تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819233343
اختصاصي برنا// 90 درصد كودكان كار سازمان يافته عمل نمي‌كنند/هر ساله با افزايش كارتن خواب ها مواجه هستيمدومل چركيني كه زير پوست شهر تهران جمع شده است
واضح آرشیو وب فارسی:برنا نيوز: اختصاصي برنا// 90 درصد كودكان كار سازمان يافته عمل نمي‌كنند/هر ساله با افزايش كارتن خواب ها مواجه هستيمدومل چركيني كه زير پوست شهر تهران جمع شده است
دانشور با اشاره به اين مطلب كه 90 درصد كودكان كار داراي خانواده هستند و به صورت سازمان يافته عمل نمي‌كنند، گفت: متاسفانه هرساله با افزايش كارتن خواب ها مواجه هستيم.
به گزارش خبرنگار اجتماعي برنا//
شهر تهران با وجود آنكه ديگر به‌عنوان يك كلان شهر شناخته مي‌شود و پيمان خواهر خواندگي با بسياري از شهرهاي بزرگ دنيا را دارد اما از حداقل‌هاي شهري تهي است. شهري كه با كوچكترين بازندگي در معابر اصلي شهر درياچه هاي بزرگي را زير پاي عابران تشكيل مي‌دهد و آب در سطح شهر آن روان مي‌شود. آلودگي هاي محيطي، صوتي و هوايي كه در بسياري از ايام سال در شهر باقي مي‌ماند و ترافيك‌هاي سنگيني در بسياري از ساعت روز در اتوبان‌ها و معابر اصلي شهر تردد را با مشكل روبه‌رو مي‌كند. تنها بخشي از مشكلات شهر تهران است.
نبود سيستم كامل و الگوي درست تردد و حمل و نقل نيز از ديگر مشكل شهري تهران است. مشكلي كه شهروندان تهراني را رنج مي دهد. متاسفانه مسئولان شناخت كاملي از نياز شهر به اتوبوس‌ها، الگوي افزايش جمعيت در شهر وچگونگي استفاده وسايل نقليه عمومي آن ندارند.
وجود كارتن خواب‌ها و متكديان خياباني و موارد ديگر همگي مشكلاتي است كه زير پوست‌شهر اين شهر دويست و چند ساله وجود دارد. متاسفانه در برخي از موارد اين مشكلات به دومل چرگيني تبديل شده است كه هر آن ممكن است سرباز كند و عواقب جبران ناپذيري را به بار بياورد.
شوراي شهر و شهرداري تهران دو ارگاني هستند كه به‌طور مستقيم با مشكلات اين كلان شهر ارتباط دارند و مانند پدرخوانه‌اي سعي مي‌كنند با بكار گيري راهكارهاي موضعي و يا دائمي مشكلات شهر را رفع كنند. اما بسياري از اين مشكلات يك عظم جمعي را مي‌طلبد. آلودگي هوا نياز به ورود محيط زيست، خودرو سازان و موسسات خصوصي و دولتي ديگر را دارد.
جمع آوري متكديان سرو سامان دادن به كودكان كار و موضوعات ديگر شهر نيز همت ديگر بخش هاي را طلب مي‌كند، اما چرا اين اجماع تاكنون به تمامي صورت نگرفته و در بسياري از موارد با موازي كاري همراه بوده است. از سوي ديگر شوراي شهر نيز در برخي از اين موارد بسيار ضعيف ورود كرده است.
فاطمه دانشور يكي از اعضاي چهارمين دوره شوراي شهر كه پيش از اين به‌عنوان موسس خيريه مهر آفرين به آسيب‌هاي اجتماعي و مشكلات اقشار آسيب پذير جامعه مي‌پرداخته قصد دارد تا جاي خالي اين بخش از فعاليتهاي شوراي شهر را كه تاكنون مغفول مانده است را پر كند. او در گفت‌وگويي اختصاصي با برنا به بحث و بررسي درباره برنامه‌هاي شوراي شهر پرداخت كه به شرح زير است.
**زماني كه به نيمه دوم سال مي رسيم همواره مشكلات شهري كه زير پوست شهر پنهان بوده است آشكار مي‌شوند. بحث اصلي در اين ميان آب‌گرفتگي معابر و آلودگي هوا، كارتن خواب‌ها است. اين‌ها مشكلاتي است كه سال‌ها است شهر تهران با آن روبه‌رو است. شوراي شهر تهران تا چه حد قدر اجرايي خواست‌هاي و مطالبات مردم را دارند. اگر اين قدر را دارد چه برنامه بلند مدت يا كوتاه مدتي براي رفع اين مشكل ارائه شده است.
