واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: رنگ آميزي زندگي
سلسه مباحث ( کلام امير کلام) به شرح و توضيح برخي از سخنان برگزيده علي عليه السلام مي پردازد. « لاتكن مِمَّن يرجوا الاخرة بغيرالعمل و يُرَجِّي التَّوبة بطول الاَمَل » «از كساني مباش كه آخرت را بدون عمل اميد ميبرند و توبه و بازگشت به راه خدا را با آرزوهاي درازشان به تاخير ميافكنند » اعتقاد به توحيد، معاد و نبوت، سه اصل مهم و مشترك اعتقادي همه اديان الهي است. اما در واقعيت زندگي ما، عقيده به قيامت و آخرت چقدر نقش و حضور دارد؟ تا چه حدّي براي آن سرمايه گذاري ميكنيم؟ براي ساختن آخرت خود، چقدر تلاش ميكنيم؟ اينجاست كه يكي از مشكلات بزرگ ما آشكار ميشود: آخرت را ميخواهيم، اما بدون عمل! بهشت را دوست داريم ولي بدون اينكه براي ساختن آن، كاري انجام دهيم!همه كارها هنگامي كه «رنگ الهي» بگيرد و با تقوي و پرهيزگاري همراه باشد، همان كار و عمل مورد نياز براي آخرت خواهد شد. بدون تلاش، بهشت را به كسي نميدهند! «بهشت را به بها دهند نه به بهانه» و بهاي آن هم در آيات كريمه قرآن مشخص شده است: كساني كه ايمان راستين بدست آورند و در راه خدا به تلاش بپردازند و از مال و هستي خود براي استقرار راه خدا و انبيا سرمايه گذاري كنند، خداوند بهشت و رضوان خود را به آنان دهد. اين حقيقت در همه كتابهاي آسماني مطرح شده است. البته تلاشي كه براي كسب سعادت ابدي بايد انجام شود، خارج از چارچوب امكانات و توانمندي ما در جهان طبيعت نيست و هرگز با تلاش براي زندگي منافات ندارد. همين كارهاي معمولي ما، از قبيل كسب و كار، تحصيل، ازدواج، رسيدگي به امور زندگي، و... ميتواند با همراه شدن با نيكي به ديگران، ياري به نيازمندان، تلاش براي حل مشكلات ديگران و نيز اهميت دادن به عبادات و تقويت رابطه خود با خداوند، توشه لازم را براي آخرت را فراهم سازد و البته همه اين كارها هنگامي كه «رنگ الهي» بگيرد، همان عمل مورد نياز براي آخرت خواهد شد.بعضيها، آخرت را بدون عمل اميد ميبرند و بدون اينكه در انديشه اصلاح خويش باشند، با سرگرم ساختن خود به «آرزوهاي دراز»، واقعيتهاي مهم امروز و آينده خود را فراموش ميكنند و آنگاه هم كه به فكر چاره ميافتند، چاره را به «فردا» موكول ميسازند! فردايي كه ممكن است هرگز فرا نرسد!! آينده نگري، لازم و ضروري است، آينده نگري واقع بينانه و نه آينده نگري خيال پردازانه و دست نيافتني!! «طول الامل» يعني آرزوهاي درازِ غيرقابل دسترس، كه ممكن است انسان عمري را براي آن سپري كند، و بدان نرسد، حال آنكه آينده واقعياش را فراموش كرده و همه امكانات و سرمايههاي خود را صرفِ همان آرزوهاي دست نيافتني ساخته باشد!! سعادت ابدي، بهشت موعود، و آينده روشن فقط با «عمل» به دست ميآيد، نه «امل»! آمال و آرزوهاي دنيوي، ما را از عمل و تلاش مفيد براي آينده قطعياي كه به سراغ ما خواهد آمد باز ميدارد، همين امروز و همين لحظه، بايد به فكر عمل باشيم، كه لحظهاي ديگر و روزي ديگر، ممكن است دير باشد! علي عليهالسلام، به ما هشدار ميدهد كه: «مبادا از كساني باشيد كه به سعادت اخروي اميد دارند، اما بدون عمل و تلاش! مبادا از كساني باشيد كه آرزوهاي دراز آنان براي زندگي دنيوي، آنان را از اصلاح خويش و كار براي آينده نزديكي كه به سراغ آنان خواهد آمد، باز ميدارد! مبادا از كساني باشيد كه «توبه» را به تاخير ميافكنند! مبادا از كساني باشيد كه فقط سخن ميگويند و اهل عمل نيستند!مبادا از كساني باشيد كه اگر مشكلي بر آنان وارد شود و صحنه آزمون و بلايي براي آنان فرا رسد، خدا را ميخوانند ولي هنگامي كه رفاه و آسايش به آنان روي آورد، دچار فراموشي ميشوند! مبادا از كساني باشيد كه اگر زمينه و امكان شهوتراني برايشان آماده شود، مرتكب گناه ميشوند! مبادا از كساني باشيد كه براي آنچه «گذشتني» است تلاش و تدبير ميكنند ولي براي آنچه «ماندني» است با بيتفاوتي برخورد ميكنند! مبادا از كساني باشيد كه ديگران را سرزنش ميكنند ولي خود را ميستايند و از خودشان غافل ميشوند! مبادا از كساني باشيد كه گذران عمر خود را با ثروتمندان و مرفهان در حال بي خبري و غفلت و سرگرمي، بيش از ذكر و ياد خدا با فقرا و تهيدستان دوست دارند! مبادا از كساني باشيد كه ديگران را راهنمايي و ارشاد ميكنند ولي خود را گمراه ميسازند! مبادا... مبادا...!!» منبع:ذوعلم، علي، کتاب چهل گام، با اندکي تصرف
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 409]