واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: پل را بالا نبر، رودخانه را پایین بیاوروقتی نرخها روی پلكان صعود قرار گرفتهاند، طبیعی است كه گیشه سینما هم به كیف پول تماشاگران خیره شود تا بهجای اسكناسهای سبز، از نوع آبی و حتی نارنجیاش را روی پیشخوان ببیند.
افزایش قیمت بلیت سینما، این روزها برای سینماداران و تهیهكنندگان سینما میتواند خبری خوش تلقی شود، اما نكته مهم آن است كه آیا این بالا رفتن نرخ، موجب ریزش مخاطب نمیشود؟ همچنین میتوان به این نكته اشاره كرد كه آیا همپای افزایش قیمت، میزان خدمات و كیفیت سالنهای سینما هم بالا رفته است؟ پاسخ سؤال دوم تقریبا از پیش مشخص است و پاسخ به سؤال اول نیز چندان دشوار نیست. در این گزارش سعی شده افزایش قیمت بلیت سینما از جوانب مختلف از دید كارشناسان بررسی شود. بسیاری از كارشناسان اعتقاد دارند مشكل بزرگ امروز سینمای كشور قیمت بلیت نیست بلكه ضعف مدیریت در آن است.به گزارش همشهری ، در حالی كه بیش از 2سال بود كه قیمت بلیت سینما ثابت مانده بود، شورای صنفی نمایش در آخرین جلسهاش، تصمیم به افزایش قیمتها گرفت. اینكه قمیت بلیت سینما همراه با نرخ تورم بالا نرفته، واقعیتی غیرقابل انكار است. در این سالها شاهد افزایش هزینههای تولید بودهایم. از بالارفتن دستمزدها گرفته تا افزایش هزینههای نگاتیو، كپی صفر، اجاره دوربین و… جملگی در افزایش هزینهها تاثیر گذاشتهاند.سینما رفتن شاید هنوز هم تفریحی گران محسوب نشود اما باید دید كیفیت فیلمهای ایرانی در چه سطحی قرار دارند؟ آیا افزایش بهای بلیت، از تعداد مخاطبان سینما نمیكاهد؟وقتی قیمت همه چیز بالارفته، طبیعی است كه قیمت بلیت سینما نیز افزایش یابد. به همین دلیل برخی اعتقاد دارند قیمت بلیت باید بیش از اینها بالا برود.باید دید در این صورت چند نفر حاضر میشوند برای تماشای فیلمهایی كه بسیاری از آنها زیر استاندارد هستند، مثلا 5هزار تومان پرداخت كنند؟گفته میشود مخاطب به افزایش قیمتها عادت دارد و با افزایش بهای بلیت باز هم به سینما خواهد آمد. در این رابطه میتوان به آمار ریزش مخاطب در این سالها اشاره كرد و اینكه فروش استثنایی یكی دو پدیده در سال نمیتواند واقعیتی به نام كم اعتنایی تماشاگر به محصولات سینمای ایران را انكار كند. اگر افزایش بهای بلیت به معنای افزایش درآمد سینما باشد كه اتفاقی خجسته است ولی اگر به قیمت كاهش تماشاگر تمام شود، نمیتوان از چنین اتفاقی استقبال كرد.افزایش قیمت، لطمه میزندسیروس تسلیمی معتقد است افزایش قیمت بلیت سینما برای گروهی از فیلمها كه پرمخاطب هستند، تبلیغات خوبی دارند و یا جوایزی در رقابتهای داخلی و خارجی كسب كردهاند، میتواند مثبت باشد اما برای تماشاگر ایرانی كه معمولا ترجیح میدهد با كمترین هزینه و یا با بلیت مجانی فیلم ببیند، این افزایش قیمت اتفاق خوبی نیست.تسلیمی میگوید: فیلمهای بهاصطلاح فرهنگی كه مخاطب خاص دارند از این افزایش قیمت صدمه میبینند چون وقتی بلیت گران میشود، مردم ترجیح میدهند به تماشای فیلمی بنشینند كه آن را دوست دارند؛ یعنی كمتر تن به ریسك میدهند. مردم فیلمی را كه دوست دارند، در هر شرایطی از بابت قیمت بلیت به فروش میلیاردی نزدیك میكنند. با این افزایش بها، راه برای ساخت فیلمهای تجاری هموارتر میشود؛ یعنی سینمای ما كمتر به سمت ساخت فیلمهای اجتماعی و فرهنگی میرود چون با افزایش بها، دستمزدها، هزینههای تولید فیلم، چاپ، كپی، هزینه تبلیغات و… بالاتر میرود و تهیهكننده هم با ساخت فیلم ارزشی ریسك نمیكند و ترجیح میدهد فیلمی بسازد كه از فروش آن مطمئن باشد. در این میان فیلمهای ارزشی كمتر و سختتر ساخته میشوند مگر اینكه دولت مستقیما سرمایهگذاری كند كه آن هم باعث پیش آمدن جریانات دیگری همچون دست بردن در فیلمنامه و… میشود.