برخي موضوعات همچون آلودگي هوا، مهاجرت، كار و كودك و خيلي مباحث ديگر تنها به شهرداري و شوراي شهر مربوط نمي‌شود. قطعا بايد با ساير ارگان‌هاي ديگر در تعامل باشند و اين تعاملات صورت نمي‌گيرد مگر اينكه اعضاي شوراي شهر به اين نتيجه برسند كه شوراي شهر تهران هستند نه شوراي شهرداري تهران.
در حقيقت موضوعات شهرتنها مربوط به شهرداري نيست. خيلي از پديده‌هاي موجود در شهر همچون آلودگي هوا به عوامل زيادي بستگي دارد كه اصلا به شهرداري مربوط نيست. زماني مي‌توان در جايگاه شوراي شهر مفيد و موثر عمل كنيم كه حتماً در گفت‌وگو و تعامل با سايرعوامل سياست گذار و تصميم ساز باشيم. متاسفانه تاكنون اين اتفاق صورت نگرفته است. شهرداري در دوره قبل با دولت گذشته ارتباط نداشته و به صورت جزيره‌اي عمل مي‌شد.
در شهرداري پتانسيل و ظرفيت‌هاي بسيار زيادي وجود دارد كه شايد بتوان گفت به اندازه 6 الي 7 وزارتخانه‌هاي حيطه و گستردگي دارد و مي‌تواند مفيد واقع شود. به عنوان نمونه در مورد آلودگي هوا بايد گفت فاكتورهاي زيادي در به‌وجودآن دخيل است ولي ما شتاب زده به دنبال راهكار هستيم و در وهله اول اجراي طرح زوج و فرد از در منازل مطرح مي‌شود كه در واقع اين طرح تنها مسكني زودگذر است.
از سوي ديگر بايد گفت با اجراي طرح زوج و فرد حق شهروندي از مردم گرفته مي‌شود؛ اين در حالي است كه در سطح جامعه از حقوق شهروندي صحبت مي‌كنيم. در مجموع با اجراي اين طرح زودگذر مشكلات زيادي براي شهروندان به وجود مي‌آيد، به طوري كه سبب مي‌شود مردم ساعت‌ها منتظر وسيله نقليه بمانند و سرگردان شوند.
مهمترين موضوعاتي كه به كرات در صحن شوراي شهر مطرح مي‌شود بحث آلودگي هوا است و خروجي آن همين مسكن‌هاي زودگذر است و همچنين راهكارهايي همچون جايگزيني خودورهاي فرسوده بررسي مي‌شود كه حلال مشكل در كوتاه مدت نيست و به جرات مي‌توان گفت اين‌گونه تصميمات لحظه‌اي بوده و مطالعه دقيق وعميقي در كشور وجود ندارد. در حقيقت بايد گفت اين طرح‌ها بيشتر به ايده نزديك است.
بايد در بحث آلودگي هوا مطالعات عميق و ريشه‌اي صورت گيرد. بايد در اين باره تصميم سازاني مثل خودروسازان و ... نيز وجود داشته باشند. اما در اين بين بايد به نكته‌اي ظريف مانند بحث بودجه اشاره كرد. چرا كه مسئولان مي‌خواهند حمل و نقل شهري و مترو را گسترش دهند اما با كمبود بودجه مواجه هستند.
به هر حال شهرداري و شوراي شهر پدرخوانده شهر به حساب مي‌آيند و مردم در انتظار تصميمات مسئولانه و دلسوزانه‌تري از آنها براي شهر هستند؟
درست است. شهرداري يا شوراي پدرخوانده محسوب مي‌شود، اما زماني كه طرح‌هاي ما جامعيت ندارد در نتيجه نمي‌توان به يك نتيجه مطلوب رسيد. در اين ميان مي‌توان به مهاجرت و افزايش جمعيت و نبود پاركينگ در سطح شهر و درخيابان‌ها اشاره كرد، چرا كه تمامي اين‌ها نشان دهنده ناديده گرفتن بحث افزايش جمعيت است.
