محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826106777
گزارشى از سايت هاى ايرانى همسريابى
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ايران:همسران اينترنتى مهديه پاليزبان
يك اتاق كوچك دفتر رئيس مؤسسه است كه هميشه مراجعه كننده دارد.حاج آقا تلفنى با پسر جوانى مشغول صحبت است و تأكيد مى كند جواب اصلى با من است نه شما.تا من نگويم اتفاقى نمى افتد.«اينجا، بله، مال ماست.» اين را حاج آقاى «اردبيلى» ،مسؤول مؤسسه «خانواده امين» مى گويد كه چهار سالى است يك NGO براى همسريابى تشكيل داده و عقيده دارد كارشان پيوند بين سنت و مدرنيته است: «اينجا امكان آشنايى بين آدمهاى مختلف را برقرار مى كنيم.اما بعد تمام مراحل آشنايى را كنترل مى كنيم و تا وقتى مشاورانمان تأييد نكرده اند، به دختر و پسرى اجازه خواستگارى رفتن نمى دهيم.به خاطر همين نظارت است كه تا به حال حتى يك مورد اختلاف يا طلاق در ازدواج هايمان نداشتيم.» اين مؤسسه سايت اينترنتى دارد و خارجى ها هم در آن ثبت نام مى كنند.البته اين كنترل براى آنان هم هست و براى مشاوره و آشنايى بايد تا ايران بيايند، كه خيلى ها آمدند. اينترنت جزو پديده هاى جديد است و همسريابى اينترنتى از آن هم جديدتر و تنوع آن از روشهاى مرسوم هم بيشتر است. سايتهاى ايرانى زيادى براى همسريابى وجود دارد كه فقط چند تايى شبيه همسريابى است! و بطور دقيقتر، تنها دو سايت را مى توان سراغ گرفت كه كارشان با بقيه متفاوت است. بيشتر اين سايت ها در واقع همان سايتهاى دوست يابى است كه يك اسم هم كنارشان اضافه شده و با عبارات «صددرصد تضمينى»، «رايگان»، «كاملاً موفقيت آميز» و...هر كسى را تشويق مى كنند كه عضو شود. براى عضويت بايد فرمى را پر كرد كه اطلاعات درست مى خواهد، البته با كلمه احترام آميز لطفاً. فرمهاى عضويت متفاوت است؛ بعضى سايتها فقط مشخصات شخصى، رنگ چشم و قد و سن را مى خواهند.يك سايت فقط با مذهب كار دارد.سايتهاى پيشرفته تر خصوصيات شخص و همسر مورد علاقه را مى خواهند.در اين نوع سايتها حتى يك نفر پيدا نمى شود كه بد اخلاق، تنبل، شكاك، بى ادب يا معتاد باشد! همه خوب اند و خوش اخلاق و دنبال يك مرد جدى و مستقل يا دختر بلند قد مى گردند! اكثر اين سايت ها آنقدر مدرن هستند كه هركس خودش همسرش را انتخاب مى كند و كسى كارى ندارد شما چه كار مى كنيد.مشخصات اعضا به راحتى قابل مشاهده است و اگر مورد پسند افتاد، زحمت يك ايميل وجود دارد و بعد آشنايى.در بعضى سايتها خود فرد هم بايد عضو باشد تا بتواند ايميل بزند.يك سايت هم هشدار داده كه در صورت مزاحمت و سوء استفاده، مشخصات فرد را به مقامات قضايى مى دهد. در يكى ديگر از سايت ها دختران كنار مشخصات شخصى هدفشان را هم مى نويسند تا كسى براى دوستى يا ازدواج موقت تماس نگيرد. اين ها مشخصات سايتهايى است كه بدون مجوز و غير قانونى كار مى كنند و عمر برخى شان به هشت سال هم مى رسد.اينكه چند ازدواج در اين سايتها اتفاق افتاده و نتيجه اش چه بوده، معلوم نيست.اما آنقدر تأثير گذار نبودند كه در اين مدت نسبتاً بلند اين روش را هم جزو روشهاى ازدواج براى ايرانى ها جا بيندازند. آقاى اردبيلى از اين سايتها ناراضى است و آنها را همان سايتهاى دوست يابى مى داند كه جزو كاركردهاى قديمى اينترنت است.