واضح آرشیو وب فارسی:فارس: وبلاگ واديقدم به قدم با زائران پياده اربعين اباعبدالله(ع)+تصاوير
زائران پياده اربعين 3 روز مهمان دستههاي عراقي هستند كه تمام سال منتظر چنين روزهايي بودند تا از زائران حسين(ع) به بهترين نحو پذيرايي كنند؛ بازاري روبروي شماست به طول 80 كيلومتر با انواع غذاها و نوشيدنيهاي كاملاً رايگان.
به گزارش سرويس فضاي مجازي خبرگزاري فارس وبلاگ وادي نوشت: پارسال 3 روز قبل از اربعين حسيني، بيابانهاي بين نجف و كربلا را پياده رفتيم و بعد از 3 روز پيادهروي به كربلا رسيديم؛ امسال اما جزو جاماندگانيم.
تصميم گرفتم تجربيات سفر پارسالم را بنويسم هم براي ماندنش براي خودم و استفادهشان در سالهاي بعدي و هم براي دوستاني كه امسال براي نخستين بار عازم اين سفر هستند و شايد اين چند سطر كمكي باشد برايشان و باعث شود كه در آن روزهاي عاشقي، مرا نيز ياد كنند.
كاروانهاي ايراني اكثراً مسير نجف به كربلا كه 80 كيلومتر است را پيادهروي ميكنند؛ مسيري كه پياده رفتنش تقريباً 3 روز و 2 شب زمان ميبرد و اكثر كاروانها صبح 17 صفر از نجف حركت ميكنند و نزديك غروب نوزدهم، يعني شبِ اربعين، به شهر كربلا ميرسند.
در تمام طول مسير، در سمت چپ و گاهي راست جادهاي كه مخصوص پيادهروندهها درست كردهاند عمودهايي (ستون) وجود دارد كه با فاصله 50 متر از همديگر نصب شده و شمارهگذاري شدهاند؛ از شماره يك تا يك هزار و 460 ؛ البته اگر بعد از رد كردن ستون شماره 200 با ستون شماره يك مواجه شديد تعجب نكنيد!
ستونها در اين قسمت ريست ميشود، اين ستونها كمك بزرگي است به زائران تا علاوه بر اينكه فاصلهشان را تا كربلا حساب كنند، با دوستان و همسفريهايشان پاي اين ستونها قرار بگذارند.
مثلاً صبح وقتي راه ميافتيد قرار بگذاريد براي نماز يا براي شب همه خودشان را به ستون (بر فرض) 400 برسانند تا اگر كسي جا ماند، گم شد يا خواست تنهايي مسير را طي كند، شب به گروه بپيوندد.
يكي از مهمترين لوازم اين سفر پاپوش است؛ تصور كنيد ميخواهيد 3 روز پياده راه برويد، چه ميپوشيد براي كمتر اذيت شدن؟ من به شخصه تمام راه را با دمپايي طي كردم و به نظرم خيلي خيلي بهتر و راحتتر از كفش بود.
دمپايي باعث جريان داشتن هوا در پايتان و انگشتان ميشود، به راحتي ميتوانيد در هر استراحتگاهي پاهايتان را بشوئيد و تمييز كنيد و كمي از خستگيتان كم كنيد و از زدن تاول كه باعث ميشود طي كردن بقيه راه برايتان مشكل شود، جلوگيري كند.
سرويسهاي بهداشتي و مكان استراحت قدم به قدم در كل مسير وجود دارد، كافيست شما تصميم بگيريد نيم ساعتي استراحت كنيد و دراز بكشيد، چادرهاي موكبهاي كنار جاده آماده پذيرايي از شما هستند؛ توصيه ميكنم يك صابون كوچك براي شستن دستها و گاهي پاهايتان همراهتان باشد.
اين 3 روز شما مهمان موكبها و دستههاي عراقي هستيد كه كل سال منتظر چنين روزهايي هستند تا از زائران حسين (ع) به بهترين نحو پذيرايي كنند. پس لازم نيست هيچ خوراكي با خودتان برداريد مگر انجيرخشك يا آلو اگر مزاج حساسي داريد!
تصور كنيد بازاري روبروي شماست به طول 80 كيلومتر با انواع غذاها، خوراكيها، نوشيدنيها و ميوهها كاملاً مجاني؛ مجاني نه، بازاري كه براي گرفتن و خوردن غذايشان به شما التماس ميكنند، التماس ميكنند تا بياييد و آنها پاهايتان را بشورند، مشتومال بدهند.
بازاري كه كيف و كفش و حتي كالسكه شما اگر خراب شده باشد، برايتان درست ميكنند بدون گرفتن هيچ اجرتي! چرا؟ چون شما مقام بالايي داريد، شما زائر حسين (ع) هستيد …
مشت و مال دادن بدن و پاهاي زائرين
درست كردن كالسكه بچهها و ويلچر رايگان
نزديك غروب آفتاب تا حدود ساعت 9 -10 صبح هوا سرد است؛ بهتر است لباس گرمي همراه خود داشته باشيد تا بتوانيد به راحتي بپوشيد يا دربياوريد.
مكاني كه براي خوابيدن انتخاب ميكنيد حتماً بتوني و ساختمان باشد؛ در چادرهاي برزنتي نخوابيد كه ممكن است با انداختن 2 پتو روي خودتان باز هم تا صبح يخ بزنيد.
پتو و متكا در همه موكبها وجود دارد، يادتان باشد در اين سفر نبايد زياد حساس باشيد و به فكر تميزي هتلوار؛ اگر هم خيلي حساس هستيد ملافه نازك و سبكي در كولهپشتيتان قرار دهيد و شبها از آن استفاده كنيد.
بعضي از عراقيها تمام طول سال منتظر همين روزها هستند تا هرچه دارند تقديم زائرين حسين (ع) كنند؛ در راه حتماً كودكاني را ميبينيد كه شيشهاي عطر در دست گرفتهاند و به لباس زائران عطر ميزنند.
از يكيشان كه پرسيدم، گفت «تنها دارائي من همين يك شيشه عطر بود، آوردهام تا آن را در راه حسين (ع) و براي زائرينش خرج كنم.»
يا پيرمردهايي نشسته بر ويلچر كه توان ايستادن ندارند و شما را به فنجاني قهوه دعوت ميكنند … قدر اين لحظهها را بدانيد!
تا جائيكه ميتوانيد كوله يا ساكي كه براي اين 3 روز همراه خود ميكنيد را سبك برداريد؛ هرچه سبكتر، راه رفتنتان بهتر و كمردرد و پادرد گرفتنتان هم كمتر.
در طول مسير موكبهايي هستند كه انواع قرص و دارو به زائران ارائه ميدهند؛ علاوه بر آنها هلالاحمر ايران هم در طي مسير فعال است، پس نگران سرماخوردگي و سردرد احتمالي نباشيد؛ ولي قرص يا داروي خاصي اگر گاهاً مورد استفادهتان قرار ميگيرد، حتماً همراه خودتان ببريد.
انواع داروهايي كه ممكن است مورد احتياج زائرين شود
در طول مسير با زائرين ديگر، مخصوصا زائرين غيرايراني صحبت كنيد، حتي با كسانيكه در موكبها از شما پذيرائي ميكنند.
گاهي تعجب ميكنيد از اينكه شخصي كه جلوي شما ايستاده و به شما چاي ميدهد يا اصرار ميكند پايتان را بمالد، وكيل معروفي است يا عضو شوراي شهرش است يا دكتري است از فلان شهر اروپا.
تلفنهاي همراه كشور عراق در آن روزها به سختي خط ميدهد و تماس گرفتن با آنها كار سختي ميشود؛ از الان به خانوادههايتان بگوييد اگر در آن چند روز پيادهروي نتوانستيد با آنها تماس بگيريد، نگران نشوند، مشكل از خطوط ارتباطي و شلوغي بيش از حد آن است، شما سالم و سلامت در حال راه رفتن هستيد!
البته بعضي از موكبهاي مسير، تلفن در اختيار زائران قرار ميدهند تا با هر نقطه از دنيا كه خواستند، مجاني تماس بگيرند؛ زياد نگران نباشيد، فقط بايد اين موكبها را پيدا كنيد.
حتماً دوربين عكاسي همراه خود ببريد، صحنههايي در اين سفر ميبينيد كه هيچوقت ديگر در زندگيتان تكرار نميشود؛ لحظهها را ثبت كنيد.
اين هم چند عكس ديگر از سفر سال قبلم:
فلافلهايي كه همانجا درست ميكردن و داغ داغ ميدادن دستت
با پارچ آبي در دست، سقائي ميكرد
هنوز طعم خوشمزه اين زولبياهاي داغ زيرزبانم مانده
حتي اگر لبتشنه جان دهيم، تسليم نميشويم
كوله و كفشهاي پاره را ميدوختند
خياطي مجاناً
سفر اربعين با تمام سفرهاي ديگر فرق ميكند؛ يك روياي واقعي؛ لحظه لحظهاش را زندگي كنيد.
وبلاگ خود را به ما معرفي كنيد
بازگشت به صفحه نخست گروه فضاي مجازي
انتهاي پيام/
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]