تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833385573
نصرالله: ایران از هیچ کمکی برای تقویت لبنان دریغ نمی کند
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: نصرالله: ایران از هیچ کمکی برای تقویت لبنان دریغ نمی کند چگونه اکنون ممکن است شعار «لبنان اولا» را سر دهیم در حالیکه هر روز حریم هوایی لبنان توسط اسراییل نقض شده و در دایره خطر قرار داشته و خاک آن هنوز در اشغال است؟ دبیرکل حزب الله لبنان اظهار داشت که ایران به ویژه حضرت آیت الله سید علی خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی از هیچ کمکی برای عزت و تقویت ملت لبنان فروگذار نمی کنند و این امر را نیز بدون شروط انجام می دهند. به گزارش مهر به نقل از شبکه خبری پرس تی وی، سید حسن نصرالله در مراسمی مردمی در بعلبک که به مناسبت نهمین سالگرد آزادی جنوب لبنان از اشغال رژیم صهیونیستی برگزار شد، سخنانی را از طریق شبکه تلویزیونی المنار ایراد کرد. ترجمه متن کامل سخنان سید حسن نصرالله به شرح زیر است: "در ابتدا به همه شما خانواده و عزیزان خود در منطقه بقاع به خصوص اهالی بعلبک و هرمل، نهمین سالگرد عید مقاومت و آزادسازی را تبریک می‌گویم. این عید که شما در ساخت آن کاملا شریک بودید و این مقاومت که شما از طلایه‌داران و موسسان آن بوده و در راه آن فداکاری کردید به شما تعلق دارد. این منطقه شرافتمند لبنان با مردم و خاک خود از روزهای اول پایگاهی اصلی برای مقاومت بوده و نخستین پایه‌های حزب مقاومت، حزب‌الله در بعلبک و زیر عبا و سایه شهید" سید عباس موسوی" بر زمین گذاشته شد. از همان روزهای ابتدا بقاع، بعلبک و هرمل آغوشی برای مهاجران و آوارگان تمامی مناطق لبنان پس از اشغالگری اسراییل شد. بقاع آغوش خود را باز کرده و مراکز زیادی برای آموزش و بازسازی تشکیل شد و بدین ترتیب بود که پایگاه اول مقاومت شد. مشارکت بقاع در مقاومت تنها لجستیکی یا حمایتی نبود بلکه اهالی بقاع با جگرگوشه‌های خود در مقاومت شرکت کرده و در بقاع غربی و راشیا، ضاحیه، بیروت و جنوب مبارزه کرده و شهید دادید و بار مقاومت را نیز بر دوش کشیدید. در جنگ تابستان 2006 برادران و فرزندان شما اهالی بقاع بودند که در خط مقدم در جنوب لبنان می‌جنگیدند. منطقه بقاع از همان روزهای اول هدف بمباران قرار می‌گرفت، چرا که منطقه مقاومت بود نه اینکه تنها حامی مقاومت باشد. بقاع بیشترین بها را در جنگ سال 2006 داد که در آن با اهالی جنوب شریک بود. همه باید بدانند که شما عزیزان هرگز با ایده و فکر منطقه‌ای زندگی نکردید که بخواهید بگویید جنوب به ما ربطی ندارد. همواره در مقاومت جبهه مجاهدان و جبهه حامیان وجود داشته و شما با اینکه می‌توانستید بگویید ما منطقه‌ای محروم هستیم و جنگ به ما ربطی ندارد، این کار را نکرده و قبل از 1982 و پس از آن همواره از مقاومت و حزب‌الله دفاع کردید. من در پیشگاه خداوند شهادت می‌دهم که شما با طبیعت والا و پیش‌زمینه ایمانی و قرآنی و اخلاقی و ملی خود فداکاری‌های زیادی کردید. شما هرگز در انتظار توافق ملی برای حمایت از مقاومت نبودید؛ چرا که در طول تاریخ هرگز سابقه نداشته که در مورد جنبش مقاومتی توافق نظر وجود داشته باشد. همواره کسانی بودند که ایده‌هایی دیگر داشتند. در لبنان هم همین گونه بود و بسیاری از جریان‌ها و سیاستمداران بودند که با مقاومت مخالفت می‌کردند. چگونه اکنون ممکن است شعار «لبنان اولا» را سر دهیم در حالیکه هر روز حریم هوایی لبنان توسط اسراییل نقض شده و در دایره خطر قرار داشته و خاک آن هنوز در اشغال است؟ با این حال از روز اول مردم مقاومت را در آغوش گرفته و شما از طلایه‌داران این حمایت بودید؛ هر چند دولت‌های متعدد شما را در محرومیت نگاه داشتند و حتی از قطره‌ای آب دریغ کردند در حالیکه شما دریایی از خون خود را به لبنان اهدا کردید، زیرا در رگ شما خون سید عباس موسوی و سید‌الشهدا حسین (ع) جریان دارد. این مقاومت که شما در تاسیس و مراحل مختلف آن مشارکت داشتید، امروز در برابر چالش‌های جدیدی قرار دارد. سرفصل سخنان من امروز چالش‌های مقاومت در مرحله کنونی و آینده و مسئولیت‌های ما، بقاع و دولت و انتخابات است. مقاومت شما امروز در برابر چالش‌های بزرگ و خطرناکی قرار دارد که باعث می‌شود مسئولیت‌های خود را متوجه باشیم. پس از پیروزی مقاومت در سال 2000 صهیونیست‌ها استراتژی جدیدی را پی‌ریزی کردند. این استراتژی جدید توسط "سیلوان شالوم" وزیر خارجه سابق اسراییل بارها عنوان شد. وی گفت ما تلاش می‌کنیم تا تمامی جامعه بین‌المللی را در مقابل حزب‌الله قرار داده و مصوبات بین‌المللی را صادر کنیم تا حزب‌الله از بین برود و سپس حزب‌الله را در جامعه بین‌المللی یک گروه تروریستی جلوه دهیم. برخی کشورها به فشارهای اسراییل پاسخ مثبت داده و حزب‌الله را در فهرست تروریستی قرار دادند مثل آمریکا. پس از سال 2000 نیز کشورهایی مثل هلند این اقدام را کردند. بعضی از کشورها نیز مثل انگلستان با این امر مخالفت کرده و اخیرا شاخه نظامی حزب‌الله را در فهرست تروریستی قرار دادند. سخنان من تحلیل سیاسی نیست بلکه اظهارات شالوم است که گفته بود اسراییل پدرخوانده قطعنامه 1559 بود. ممکن است برخی لبنانی‌ها با آگاهی یا بدون آگاهی در تصویب این قطعنامه نقش داشته باشند. با این حال شالوم اعتراف کرد که این قطعنامه ساخت اسراییل است و پس از آن بود که تحولات زیادی از قبیل حمله به عراق و ترور رفیق حریری و جنگ رخ داد و سپس گروه کنونی در لبنان به حکومت رسید. از زمان علی رغم وجود هم‌پیمانی چهارگانه ما، محور اصلی تحرکات گروه مقابل؛ سلاح مقاومت بود. برخی می‌گفتند مقاومت باید خلع سلاح شود و برخی دیگر می‌گفتند سلاح مقاومت باید به ارتش تحویل داده شود. تفاوت میان این اظهارنظر در این بود که گروه اول خواستار این بودند که سلاح مقاومت خلع شود ولی گروه دوم می‌دانستند که امکان ندارد مقاومت به زور خلع سلاح شود و به