** با توجه به اينكه شما موسسه خيريه‌اي با نام «مهر آفرين» داريد. پس نسبت به مشكلات قشر آسيب پذير و نيازمند جامعه حساس هستيد. زماني كه وارد شوراي شهر شديد اين ذهنيت به‌وجود آمد كه انتخاب فردي مانند شما از سوي مردم به دليل اين سابقه فعاليتان بوده است. از سوي ديگر تاكنون شوراي شهر ورود جدي به مشكلات اقشار آسيب پذير جامعه از جمله كودكان كارو مشكلات آنها در جامعه نداشته است. شما با اين رزومه قصد داريد تا اين بخش از فعاليتهاي شوراي شهر را كه تا كنون مغفول مانده را احيا كنيد؟
متاسفانه با افزايش آمار كارتن خواب‌ها در پايتخت مواجه هستيم و هر سال نسبت به سال گذشته اين تعداد در حال افزايش است كه مهمترين علل آن نيز مي‌تواند مشكلات اقتصادي، بيكاري، تورم و ... باشد. در واقع يك فكر اساسي براي ساماندهي اين گروه نشده است و تعداد آنان به قدري زياد است كه كمك به آنها از توان جمعيت‌هاي مردم نهاد خارج است. اما برخي از مسئولان معتقدند كه ساماندهي اين افراد را NGO ها بايد برعهده بگيرند، در صورتي كه طبق قانون اساسي تامين رفاه برعهده دولت است رفاهي كه كرامت انساني و منزلت اجتماعي در آن حفظ شود و شهرداري به عنوان يك نهاد عمومي كه مي‌خواهد به يك اجتماعي تبديل شود و شعار آن توسعه اجتماعي است بايد به عنوان يك همكار يك كسي كه قرار است سازمان هاي دولتي را همراهي كند در كنار آنها براي ساماندهي تلاش كند.
با اين حال تعداد موسسات خيريه توانمند در كشور بسيار كم است شايد به جرات مي‌توان گفت كه اين موسسات در حوزه آسيب اجتماعي به تعداد انگشتان دست هم نخواهد رسيد؛ اين در حالي است كه طبق آمار وزارت كشور دو هزار و 500 خيريه در سطح تهران وجود دارد.
ظرفيت NGO براي ساماندهي اين قشر چند دهه هزار نفري كارتن خواب ها چقدر مي تواند تاثيرگذار باشد. راهكار آن اين است كه همكاري بين بخشي بين شهرداري سازمان بهزيستي، ارگان هاي ذي‌ربط، نيروي انتظامي و قوه قضائيه به وجود بيايد كه بتواند آنها را جمع آوري و ساماندهي كند.
در واقع بايد يكي از اهداف، گسترش NGO ها باشد تا توانمندشان كنند تا در آينده آنها هم بتوانند كمك‌هاي خودشان را بيش از اين چيزي كه در حال كمك هستند بتواند به جامعه آسيب ديده انجام دهند.
سال 88 شواري شهر توانمندسازي NGO را در دستور كار خود قرار داده و ستادي را با عنوان ستاد سازمان‌هاي مردم نهاد ايجاد كرد كه متاسفانه خروجي مثبتي نداشت و اثر گذاري آن در جامعه احساس نشد.
در حقيقت بايد يكسري از تجارب را از كشورهاي ديگر براي آموزش NGO ها دريافت كنيم، چرا كه آنها در اين رشته بسيار توانمند بوده و داراي اساتيد بسيار خوبي هستند كه مي‌تواند NGO هاي داخل را آموزش دهند تا جذب منابع مالي را به خوبي آموزش ببيند، چرا كه يكي از مهمترين مشكلات NGO جذب و تامين منابع مالي است.
در مجموع اساتيدي در خارج از كشور وجود دارد كه آمادگي آموزش به NGOهاي ما را دارند كه شوراي شهر به عنوان تسهيل گر بايد آنها جمع كند و اين آموزش را به‌صورت رايگان در اختيار آنها قرار دهد.
