واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: همشهری-در حال حاضر 54 درصد از دانشجویان دچار اضطراب، 41 درصد دچار افسردگی و 38 درصد دچار اختلالات روانی هستند. در همایش همیاران ارشاد و عفاف در دانشگاه آزاد تهران مرکز كه اواخر ارديبهشت ماه برگزار شد، حجتالاسلام رنجبران معاون فرهنگی نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاهها با اشاره به تحقیقات انجام شده در خصوص دانشجویان ایران گفت: در حال حاضر 54 درصد از دانشجویان دچار اضطراب، 41 درصد دچار افسردگی و 38 درصد دچار اختلالات روانی هستند. خبرگزاري كار ايران، بهمن ماه سال گذشته از قول شهريار مشيري عضو كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس نسبت دانشجوياني را كه دچار افسردگي هستند، حدود 60 درصد اعلام كرد. وقتي دو مقام مسئول آماري با تفاوت بالا در چنين زمينهاي مطرح ميكنند، معلوم ميشود مصاديق مورد نظر در تحقيقات متفاوت بوده است. اما يك چيز مشترك كه اين دو عدد متفاوت نشان ميدهد، نسبت بالاي اين مشكل رواني در ميان دانشجويان است كه برخورد علمي و دلسوزانه را ميطلبد. طبعاً دانشجويان از جمله سازندگان مهم فرداي هر جامعهاي هستند و سلامت روحي و جسمي آنان در پرورش نسل آتي و ساختن جامعهاي بهتر نقش بهسزايي دارد. يكى از عمدهترين وجوه توسعه هر جامعهاى سلامت جسم و روان آحاد آن است. سلامت روانى به عنوان يكى از محورهاى سلامتى طبق تعريف سازمان جهانى بهداشت عبارت است از «حالت رفاه كامل جسمى، روانى و اجتماعى و نهفقط نبود بيمارى يا نواقصى است كه در بعد وسيعتر برخوردارى از عدالت و امنيت به معنى عام آن افزوده مىشود.» ناگفته پيداست دانشجويان فقط بخشي از جمعيت بزرگتر جامعه هستند. بنابراين، براي آگاهي از طبيعي بودن نسبت بيماريهاي رواني در ميان دانشجويان ميتوان آن را با آمار مربوط به كل جامعه مقايسه كرد. دكتر ضيا قائم مقام فراهاني دبير علمى كميته تخصصى ستاد ساماندهى مدتي قبل در مصاحبهاي از شيوع 21/ 5 درصدى اختلالات روانى در كشور خبر داد و گفت، شيوع اين اختلالات در ميان زنان 27/7 و در ميان مردان 14/9 درصد است. وى تصريح كرد در بررسىهاى مختلف در نقاط مختلف جهان، ميزان شيوع اختلالات روانى ۲۰ تا ۲۵ درصد در جمعيت عمومى عنوان شده كه ميزان شيوع اختلالات شديد روانى بين ۷ و حداكثر ۱۴ درصد از اين ميزان كلى است و ۵۰ تا ۶۰ درصد از جمعيت فوق (۲۱ درصد كل جمعيت) از انواع خفيف اين اختلالات در رنج هستند و مابقى، مبتلايان به ساير اختلالات از جمله عقبماندگى ذهنى، صرع، زوال عقل و ... را تشكيل مىدهند. واقعيت اين است كه اختلالات رواني طيف وسيعي از ناهنجاريهاي رواني را دربرميگيرد كه بر رفتار بيمار به درجات مختلف تاثير ميگذارد. يك دستهبندي ناهنجاريهاي رواني را ميتوان بر اساس ناهنجاريهايي كه براي بيمار قابل حس است و ناهنجاريهايي كه براي بيمار قابل حس نيست، بهعمل آورد؛ به عبارت ديگر، بيماري كه به بيماري خود آگاه است و بيماري كه به بيماري خود آگاه نيست. دسته اول را در زبان عملي نوروتيك و دسته دوم را سايكوتيك ميگويند. اختلالات رواني دانشجويان را ميتوان به علاوه بر اساس زمان آغاز بيماري تقسيمبندي كرد، يعني كساني كه از قبل مشكل رواني داشتهاند و كساني كه پس از ورود به دانشگاه به دلايل گوناگون دچار اختلالات رواني ميشوند. اصولاً پيدايش اختلالات رواني در ميان دانشجويان در تمام دانشگاههاي جهان ديده ميشود. در دانشگاهها معمولاً دفتري براي ارائه مشاوره به دانشجويان در زمينههاي مختلف تأسيس ميشود. اتحاديه بينالمللي خدمات مشاوره وجود يك روانشناس مشاور را به ازاي هر 1000 تا 1500 دانشجو توصيه ميكند. در سال تحصيلي 1385- 1384 تعداد كل دانشجويان در ايران حدود 389/2 ميليون نفر بود. با اين حساب بايد در دانشگاههاي ايران دستكم 1592 نفر روانشناس مشاور مشغول به كار باشند. در دانشگاه بركلي در كاليفرنياي آمريكا كه از جمله مشهورترين دانشگاههاي جهان است، در سال 2004 يك نظرسنجي در اين زمينه انجام شد كه نشان داد حدود 45 درصد از پاسخدهندگان در خلال 12 ماه گذشته دچار نوعي مشكل احساسي بودهاند كه به نوعي سلامت يا بازده آموزشي آنان را تحت تاثير قرار داده است. 10 درصد هم گفتند بهطور جدي به خودكشي فكر كردهاند. در آمريكا ساليانه حدود 1300 دانشجو دست به خودكشي ميزنند. با وجودي كه خودكشي در ميان دانشجويان كمتر از ساير اقشار اجتماع است، اين كار دومين عامل مرگومير در ميان دانشجويان آمريكايي است. مواجهه با دانشجوياني كه نظم كلاس را بههم ميزنند، بر اثر مشكلات عاطفي و عشقي دچار مشكل ميشوند، خودزني ميكنند يا دچار مشكلات تغذيهاي ميشوند، از جمله وظايف اين مشاوران است. بر اساس طرح جامع پيشگيرى از خودكشى در ميان دانشجويان كه توسط دفتر مركزى مشاوره وزارت علوم، تحقيقات و فناورى تدوين شده است، نرخ خودكشى دانشجويى در ايران طى سالهاى 88-77 در دانشگاههاى تحت پوشش وزارت علوم، حداكثر 6/1 در 100 هزار و حداقل 6/0 در 100 هزار نفر بوده است كه در ظاهر نسبت به نرخ جهانى خودكشى دانشجويان بسيار پايينتر است. گفتنى است نرخ جهانى خودكشى دانشجويى 5/7 در 100 هزار نفر است كه تقريباً نصف ميزان خودكشى همتايان غيردانشجويى آنهاست. در ايران كارشناسان نيز برخي از عوامل اختلالات رواني را از اين قبيل برميشمرند: نبود مهارتهايى چون برقرارى ارتباط متناسب، قدرت نه گفتن، منطقى بودن، كنترل هيجان، ابهام در وضعيت شغلي در آينده، نااميدي نسبت به زندگي شخصي و مشكلات اقتصادي. مسائل مربوط به روابط دختر و پسر و مواد مخدر نيز از ديگر عوامل تاثيرگذار بر بهداشت رواني دانشجويان است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 350]