محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826141496
وقتي زنان، خود را باور مي‌كنند
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: سميرا زن جوان 38ساله‌اي است كه همسرش به جرم حمل مواد‌مخدر به 10سال زندان محكوم شده است. سميرا 3فرزند دارد؛ 2 پسر دو‌قلو از ازدواج اولش كه حالا 17ساله‌اند و يك پسر كوچك سه ساله كه حاصل ازدواج دوم اوست. سميرا با گوشه روسري اشك‌هايش را پاك مي‌كند و ميگويد: بچه‌هايم آواره‌اند . شب‌ها در كارگاهي كه كار مي‌كنند مي‌خوابند.سميرا به‌دنبال كار آمده تا درآمدي كسب كند. او حالا در غياب همسر زنداني‌اش سرپرست خانواده‌اي است كه هيچ درآمدي ندارند. او مي‌خواهد 3فرزندش را زير بال و پر خود بگيرد. سميرا ميگويد مادر شوهرش اجازه نمي‌دهد كه او در خارج از خانه كار كند. او به‌دنبال كاري است كه بتواند در خانه خودش آن را انجام دهد و از اين راه درآمدي كسب كند؛سميرا با اين هدف به مركز كوثر2، يكي از مراكز كار‌آفريني ستاد توانمندسازي زنان سرپرست خانوار شهرداري تهران آمده است. اينجا دفتر شهردار منطقه، در يكي از مناطق محروم شهر تهران است. اعضاي ستاد توانمندسازي زنان سرپرست خانوار، هر هفته در يكي از مناطق شهرداري تهران ميزبان زنان سرپرست خانوار منطقه هستند؛ زناني كه بعضي از آنها 3سال است كه با اين ستاد همكاري مي‌كنند و حالا خود آن‌قدر توانمند شده‌اند كه سرپرستي يك كارگاه توليدي را هم بر عهده دارند. بعضي از آنها زنان پير و جواني هستند كه تازه با اين ستاد آشنا شده‌اند و مراحل اوليه كار را طي مي‌كنند؛ زناني كه به‌دليل فوت همسر، طلاق، زنداني بودن همسر و... سر پرستي ندارند و از طرفي بايد هزينه زندگي خود و ديگر اعضاي خانواده را با كار تأمين كنند. اعضاي ستاد توانمندسازي زنان خودسرپرست از 8 صبح تا 5 بعد از ظهر در هر يك از اين مراكز ميزبان زنان منطقه هستند. نخستين مسئولي كه با هر يك از اين زنان ديدار مي‌كند و به درد دل‌هايشان گوش مي‌دهد دكتر زهرا مشير، رئيس ستاد توانمندسازي زنان خودسرپرست است. همسر شهردار تهران، مراجعان را تشويق مي‌كند تا با مهارت‌آموزي، قدرتمند شوند و روي پاي خودشان بايستند. او با صبر و حوصله پرونده هر يك از آنها را بررسي مي‌كند. از وضعيت تأهل، تعداد فرزندان، وضعيت زندگي، وضعيت سلامتي و... آنها سؤال مي‌كند و بعد از آن مراجعان را به ديگر كارشناسان ستاد معرفي مي‌كند.كارشناسان امور مالي، هبه و بيمه، بازارچه، مشاوره و درمان، اشتغال زايي، مشاوره و راهنمايي، ديگر افرادي هستند كه همراه با رئيس ستاد در اين مكان حضور دارند و وظايفي كه به آنها محول شده را انجام مي‌دهند. دكتر زهرا مشير درباره فعاليت ستاد توانمندسازي زنان خودسرپرست ميگويد: شروع كار در اداره كل امور بانوان مبتني بر نيازسنجي و مخاطب‌محوري بود. در اين پروسه، اولويت بر شناخت مخاطب و ساماندهي كار است. ما در بررسي جامعه هدف و مخاطب به زنان خودسرپرست رسيديم كه تحت پوشش هيچ نهادي در جامعه نيستند. بعد از بررسي به آماري رسيديم كه اين زنان تحت هيچ پوشش و حمايتي قرار نمي‌گيرند؛ اكثرا بي‌سواد و يا كم سواد هستند و در دهك‌هاي پايين جامعه به سر مي‌برند. تصميم بر اين شد كه اقدامات در اين حوزه، رويكرد حمايتي و توانمندسازي داشته باشد؛ اتفاقي كه تا به حال رخ نداده بود. متأسفانه تا آن زمان كمك‌هايي كه به اين زنان شده بود كمك‌هايي مقطعي و بعد از آن رها‌سازي بود؛ پروسه‌اي كه در آن يك حمايت كوچك و اعطاي تسهيلات صورت مي‌گرفت. نگاهي كه در آن مقطع به زن مي‌شد، نگاه به يك زن آسيب‌ديده بود؛ زني كه دچار مشكلات خاصي است و نياز به حمايت دارد و آسيب‌پذير است. ما به‌دنبال يك برنامه جامع براي تغيير اين رويكرد بوديم؛ رويكردي كه به‌جاي نگرش آسيبي، به‌دنبال توانمندسازي اين زنان باشد. دكتر مشير بر اين نكته تأكيد مي‌كند كه اين طرح به‌دنبال هدايت زنان خودسرپرست به سمت مطلوبي بود كه در آن 2نكته اشتغال و آموزش مدنظر قرارگيرد. هدف ما در اين طرح آموزش، كسب مهارت و به‌دنبال آن توان‌افزايي و اشتغال بود؛ برنامه‌اي كه در آن زنان سرپرست خانوار بتوانند به تأمين معاش و زندگي خود بپردازند. اين طرح با رويكردي كه تدوين شده به‌مدت 3سال است كه اجرا مي‌شود و تا‌كنون به نتايج مثبتي رسيده است.توانمندسازي و توان افزايي در ابعاد مختلف بررسي شده و به نتايج خوبي رسيده است. ستاد يك الگوي خاص رسيدگي به افراد دارد كه رويكرد جديد توسعه‌محور دارد. الگويي كه ما به آن رسيده‌ايم مي‌تواند براي ساير نهادها نيز مفيد واقع شود. دكتر مشير يكي از نقاط قوت اين طرح را فعاليت سامانه جامع ستاد مي‌داند و در توضيح آن ميگويد: در اين سامانه اطلاعات به‌صورت دقيق و كاملا هدفمند ثبت مي‌شود. اين سامانه يك بخش با عنوان بانك اطلاعاتي و بخش ديگري با عنوان تحليل بانك اطلاعاتي دارد. در اين سامانه اطلاعات زنان سرپرست خانوار 22منطقه همراه با جزئيات ثبت شده است؛ اطلاعات همسر، فرزندان، وضعيت منزل( وسايل منزل)، سطح سواد، اشتغال، مهارت‌ها، مدارك تحصيلي، آموزش‌هاي ارائه شده، بن‌هاي اهدايي و... . در بخش سامانه تحليل اطلاعات، به تفكيك مناطق، نمودارهايي تهيه شده؛ به‌عنوان مثال بيشترين تعداد زنان سرپرست خانوار با هزار و 227 مورد در منطقه20 و كمترين تعداد با 64 مورد در منطقه3 شناسايي شده‌اند، ساير موارد نيز به تفكيك سن، سواد و... نمودار آن تهيه شده است. با به دست آوردن اين درصدها و نمودارها، تصميم‌گيري و برنامه‌ريزي براي ستاد آسان‌تر مي‌شود. به‌عنوان مثال در مناطقي كه زنان سرپرست خانوار در مجموع از ميانگين سني جوان‌تري برخوردارند، بخش آموزش قوي‌تر و جدي‌تر دنبال مي‌شود. ستاد به واسطه سامانه جامع خود اين آمادگي را دارد تا به شهرونداني كه مايلند نذورات يا كمك‌هاي خود را به دست اشخاص خاصي برسانند، كمك كند. به‌عنوان مثال اگر فردي مايل است كمكي به يك دختر يتيم سادات كه معلوليت هم دارد برساند، چنين فردي توسط سامانه ستاد توانمندسازي زنان خودسرپرست، به واسطه ثبت جامع و دقيق اطلاعات افراد، قابل دسترسي است. ستاد توانمندسازي زنان سرپرست خانوار حامي مالي و پشتيباني غير از شهرداري ندارد؛ هر چند دكتر مشير معتقد است اين طرح چندان هزينه بر نيست و از طرفي با بررسي امكانات و هماهنگي‌هاي لازم، مي‌تواند هزينه‌هاي خود را تأمين كند. او ميگويد: ما به‌دنبال عدد و رقم‌هاي زياد نيستيم. به‌عنوان مثال در بخش اشتغال، 45 مركز از مراكز شهرداري را كه استفاده‌اي در اشتغال‌زايي نداشتند به كار گرفتيم و تغيير كاربري داديم. در بقيه موارد نيز كارفرما هزينه‌ها را تقبل مي‌كند؛ پس هزينه‌اي متوجه شهرداري نيست و در بخش آموزش نيز با استفاده از حداقل‌‌ها به حداكثر‌ها رسيده‌ايم. ما به اين نتيجه رسيديم كه بدون صرف رقم‌هاي قابل توجه هم مي‌توانيم به موفقيت برسيم. ستاد توانمندسازي زنان سرپرست خانوار با نهادهاي ديگري كه در اين زمينه فعال هستند نيز مرتبط است. به گفته دكتر مشير، اين ستاد هماهنگي نزديكي با كميته امداد دارد. برخي افرادي كه تحت پوشش اين ستاد هستند از سوي كميته امداد معرفي شده‌اند. دكتر مشير در مورد برنامه‌هاي آينده اين ستاد، به قوي‌كردن بخش آموزش اشاره مي‌كند و ميگويد: ستاد در سال اول روي خود فرد متمركز بود؛ يعني صرفا زن سرپرست خانوار شناسايي و روي توانمندسازي او تأكيد مي‌شد. در حال حاضر 10هزار زن سرپرست خانوار تحت پوشش ما هستند كه با خانواده‌هايشان به 42هزار نفر مي‌رسند. قصد داريم براي فرزندان آنها نيز برنامه‌هاي هدفمند آموزشي در‌نظر بگيريم و با اين كار به تربيت صحيح آنها كمك كنيم. البته تا‌كنون نيز برنامه‌هاي آموزشي به شكل محدود در برخي رشته‌ها داشتيم كه زمينه اشتغال اندك فرزندان را فراهم كرده و تا حدودي اوقات فراغت‌شان را پر مي‌كند. دكتر مشير، عمده موانع سر راه اجراي اين طرح را رويكردهاي غلطي مي‌داند كه در گذشته وجود داشته و منجر به شكل‌گيري يك فرهنگ غلط شده است. او در توضيح اين مسئله ميگويد: برخي از افراد و از جمله زنان بدون سرپرست، عادت كرده‌اند بدون اينكه زحمتي متحمل شوند درآمد داشته باشند. براي آنها سخت است كه به واسطه زحمت و تلاش خود درآمد كسب كنند. براي آنها، حضور در كلاس‌هاي آموزشي و مهارت‌آموزي سخت است. راضي كردن آنها نيازمند صرف انرژي زيادي است درحالي‌كه در اين مراكز افراد به رايگان آموزش مي‌بينند و همزمان نيز كمك هزينه‌اي كه به‌طور متوسط 80هزار تومان است دريافت مي‌كنند، تحت پوشش بيمه تأمين‌اجتماعي قرار مي‌گيرند و... . متأسفانه برخي افراد آن قدر از راه تكدي‌گري درآمد دارند كه ديگر حاضر نيستند از راه فعاليت صحيح كسب درآمد كنند. تغيير اين رويكرد و گرايش به رويكرد آموزش و اشتغال مي‌تواند كشور را به سمت پويايي بيشتر ببرد. متأسفانه نگاه‌هايي كه تا به حال وجود داشته ناشي از افراط و تفريط بوده است. نگاه ما به يك زن تنها، يا نگاه به فردي آسيب‌ديده است كه از او دوري مي‌كنيم يا نگاه به فردي است كه معتقديم نيازمند حمايت‌هاي فراوان است. گاهي برخي وعده‌ها باعث شده سطح توقع اين افراد بالا برود. برخي از زناني كه به مركز مراجعه مي‌كنند از ما تقاضاي منزل مسكوني دارند، درحالي‌كه نمي‌خواهند كار كنند و تنها مايلند كمك هزينه دريافت كنند. ما معتقديم بايد زنان به اين باور برسند كه تنها در سايه تلاش و پشتكار اين اهداف محقق مي‌شود. بعضي از آنها متأسفانه دست به تمارض مي‌زنند و عادت كرده‌اند با بيمار جلوه‌دادن خود، كمك هزينه دريافت كنند؛ اينها از مشكلاتي است كه همگي ناشي از وجود فرهنگ غلط در مورد برخورد با زنان خودسرپرست است. ما سعي مي‌كنيم فرهنگ كار و تلاش را در اين زمينه ترويج كنيم و در ادامه آن به خواسته‌هاي خود برسيم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 711]
-
گوناگون
پربازدیدترینها