واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ایران :مامان! من چاقم؟ مطهره شهريارى «من خيلى چاقم!» كودك ۱۱ ساله قبل آنكه به اين سن برسد، اعتماد به نفس عجيبى درباره ظاهرش داشت، اما حالا بلوزش را روى شلوارش مى كشد تا به قول خودش، شكم چاقش را بپوشاند. پژوهشها نشان داده كه نيمى از دختران مقطع راهنمايى، تصور بدى نسبت به ظاهر خود دارند. به همين دليل، صحبت درباره بدن و شناخت نسبت به آن براى كودكان دبستانى و پيش دبستانى بسيار ضرورى است تا در دوره بلوغ، دچار چنين مشكلاتى نشوند. كودكان از سن ۷ سالگى نسبت به ظاهر خود حساس مى شوند. آنگاه فكر مى كنند بلندقدى، لاغرى و تناسب، زيبايى چهره و خوش تيپ بودن تنها عواملى است كه با آن مى توانند در جمع دوستانشان به خوبى پذيرفته شوند! دخترها دوست دارند اندام ظريف ترى داشته باشند و پسرها علاقه مندند قوى هيكل به نظر برسند. آنها معمولاً عكسهاى خود را دوست ندارند. در اين شرايط والدين مى توانند با شناساندن خصوصيات خوب فيزيكى فرزندانشان به آنها اعتماد به نفس شان را بالا ببرند. كودكان بايد بدانند كه بسيارى از خصوصيات ظاهرى بدنشان به دوره قبل از به دنيا آمدن و ويژگيهاى ارثى و نژادى مربوط مى شود. براى اين كار مى توان عكس فاميلهاى نزديك مثل پدربزرگ و مادربزرگ و خاله و دايى و عمه و عمو را به آنها نشان داد و با عكس كودك مقايسه كرد و توضيح داد كه چگونه ژن، در اندام فرد تأثير مى گذارد. علاوه بر اين، والدين بايد بدانند كه هر كس با سرعت متفاوتى رشد مى كند. بسيارى از والدين نسبت به كوتاهى يا لاغرى پسرشان يا بلندى و چاقى دخترانشان حساسيت نشان مى دهند. تعدادى از آنها پا را فراتر مى گذارند و از داروهاى هورمونى براى رشد كودكشان استفاده مى كنند. بدن يك كودك به تنهايى مى تواند رشد كند. مهم آن است كه والدين خودشان و كودكشان را توجيه كنند و صبور باشند. چاق شدن، پيش از سن بلوغ يك فرايند طبيعى بدن است. بهتر است صحبت كردن درباره سن بلوغ از زمانى آغاز شود كه كودك نسبت به ظاهر خود حساسيت نشان مى دهد. رفتارهاى سلامتى بدن، ريشه در فرهنگ خانواده دارد. پياده روى به جاى رانندگى به تنظيم سوخت و ساز بدن كمك مى كند و رشد را راحت تر مى كند. تجربه نشان داده خانواده هايى كه فعال ترند، كودكان سالمتر و خوش اندام ترى دارند. استرس، در بسيارى از موارد در ظاهر فرد تأثير مى گذارد. حرف زدن از اتفاقات خوب باعث مى شود خاطره يك پياده روى شيرين هميشه در ذهن كودك بماند و ورزش برايش تبديل به عادت شود. علاوه بر ورزش، رژيم غذايى مناسب در سلامت رشد كودك مؤثر است. بايد از همان كودكى به بچه ها آموخت چه بخورند و چگونه بخورند. هرگز نبايد با دعوا و تنبيه، كودكان را وادار به خوردن كرد. كودكانى را كه اضافه وزن دارند، نبايد نگران كرد، بلكه با آرامش بايد به آنها آموخت كه هيچ وقت براى اندام خوب داشتن دير نيست. در وعده هاى غذايى كودكان چاق هم بايد كمى شيرينى لحاظ كرد. اگر در خانه غذاى شيرين پخته شود و كودك را از خوردنش منع كنند، نسبت به رژيم غذايى خود بدبين خواهد شد. بسيارى از كودكان، به خوردن نامنظم غذا شهرت دارند و اين هميشه مشكل ساز نيست. بيشتر كودكان ۳ وعده در روز غذا نمى خورند، اما كالرى لازم را براى سالم بودن دريافت مى كنند. براى اين كار در هر وعده غذايى، غذاهاى پروتئينى را مى توان جايگزين غذاهاى روزانه كرد. غذاهاى پروتئينى باعث چاقى نمى شوند و كالرى مورد نياز بدن را نيز تأمين مى كنند. برجسته كردن استعدادهاى ديگر كودكان به خودباورى آنها كمك مى كند. جمله هاى «تو خيلى فوق العاده هستى» يا «تو هر روز زيباتر از ديروزى» باعث مى شود كودكان به استعدادهاى خود اميدوار شوند و ديد مثبتى نسبت به زندگى پيدا كنند، نوعى خوش بينى كه در تمام عمر از دست نخواهند داد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 492]