند كه اوباما به اندازه كافي در سياستخارجياش قاطع نبودهاست. ۵۱ درصد از افكار عمومي هم همين نظر را دارند. در همين حال، اكثريت نخبگان بر خلاف افكار عمومي از كاهش بودجه دفاعي حمايت ميكنند.
براي اولينبار بعد از پايان جنگ ويتنام، هم افكارعمومي آمريكا و هم نخبگان سياست خارجي درباره اينكه واشنگتن نقش كمتري در جهان ايفا ميكند همنظر هستند. به عقيده هر دو گروه، نقش و حضور آمريكا درعرصه جهاني نسبت به يك دهه پيش كمرنگتر و كمنفوذتر شدهاست. نظر افكار عمومي و نخبگان سياست خارجي در نتايج تحقيق شوراي روابط خارجي آمريكا و همچنين نظرسنجي موسسه پيو آمدهاست.
اين تحقيقات نشان ميدهد 53 درصد پاسخدهندگان درباره جايگاه آمريكا در جهان گفتهاند كه آمريكا نسبت به سال 2004 كماهميتتر و كمقدرتتر شده است. 62 درصد از اعضاي شوراي روابط خارجي آمريكا قبول دارند كه قدرت واشنگتن نسبت به سال 2004 كمتر شدهاست.
اعضاي اين شورا نخبگان سياست خارجي آمريكا هستند. اعضاي شوراي روابط خارجي آمريكا را سياستگذاران فعلي يا سابق اين عرصه، دانشگاهيان، مديران تجاري، روزنامهنگاران و حرفهايهاي رسانه تشكيل ميدهند. مجموعه اين افراد دستگاه سياست خارجي آمريكا را تشكيل ميدهند.
اين دو تحقيق كه به تازگي انجام شده، نظرات درباره نقش جهاني واشنگتن در جهان امروز را نشان ميدهد. از يك سو 52 درصد از مردم اين را قبول دارند كه آمريكا بايد به فكر منافع خودش باشد و در عرصه جهاني سرش به كار خودش مشغول باشد و بگذارد كه كشورهاي ديگر مشكلاتشان را خودشان حل كنند.
آخرين باري كه از مردم درباره چنين موضوعي سوال شد در خلال جنگ ويتنام بود كه تنها 42 درصد چنين پيشنهادي داشتند. 80 درصد از شركتكنندگان در اين نظرسنجي قبول دارند كه واشنگتن بايد بيشتر بر مشكلات داخلي متمركز شود نه معضلات جهاني. اين رقم در سال 2004 يازده درصدكمتر بود.
در سال 2003 دو سوم شركتكنندگان در يك نظرسنجي عمومي كه بين 30 اكتبر تا 6 نوامبر انجام شدهبود گفتهبودند كه مشاركت آمريكا در اقتصاد جهاني نكته خوبي است. 55 درصد از اين مسئله را كه آمريكا بايد در عرصه جهاني راه خودش را برود رد كردهبودند. اين بالاترين تعداد افراد با چنين ديدگاهي از نيم قرن گذشته بود.
جيمز ليندسي نايبرئيس ارشد شوراي روابط خارجي آمريكا در اين باره ميگويد: آمريكاييها درباره نقش آمريكا در دنيا دچار نوعي سردرگمي هستند. از يك طرف افكار عمومي به شدت از سياست خارجي دولت سرخورده شدهاند و از سوي ديگر براي استقبال از يكجانبهگرايي يا كنار گذاشتن جهاني شدن آمادگي ندارند.
نظرسنجيهاي اخير كه با سوالات بسيار مفصل و جزيي همراه بوده، شكاف قابل توجهي را ميان نظرات افكار عمومي و نخبگان بر سر بعضي مسائل سياست خارجي را نشان ميدهد. البته اين موضوع جديدي نيست و در گذشته هم اين اختلاف نظر و شكاف در آمريكا وجود داشتهاست.
درباره نقش واشنگتن در جهان، 12 درصد از افكار عمومي و نخبگان سياست خارجي بر اين باورند كه آمريكا بايد تنها رهبر جهان باشد. اما 72 درصد افكار عمومي و 86 درصد اعضاي شوراي روابط خارجي بر اين مسئله تاكيد دارند كه اين نقش رهبري بايد به صورت مشترك با ديگران باشد. از ميان كساني كه به رهبري مشترك آمريكا در جهان اعتقاد دارند، 55 درصد از نخبگان گفتهاند كه آمريكا قدرتي قاطع و مدعي باشد.
اما تنها 20 درصد افكار عمومي چنين اعتقادي دارند. 51 درصد از افكار عمومي گفتهاند واشنگتن بايد نسبت به قدرتهاي ديگر جهان كم و بيش قاطع باشد. همين تعداد گفتهاند كه آمريكا در رسيدگي به مشكلات جهان بيش از حد مداخله ميكند.
وقتي از اين دو گروه سوال شد كه اولويتهاي سياست خارجي آمريكا چيست، هر دو به حفاظت از آمريكا در مقابل حملات تروريستي و جلوگيري از گسترش سلاحهاي كشتار جمعي به عنوان دو اولويت اول تاكيد كردند. اما درباره موضوعات ديگر ميان اين دو گروه اختلاف نظر جدي وجود دارد.