همین دلیل خواستار این بودند که حزب‌الله سلاح خود را به دولت تحویل دهد. پس از سال 2005 با هر کسی از سیاستمداران که وارد سخن می‌شدیم از سلاح مقاومت سخن می‌گفت، گویی هیچ مشکلی در لبنان اعم از بحران معیشتی و اقتصادی و محرومیت و پنجاه میلیارد دلار بدهی وجود نداشته و کشور در خیر و خوشی است و تنها مشکل لبنان در سلاح مقاومت خلاصه می‌شود که تازه این سلاح، لبنان را از بزرگ‌ترین اشغالگری اسراییل آزاد کرده بود. این موضوع از مهمترین اشتباهات گروه سیاسی مقابل در مرحله گذشته بود. من در گفتگوهای سابق با گروه مقابل گفته بودم که بروید مشکلات را حل و فصل کنید و سپس بیایید در مورد سلاح صحبت کنید تا ببینید مردم همه با شما هستند. ظرف روزهای گذشته هم شنیدیم که تعهداتی در لبنان وجود داشت که بر مبنای آن باید مقاومت خلع سلاح می‌شد، هر چند زمان کم بود. ما در مقابل چگونه رفتار کردیم؟ ما خواستار گفتگو شدیم و اصلا واژه «استراتژی دفاعی» و گفتگو در مورد آن را ما ابداع کردیم. ما به آنها گفتیم بیایید و گفتگو کنیم. در طول سال‌های گذشته به صراحت می‌دانستیم که لبنان و مشکلات آن و تجاوزهای اسراییل و تهدیدهای آن برای برخی اهمیت ندارد و تنها هم و غم آنها خلع سلاح مقاومت بود. این ذهنیت باعث شده که لبنان ظرف ده‌ها سال تبدیل به عرصه‌ای باز باشد و روش‌های دفاع از لبنان بررسی نشود و اسراییل بگوید قدرت لبنان در ضعف آن است. در سال 1967 اسراییلی‌ها ما را خوار و خفیف کرده و گفتند این ارتش از آن سوریه، ارتش دیگر از آن اردن و مصر و غزه و ... و سپس وقتی سوال شد پس تکلیف لبنان چیست، گفتند برای لبنان یک ارکستر موسیقی کافی است. آنچه که لبنان را تا این اندازه قوی کرده و آن را آماده مواجهه با نه تنها یک گروه موسیقی بلکه با تمامی ارتش اسراییل کرده، شما و مقاومت شما است. ما فشارهای زیادی را در داخل جلسات گفتگوهای ملی تحمل کردیم که شامل جنگ روانی و فشارهای خارجی و داخلی بود ولی از حق و راه و مقاومت و سلاح خود دفاع کردیم. پس از نا امیدی از تلاش‌های سیاسی نوبت به جنگ تابستان 2006 رسید که هدف آن از بین بردن مقاومت و حامیان آن بود. آن جنگ به لطف خدا و ثبات و فداکاری و شجاعت شما با شکست اسراییل خاتمه یافت. پس از جنگ تابستان 2006 بار دیگر بر طبل سلاح مقاومت و هزار سوال و جواب در مورد آن پرداختند که گویی جنگ هیچ تاثیری نداشته و تمامی مشکلات رفع و اکنون تنها سلاح مقاومت به عنوان مشکل لبنان باقی مانده است. از سه سال پیش اسراییل به شکست خود در جنگ اعتراف کرده و سعی دارد تمرین کرده و رزمایش اجرا کند و خود را مسلح نماید. اسراییل شب و روز تلاش می‌کند تا هیبت و قدرت خود را به دست آورد و مقاومتی که اسراییل را شکست داد اکنون سه سال است مشغول تنش با کسانی است که می‌خواهند آن را خلع سلاح کنند. منطق و ملی‌گرایی کجاست؟ اسراییل از هیچ تلاشی برای تقویت خود فروگذار نمی‌کند و نقاط ضعف خود را در جنگ تابستان 2006 برطرف می‌کند و در لبنان کسانی هستند که تلاش دارند نقاط قوتی که باعث پیروزی لبنان در آن سال شد را از بین ببرند. بگذارید اندکی مسئولیت داشته باشیم. همواره می‌گویند ارتش و دولت قدرتمند قادر به دفاع از لبنان هستند. زیاد خود را خسته نکنید. چه کسی حاضر است به ارتش کمک کرده و از آن حمایت مالی کند؟ همه می‌دانند که آمریکا و بیشتر کشورهای غربی و عربی آمادگی برای کمک به ارتش لبنان در مقابله با اسراییل نیستند. اینکه که می‌گویند اگر به ارتش لبنان سلاح دهیم بعدها در اختیار مقاومت قرار می‌گیرد، سخنی مهمل است. مقاومتی که موفق شد اسراییل را در جنوب لبنان شکست دهد، نیازی به سلاح‌های آمریکا ندارد. دلیل اصلی این است که آمریکا و دیگر کشورها نمی‌تواند قبول کند سلاحی در اختیار ارتش لبنان قرار دهد که در جنگ با اسراییل از آن استفاده شود. حتی اینکه روسیه گفته ده هواپیمای میگ در اختیار لبنان قرار می‌دهد، چه چیزی را می‌تواند تغییر دهد؟ چه کسی می‌تواند ارتش لبنان را با سلاح پیشرفته مجهز کند؟ من به شما می‌گویم که بروید به اپوزیسیون کنونی رای دهید تا بفهمید ارتش چگونه مجهز می‌شود. آیا دولت کنونی از سوریه خواستار امکانات نظامی شده و سوریه مخالفت کرده است؟ من سفر میشل سلیمان به ایران را پیگیری کردم. ایران پیشنهاد ارائه سلاح به لبنان را نکرده است و تاکنون نیز لبنان چنین درخواستی نداشته است. اگر ایران بیاید بگوید من می‌خواهم ارتش لبنان را مجهز کنم، برخی لبنانی‌ها صدای خود را بلند کرده و می‌گویند ایران قصد دارد لبنان را وارد جنگ کند. به همین دلیل هیچکس انتظار ندارد ایران به لبنان پیشنهاد ارائه سلاح بدهد. با این حال اگر هر مسئول لبنانی به ایران سفر کرده و خواستار سلاح مفید و عملی شود، آنگاه خواهیم دید که چه اتفاقی می‌افتد. من و شما پاسخ را می‌دانیم ولی بهتر است اشاره‌ای نکنیم. آنچه که می‌دانیم این است که جمهوری اسلامی ایران و به خصوص امام سید علی خامنه‌ای هرگز از هیچ چیز برای لبنان و تقویت آن دریغ نخواهند کرد و هیچ شرطی هم برای آن نخواهند گذاشت. من به شما می‌گویم اگر گروه هشت مارس در انتخابات پارلمانی آتی پیروز شود و دولتی جدید بر روی کار آید، همه ما و در راس آن حزب‌الله به برنامه خود عمل کرده و ارتشی قوی و مسلح را در لبنان تشکیل خواهد داد که قادر به دفاع از خاک لبنان باشد. برخی ممکن است بگویند موضوع ساده است. مقاومت سلاح خود را به ارتش بدهد، آنگاه ارتش قوی می‌شود. این حرف بیهوده است، زیرا سلاح‌های مقاومت از نوع سلاح‌های فردی بوده و ارزشی برای یک ارتش ندارد. ارزش سلاح مقاومت این است که در دستان مردم عادی قرار دارد و یک ارتش نظامی وابسته به یک دولت رسمی نمی‌تواند شبیه به مقاومت فعالیت کند. به همین دلیل اگر سلاح مقاومت در اختیار ارتش قرار گیرد، ارتش لبنان نخواهد توانست با آن کار کند و من به همین سخن اکتفا می‌کنم. مهم این است که سیاستمداران لبنان و گروه‌های سیاسی