**وجود متكديان و كودكان كار چهره شهر را خراب كرده است. متاسفانه برخي از آنها نظام يافته عمل مي كنند. همچنين برخي ديگر از اين متكديان ايراني نيستند و اتباع خارجي هستند. اين روند هم چهره شهر رذا تخريب مي كنند هم با حس نوع دوستي و انسان دوستي شهروندان بازي مي كند. در اين باره شوراي شهر چه راهكاري دارد. چه هماهنگي بايد انجام گيرد تا موازي كاري‌ها در اين زمينه به حداقل برسد؟
طبق بررسي صورت گرفته به جرات مي‌توان گفت 80 الي 90 درصد اين كودكان داراي خانواده بوده اند و از سرناچاري و به دليل فقر اقدام به گل فروشي و فال فروشي در سطح شهر مي‌كنند. در حقيقت خانواده‌هاي اين افراد در وضعيت معيشتي بدي قرار دارند. بي‌شك نبود بيمه همگاني يكي از چالش‌هاي اصلي در اين حوزه است. زماني كه پدر يك خانواده به دلايل مختلف در زندان است خانواده آنها بايد چگونه معيشت خود را تامين كند. هيچ گاه در اين باره تصميمي گرفته نشده كه اين موضوع تنها دو دليل داشته يكي اينكه ما ضعف قوانين داريم و قانون در اين موضوع سكوت كرده و ديگر حرفي براي حمايت از اين قشر بيان نكرده است.
اگر بتوانيم بحث بيمه همگاني را مطرح كنيم و آن را به قانون تبديل كنيم به گونه‌اي كه هر كدام از افراد جامعه با يكي از اين موضوعات درگير باشند از يك حداقل معيشت برخوردار باشند به آن تامين حداقلي دست پيدا خواهيم كرد. اما اين موضوع مغفول مانده است و دائما در صحبت‌ها مطرح مي شود كه NGO وارد اين كار شود پس شوراي شهر بايد به عنوان نماينده مردم اين موضوع را دقيق بررسي كند.
از طرفي ديگر خود NGO ها هم بايد يك بلوغ فكري برسند كه هميشه يك نماينده در شوراي شهر، مجلس داشته باشند و حتي يك اتاق با عنوان اتاق سمن‌ها تشكيل شود تا بتوانند حرفشان را به دولت مطرج كنند.
اكنون در اين دوره شوراي شهر معضلات اجتماعي، مددكاري اجتماعي در جلسات مطرح مي شود.
**بيشترين دغدغه هاي شوراي شهر تراكم و ساختمان است و هيچگاه نگاه آسيب شناسي به جامعه نداشت و تنها به صورت نمايدن كارهاي فرهنگي صورت مي‌گيرد در اين راستا چه كارهايي انجام مي‌شود تا نگاه مسئولان به سمت معضلات اجتماعي سوق پيدا كند؟
در حال حاضر در كميسيون فرهنگي، هنري شوراي شهر فعاليت مي‌كنم و كميته اجتماعي برعهده من است در اين كميته سعي شده تا با استفاده از كارشناسان، مشاوران به موضوعات اجتماعي پرداخته شود. در حقيقت در اين كميته 8 كارگروه تعريف شده كه به بحث آموزشي، كودك و نوجوان، كار آفريني، مسئوليت پذيري اجتماعي و ... بررسي مي شود در واقع خروجي اين كميته ارائه طرح‌هايي است كه در صحن مصوب شود تا بتوانيم بودجه از شهرداري گرفته شود در غالب معاونت اجرايي انجام شود اما نكته جالب اينجاست چقدر اين طرح در به درستي اجرا مي‌شود تا خروجي خوبي داشته باشد.
**بحث كارآفريني با توجه دغدغه اصلي شما در شوراي شهر ديده مي‌شود و چقدر مي‌شود فضاي كار آفريني را در شهر ايجاد كرد؟
زماني كه مشكلات اقتصادي در جامعه به وجود مي‌آيد به طبع آن بيكاري افزايش پيدا مي‌كند و يا زماني كه جمعيت افزايش يافته و توجهي به زيرساخت‌ها نشده است سبب شده تا جوانان به اين نتيجه بودند كه ازدواج نكنند، چرا كه با مشكلات اقتصادي روبه‌رو مي‌شوند كه در واقع زنگ خطر به صدا در مي‌آيد اما در انتها مشكلات اجتماعي به وجود مي آيد.
بايد به جوانان فرصت داد تا با فكرشان ايده پردازي كنند و خلاقيت به خرج دهند و كارآفريني كنند و زماني كه اين كار تنها به شكل شعار گونه مطرح مي‌شود جوانان به هيچ‌چيز دست نخواهند يافت، اين در حالي است كه تمامي ارگان‌ها بايد به اين قشر كمك كنند. بايد از آموزش‌هاي تئوري در اين حوزه دوري كرد و به مولفه‌هاي واقعي پرداخت تا زماني كه كارآفرين وارد اين عرصه شود با مشكل برخورد نكند.
گفت‌و گو از: مهدي قنبر،فرزانه رحيمي
جمعه 22 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برنا نيوز]
[مشاهده در: www.bornanews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها