واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > فروتن، پیام - بار اول نیست که برنامه یا یک تبلیغ تلویزیونی جنجال ساز می شود یا حداقل درباره آن حرف ها و حدیث های متعددی به راه می افتد. این روزها در برخی محافل و رسانه ها صحبت از پخش تبلیغ تلویزیونی نوعی پوشک مخصوص بزرگسالان از سیما است. تبلیغی که ظاهرا انتقادات بسیاری را برانگیخته است و آن را نوعی توهین به مقام کهنسالان و سالمندان می دانند. اخیرا در یکی از روزنامه های کثیرالانتشار به نقل از یک سالمند نوشته بودند : " نوه من از وقتی این تبلیغ تلویزیونی را دیده است من را مسخره می کند و می گوید بابابزرگ دارند تبلیغ پوشک تو را پخش می کنند." در ادامه همین مطلب اشاره شده بود که محتوای برخی پیامک های رایج این روزها، دست انداختن سالمندان به واسطه این پیام بازرگانیست. واقعا مشکل کجاست؟ آیا باید از پخش تبلیغات چنین کالاهایی اجتناب کرد و سانسور را در این عرصه نیز وارد رسانه کرد و یا با کمال تاسف در برابر نسل گذشته مان سر خم کرد و گفت چاره ای نیست ... لطفا تحمل کنید!آنچه مسلم است در عرصه تولید انواع کالاها ،محصولات و ارائه خدمات متنوع، به نمونه هایی می توان برخورد کرد که در نگاه نخست، کمی با خط کشی های ذهنی بعضا اخلاقی ما در تقابل قرار می گیرند. کالاها و خدماتی که دست بر قضا در زمره نیازهای اساسی و حتی حیاتی انسان امروز به شمار می روند. به یاد بیاوریم سانسور هرگونه اطلاع رسانی و تبلیغ کالایی به نام کاندوم را در سال هایی نه چندان دور، که فجایع و تبعات این اخلاقگرایی بی جا و غیر منطقی را امروزه از زبان مسئولان وزارت بهداشت بسیار می شنویم. در همین راستا کالایی چون پوشک بزرگسالان نیز، از جمله کالاهایی است که آرامش و آسودگی را برای بسیاری از خانواده ها فراهم می کند و امکانی را برای حضور مثبت و سودمند سالمندان در جامعه به وجود می آورد. با این حال به دلیل عادت زشت و نکوهیده برخی از ما ایرانیان در تمسخر بسیاری از واقعیات موجود، تبلیغ چنین کالایی ناگزیر به سمت تیغ تیز ممیزی، سانسور و حذف کشیده می شود. کسانی که همواره مبادرت به لودگی می کنند و شان و اعتبار اقشار مختلف اجتماعی را به علت نقاط ضعفشان خدشه دار می کنند، باید به عنوان طیفی حقیقی و موجود در جامعه مورد واکاوی و بررسی قرار گیرند. در حالی که مسئولان فرهنگی همواره وجود چنین مسائلی را که از ضعف فرهنگی مردم ناشی می شود را تکذیب و انکار کرده اند و فرهنگ ایرانی را دردادنه ای بی همتا لقب داده اند. انکار این قشر یا نگاه فرهنگی از یک سو و تن دادن به تبعات اعمال آن ها ( حذف تبلیغات چنین خدمات و کالاهایی ) از سویی دیگر، تناقضی آشکار است که در نهایت به ضرر بدنه اصلی جامعه و فرهنگ آن تمام می شود. الگو و مدلی که تقریبا در تمام این سال ها آن را به مرحله اجرا درآورده ایم. انکار واقعیات موجود و بعد کوتاه آمدن در برابر آن ها؛ بی آن که تلاشی برای اصلاح اوضاع و مشکلات فرهنگی ای از این دست انجام دهیم. به هر روی به نظر می رسد اصلاح فرهنگ کوچه و بازار، نه به سانسور و ممیزی نیاز دارد و نه به متولی گری بخشی محدود بر کل جامعه. امروز هر فرد نیاز دارد بدون هرگونه پرده پوشی، حقایق و واقعیات زندگی پیرامون خود را با پوست و خون خود لمس کرده و با آن روبرو شود. در این صورت است که اخلاق، خود بخود قوام می یابد، خود را بازسازی می کند و طبقات فرودست فرهنگی را نیز به ارتقاء می رساند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 414]