محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826688066
مقابله با طرح وحدت ملی چرا ؟
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: مقابله با طرح وحدت ملی چرا ؟ این گروه ها با رادیکالیزه کردن فضای سیاسی و افزودن بر مطالبات رهبران و مردم معترض به نتایج انتخابات در پی تعمیق روز افزون شکاف در میان چهره های نظام از سویی و مردم و حاکمیت از سوی دیگر هستند . عصر ایران – طرح وحدت ملی که در هفته های اخیر مورد توجه برخی گروه های اصلاح طلب و اصولگرا بوده است ، از دو جهت مورد مخالفت شدید قرار گرفته است . نخستین بخش منتقدان این طرح مخالفان بیرونی نظام هستند . این گروه ها با توجه به اینکه به دنبال تغییر کل سیستم حاکم هستند ، دل خوشی از بحث هایی که درباره وحدت ملی و آشتی و تفاهم دو جناح اصلی داخل نظام می شود ندارند و در هفته های اخیر بیشترین انتقادات و حملات خود را متوجه گروه ها و چهره هایی کرده اند که این بحث را مطرح کرده و به دنبال تحقق آن هستند . این گروه ها با رادیکالیزه کردن فضای سیاسی و افزودن بر مطالبات رهبران و مردم معترض به نتایج انتخابات در پی تعمیق روز افزون شکاف در میان چهره های نظام از سویی و مردم و حاکمیت از سوی دیگر هستند . دومین گروه مخالفان طرح وحدت ملی ، جریان راست رادیکال و برخی حامیان افراطی دولت هستند . اعضای این گروه البته با توجیهات و دلایل گروه اول مخالف این طرح نیستند بلکه دلیل اصلی آنها در مخالفت با این طرح در این است که این گروه ها و اشخاص اطمینان بیش از حدی به توانایی شان در کنترل و اداره امور دارند . اینان با توجه به اینکه دست بالای قدرت را در اختیار دارند می پندارند که طرح وحدت ملی به معنای " تقسیم قدرت با مخالفان " است و با توجه به اینکه در حال حاضر کنترل تام و تمامی بر امور دارند ، سخن گفتن از طرح وحدت ملی را نوعی امتیاز دهی بی جهت به مخالفان در شرایطی می دانند که می توانند آنها را از بن و ریشه از ساختار نظام سیاسی کشور " حذف " کنند . نکته جالب اما در اینجاست که خواسته و ناخواسته امروز جریان راست افراطی در یک "وحدت تاکتیکی با جریان های برانداز خارج از کشور" قرار گرفته است ؛ در حالی که این جناح همواره اصلاح طلبان و حتی ( اخیرا ) برخی راست گرایان معتدل را به هماهنگی و در" خط و مهره دشمن بودن " متهم می کرده و می کند. مخالفان راست گرای طرح وحدت ملی ظاهرا به این امر توجه ندارند که وضعیت کنونی کشور حاصل راهبردها و سیاست های آنهاست و عملکردها آنان در 4 ماه گذشته نه تنها از التهابات و اعتراضات عده ای از معترضان نکاسته بلکه بر عمق و دامنه نارضایتی ها افزوده است ( که روز قدس و شعارهای مطرح شده در آن از سوی عده ای قابل توجه از معترضان به نتایج انتخابات خود بهترین گواه برای اثبات این مدعا است ) و جالب اینجاست که اینان هواداران جوان خود را به برخوردهای خود سرانه با معترضان فرا می خوانند ! از سوی دیگر راست گرایان افراطی ظاهرا بر این نکته توجه ندارند که سیاست های 4 ماه گذشته آنها دو دسته از مخالفان را تقویت کرده است : نخستین گروه هایی که از این سیاست ها منتفع شده اند مخالفان بیرونی نظام هستند که هر چقدر آتش اختلافات داخلی و خود زنی ها و دیگر زنی های جناح های درون انقلاب بالا بگیرد ، مطلوب منافع آنها است . دومین اثر سیاست های آنها در 4 ماه گذشته در رادیکالیزه شدن مطالبات معترضان به نتایج انتخابات بوده است . (البته برخی از این گروه ها چندان بی میل نیستند تا با رادیکالیزه کردن فضای اعتراضات بتوانند سیاست های خود را توجیه کنند و پروژه حذف و مقابله را با توجیهات بیشتر و با بهانه های کافی به جلو ببرند )، به گونه ای که با نگاهی به شعارها و مطالبات معترضان به نتایج انتخابات در 4 ماه گذشته کم کم موضوع نتایج انتخابات از محوریت مطالبات خارج شده و مطالبات ساختار شکنانه و رادیکال جای آن را گرفته است . بنابراین امروز که جریان راست رادیکال در وحدتی تاکتیکی ( البته ناخواسته ) با جریان های مخالف بیرون نظام قرار گرفته، شایسته است که به چند نکته توجه کنند : 1- حذف و طرد مخالفان یک جریان و جناح ، نه ممکن است و نه در صورت حذف، نتیجه ای عاید جریان راست رادیکال خواهد کرد چرا که با حذف گروه ها و رهبران جناح اصلاح طلب در داخل، کنترل و خط دهی به اعتراضات داخلی چه بخواهند و چه نخواهند به بیرون کشور منتقل خواهد شد و نتیجتا مطالبات معترضان دیگر در سطوح فعلی باقی نخواهد ماند و عمق و دامنه شکاف ها افزایش یافته و کنترل امور جاری کشور به مراتب هزینه زاتر و سخت تر خواهد شد . 2- طرح وحدت ملی به معنای سازش دو جناح و گروه سیاسی درون نظام با یکدیگر و دست برداشتن هر یک از آنها از مواضع اصولی شان نیست ، بلکه این طرح به معنای حفظ اصول راهبردی و پایه ای کشور در عین حفظ اختلافات است ، بنابراین کسانی که با این طرح مخالفند در واقع منافع شخصی و جناحی خود را بر مصالح جمعی و ملی کشور و نظام ترجیح می دهند و به دنبال فضای سیاسی تک حزبی اند ؛ این به معنای آن است که گروه های مخالف با طرح وحدت ملی ، تقیدی به منافع بلند مدت کشور و ملت ندارند و در واقع کشور و نظام را برای خود می خواهند .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 265]
-
گوناگون
پربازدیدترینها