مثلا 81 درصد از افكار عمومي حفاظت از شغل كارگران آمريكايي را به عنوان اولويت اول دولت مطرح كردهاند . اين موضوع اولويت تنها 29 درصد ازنخبگان سياست خارجي بود. همچنين 57 درصد از افكار عمومي مقابله با قاچاق مواد مخدر را اولويت مهمي براي دولت خواندهاند اما اين تنها اولويت 17 درصد از نخبگان بودهاست.
مقابله با مهاجرت غيرقانوني اولويت 48 درصد از افكار عمومي آمريكا و تنها 11 درصد نخبگان است. تقويت سازمان ملل براي 37 درصد از افكار عمومي و 17 درصد از نخبگان مهم است. براي نخبگان، موضوع تغييرات آب وهوايي سومين اولويت اصلي است اما اين مسئله براي تنها 37 درصد از افكار عمومي آمريكا اهميت دارد.
69 درصد از اعضاي شوراي روابط خارجي آمريكا و 56 درصد از افكار عمومي بر اين باورند كه تصميم واشنگتن براي استفاده از زور در افغانستان درست بودهاست. در سال 2009 بيش از 87 درصد از نخبگان از اين تصميم حمايت ميكردند. از سوي ديگر، تنها 14 درصد از نخبگان گفتهاند كه حمله سال 2003 به عراق را تصميم درستي ميدانند. در حاليكه 49 درصد از افكار عمومي اين تصميم را درست ميدانند.
در پاسخ به اين سوال كه ميان دمكراسي و ثبات كداميك براي سياست خاورميانهاي آمريكا مهم است، هر دو گروه تقريبا هم نظر بودهاند و ثبات را عامل مهمتري خواندهاند. كمتر از يك سوم از پاسخدهندگان هر دو گروه، دولت دمكراتيك را به ثبات در منطقه ترجيح دادهاند و بيش از دوسوم گفتهاند كه دولت باثبات حتي به بهاي نبود دمكراسي ، در اولويت است.
اگر چه شوراي روابط خارجي آمريكا اغلب منتقد عملكرد دولت اوباما در موضوعات خاص سياست خارجي است، اما اين نظرسنجي نشان ميدهد كه اين شورا به طور كلي عملكرد دولت اوباما را بيشتر از افكار عمومي تاييد ميكند. 60 درصد از اعضاي شوراي روابط خارجي آمريكا عملكرد دولت اوباما را تاييد ميكنند اما تنها 41 درصد از افكار عمومي اين عملكرد را تاييد ميكنند.
در بعضي حوزههاي خاص سياست خارجي، اكثريت نخبگان حتي نمرهاي بالا به دولت اوباما ميدهند و اختلاف نظر آنها با افكار عمومي به 20 درصد ميرسد. مثلا درباره افغانستان، ايران ، چين، تروريسم، مهاجرت و مسائل تجارت جهاني، نخبگان به فاصله 20 درصد بيشتر از افكار عمومي عملكرد دولت اوباما را تاييد كردهاند. درباره اين موضوعات، نظرات به نظر حزبي ميرسد. دمكراتها به طور طبيعي بيشتر از جمهوريخواهان از اوباما و سياستهايش حمايت ميكنند.
52 درصد از نخبگان گفتهاند كه اوباما به اندازه كافي در سياستخارجياش قاطع نبودهاست. 51 درصد از افكار عمومي هم همين نظر را دارند. در همين حال، اكثريت نخبگان بر خلاف افكار عمومي از كاهش بودجه دفاعي حمايت ميكنند.
براي نخبگان، سياست اوباما در قبال سوريه به ويژه ناكامياش براي پيگيري تهديد به حمله نظامي بعد از استفاده از سلاح شيميايي در سوريه بسيار نااميدكننده بوده و اين برداشت را ايجاد كرده كه قدرت آمريكا رو به افول است. تقريبا از هر چهار عضو شوراي روابط خارجي آمريكا سه نفر گفتهاند كه اين ماجرا آمريكا را تضعيف كرده و 59 درصد اساسا اقدامات اوباما در قبال سوريه را تاييد نكردهاند.
از هر 10 نخبه سياست خارجي آمريكا 4 نفر مشكلات رو به رشد و ناآراميهاي اخير دنيا را به كم نشدن نقش و حضور آمريكا نسبت دادهاند و 19 درصد هم گفتهاند كه ابتكارات و پيشنهادات اخير آمريكا براي مسائل مختلف جهاني كافي نبودهاست.
با وجود اين برداشت كلي كه قدرت و نفوذ آمريكا رو به كاهش است، بيش از دوسوم افكار عمومي بر اين باورند كه واشنگتن همچنان قدرت برتر نظامي جهان است. اما اكثريت بر اين باورند كه چين به قدرت اقتصادي برتر جهان تبديل شدهاست.
جيم لوب
منبع: سياست ما به نقل از آي پي اس
دوشنبه 25 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]