تسلیمی بهترین راه حل را شناور كردن قیمت بلیت دانسته و میگوید: قیمت بلیت صبح تا بعد از ظهر، باید متناسب با سطح درآمد اقشاری مثل دانشجویان و دانشآموزان باشد. با این روش همه اقشار جامعه میتوانند سینما را بهعنوان یك تفریح در برنامه خود بگنجانند. اما این شناور شدن هم مستلزم پیاده كردن پارامترهای مختلفی همچون فروش مكانیزه، مشاركت شهرداری در فروش بلیت و… است كه این امكان وجود ندارد. به جز تعدادی از سینماها همیشه كمبود امكانات باعث عملی نشدن این طرح شده است. در سینماهای اروپا این اتفاق به خوبی رخ میدهد و هر شب نیز گردش مالی فروش فیلمها مشخص است. امروزه اغلب سینماهای ما در سانسهای صبح، خالی است و حتی فیلمهای خوب هم وقتی بلیت گران است مخاطب ندارد. اگر قیمت بلیت شناور باشد، صندلی در سانسهای صبح هم پر میشود. متأسفانه سینمای ما مدیریت فنی قوی ندارد و نرمافزارهای لازم برای فروش مكانیزه نیز وجود ندارد. این پخشكننده در نهایت افزایش قیمت بلیت را با توجه به نرخ تورم منطقی میداند اما معتقد است كیفیت فیلمها بنا به محدودیتهای مالی و سایر محدودیتها، آنچنان منطبق با ذائقه مخاطب نیست. او میگوید: از طرفی مخاطب سینمای ما به خاطر دولتی بودن سینما، به ارزان بودن قیمت بلیت عادت كرده است و از سوی دیگر كیفیت فیلمهای ما با وجود سرمایه بالایی كه نیاز دارد و هزینهای كه برای آن میشود آن طور كه باید نیست. تهیهكننده و سرمایهگذار در شرایط فعلی سینمای ما، برای ساخت فیلمها فداكاری میكنند. این روزها با ارزش افزوده كالاها و ناامنی در تولید، مشكلات دریافت پروانه و محدودیت تعداد سالنهای سینما، این شرایط بحرانی است. در كشوری كه سالانه بین 80 تا 90 فیلم بلند سینمایی تولید میشود باید حداقل 3 هزار سالن سینما وجود داشته باشد. محدودیت تعداد سالنها باعث میشود، یك فیلم در اوج فروش از اكران برداشته شود چون فیلمهای بعدی در نوبت هستند. در كشور ما فقط فیلمهایی كه در بخش تبلیغات خوب عمل میكنند، به فروش خوبی میرسند چون مخاطب از اكران آنها مطلع میشود. برای قضاوت زود استمحمد رضا صابری قضاوت در مورد كاهش یا افزایش مخاطب با تغییر نرخ بلیت را مستلزم گذر زمان میداند اما معتقد است تجهیز سالنها در یك سال اخیر و اضافه شدن پردیسهای سینمایی به مدد شهرداری و مؤسسه سینما شهر، این پتانسیل را برای افزایش بهای بلیت سینماها ایجاد كرده بود. او میگوید: این روزها سالنهای سینماها از نظر امكانات قابل دفاع هستند. در بخش فیلمسازی نیز ما امسال را با فیلم پرفروش «اخراجیها 2» شروع كردیم و در ادامه هم این روزها «درباره الی» روی اكران است و در كنار آن نیز فیلمهای خوب دیگری كه قابلیت جذب مخاطب را دارند، پس میتوان گفت سینمای ما این روزها میتواند رضایت مخاطب را جلب كند. از سویی دیگر آنچه از سوی ارشاد به ما ابلاغ میشود حاصل توافق سینمادار و پخشكننده است؛ یعنی آنها اگر تشخیص دهند میتوانند بلیت را با قیمت پایینتری در اختیار مخاطب بگذارند چون نرخ اعلام شده، نرخ حداكثر است. از طرفی تعداد سینماهای ممتاز ما با بهای بلیت 3 هزار تومان محدود است. سینماهای مدرن 2هزار و500 تومانی هستند و باقی كه اكثرا در این محدودهاند نرخ زیر 2 هزار تومان دارند.