واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در بحبوحه جريانهاي مبارزه جويانه مردم مسلمان ايران و اوج گيري مخالفتها و سركوبهاي آشكار رژيم پهلوي، جمعيت مؤتلفه اسلامي در سال 1342، با نظر مساعد امام خميني (ره) تشكيل شد و در جهت پيروزي انقلاب و رسوا كردن رژيم حاكم مجاهدتهاي فراواني از خود نشان دادند. از مهم ترين اين تلاشها پيشنهاد عزاي عمومي به سبكي خاص در نوروز 42 بود كه امام ( ره) و مراجع تقليد از آن استقبال كردند و اعلام آن، ضربه سختي را به رژيم پهلوي وارد آورد. پس از قيام 15 خرداد 42، فشارهاي مبتني بر ارعاب و سركوب از سوي رژيم پهلوي به منظور خاموش كردن صداي مخالفان و هتك حرمت مقدسات ديني و مذهبي از سوي مقامات، منجر شد تا اعضاي هيات موتلفه اسلامي، كه در هدايت قيام 15خرداد 1342 نقش بسزايي را بر عهده داشت، اصل مبارزات را، كه بر مبارزه سياسي بنا نهاده بودند، تغيير دهند و شاخه نظامي خود را فعال نمايند. بر اساس اين تصميم، تشكيلات نظامي هيات موتلفه اسلامي با حضور جواناني مومن و انقلابي شكل گرفت .شوراي روحانيت بر فعاليت ها و برنامه هاي اين گروه نظارت داشت تا امري مغاير شرع و وظايف اسلامي صورت نپذيرد. اين شورا از روحانيون و افراد متديني تشكيل شد كه مورد تاييد امام (ره) بودند. در اسفند ماه سال 1342 حسنعلي منصور از سردمداران كانون ترقي در ايران با حمايت سياسي آمريكا به نخست وزيري رسيد. هشت ماه بعد از اين تاريخ مجلس با تلاش و حمايت او لايحه كاپيتولاسيون يا موافقتنامه مصونيت قضايي نيروهاي آمريكايي در ايران، را تصويب كرد. چند روز بعد از تصويب لايحه كاپيتولاسيون، مجلس به تصويب لايحه دريافت وام 200 ميليون دلاري از آمريكا پرداخت. اين خبر مردم را خشمگين تر كرد، براي ايراني ها روشن بود كه اين پول پاداش دولت ايران براي پذيرفتن قانون كاپيتولاسيون است. منصور، زماني كه براي تصويب اين لايحه تمام همت خود را بكار بسته بود هيچ گاه تصور نمي كرد كه از بين علماي دين كسي برخيزد و با نطقي شورانگيز تمام مقاصد و اهداف او را ويران كند. پس از آن كه خبر تصويب لايحه در بيرون از مجلس پخش شد، امام خميني(ره) در چهارم آبان 1343 بر عليه آن سخنراني فرمودند و تصويب اين قانون را سند بردگي ملت ايران عنوان كردند. اين سخن امام؛ منصور را برآشفته كرد و در صدد تبعيد ايشان برآمد و در نهايت نيز در تاريخ 13 آبان همان سال امام را از قم به تهران و از آنجا به تركيه و سپس عراق تبعيد كرد. جوانان پيرو امام كه از اين حادثه خشمگين شده بودند. با كسب اجازه از مراجع تصميم گيرنده، مجوز حكم اعدام انقلابي نخست وزير، حسنعلي منصور را گرفتند. محمد صادق اماني، محمد بخارايي، رضا صفار هرندي ومرتضي نيك نژاد از جمله كساني بودند كه اين مهم را برعهده گرفتند. هدايت اين گروه را محمد صادق اماني بر عهده داشت. در اول بهمن سال 1343، ساعت ده صبح زماني كه حسنعلي منصور تصميم داشت لايحه اخذ قرارداد في مابين شركت ملي نفت ايران با چند شركت آمريكائي و اروپائي را به مجلس وقت ارائه دهد، توسط محمد بخارائي مقابل مجلس هدف گلوله قرار گرفت و كشته شد. بعد از كشته شدن منصور عاملان شناسايي و دستگير شدند و چهار نفر يادشده كه در اين اقدام نقش اصلي را داشتند در دادگاه نظامي رژيم به اعدام و بعضي ديگر به حبس ابد محكوم شدند. شهيد صادق اماني در دادگاه شجاعانه از اين اقدام دفاع كرد و با اشاره به حوادث خونين 15 خرداد 42 گفت: ما با بررسي اوضاع به اين نتيجه رسيديم كه پاسخ به اين مسئله از لوله تفنگ ميتواند خارج شود و نقل كرده اند كه وقتي در دادگاه از محمد بخارايي سؤال ميكند كه با دو گلوله اول منصور زنده نميماند ولي چرا سومين گلوله را به گلوي او شليك كردي؟ آن جوان رشيد در پاسخ گفت: حنجرهاي كه از آن به اسلام و روحانيت اهانت شده، بايد دريده شود . حكم اعدام حاج صادق اماني، محمد بخارايي، مرتضي نيكنژاد و رضا صفارهرندي در سحرگاه 26 خرداد 1344 اجرا شد و اين چهار فرزند شجاع و برومند اسلام، كه در راه پاسداري از ارزشهاي متعالي اسلام و در مسير پربركت نهضت امام خميني(ره) جهت برپايي حكومت اسلامي مبارزه مي كردند، به شهادت رسيدند. مقام معظم رهبري درباره اين بزرگواران مي فرمايند: اين شهداي چهارگانه (اماني، هرندي، نيك نژاد، بخارائي) ستارگان و برجستگاني بودند كه در راه خدا رفتند. راهي را انتخاب كردند و نتيجه اين شد كه مشاهده مي كنيد يعني حاكميت اسلام در دوران سيطره كفر و استكبار بر عالم چيزي كه به افسانه شبيه است. اين شهداي چهارگانه حقيقتا در دوران ظلمات، نور خدا بودند كه درخشيدند، فضا و دلها را روشن كردند، راه را به خيلي ها نشان دادند. 550/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 168]