بخواهند ارتشی قوی داشته باشیم. این چالش‌ها در برابر مقاومت هنوز وجود دارد. جنگی که اسراییل، لبنان را به آن تهدید می‌کند واقعی است، هر چند بعید به نظر می‌رسد. جنگ نظامی اسراییل در گذشته و در آینده نخواهد توانست مقاومت لبنان را از بین ببرد. به همین دلیل آنها به فعالیت‌های خود در راستای ترور رهبران مقاومت مانند حاج عماد مغنیه ادامه می‌دهند. این موضوع به یاد می‌آورد که شبکه‌های جاسوسی زیادی در لبنان وجود دارند که به دنبال طعمه می‌گردند. با این حال بزرگ‌ترین چالشی که با آن مواجه هستیم، استمرار استراتژی سیلوان شالوم از سال 2000 تاکنون هستیم که تلاش می‌شود حزب‌الله نزد همه متهم شود و خطرناک‌ترین فعالیت در این زمینه متهم کردن حزب‌الله به دست داشتن در ترور رفیق حریری است. مسئولین می‌گویند خبری که در اشپیگل منتشر شد از بیروت پخش شده است؛ ولی داده‌های مهم ما ظرف روزهای گذشته نشان می‌دهد که این خبر کاملا و قطعا اسراییلی است و همه دیدیم که اسراییل نیز چگونه بلافاصله از آن استفاده کرده و خبر اشپیگل را در بوق و کرنا کرد. اجازه دهید صریح باشیم. از سال 2000 و پس از شکست سهمگین صهیونیست‌ها و پیروزی مقاومت، برخی هستند که در کمین مقاومت و حزب آن و هواداران و اعضای آن هستند و دست از هیچ دسیسه و توطئه‌ای نمی‌کشند. برخی وجود دارند که هر از چند گاهی سعی می‌کنند روند تحقیقات بین‌المللی در مورد ترور رفیق حریری را متوجه حزب‌الله کنند. آنها می‌گویند دبیرکل و رهبر نظامی حزب‌الله را ترور کردیم، خانه‌ها را ویران کردیم، مردم را کشتیم و چندین جنگ را علیه لبنان به راه انداختیم و هرگز موفق نشدیم مقاومت را از بین ببریم. بالاترین کاری که می‌توانند با ما بکنند چیست؟ اینکه ما را به مرگ تهدید کنند؟ پاسخ ما این است که از صدها سال قبل تاکنون ما این شهادت و فرهنگ آن را سینه به سینه از پدران و مادران خود به ارث برده‌ایم و کرامت خود را در شهادت می‌دانیم. آنها به خوبی درک کرده‌اند که جنایت، ترور، ویران کردن و تحریک برای از بین بردن حزب‌الله و مقاومت و تضعیف مردم و حامیان آن هیچ سود و منفعتی برایشان ندارد. پس چه چیزی در دست آنها باقی می‌ماند؟ اینکه بگویند حزب‌الله در ترور حریری دست داشته و سپس بخواهند اختلاف داخلی ایجاد کنند. در هر حال ما در روزهای خطرناکی قرار داشته ولی به شکر خدا و به لطف بیداری مسئولین و مردم ثابت شد که اتهام اشپیگل، اتهامی صهیونیستی بوده و ما توانستیم در این مرحله خطرناک پایداری کنیم؛ ولی این چالش ادامه خواهد داشت. ما به لطف خدا با همبستگی و تفاهم و بیداری و حکمت از این چالش سنگین مانند تمامی مراحل قبلی با سربلندی خارج می‌شویم. من به شما تاکید می‌کنم که پس از انتخابات پارلمانی آتی، خواستار دولت وحدت ملی و همکاری و مشارکت می‌شویم و اگر به گذشته باز گردیم نیز هرگز قصد زهر چشم گرفتن نداریم بلکه می‌خواهیم از گذشته درس بگیریم. ما از ادامه گفتگوهای ملی حمایت می‌کنیم. در آخرین موضوع به بقاع و دولت می‌پردازم. در این موضوع همیشه سوال اصلی این است که آیا دولت لبنان به عنوان یک دولت و نظام باور دارد که بقاع بخشی از لبنان است یا خیر؟ آیا بقاع فرزند این دولت است یا به کشورهای مجاور تعلق دارد؟ موضوع در واقع به شکل مستقیم به ذهنیت و فکر دولت و مسئولین باز می‌گردد. مشکل اینجاست و تنها ارتباطی به بقاع نیز ندارد بلکه شمال مسلمان و مسیحی و جنوب و تمامی اطراف بیروت و گوشه‌های کشور را نیز در بر می‌گیرد. به اهالی بقاع می‌گفتند که شما به خاطر حمایت از مقاومت در محرومیت هستید که این موضوع صحیح نیست. از سال 1948 که بقاع بخشی از لبنان شد، همواره محروم بوده است. بقاع از زمان تاسیس دولت تاکنون محروم بوده است ولی امروز از طریق ایفای نقش ملی خود در مقاومت ثابت کرده که از مهمترین بخش‌های کشور است. ما ظرف مدت گذشته در حزب‌الله با توجه به قدرت‌های محدود خود سعی کردیم برخی از مشکلات و محرومیت‌ها را برطرف کنیم. با این حال تا زمانی که دولتی بر سر کار نیاید که مسئولیت واقعی خود را در قبال این منطقه نداند و بدان عمل نکند، هیچ حزبی نمی‌تواند جای دولت را بگیرد. در انتخابات 2005 فرصتی داشتیم و گمان کردیم با ائتلاف چهارگانه و ورود به دولت می‌توانیم از این فرصت استفاده کرده و برای خدمت به مناطق محروم و در راس آنها بقاع تلاش کنیم؛ ولی متاسفانه اولویت‌های دولت سابق فرق داشت. آن دولت تعهداتی سیاسی داشت که با بازسازی و کمک به مردم تفاوت داشت و بدین ترتیب چهار سال به تنشی سیاسی گذاشت که به سود لبنان و مردم آن نبود. اکنون در انتخابات 2009 ما در برابر فرصت بهتری هستیم. این فرصت در اینجا است که ما به سمت صندوق‌های رای رفته و به فهرست اپوزیسیون ملی رای دهیم. ائتلاف کنونی از دل مردم محروم بوده و پایداری خود را در روزهای سخت نشان داده است. اگر این ائتلاف بر سر کار آید، آنگاه شاهد دولتی با ذهنیتی متفاوت خواهیم بود که بر اساس بازسازی همزمان و عادلانه با اولویت دادن به مناطق محروم خواهد بود. ظرف سال‌های گذشته تلاش‌های زیادی کردیم تا دولت‌های قبلی را وادار کنیم تا استان بعلبک و هرمل و استان عکار را تشکیل دهند، با این حال فریب‌های سیاسی تاکنون حتی نگذاشته تا استانداری برای بعلبک و هرمل تعیین شود. تا زمانی که این دولت بر سر کار است، ما با تعیین و انتصاب هیچ استانداری در کشور موافقت نمی‌کنیم تا زمانی که استاندار بعلبک و هرمل انتخاب شده و بر سر کار آید. پرونده دیگری نیز وجود دارد که می‌خواهم بر آن تاکید کنم و از همه کسانی که می‌خواهند بر این سخنان من تمرکز کرده و سپس ایراد بگیرند می‌خواهم که خوب گوش دهند. این موضوع و پرونده ده‌ها هزار حکم بازداشت برای افرادی در بقاع است. در دولت آینده اگر اپوزیسیون پیروز شود ما خواستار تشکیل کمیته‌ای قانونی برای بررسی این پرونده از ابتدا تا انتها خواهیم شد. من از عفو عمومی سخن نمی‌گویم؛ زیرا حکم پیگردهایی برای جنایت‌کاران نیز در این احکام وجود دارد. این پرونده باید با احساسی ملی و مسئولیت حل و فصل شود تا هیچکس مورد ظلم واقع نشود، تا در نهایت ارتش و نیروهای امنیتی هزاران حکم بازداشت در دست نداشته باشد تا به طرف بسیاری بیهوده گلوله شلیک شود. ما خواستار هیچگونه برخوردی میان ارتش و مردم نیستیم. اینکه می‌گویند حزب‌الله چتر حمایتی بسیاری در بقاع است، سخنی دروغ است. پس از انتخابات من خواستار حل و فصل ریشه‌ای موضوع احکام پیگرد خواهم شد. از جمله اولویت‌های دیگر دولت آینده، موضوع کشاورزی و اهتمام به آن است. برخی اهالی بقاع به کشت مواد مخدر روی آورده‌اند. سوال اینجاست که چه جایگزینی برای آنها وجود دارد؟ برخی وجود دارند که سعی دارند مردم را از پیروزی اپوزیسیون ترسانده و شرایط را با غزه مقایسه کنند که اکنون فرصت برای شرح این موضوع نیست. لبنان، موضوعی متفاوت بوده و هیچ شباهتی به غزه ندارد. در هفتم ماه ژوئن شما مردم لبنان در برابر مسئولیت بزرگی هستید. هر نقطه‌ای از بقاع که در آن رقابت انتخاباتی وجود دارد، ما وارد رقابت می‌شویم و در مناطقی مثل شهر بعلبک و هرمل که رقابت وجود ندارد، همه ما با هدف رفراندوم وارد انتخابات می‌شویم تا به مقاومت و سلاح آن رای دهیم. آمریکایی‌ها به همه روش‌های ممکن در انتخابات لبنان دخالت کرده و حتی معاون رییس‌جمهور آمریکا به لبنان آمده و اظهاراتی بیان می‌کند ولی هنگامی که محمود احمدی‌نژاد سخنی در مورد انتخابات لبنان می‌گوید که صحیح نیز هست، جار و جنجال به راه می‌اندازند. لبنانی که چهار سال است با سوریه مشکل دارد، با لبنانی که مشکلی با سوریه نخواهد داشت تفاوت دارد و مسلم است که چهره منطقه تغییر می‌کند. تمام کسانی که سخنان احمدی‌نژاد را نقد کرده و به آن اعتراض کردند هیچ اعتراضی به اظهارات ایهود باراک نکردند که گفته بود به لبنانی‌ها در مورد رای دادن به حزب‌الله هشدار می‌دهم. اسراییل امروز خود را از همه راه‌ها وارد انتخابات لبنان کرده است، زیرا می‌ترسد. پیروزی اپوزیسیون در انتخابات به مفهوم این است که طرح خلع سلاح مقاومت و از بین بردن حزب‌الله خاتمه می‌یابد و دولتی بر سر کار می‌آید که به استقلال و قدرت و کرامت و عزت لبنان باور داشته و قبول ندارد که قوت لبنان در ضعف آن است. به همین دلیل اسراییل تا این اندازه به انتخابات پارلمانی لبنان اهمیت می‌دهد. حال موضوع به شما مردم باز می‌گردد که در روز انتخابات چه اقدامی خواهید کرد. من سعی ندارم از اظهارات باراک مانند آنهایی که از اظهارات احمدی‌نژاد استفاده کردند، بهره ببرم. شما در سال 2005 رای دادید تا از مقاومت دفاع کرده باشید ولی انتخابات سال 2009 تفاوت دارد و انتخاباتی برای تقویت و عزت لبنان است و تکیه ما نیز بر شما مردمی است که هرگز از خون و رای خود برای دفاع از مقاومت کوتاهی نکردید".
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 350]
-
گوناگون
پربازدیدترینها