این سینمادار معتقد است: افزایش كیفیت سالنهای سینما میتواند انگیزهای باشد تا كیفیت فیلمها نیز رشد كرده و به حد قابلقبولی برسد. او میگوید: افزایش نرخ بلیت سینما با توجه به درجه بندی سالنها، باعث میشود بین سینمادارها رقابتی در جهت بالابردن كیفیت سالنها صورت بگیرد كه آن را تبدیل به سینمای مدرن و در نهایت ممتاز كنند، این مسئله قطعا در نهایت در كیفیت فیلمها نیز مؤثر خواهد بود. تجربه ثابت كرده كه افزایش قیمت بلیت بهفروش فیلمها لطمهای نزده است. اگر مخاطب سالن سینما را بپسندد و فیلم خوب در آن ببیند، معمولا افزایش قیمت عامل بازدارنده نیست؛ یعنی تعداد مخاطب با افزایش بهای بلیت كاهش نمییابد.صابری افزایش نرخ بلیت سینما را در مجموع به نفع سینما میداند و معتقد است كسانی كه مخالف هستند میتوانند همچنان طرح قیمت شناور را اجرا كنند. او میگوید: سینمادار و پخشكننده با توافق هم میتوانند قیمت را شناور كنند، مثلا تا 3 بعد از ظهر، نیم بها باشد؛ البته این طرح از سوی انجمن سینماداران در دست بررسی است.نیازمند افزایش كیفیت فیلمهاامیرحسین علم الهدی معتقد است: افزایش بهای بلیت سینما چند پیامد میتواند داشته باشد؛ هر سال هزینههای زیادی به سینما تحمیل میشود وچارهای نیست كه این افزایش بها اتفاق بیفتد. او میگوید: باید یادمان باشد كه در سینمای جهان قیمت بلیت رابطه مستقیم با درآمد سرانه ملی دارد. امروزه در كشورهای اروپایی و آمریكا قیمت بلیت بین 7 تا 10 دلار است و عمدتا مردم سینمارو هستند. در این میان هند وضعیت متفاوتی دارد و آن هم به خاطر تعداد زیاد مخاطب آن است كه این تعداد بیش از 3 میلیارد و 500 میلیون نفر در سال است. شاید 2 راهكار پیشروی ما باشد؛ یكی اینكه در كنار افزایش بهای بلیت، باید افزایش سطح كیفی فیلمها نیز اتفاق بیفتد. بهطور میانگین در حال حاضر هزینه تولید فیلم در كشور ما بین 400 تا 450میلیون است. این نقدینگی برای آغاز تولید در سینمای متوسط مورد نیاز است تا به یك سطح كیفی قابلقبول برسد. این سینما نمیتواند بلیت گران به مخاطب بفروشد. علم الهدی در كنار افزایش نرخ بلیت، معتقد به شناور كردن بهای بلیت با توجه به روز نمایش، ساعت نمایش و حتی تفاوت قیمت بلیت در یك سانس و در صندلیهای مختلف است. او میگوید: باید در هفتههای اول اكران بهای بلیت با هفتههای بعد متفاوت باشد. بلیتی كه در شمال شهر فروخته میشود نباید همقیمت بهای بلیت در مركز و جنوب شهر باشد. اینها نشان از نبود یك استراتژی اقتصادی فرهنگی است. در روزهای سهشنبه كه بلیت نیم بها به فروش میرسد، مخاطب 2 برابر روزهای دیگر است. مخاطب به قیمت بلیت حساس است ولی باید شرایطی فراهم شود كه مخاطب با هر سطح درآمد بتواند به سینما بیاید. در طول یك سانس هم با توجه به موقعیت صندلیهای سالن، ما میتوانیم نرخ شناور داشته باشیم. بهترین نقطه سالن میتواند صندلیهای مبله باشد و بهای بلیتش گرانتر باشد و ردیفهای جلو مسلما باید ارزانتر باشند. نگرانی ما این است كه سینما تبدیل به مكانی لوكس بشود اما نتواند كالای لوكس در اختیار مخاطبش بگذارد.عضو شورای صنفی نمایش این افزایش بها را با توجه به تجربه سالیان گذشته منجر به كاهش مخاطب میداند؛ هر چند معتقد است این آمار هیچگاه بهصورت شفاف ارائه نمیشود و اعلام آمار معمولا براساس میزان فروش است. او میگوید: صرف افزایش بهای بلیت نمیتواند باعث افزایش فروش سینما شود. سینمای ما نیازمند مدیریتی كارآمد است. شناور شدن بهای بلیت، قیمتگذاری براساس موقعیت جغرافیایی، تعیین كف و سقف بهای بلیت از سوی مدیران و... باعث رشد اقتصادی سینما میشود. سینمای ما نیازمند كارشناسی در حوزه تولید و نمایش است. ما در كنار افزایش بهای بلیت باید به فكر راههایی برای جذب مخاطب به سالنها باشیم كه متأسفانه چند سالی است از دستور كار خارج شده است.تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 301]