مؤسسه وى نخستين مركزى است كه به اين نام مجوز گرفته و البته «به سختى» چون كه كارش عجيب و سؤال برانگيز بوده: «وزارت كشور و نيروى انتظامى براى مجوز دادن بازرس فرستادند تا كارمان را از نزديك ببيند.با اينكه مجوز دادند اما هنوز هم كار ما برايشان سؤال برانگيز است.» آقاى اردبيلى از مراجع مختلف هم براى اين كار اجازه گرفته است و با پنج هزار عضو ايرانى و سيصد عضو خارجى، كم كم دارد يك روش جديد را كنار ازدواجهاى عامه پسند و ازدواجهاى به اصطلاح يك شماره و يك قهوه اضافه مى كند.اگرچه خودش اين روش را جديد نمى داند: «قديمى هاى بازار معمولاً مشخصات خانواده هايى كه دختر و پسر جوان داشتند را در دفترى مى نوشتند و خانواده ها را به هم معرفى مى كردند.ما هم اينجا كسانى كه مشخصات شان شبيه هم است را به هم معرفى مى كنيم.با اين تفاوت كه آشنايى ابزار جديد دارد و اول دختر و پسر همديگر را مى بينند.» دكتر «فاطمه باقريان»، استاد ارتباطات دانشگاه تهران، كنجكاوى نسبت به جنس مخالف را دليل وجود تعداد زياد سايتهاى همسريابى يا دوست يابى ايرانى مى داند: «دختر و پسر نوجوان معمولاً به مرحله اى مى رسد كه مى خواهد جنس مخالف را بشناسد، علايق، رفتار و عاداتش را درك كنند.اينترنت امكان اين شناسايى را مى دهد.در حالى كه فرد مى تواند هويتش را پنهان كند و اين پرده پوشى امكان صحبتهايى را مى دهد كه در برخورد رو در رو ممكن نيست.در تحقيقى كه در مورد «چت روم»ها انجام شده، نشان مى دهد كه در اين نوع آشنايى دختران امكان كنترل بيشترى دارند.چون بسيارى از آنان وقتى بعد از آشنايى با فردى قرار ملاقات حضورى مى گذارند، معمولاً از دور فرد را كنترل مى كنند و اگر خوششان نيايد، سر قرار نمى روند.اين امكان انتخاب باعث مى شود جوانان از اينترنت براى آشنايى استقبال بيشترى كنند.اگر چه بايد هشدار داد كه دوست يابى اينترنتى بسيار خطرناك است و آمار سوء استفاده هاى جنسى از اين طريق بالاست.» با اين وجود آيا مى شود از اين راه همسرى مناسب پيدا كرد؟ «سايتهايى كه بدون كنترل مشخصات افراد را در اختيار ديگران مى گذارند، در واقع همان كار دوست يابى را انجام مى دهند.اما سايتهايى كه روى اعضا نظارت دارند و خدمات مشاوره ارائه مى كنند، مى توانند مفيد باشند.در آنجا امكان بيشترى براى انتخاب وجود دارد.البته اين اتفاق تازه اى نيست.در كشور هاى ديگر هم چنين شبكه هايى وجود دارد كه معمولاً پدر و مادرها خود براى فرزندشان ثبت نام مى كنند.مثلاً مسلمانان آمريكاى شمالى چنين شبكه اى دارند كه خود والدين مراجعه مى كنند.در كشور هاى ديگر اين كار به ارگان تبديل شده است.» اينجا اما مشكل بزرگ اطلاع نداشتن خانواده ها از اين موضوع است.آقاى اردبيلى پنهانكارى جوانان را امرى عادى در كارشان مى داند كه معمولاً با آن بر خورد مى كنند و كار را مشكل مى كند: «روند كار ما طورى است كه بعد از آشنايى و توافق دو طرف با خانواده ها صحبت مى كنيم و برايشان توضيح مى دهيم كه دختر و پسر چطور با هم آشنا شدند و چه مراحلى را گذرانده اند كه به آنان اجازه ازدواج داده ايم.موارد زيادى است كه دختر و پسر بدون اطلاع خانواده به ما مراجعه كرده اند و نمى توانند موضوع را به خانواده بگويند.اينجا ما سعى مى كنيم حداقل با مادر يكى از دو طرف يا يكى از بستگان كه در مراسم خواستگارى نقش دارد، صحبت كنيم و بدون چنين شخصى معمولاً اجازه خواستگارى نمى دهيم، چون معمولاً در اين موارد خانواده ها احساسى و غير منطقى برخورد مى كنند و به راحتى نتيجه ساعتها مشاوره را خراب مى كنند.» با وجود تغيير جامعه و روابط اجتماعى هنوز هم در اكثر خانواده هاى ايرانى اول بزرگترها بايد همسر آينده فرزندشان را بشناسند و آشنايى با فرم مشخصات و از راه دور، آن هم توسط جوان را نمى پسندند.يكى از همين مادران اين روش را مخصوص كسانى مى دانند كه خانواده و آشناى زيادى ندارند و روابط اجتماعى شان محدود است.اين مادر پنجاه ساله مشاوره قبل از ازدواج را براى پسرش مناسب مى داند اما براى دخترى كه خودش انتخاب كرده است! دكتر باقريان مخالفت خانواد ه هاى ايرانى با اين نوع آشنايى را به دو دليل مى داند: «پدر و مادر به دليل علاقه به فرزند فكر مى كنند خيلى دقت مى كنند، اما مشاوران چنين مركزهايى را فاقد احساس مسؤوليت مى دانند.از طرف ديگر ما جامعه جمع گرايى هستيم كه تصميمات معمولاً درون خانواده گرفته مى شود و وقتى كسى ازدواج مى كند، عضو جديدى وارد خانواده مى شود.به همين دليل خانواده مى خواهد عضو جديد را كامل بشناسد.اينكه جوان بدون نظارت خانواده همسر انتخاب كند، براى خانواده ها نوعى توهين تلقى مى شود.مسأله ديگر تواضع ايرانيان است كه تعريف از خود يا فرزند را عيب مى داند.پدر و مادر تصور مى كنند وقتى فرزند ما خوب است، ديگر نيازى به گفتن ندارد.» سايتهاى قانونى همسريابى ايرانى دفاتر كارى هم براى مشاوره و ثبت نام حضورى دارند كه ديدار بين دختر و پسر هم همانجا انجام مى شود و براى استفاده از اين خدمات اول بايد مبلغى پرداحت و البته مثل خيلى از سايتها تضمينى وجود ندارد كه همسر مورد نظر خيلى زود پيدا شود يا اصلاً شايد پيدا نشود. «خانه اميد جوانان» يكى از اين مراكز است كه از سال ۷۸ فعال است و براى ثبت نام در دفتر مخصوص، پنجاه و پنج هزار تومان ناقابل مى گيرد.سپس متقاضى يك پرسشنامه بلند چهارصد و پنجاه سؤالى پر مى كند و مدارك شخصى اش را نشان مى دهد.يعنى شناسنامه و مدرك تحصيلى.مدت زمان عضويت هم يكسال است. مركز خانواده امين چند مرحله براى ثبت نام و انتخاب همسر مناسب دارد.اول فرم شماره يك است كه از طريق سايت هم مى توان آن را پر كرد.بعد از آن بايد در مركز حاضر شده، به سؤالات تخصصى تر جواب داده و عكس را هم به پرونده ضميمه كرد.كارشناس مركز براساس فهرست موجود فرد يا افرادى كه با شرايط متقاضى هماهنگ باشد را معرفى مى كند و اينجا ديگر انتخاب با شخص است.قبل از ملاقات بين دو طرف، مشاوران با دو نفر صحبت مى كنند و بعد از آن در صورت تمايل طرفين، ملاقات انجام مى شود. اگر هم افراد مختلف به دلايل متفاوت مورد پسند نباشند، مسائل بررسى مى شوند و شخص را پيش مشاور مى فرستند تا اول تكليفش با خودش مشخص شود!
