واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: بودجه دولت براي موسسات غير دولتي؟
اصل كمك محل مناقشه نيست. اما به همه و از مجرايي شفاف و بر اساس ضوابط. بودجه گوشت قرباني نيست كه ابتدا بين اغنيا و اقربا تقسيم شود و اگر ماند سهمي هم به فقرا برسد.
عصر ايران- تخصيص كمك هاي يك ميليارد توماني و 500 ميليون توماني به يك دانشگاه غير دولتي ( به نام عدالت) و يك پژوهشكده غير دولتي (به نام علوم شناختي)در لايحه بودجه 1393 در حالي كه مقامات وزارت علوم آنها را فاقد مجوزهاي نهايي دانسته و از اختصاص اين مبالغ اظهار بي اطلاعي كرده اند چند نكته و پرسش را قابل طرح مي سازد:
-بلافاصله نزد هر خواننده اين خبر اين ذهنيت شكل مي گيرد كه لابد به افراد خاصي منتسب هستند و گرنه چرا از بين اين همه موسسه بايد به اين دو مورد اشاره شود. متاسفانه اخبار تكميلي نام هاي آشنايي پيش چشم قرار مي دهد. جالب اين كه نام دانشگاه غير انتفاعي دولتي مورد نظر هم " عدالت" است. بنا بر اين مي توان پرسيد كه آيا اختصاص كمك خارج از ضوابط از مصاديق همين " عدالت " است؟
-عرف اين است كه وزارت علوم بودجه اي براي كمك در اختيار داشته باشد. هر چند كه كم نيستند موسسات غير انتفاعي كه بي هيچ كمك دولتي در حال فعاليت اند. آيا نبايد در اين زمينه عدالت اجرا شود؟
-اين همه علاقه به احداث دانشگاه از كجا نشات مي گيرد؟ اگر بحث انتفاع در ميان نيست و قضيه غير انتفاعي است چرا به تاسيس انواع انجمن ها و نهادهاي عام المنفعه ديگر روي نمي آورند؟
-وقتي وزارت علوم بي خبر است اين عدد از كجا آمده است؟ مگر اين اعداد و ارقام را نبايد دستگاه مربوطه پيشنهاد دهد و خود توزيع كند؟
- تجربه نهاد هاي ديگر نشان مي دهد كه در بادي امر با اعداد كمتر شروع مي كنند و در ادامه به يك رويه و مطالبه بدل مي شود و حتي افراد براي تصاحب آن به رقابت برمي خيزند. موسسه اي كه امسال 11 ميليارد تومان بودجه گرفته 20 سال پيش براي سفر هاي خارجي نياز به اخذ مجوز از شخص رييس جمهور وقت داشت و در بازگشت كسب تكليف مي كردند با چند هزار دلار پول باقي مانده چه كنند. اكنون اما بودجه اختصاصي دارند و سال به سال نيز انتظار دارند بر اساس نرخ تورم بر آن افزوده شود. بنا براين اگر اين رويه اصلاح نشود هر سال هزينه بيشتري تحميل مي كند و ديگر نمي توان جلوي آن را گرفت. اين لطف در سال هاي بعد به يك حق تبديل مي شود.
- قابل حدس است كه اختصاص اين مبالغ به سبب پاره اي ملاحظات و رودربايستي هاي سياسي صورت پذيرفته است. اما مردم كليد خزانه را به رييس جمهور روحاني سپرده اند تا فارغ از اين مناسبات هزينه كند.
- احتمالا گفته خواهد شد كه موسسات آموزشي و پژوهشي و غير انتفاعي اند. اما آيا اين صفات تنها شامل همين تازه تاسيس ها مي شود و ديگران نياز ندارند و دارند پول پارو مي كنند؟
-اگر بودجه انقباضي است رفتار همه بايد منقبضانه باشد. اگر تنگناست براي همه باشد و اگر هم فراخنا باز براي همه. كدام كارگر شريف ايراني اجازه مي دهد حق ونصيب او از خزانه عمومي يا همان بيت المال در اموري كه در رديف اول اهميت قرار ندارند هزينه شود؟
- ويژگي موسسه غير دولتي به غير دولتي بودن است. موسسه غير دولتي متكي به بودجه دولتي تناقض آميز به نظر نمي رسد؟ يا منظور اين است كه از پول دولت استفاده مي كند اما از نظارت دولت خارج است؟!
اشتباه نشود. اصل كمك محل مناقشه نيست. اما به همه و از مجرايي شفاف و بر اساس ضوابط. بودجه گوشت قرباني نيست كه ابتدا بين اغنيا و اقربا تقسيم شود و اگر ماند سهمي هم به فقرا برسد.
يکشنبه 24 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]