واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ارتباط كلامي تنها وسيله ايجاد ارتباط نيست، كلماتي كه ما بر زبان جاري ميكنيم، بر حسب موقعيت، فقط بين هشت تا بيست و چهار درصد پيام ما را تشكيل ميدهد. به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگهاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، مهدي شريعتمداري در وبلاگ"مديريت در هزاره سوم" به نشاني نوشته است: اطلاعات ميتواند بدون استفاده از زبان منتقل شدند، در اينجا است كه شخص هوشمند با استفاده هدفدار از كانالهاي ارتباطي غيركلامي، ميتواند تاثيرگذاري بر ديگران را افزايش دهد. ميتوان از حركات مخاطب خود افكار او را تا حد زيادي خواند و اطلاعاتي را كسب كرد كه صرفاً از روي كلام به دست نميآيد. بايد به اين نكته توجه داشت كه ارتباط كلامي و غيركلامي مكمل يكديگرند و در مواردي كه با هم تناقض داشته باشند، يعني گفته فرد با حركات و حالات وي همخواني نداشته باشد، در مخاطب حس بياعتمادي ايجاد كرده و به دنبال آن پيشداوري خواهد كرد. وسايل ارتباط غيركلامي به دو دسته تقسيم ميگردند: نشانههاي شنيداري كه همان شدت صوت، سرعت بيان، لهجه، تكه كلام، آهنگ سخن و مكثها و نشانههاي بصري كه استفاده از حركات دست، اعمال نمايشي، حالت بدن است. ميتوان با استفاده از دستها نفوذپذيري بيشتري در سخنان خود ايجاد كرد و به روشنتر شدن مطالب و يا تاكيد بر قسمتهايي از آن كمك نمود. اين حركات بسيار مؤثر ميباشند و ميتوانند نشان دهندة تسلط، قاطعيت و يا بيتفاوتي و عدم اعتماد شما باشد. البته بايد توجه داشت كه حركت دستها نبايد بيضابطه، ساختگي و يا بيهدف باشد. ايستادن در حالي كه دستهاي ما در پشت بدن قرار دارند، نشاندهندة سردي و تكبر است، قرار دادن دستها در جيب شلوار نشانه بيادبي بوده و حركت زياد دستها نيز به دستپاچگي و عدم تسلط تعبير ميشود. يك چهرة خشك و بيروح در شخص مقابل، ايجاد بياعتمادي ميكند، چرا كه او نميتواند برداشت خاصي از اين چنين چهرهاي نمايد. البته خنده و يا لبخند ساختگي نيز دردي را دوا نميكند و معمولاً در همان مراحل اوليه، تصنعي بودن آن آشكار ميشود. ولي يك لبخند حقيقي و بيريا به نحو مؤثري به ايجاد ارتباط و اعتماد متقابل كمك ميكند. حتماً تا به حال با اين گفته كه “ تا به چشمهاي طرف نگاه كردم همه چيز دستگيرم شد” مواجه شدهايد. شايد در نگاه اول اين گفته اغراقآميز به نظر آيد، اما بعضيها بر اين عقيدهاند كه چشمها مهمترين وسيلة ارتباط غيركلامي هستند، و گاه معني و مفهوم يك نگاه بيش از هزار جمله است. اينجاست كه نگاه و يا اشكي كه از چشم جاري ميشود تاثيري بس شگرف خواهد داشت و پيامي را منتقل خواهند نمود كه هيچ جملهاي قادر به بيان آن نيست. هنگامي كه گوينده به آنچه كه ميگويد اطمينان ندارد و يا در گفته خود صادق نيست، معمولاً ميكوشد تا نگاهش با نگاه مخاطب خود تلاقي نداشته باشد و اغلب نگاه خود را به جاي ديگري ميدوزد. در اين گونه موارد ايجاد ارتباط بصري به حداقل خود ميرسد. نگاه كردن بيش از حد به اطراف، تغيير دادن مسير نگاه به اين طرف و آنطرف در مخاطب ايجاد ناآرامي خواهد كرد. وضعيت و حالت بدن ميتواند نشان دهندة اعتماد به نفس و يا اضطراب و بيقراري شخص باشد. حالت بدن با نيم تنهاي متمايل به جلو و چانهاي با كشيدگي ملايم، نشان از توجه و علاقه به موضوع است. برعكس شانههاي آويخته و پشت خميده، بازتابي از خستگي، بدخلقي، عدم اعتماد به نفس و يا بيعلاقگي است. بنابراين ميتوان با وضع و حالت علاقه يا عدم علاقة خود را به طرف مقابل نشان داد. ... انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 244]