در سايت اين مراكز امكان خواندن مشخصات ديگران نيست و ملاقات بايد در دفتر مؤسسه انجام شود.علاوه بر آن متقاضى غير از مشخصات فردى خود و همسر مطلوبش، بايد نظرش را نيز درباره مذهب، ازدواج، مهريه، كار و ادامه تحصيل بعد از ازدواج، رفتارهايى كه دوست دارد يا دلش نمى خواهد همسر ايده آل انجام دهد، بنويسد و اينكه حاضر هست با كسى كه قبلاً ازدواج كرده است ازدواج كند يا نه.اين سؤال ها شخص را وادار مى كند قبل از احساساتى شدن فكر كند؛ كارى كه معمولاً خيلى ها براى ازدواج انجام نمى دهند و فقط دنبال گل سرخ و هواى بارانى هستند. با وجود اين شرايط، مراجعان به اين مراكز بايد ويژگى خاصى داشته باشند.طبق آمار مؤسسه خانواده امين، ۹۳درصد مراجعه كنندگان به اين مركز تحصيلات ليسانس و بالاتر دارند و ميانگين سنى شان ۳۲ سال است. دكتر باقريان در تفسير اين اعداد مى گويد: «افراد تحصيلكرده معمولاً روش سنتى را نمى پسندند و احساس مى كنند اين روش برايشان مفيد نيست.از طرفى مخالف ازدواج هاى خيابانى هستند كه افراد با يك نگاه به هم وابسته مى شوند.بيشتر جوانان احساسى، براساس آشنايى هاى خيابانى ازدواج مى كنند.در صورتى كه اين افراد كمتر احساساتى هستند و مى خواهند براساس منطق ازدواج كنند.اين شبكه ها امكان تفكر و شناخت مى دهد.از طرفى ميانگين سنى بالاى مشتريان اين مراكز نشان مى دهد افرادى كه سنشان بالا رفته است و يك دفعه احساس خطر مى كنند كه ممكن است فرصت از دست برود و تنها بمانند، تصميم مى گيرند اين فرصت را هم امتحان كنند.» اين سايت ها براى افرادى كه شرايط خاصى براى ازدواج دارند هم مناسب است.مثلاً آقاى اردبيلى دخترى را كه مى خواسته خارج از ايران زندگى كند و امكانش را نداشته، با يك همسر مناسب فرستاد آن سوى آبها.يا دخترى كه صورتش بر اثر حادثه اى سوخته بود و امكان ازدواج نداشت را با مرد نابينايى آشنا كرد و آن دو ازدواج كردند. اما به نظر نمى رسد همه اين آمار و ارقام تعداد مراجعه كننده و ازدواجهاى موفق، با انواع مجوز هاى دولتى و شرعى باعث شود پدر و مادران ايرانى روى خوش به عروس يا دامادى نشان بدهند كه چند غريبه به كمك اينترنت يا دفتر پيدا كرده اند.هر چند برخى جوانان معمولاً منتظر خانواده هايشان نمى مانند! دكتر باقريان اين پنهان كارى را به خاطر «تابو» بودن ازدواج در ايران مى داند: «در ايران رابطه معمول بين دو جنس گاهى هنوز تابواست و شكسته نشده.بچه ها از اين مى ترسند كه اگر اين مسأله را به والدين بگويند، انگ جنسى بخورند.» با اين وجود وقتى تعداد بالاى ازدواجهاى خيابانى با ازدواجهاى موفق مؤسسه آقاى اردبيلى مقايسه مى شود به نظر مى رسد اين روش جديد بهتر از روش حالا ديگر قديمى شده غير رسمى است. خانم دكتر باقريان تغيير نگرش خانواده ها نسبت به اين موضوع را تدريجى مى داند.كارى كه رسانه ها به خوبى مى توانند انجام دهند: «مسأله مهم نظارت است.نظارت بر گردانندگان اين سايت ها.نظارت بايد از طريق هشدار انجام شود.هشدار به خانواده ها كه مراقب سوءاستفاده هاى بعضى سايتها باشند.اگر خانواده ها با اين روش آشنا شوند و خود اقدام كنند يا از استفاده فرزندشان آگاه باشند، امكان سوءاستفاده به حداقل مى رسد.در اين صورت اين روش جايگزينى ساده، ارزان و امن براى آشنايى و انتخاب همسر مناسب خواهد بود.» آيا خود خانم دكتر هم چنين روشى را براى فرزندانش مى پسندد؟ «اگر با اطلاع من باشد، مانعى ندارد.اما اگر بدون اطلاع من چنين كارى كنند، ناراحت مى شوم.» بالاخره پدر و مادران هم حقى دارند.حداقل بدانند عضو تازه خانواده از كجا پيدا شده است. دخترى كه در مؤسسه خانواده امين ثبت نام كرده است نوع آشنايى را مهم نمى داند: «مهم نيست چطور همديگر را پيدا كنيم.مهم اين است كه شناخت درستى از هم داشته باشيم.» اگر شما هم دوست نداريد مادر و خاله تان برايتان دختر انتخاب كنند يا نمى خواهيد منتظر بنشينيد تا كسى در خانه تان را بزند و توى خيابان دنبال همسر نمى گرديد، مى توانيد سرى هم به اين سايت ها بزنيد.اما قبل از واريز پول كمى فكر كنيد و از خيال سوار سفيدپوش و دختر شاه پريون بيرون بياييد و فكر كار كردن هاى شبانه روز ى و به عهده گرفتن مسؤوليتهاى مهم زندگى هم باشيد.اينجا دنياى واقعى است نه شهر قصه.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 363]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها