واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: دليل اصلي مخالفت رژيم اسرائيل با توافق ژنو چيست؟
توافق هسته اي اخير ميان ايران و گروه 1+5 در ژنو، از سوي اغلب كشورهاي جهان مورد استقبال قرار گرفته و به عنوان راه حلي براي حل و فصل مسالمت آميز مسائل موجود در اين زمينه در نظر گرفته شد. اما سوال اينجاست كه چرا رژيم اسرائيل – كه همواره اصلي ترين مخالف برنامه هسته اي ايران بوده – همچنان به مخالفت خود با هرگونه توافق هسته اي مربوط به ايران ادامه مي دهد؟
توافق هسته اي اخير ميان ايران و گروه 1+5 در ژنو، از سوي اغلب كشورهاي جهان مورد استقبال قرار گرفته و به عنوان راه حلي براي حل و فصل مسالمت آميز مسائل موجود در اين زمينه در نظر گرفته شد. اما سوال اينجاست كه چرا رژيم اسرائيل – كه همواره اصلي ترين مخالف برنامه هسته اي ايران بوده – همچنان به مخالفت خود با هرگونه توافق هسته اي مربوط به ايران ادامه مي دهد؟
به گزارش «تابناك»، سايت تحليلي «فارن پاليسي اين فوكس» (Foreign Policy in Focus) در مطلبي به بررسي دلايل مخالفت رژيم اسرائيل با توافق هسته اي ايران و گروه 1+5 پرداخته و استدلال مي كند از آنجا كه ايران و متحدانش مهمترين مانع بر سر راه هژموني منطقه اي رژيم اسرائيل به شمار مي روند، چه ايران برنامه هسته اي داشته باشد و چه نداشته باشد، با دشمني اين رژيم مواجه خواهد شد.
در اين مطلب به طور خلاصه آمده است:
با امضاي توافق هسته اي اخير ميان ايران و گروه 1+5، بيشتر كشورهاي جهان از آن استقبال كرده و ديدگاه هاي مثبتي را درباره آن ابراز كردند. اين كشورها، از آمريكا گرفته تا متحدان غربي اش و همچنين ديگر دولت ها، طيف وسيعي را شامل مي شود.
اما در ميان مقامات رژيم اسرائيل، اعتقادي به تضمين هاي باراك اوباما مبني بر اينكه «توافق هسته اي ايران، امنيت اسرائيل را بيشتر مي كند» وجود ندارد و آن ها همچنان به مخالفت هاي خود با اين توافق كه به دشواري نيز حاصل شده، ادامه مي دهند.
حتي پيش از آنكه جزئيات توافق هسته اي ژنو منتشر شود، بنيامين نتانياهو، نخست وزير رژيم اسرائيل به شدت از آن انتقاد كرده و آن را يك «اشتباه تاريخي» خواند. از ديد وي، هرگونه توافقي كه دربردارنده از ميان رفتن كامل برنامه هسته اي نباشد، پذيرفتني نيست.
با اين حال، سياستمداران اسرائيلي از طيف هاي مختلف به اين حقيقت آگاهند كه با توجه به وسعت سرمايه سياسي كه از سوي جامعه بين المللي براي توافق هسته اي ايران سرمايه گذاري شده، اصولاً منطقي نيست كه تهران از اين مذاكرات به عنوان ابزاري براي پنهان نگه داشتن پيشبرد برنامه هسته اي خود و دستيابي به بمب استفاده كند.
حتي در صورتي هم كه چنين تمايلي در ميان مقامات ايراني وجود داشته باشد، كاملاً عقلاني است كه بپذيريم آن ها در شرايط كنوني به هيچ وجه در چنين مسيري حركت نخواهند كرد؛ زيرا اكنون پس از سال ها توانسته اند بر بي اعتمادي موجود در غرب فائق آمده و اعتماد طرف غربي را نسبت به خود احيا كنند.
اما دقيقاً همين موضوع است كه اسباب ناخرسندي تل آويو را فراهم كرده است: هرگونه حل و فصل مسالمت آميز موضوع هسته اي ايران، جنگ طلبان اسرائيلي را از آنچه كه به عنوان تنها ابزار «توجيه پذير» براي براندازي نظام جمهوري اسلامي از طريق ابزار نظامي ارزيابي مي كنند، محروم مي كند.
حقيقت اين است كه چه ايران سلاح هستهاي داشته باشد و چه نداشته باشد، رژيم اسرائيل نظام جمهوري اسلامي ايران را به عنوان يك «تهديد وجودي» عليه خود در نظر مي گيرد و تلاش دارد تا به اين نظام ضربه بزند. اين امر به واسطه برنامه هسته ايران و يا موضع گيري هاي ضد اسرائيلي مقامات اين كشور نيست؛ بلكه به اين سبب است كه ايران انقلابي و متحدان منطقه اي اين كشور، مهمترين موانع بر سر راه هژموني رژيم اسرائيل در خاورميانه به شمار مي روند.
نتانياهو در مصاحبه اي كه ماه اكتبر با «بي بي سي فارسي» انجام داد، هشدار داد كه اگر ايران به سلاح هسته اي دست پيدا كند، همچون كره شمالي «ناميرا» خواهد شد. اما تحليلگران واقع بين تر از مدت ها پيش اشاره مي كنند كه نظام جمهوري اسلامي به هر حال پايدار خواهد ماند. با اين وجود، از آنجا كه توافق ژنو شانس وقوع جنگ را از ميان برده، مقامات اسرائيلي حس مي كنند كه گزينه آن ها براي براندازي اين نظام از طريق مداخله خارجي نيز از ميان رفته است.
از همين نكته مي توان دليل رويكرد حداكثرطلب دولت نتانياهو نسبت به تحريم هاي ايران را نيز دريافت: از ديد تل آويو، تحريم ها تنها ابزاري براي تسليم كردن ايران در زمينه هسته اي نيستند؛ بلكه در واقع ادامه همان سياست قبلي هستند تا ايران را به مفهوم كلي – هم به عنوان يك ملت و هم به عنوان يك دولت – پژمرده و فرسوده سازند.
در ماه هاي آينده و به موازات تلاش جامعه بين المللي براي رسيدن به تواقفي جامع بر سر موضوع هسته اي ايران، بي ترديد رژيم اسرائيل به تلاش هاي خود براي ضربه زدن به توافق نهايي شدت خواهد بخشيد. مهمترين شكل اين تلاش ها نيز در قالب طرح ادعاهايي مبني بر پيمان شكني ايران در زمينه توافق ژنو نمودار خواهد شد.
اما چالش بزرگ تر اين است كه آيا دولت اوباما خواهد توانست در شرايطي كه مذاكرات هسته اي با ايران همچنان ادامه دارد، از تصويب تحريم هاي جديد ضد ايراني در كنگره جلوگيري كند يا خير.
جمعه 22 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]