واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: انتخابات اوكراين، معادله گاز و روسيه صادق حمزه مردم اوكراين روز 27 دي پاي صندوقهاي راي رفتند تا نامزد موردنظر خود را انتخاب كنند. اين در حالي است كه دو تحليل درخصوص برگزاري اين انتخابات وجود دارد. گروه اول برگزاري انتخابات اوكراين را نوعي ديگر از رقابت غرب و روسيه براي به قدرت رسيدن نامزد مورد حمايت خود تعبير كردند. اما گروه دوم معتقدند پس از وقوع انقلاب نارنجي اوكراين در سال ۲۰۰۴، دورهاي جديد در روابط دو طرف صورت گرفته است و اين دوره را آغازي جديد در روابط اوكراين با روسيه و اروپا تعريف كردهاند. پس از پيروزي انقلاب نارنجي،ويكتور يوشچنكو نامزد مورد حمايت غرب موفق به تشكيل دولت در اوكراين شد.از اين رو انتخابات رياستجمهوري امسال براي مقامات روس از اهميت خاصي برخوردار است.با توجه به اينكه قسمت عظيمي از گاز روسيه از طريق اوكراين به اروپا منتقل ميشود، رهبران كشورهاي اروپايي به خوبي ميدانند كه نتايج نهايي در دور دوم انتخابات اوكراين براي آينده تامين گاز آنها موثر خواهد بود. لازم به ذكر است در چند سال اخير روابط روسيه و اوكراين درخصوص انتقال گاز دچار تنش شده بود و روسيه از صدور گاز به اوكراين جلوگيري كرد كه اين امر باعث شد بسياري از مردم اروپا در فصل سرما با مشكلات جدياي مواجه شوند. تصميم مقامات كرملين مبنيبر قطع صدور گاز به اوكراين باعث شد سران اتحاديه اروپا روسيه را متهم به نوعي زورگويي به همسايگان كوچكتر خود كنند. از سوي ديگر با توجه به اهميت نقش گاز در آينده سياسي يوليا تيموشنكو و ويكتور يانوكوويچ دو نامزد انتخابات رياستجمهوري اوكراين، مقامات روسيه از اين فرصت استفاده كرده و در مقاطع مختلف از اين دو نامزد انتخاباتي حمايت كردهاند. با توجه به نياز اروپا به گاز روسيه، مهمترين سوالي كه ميتوان مطرح كرد اين است كه چگونه ميتوان اين انرژي را از منابع گاز سيبري به اروپا منتقل كرد.درواقع نزديك به يك دهه تجارت در اين عرصه بدون وقفه ميان روسيه و اوكراين ادامه داشته و كييف با دريافت گاز ارزان، به مسكو اجازه ميداد بر خطوط لوله و سيستم ذخيرهسازي گاز در اين كشور كنترل داشته باشد.اما اوضاع چندان پايدار نماند و با رخ دادن انقلاب نارنجي در اوكراين و روي كار آمدن دولت طرفدار غرب در كييف شرايط براي نظارت روسيه بر سيستم گازي تغيير كرد. ويكتور يوشچنكو از همان ابتداي روي كار آمدن اعلام كرد ديگر حاضر نيست مطابق خواستههاي كرملين عمل كند. نيك لينچ، مدير موسسه مطالعات انرژي «كنراد ادنائر» در اروپا معتقد است كنترل بر سيستم گاز اوكراين موضوعي است كه به تماميت ارضي اوكراين و درنهايت استقلال اين كشور مربوط ميشود و چنانچه مقامات مسكو بر سيستم حمل و نقل گسترده كه در اوكراين قرار دارد تسلط پيدا كنند، اين خطري براي استقلال اوكراين محسوب خواهد شد. از سوي ديگر اتحاديه اروپا بارها اعلام كرده است براي شفافسازي وضعيت تجارت در اين زمينه خواستار اصلاح كامل در بخش گاز اوكراين است، اما مقامات اتحاديه اروپا در بروكسل، به دليل نبود راهحلي مشخص در بين سياستمداران اوكرايني، مايوس شدهاند. در نوامبر سال گذشته، يوليا تيموشنكو، اقدام به امضاي توافقنامه جديدي با ولاديمير پوتين، همتاي روسياش كرد. روسيه موافقت كرد از مجازات سخت اوكراين چشمپوشي كند تا به اين ترتيب به مقامات در كييف امكان بازپرداخت بدهي را بدهد. پوتين در همان زمان اعلام كرد از مذاكره با تيموشنكو در مواردي كه به روابط حساس ميان دو كشور مربوط ميشود، احساس رضايت ميكند. اما ويكتور يوشچنكو رئيسجمهور اوكراين كه در انتخابات هفته گذشته از ساير نامزدهاي انتخاباتي شكست خورد، از توافق ايجادشده بين روسيه و اوكراين انتقاد كرده و عواقب آن را براي اوكراين بد ارزيابي كرده بود، اما برخي از سياستمداران اوكراين انتقاد يوشچنكو از امضاي قرارداد تيموشنكو و پوتين را به دليل رويگرداني روسيه و عدم حمايت آنها از وي در انتخابات 27دي اعلام كردند.نامزد مورد حمايت روسيهبرخي از شهروندان اوكراين معتقدند، يانكوويچ كه در انتخابات رياستجمهوري سال 2004 شكست خورد، در اين دوره از سوي رهبران مسكو مورد حمايت قرار گرفته است. تحليلگران مسائل روسيه، نظري متفاوت با شهروندان اوكرايني دارند و بر اين اعتقادند كه يانوكوويچ كه قبلا بهعنوان سياستمدار طرفدار روسيه شناخته ميشد، هماكنون سياست رقيب محذوف خود را براي ايجاد روابط نزديك با اتحاديه اروپا دنبال ميكند.روسيه نيز به احتمال قوي از پيروزي هر يك از دو كانديداها خرسند خواهد بود. مقامات كرملين هر كدام از اين دو نفر را به ويكتور يوشچنكو ترجيح ميدهد. جيمز راجر يكي از كارشناسان اروپايي ميگويد گزينههاي پيشروي شهروندان اوكراين براي انتخاب بيش از هر زمان ديگري پيچيده به نظر ميرسند. در زماني كه انقلاب نارنجي در اوكراين پيروز شد، رهبران اين انقلاب اداره امر را ساده ميپنداشتند. درحالي كه پس از گذشت نزديك به پنج سال شكاف ميان آنها بيشتر شده و يوشچنكو و تيموشنكو كه در سال 2004 بهعنوان دو دوست براي موفقيت انقلاب مخملي مردم اوكراين را هدايت ميكردند، امروزه براي رسيدن به قدرت از هر وسيلهاي براي تهمت زدن به يكديگر استفاده ميكنند. درواقع ميتوان گفت اختلافات داخلي و رقابتهاي دروني ميان معماران انقلاب نارنجي، عرصه سياسي اوكراين را فلج كرد.منبع: فرهیختگان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 216]