محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846581962
پيشبيني آيتالله مجتهدي از زمان مرگش
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: پيشبيني آيتالله مجتهدي تهراني از زمان مرگ خود گفت كه امسال سال آخري است كه در مراسم احيا ميتواند حاضر شود و سال آينده نخواهد توانست زيرا امسال سال آخر عمر او خواهد بود. به گزارش «جهان»، آيتالله مجتهدي تهراني آخرين باري كه از بيمارستان مرخص شد، مي گفت كه به دعاي مردم حالش خوب شده و توانسته به مراسم احيا بيايد، اما او در پايان مراسم احياي شب بيست و سوم سخن ديگري هم گفت. او گفت كه كسي به در منزلش براي پرداخت وجوهات و ساير امور نرود زيرا او حال خوبي ندارد، همه امور را به دفتر مدرسه وكالت داده تا انجام دهد. او گفت كه امسال سال آخري است كه در مراسم احيا مي تواند حاضر شود و سال آينده نخواهد توانست زيرا امسال سال آخر عمر او است. به همين راحتي كه الآن من نوشتم اين حرف را زد و مردم هم به همين سادگي كه شما خوانديد، شنيدند و از كنار آن گذشتند. چقدر بايد طول بكشد تا انساني چنين وارسته و خداجو و با اين همه مجاهدت به وجود بيايد تا بتواند سكان هدايت وجدان هاي نيمه جان ما را به دست بگيرد؟ چرا قدردان اينگونه افراد تا زماني كه در ميان ما هستند نيستيم؟ چرا هميشه بعد از اينكه از ما رخت بربستند، تازه به فكر آنها مي افتيم؟ و براي آنها كنگره و يادواره و... برگزار مي كنيم؟ چرا تا در ميان ما هستند از وجود آنها استفاده نمي كنيم؟ كمي به خود بياييم، شايد فردا دير باشد! منبع: نشريه صبح صادق
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 349]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها