محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844371120
خودتان را دستكم نگيريد
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: جام جم آنلاين: آيا براي شما دشوار است خواستههاي خود رابا ديگران در ميان بگذاريد؟آيا در حضور ديگران خود را دستكم ميگيريد؟ آيا ديگران شما را به هر طرف كه بخواهند، سوق مي‌دهند؟ آيا براي «نه» گفتنبه كساني كه مي‌خواهند به هر شكل نظرات خود رابه شما بقبولانند، مشكل داشته‌ايد؟ براي خيلي از افراد اين قبيل موقعيت‌ها ناراحت‌كننده و آزاردهنده است و اغلب براي نجات از آن به دنبال اقدام درست و مناسب هستند. مبحث «ابراز وجود» سابقه‌اي طولاني در رفتار درماني دارد. درباره اين مهارت تعاريف زيادي مطرح شده است و در واقع مهارت ابراز وجود شامل گرفتن حق خود و ابراز افكار، احساسات واعتقادات خويش به نحوي مناسب، مستقيم و صادقانه است، به طوري كه حقوق ديگران را زير پا نگذاريم، در واقع رفتاري است كه شخص را قادر مي‌سازد به نفع خودش عمل كند، بدون هرگونه اضطرابي روي پاي خود بايستد، احساسات واقعي خود را صادقانه ابراز كند و بدون بي‌توجهي به حقوق ديگران حق خود را بگيرد. ابراز وجود يكي از جنبه‌هاي قابل اصلاح ارتباط ميان فردي است. اين مهارت ما را در برخورد با همكاران، مافوق‌ها و زيردستانمان بسيار ياري ميكند. همچنين در تعامل متخصصان بخصوص وقتي از لحاظ قدرت و پايگاه با هم تفاوت دارند (مثلا پزشكان و پرستاران) بسيار موثر است. در واقع تقريبا همه مخلوقات با كمك انواع راهبردهايي كه در دو مقوله عمده جنگ يا گريز قرار ميگيرند، از حريم خود دفاع مي‌كنند و تنها انسان است كه داراي يك حق انتخاب ديگر يعني «ابراز وجود كلامي» است. اما مي‌توان گفت مهمترين و اغلب دشوارترين جنبه استفاده از ابراز وجودكلامي، يادگيري كاربرد صحيح و اثربخش زبان است. ابراز وجود به دقت نياز دارد نه به گفته هاي عجولانه و اظهارنظرهاي بي‌هدف. اغلب مردم حتي در شرايط عادي، صحبت همراه دقت را كار دشواري مي‌يابند پس هنگام ابراز وجود كه شخص معمولا عصباني، نااميد و وحشت‌زده و تحت فشار عاطفي است. بيان صحيح و مختصر منظور و مقصود كاري بس دشوار است. رفتارهاي ابراز وجود فرد جراتمند از روش‌هاي ارتباطي استفاده ميكند كه او را قادر مي‌سازد حرمت نفس خود را حفظ كند، در پي خشنودي و ارضاي خواستههاي خويش باشد و از حقوق و حريم شخصي خود «بدون» سوءاستفاده از ديگران يا سلطه‌جويي بر آنان دفاع كند. اصولا افراد جراتمند عقب نمي‌نشينند و منتظر بخت و اقبال نمي‌مانند. آنها مصرانه براي به دست آوردن خواسته‌هايشان تلاش مي‌كنند. اين افراد اعتماد به نفس خوبي دارند و همين ويژگي آنها سبب ميشود هنگام تلاش براي دستيابي به خواسته‌هايشان، از خطر كردن و اشتباه كردن نهراسند. در مقابل اين افراد، برخي رفتارهاي مربوط به عدم ابراز وجود را در پيش ميگيرند. اين دسته از افرادبا اتخاذ سبكي انفعالي، به گونه‌اي رفتار مي‌كنند كه ديگران افكار، احساسات و حقوق آنها را براحتي ناديده ميگيرند. اشخاصي كه اين سبك خاضعانه را دارند، اشخاصي مردد، بظاهر آرام و در واقع بي‌قرارند كه از مسائل فرار مي‌كنند و بدون توجه به احساسات خود با ديگران موافقت مي‌ورزند. اينان در واقع عادت دارند هميشه به خواسته ديگران عمل كنند يا ترجيح مي‌دهند اميال و خواستههاي منطقي خود را در سينه حبس كنند. از اين رو اغلب از ناراحتي‌هايي چون سردرد، خستگي عمومي، اختلالات گوارشي، تحريك‌هاي پوستي و تنگي نفس رنج مي‌برند؛ چراكه قادر به ابراز وجود نيستند. محققان در يك تحقيق مفصل درباره حركات بدني حاكي از ابراز وجود و عدم ابراز وجود نشان داده‌اند كه حركات دست‌ها و نشانه‌هاي بدني كلي، يكي از مهمترين حركات بودند. آنها به اين نتيجه رسيدند كه ابراز وجود با حركات كنترل شده، نرم، پيوسته و هدفمند همراه است؛ در حالي كه عدم ابراز وجود با حركاتي مثل حركات انتقالي، لرزان و تصادفي همراه بوده است. همچنين ميزان تماس چشمي افرادي كه اهل ابراز وجودند، بيشتر است. آنها همچنين پي بردند كه لبخند باعث ميشود تا ديگران پاسخ ما را نشانه ابراز وجود بدانند نه پرخاشگري. زمينه فرهنگي و ابراز وجود در حالي كه ميل به ابراز وجود ممكن است يكي از نيازهاي اوليه انسان باشد، ابراز وجود در روابط ميان اشخاص از ويژگي‌هاي فرهنگ‌هاي غربي به شمار مي‌رود؛ اما در فرهنگ‌هاي جوامع شرقي، شرايط ديگري حاكم است. در مشرق‌زمين اين كه اشخاص در نظر ديگران چگونه ظاهر شوند و ديگران نسبت به آنها چه فكري مي‌كنند، از اهميت بسيار زيادي برخوردار است و ابراز وجود به مفهومي كه در غرب وجود دارد، براي اغلب فرهنگ‌هاي آسيايي بي‌تناسب و بي‌اهميت است. پس مي‌توان گفت زمينه فرهنگي تاثير بسيار مهمي بر ابراز وجود مي‌گذارد. براي مثال خرده‌فرهنگ‌هايي كه اعتقادات مذهبي شديدي دارند، عملا ابراز وجود را به عنوان يك روش معتبر رد مي‌كنند و به سلطه‌پذيري تن مي‌دهند. در اين فرهنگ‌ها توصيه‌هايي چون «اگر كسي به صداقت سيلي زد روي ديگر صورتت را به طرف او برگردان»، ابراز وجود را براي افراد بي‌معنا ميكند. شواهد زيادي وجود دارد كه نشان ميدهد ريشه تفاوت‌هاي فرهنگي در ابراز وجود ناشي از ارزش‌ها و هنجارهاي فرهنگي است ارزش‌هاي مردم غرب اروپا عمدتا شبيه ارزش‌هاي مردم آمريكاست. هرچند بين اروپا و آمريكا و حتي خود كشورهاي اروپايي تفاوت‌هايي به چشم مي‌خورد و به خاطر همين تفاوت‌هاست كه ابراز وجود در ساير كشورها يا خرده فرهنگ‌ها ، مشكل آفرين ميشود. درحقيقت ابراز وجود يك مفهوم فرهنگي است، آن دسته از اقليت‌ها و خرده‌فرهنگ‌هايي كه احساس مي‌كنند هويت مستقلي دارند (مثل مكزيكي‌ها، ژاپني‌ها و چيني‌ها) كمتر از سفيدپوستان ابراز وجود مي‌كنند. در اين خرده‌فرهنگ‌ها، احترام و اطاعت از بزرگسالان بويژه والدين واجب است؛ طوري كه هرگونه ابراز وجود كودكان را در برابر بزرگسالان تقبيح مي‌كنند. اما قفقازي‌ها مخالفت علني و تصميم‌گيري مشترك والدين و فرزندان را قابل قبول مي‌دانند. به همين شكل در برخي خرده‌فرهنگ‌ها، ابراز وجود، رفتاري مردانه است و از زنان انتظار مي‌رود تسليم و خدمتگزار باشند. شايد به همين دليل است كه در بيشتر جوامع زنان تمايل دارند موضع انفعالي داشته باشند، در حالي كه مردان پرخاشگرند. اكثر بررسي‌ها در مورد ابراز وجود حاكي است كه ابراز وجود در برخي شرايط دشوارتر است. اين شرايط عبارتند از: تعامل با ديگران در خانه يا محل كار آنها، ابراز وجود در كشور يا «خرده‌فرهنگي» ديگر، هنگامي كه تك و تنها هستيم و دوستان و همكارانمان در كنار ما نيستند. هنگامي كه مجبوريم بر دوستان و همكاران قبلي خودمان اعمال قدرت كنيم. وقتي با سالمندان، افراد بيمار يا افراد در حال مرگ در ارتباط هستيم، هنگام برخورد با فقرا و محرومان، هنگام تعامل با متخصصان قدرتمند و ارشد، در برابر افراد جنس مخالف يا هنگام ارتباط با افراد ناتوان. جنسيت و ابراز وجود (ابراز وجود زنان و مردان) در جنبش حقوق زنان توجه زيادي به مهارت ابراز وجود شده، تا جايي كه آموزش ابراز وجود(TA) را در دستور برنامه‌هاي آموزشي خود قرار داده است. البته در خصوص ابراز وجود زنان كتاب‌هاي بسياري نوشته شده است كه با توجه به مشكلات زنان در ابراز وجود، چندان تعجب‌آور نيست. افزايش مقالات و كتاب‌هاي خودياري زنانه و پرطرفدار بودن برنامه‌هاي ابراز وجود زنان شاهدي بر اين مدعاست كه زن‌ها در اين زمينه نياز به كمك بيشتري دارند. در حال حاضر زن‌ها در موقعيتي قرار گرفته‌اند كه خواستههاي خود را مطرح مي‌كنند و بيشتر تمايل دارند تا حقوق فردي پايمال شده خود را بازيابند. امروزه زنان در رده‌هاي مختلف اجتماعي و در بخش‌هاي گوناگون فعاليت‌هاي اقتصادي در زمينه ابراز وجود قدم‌هاي مثبتي برداشته‌اند. اكنون بتدريج زن‌هايي كه بيشتر ابراز وجود مي‌كنند، بيشتر تاييد مي‌شوند. به اين ترتيب زني كه ابراز وجود ميكند، در جامعه از سوي ديگران موجودي ارزشمند به حساب مي‌آيد. مردان نيز بايد بتوانند متناسب با حقوق و توانايي‌هايشان از اعتماد به نفس برخوردار بوده و قادر به ابراز وجود باشند. بواقع از آغاز دوران كودكي با مردها طوري رفتار شده است كه انگار به حكم طبيعت قوي، قاطع، مسلط و خونسرد هستند؛ اما بسياري از آنان بيش از پيش به خلا قابل ملاحظه خود در برقراري روابط بين فردي پي برده‌اند. تحقيقات در زمينه پرخاشگري نشان داده است كه مردها در پرخاشگري فيزيكي، كلامي و خصومت نمره بيشتري مي‌آورند و اغلب آنها ظاهرا دو انتخاب بيشتر ندارند، قدرتمند و پرخاشگر و سلطه‌جو يا ضعيف و ناتوان در حالي كه هيچ‌يك از اين دو به عنوان ايده‌آل يك مرد محسوب نمي‌‌شود. اقوام و دوستان با مردي كه به خود اطمينان دارد و موفقيت خود را در گرو كوبيدن و تحقير ديگران نمي‌داند، رفتار محترمانه‌تري دارند. در بررسي‌هاي انجام شده در زمينه ابراز وجود دو جنس، محققان متوجه شدند هم مردها و هم زن‌ها براي طرف‌هاي همجنس خود بيشتر ابراز وجود مي‌كنند، ابراز احساسات منفي از سوي جنس مخالف را بيشتر مي‌پذيرفتند در حالي كه در روابط همجنس‌ها، برخوردهاي پرخاشگرانه شايع‌تر بوده است. اين يافته‌ها با اين تصور هماهنگي دارد كه معمولا به اشخاصي كه ابراز وجود مي‌كنند، خصايص مردانه نسبت داده ميشود، زنان مردصفت يا دوجنسيتي بيش از زنان زن‌صفت ابراز وجود مي‌كنند. بين مردانگي و ابراز وجود در هنگام تعارض، همبستگي مثبتي وجود دارد و ابراز وجود، رفتاري مردانه تلقي ميشود. وضعيتي كه در آن ابراز وجود مي‌كنيم هم مهم است. هنوز جامعه به ابراز وجود كردن اهميت چنداني نمي‌دهد. دنياي خانواده، مدرسه محيط كار و غيره همه باهم ابراز وجود كردن موثر را دشوار كرده‌اندبرخي افراد در خانه براحتي ابراز وجود مي‌كنند. اما در محيط كار نمي‌توانند ابراز وجود كنند يا برعكس. شواهد نشان ميدهد كه افراد به ابراز وجودهاي تجار مرد و زن، مديران مرد و زن و وكلاي مرد و زن به يك اندازه بها مي‌دهند. اما وقتي يك افسر پليس مونث، در برخورد با مردم ابراز وجود ميكند، ابراز وجود او را دستكم ميگيرند؛ چراكه افراد انتظار دارند زن‌ها ابراز وجودهاي همدلانه كنند، نه ابراز وجودهاي برخوردي. رابطه ما با طرف مقابل و همچنين تاثير دوستي، نقش مهمي در ميزان ابراز وجود ما دارد. چرا كه ما در برابر ابراز وجودهاي منفي (عصبانيت و اختلاف نظر) دوستانمان بيشتر پذيرش نشان مي‌دهيم تا وقتي غريبه‌اي با ما چنين ميكند. اما وقتي مثلا دوستي تقاضاي ما را رد ميكند، در مقايسه با وقتي كه يك غريبه چنين كاري ميكند، رفتار او را نادرست و ناخوشايند مي‌دانيم به همين دليل نيز توصيه ميشود هنگام ارتباط با غريبه‌ها بهتر است حداقل تا وقتي رابطه محكمي با آنها برقرار نكرده‌ايم، از اختلاف نظر و احساسات منفي دوري كنيم. بالاخره همان طور كه قبلا هم گفتيم، جنسيت طرف مقابل نيز عامل مهمي است. معمولا وقتي طرف مقابل ما مونث است، ابراز وجودهاي همدلانه سودمندترند و مردان و زنان محافظه‌كار كمتر احتمال دارد به ابراز وجود زنان، واكنش مطلوبي نشان دهند. بها ندادن جامعه به ابراز وجود مي‌توان گفت هنوز جامعه به ابراز وجود كردن اهميت چنداني نمي‌دهد. دنياي خانواده، مدرسه، محيط كار و غيره همه باهم ابراز وجود كردن موثر را دشوار كرده‌اند. وقتي ديگران حقوق ما را رعايت نمي‌كنند، آزرده، خشمگين و ناراحت مي‌شويم، اما برخي از ما نمي‌توانيم ابراز وجود كنيم. اين مشكل ريشه‌هاي تربيتي دارد و ناشي از پرورش يافتن ما توسط والديني بسيار سختگير است كه فرزندان خود را مي‌بينند، اما حرف‌هاي آنها را نمي‌شنوند. در اغلب موارد، در جمع خانواده كودكي كه مي‌خواهد با ابراز وجود، حق خود را مطالبه كند، محكوم ميشود؛ «ديگر نبينم با مادرت (يا پدر) اينجوري حرف بزني) و يا «صدات رو نشنوم» و... اين‌گونه كودكان در مدرسه ياد ميگيرند كه معلمان نيز بچه‌هاي ساكت را دوست دارند. آموزگاران نيز اغلب مانع ابراز وجود دانش‌آموزان مي‌شوند و تنها به دانش‌آموزان ساكت و خوش‌رفتار كه هرگز به مقام اقتدار مسوولان و آموزگاران مدرسه ترديد نكنند، «آفرين» گفته ميشود. در محيط كار نيز كاركنان خيلي زود متوجه مي‌شوند كه اگر لب به اعتراض بگشايند، مشمول دريافت پاداش و ارتقاي درجه نمي‌شوند و ياد ميگيرند كه اظهارنظر نكنند مبادا به آقاي رئيس بر بخورد و اسباب رنجش او را فراهم سازد و مي‌آموزند كه: در محل كار ابراز وجود ممنوع! بواقع ابراز وجود داراي مزاياي متعددي است، اما بهايي دارد كه افراد جرا‡تمند بايد آن را بپردازند. اين بها شامل اختلال در زندگي شخصي و مشكلات در رويارويي با افراد است. در قلمرو شغلي، مواقعي بوده‌اند كه افرادي كه به شكلي سازنده و با جرات ظاهر شده‌اند كارشان به اخراج كشيده است. البته چنين پيامدهاي ناگواري بندرت در نتيجه آموزش ابراز وجود اثربخش روي ميدهد، اما حتي در بهترين نحوه اقدام به ابراز وجود نيز همواره امكان وقوع قدري ناآرامي و اختلال وجود دارد. آموزش جرات‌ورزي يا ابراز وجود امروز در بيشتر كشورهاي پيشرفته صنعتي، كلاس‌ها و دوره‌هاي كوتاه‌مدت و بلندمدت آموزش جرات‌ورزي و ديگر مهارت‌هاي ارتباطي وجود دارد. متخصصان آموزش جرا‡ت‌ورزي يا آموزش جسارت، تمايز قابل توجهي ميان رفتار پرخاشگرانه كه از طريق آن شخص به دنبال احقاق حق خويشتن يا زير پا نهادن حق ديگران است؛ با رفتار توام با جسارت يا جرا‡ت‌ورزانه قائل هستند. يكي از هدف‌هاي عمده آموزشي ابراز وجود، توانا كردن افراد براي خدمت به زندگي خويش است. جرا‡ت‌ورزي به آنان كمك ميكند از شر برخي عادت‌ها راحت شوند و از رفتارهاي تكراري و كليشه‌اي اجتناب ورزند. در بهترين حالت اين آموزش‌ها به افراد كمك ميكند تا «قدرت انتخاب اعمال خود را» در خويش پرورش دهند. برخي افراد به دليل شرطي شدن‌هاي اوليه، به شكل خودكار، رفتاري سلطه‌پذير دارند. برخي ديگر به شكلي عادتي پرخاشگرند اما بيشتر مردم به نحوي قابل پيش‌بيني در برخي موقعيت‌هاي خاص سلطه‌پذير و در برخي ديگر پرخاشگر مي‌شوند. هدف شايسته آموزش ابراز وجود، آن است كه افراد روش‌هاي سازنده دفاع از حريم شخصي را به نحوي مناسب بياموزند. در حال حاضر، برخي سازمان‌ها براي تجهيز نيروي انساني خود و ايجاد شرايط بهتر، هزينه‌هاي نسبتا زيادي صرف مي‌كنند و به تجربه دريافته‌اند كه اين هزينه‌ها با ديگر هزينه‌ها متفاوت است و به عبارت بهتر، اينها هزينه نيست، بلكه نوعي سرمايه‌گذاري روي نيروي انساني سازمان است كه در آينده ثمره آن بسيار زياد خواهد بود. مشاوران، روش‌هاي مختلفي را در آموزش جرات‌ورزي به كار گرفته‌اند، برخي از روش‌هاي متكي به خود و گروهي از روش‌هاي تعديل و اصلاح رفتار يا رفتار درماني (Behavior therapy) استفاده مي‌كنند كه هدف اساسي در به كارگيري اين روش‌هاي آموزشي، برطرف كردن نداشتن جرات يا جسارت است كه در نقطه مقابل منجر به جسارت‌ورزي و جرات ميشود. آموزش جرات‌ورزي همچنين به رفتارهاي غيركلامي و اصلاح آنها نيز توجه دارد و از اين طريق، آنچهبه صورت غيركلامي به جرات‌ورزي شخص زيان وارد ميكند، از فراگرد ارتباطي حذف يا آن را هماهنگ با بقيه اجزاي ارتباطي مي‌سازد. براي مثال، شخصي كه براي شغلي مورد مصاحبه قرار گرفته است، مي‌بايست درباره تواناييهاي خود سخن بگويد، اما بهتر است مدام به چشم مصاحبه‌گر نگاه نكند. ابراز وجود يا جرا‡ت‌ورزي داروي هر دردي نيست، اما معمولا موثرترين و كم‌تنش‌ترين نوع رفتاري است كه مي‌تواند در تعاملات روزانه انتخاب شود. اگر اين رفتار براي رساندن ما به آنچه مي‌خواهيم و نياز داريم شكست خورد، آن وقت مي‌توانيم روش‌هاي پرخاشگرانه يا منفعلانه‌تري را برگزينيم. در واقع ابراز وجود موهبتي مرموز و عجيب نيست كه برخي از آن برخوردار باشند و برخي فاقد آن، بلكه مجموعه‌اي از مهارت‌هاست كه هركس از راه تمرين مي‌تواند به آن دست يابد. مهيج‌ترين جنبه ابراز وجود آن است كه پس از كسب اين مهارت ناگهان متوجه مي‌شويد كه مي‌توانيد بدون هرگونه احساس گناهي «نه» بگوييد، خواسته‌هايتان را مستقيما مطرح سازيد و كلا راحت‌تر ارتباط برقرار كنيد و از همه مهمتر آن كه ابراز وجود كردن، اعتماد به نفس شما را بشدت بالا مي‌برد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 454]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها