غرب از كابوسي كه خود ساخته مي‌ترسد

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: غرب از كابوسي كه خود ساخته مي‌ترسد
اگر ترك‌ها خودشان تصميم بگيرند كه بمب هسته‌اي بسازند از چنين توانايي برخوردار نيستند و نمي‌توانند به اين هدف برسند. اگر تركيه بخواهد به سمت چنين تكنولوژي حركت كند عملا و حرفا بايد از صفر شروع كند.

ديپلماسي ايراني: "دستيابي ايران به بمب هسته اي باعث مي شود تا كشورهاي ديگر مثل عربستان سعودي، تركيه و مصر نيز تلاش كنند تا به بمب هسته اي برسند." اين فرضيه ثابت و مضحكي است كه همواره در اظهارات مسئولان غربي شنيده مي شود و همواره تلاش كرده‌اند كه از خلال آن برنامه هسته‌اي ايران را مورد ارزيابي قرار دهند.

نمونه روشن براي اثبات اين موضوع، اظهارات ماه گذشته ويليام هيگ، وزير امور خارجه بريتانيا بود كه گفت: «اجازه دادن به ايران براي دستيابي به سلاح هسته‌اي باعث بروز رقابت تسليحاتي در منطقه خاورميانه خواهد شد.»

مشابه همين اظهارات خنده‌دار را باراك اوباما، رئيس جمهوري امريكا در سخنراني اخير خود در برابر اعضاي ايپاك بيان كرد. وي نسبت به دستيابي ايران به سلاح هسته‌اي هشدار داد و گفت كه نبايد اجازه داد كه ايران به بمب هسته‌اي برسد.

در هفته گذشته روزنامه‌نگار روزنامه هاآرتص نيز يادداشتي را در روزنامه نيويورك تايمز نوشت كه در آن نوشته بود: دستيابي ايران به بمب هسته اي باعث خواهد شد تا عربستان و تركيه و مصر نيز براي رسيدن به بمب هسته‌اي تلاش كنند. مشابه اين ديدگاه را بسياري از كارشناسان فعال در موسسه‌هاي نظامي اسرائيلي و مسئولان امريكايي نيز دارند. آنها به بهانه رقابت تسليحاتي مي‌خواهند خود را قانع‌ كنند كه مي‌توان به ايران حمله نظامي كرد يا اين كه تا آن‌جا كه ممكن است ايران را در تنگناي شديد قرار داد. آنها با همين ديدگاه نيز پشت ميز مذاكره مي‌نشينند و خنده‌دار اين كه انتظار دارند كه بتوانند مذاكرات را به نتيجه برسانند.

زاكاراي كيك در مقاله‌اي كه در روزنامه نشنال اينترست منتشر كرده نيز اين ديدگاه را به سخره ‌گرفته و نوشته است: اين ديدگاه ديگر اكنون به يك كابوس براي مسئولان امريكايي تبديل شده است در عين حال حمله به ايران نيز به يك اتفاق خيالي تبديل شده كه به اعتقاد آنها چندان تطبيقي با عالم واقع ندارد.

مشابه چنين يادداشتي را در مجله فارن پالسي، استفان كوك نوشته است. وي تاكيد مي‌كند، دلايل بسياري وجود دارد كه جامعه جهاني را دعوت به رويارويي با ايران مي‌كند كه يكي از مهم‌ترين آنها ترس از وقوع يك رقابت تسليحاتي در خاورميانه است.

كوك سپس به كشورهاي بسياري كه همين ظرفيت‌ها متوجه آنها است نيز اشاره مي‌كند و نتيجه مي‌گيرد براي هر كشوري مي‌توان ميان رغبت تا قدرت رسيدن به تسليحات هسته‌اي فاصله‌اي در نظر گرفت. به اعتقاد كوك هر كشوري كه غرب چنين ادعايي را برايش مطرح مي‌كند مي‌تواند وارد رقابت تسليحاتي شود. كوك سپس تاكيد مي‌كند، خاورميانه نيز خارج از اين قاعده نيست و قطعا به صورت نامنظمي به سمت مسلح شدن حركت نخواهد كرد. بايد اين تفاوت اساسي ميان رغبت به مسلح شدن با توانايي رسيدن به چنين رغبتي را درك كرد. در اين جا مي‌توان به تركيه اشاره كرد كه بيشترين استعداد را براي ورود به چنين رقابتي دارد. تركيه اگر هم بخواهد نمي‌تواند به سلاح هسته‌اي دست يابد چرا كه قدرتش را ندارد. واقعيت هم اين است كه تركيه يكي از كشورهاي موجود در سايه امريكاي هسته‌اي است، يكي از كشورهاي عضو دائم ناتو است، تعداد 90 بمب هسته‌اي امريكايي از نوع B61 در پايگاه هوايي انجرليك تركيه ذخيره شده است و نيروي هوايي تركيه مي‌تواند در صورت بروز درگيري هسته‌اي از 40 تاي آنها استفاده كند البته استفاده از آن نياز به اخذ موافقت پيمان آتلانتيك شمالي، ناتو دارد. اما اگر ترك‌ها خودشان تصميم بگيرند كه بمب هسته‌اي بسازند از چنين توانايي برخوردار نيستند و نمي‌توانند به اين هدف برسند. اگر تركيه بخواهد به سمت چنين تكنولوژي حركت كند عملا و حرفا بايد از صفر شروع كند. چرا كه نه تاسيسات هسته‌اي دارد، نه توانايي غني سازي اورانيوم دارد و نه حتي تكنولوژي در اختيار دارد كه از خلال آن بتواند نيازهاي خود را در زمينه هسته‌اي برطرف كند. مسائلي كه براي رسيدن به تكنولوژي هسته‌اي بسيار مورد نياز است. تركيه تا كنون تلاش‌هاي خود را بر تامين انرژي در سايه افزايش جمعيت و رشد شكوفايي اقتصادي‌اش متمركز كرده است.

كوك در بخش ديگري از مقاله خود مي‌نويسد، اما درباره مصر كه در اين زمينه چند گام از رقيب تركي‌اش جلوتر است، وضعيت فرق مي‌كند. آنها تاسيسات زيربنايي هسته‌اي خود را فراهم كرده‌اند. اما بايد اذعان كرد كه در آينده نزديك نهر نيل ميزبان توانايي هسته‌اي مصر نخواهد بود. اگر چه خبرهاي نه چندان خوشايندي از برنامه هسته‌اي مصر مخابره مي‌شود از جمله اين كه قاهره اجازه نداده بازرسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي از تاسيسات هسسه‌اي‌اش ديدن كنند.

بر اساس تحليل كروك عربستان سعودي هيچ كدام از امكانات هسته‌اي را در اختيار ندارد. ولي اين كشور مي‌تواند دانشمندان هسته‌اي پاكستان را به خاك خود بياورد به خصوص اين كه عربستان هميشه از تعامل با پاكستاني‌ها احساس رضايت داشته و تا كنون نيز همكاري‌هاي گسترده بسياري با يكديگر داشته‌اند. عربستان تنها از طريق همكاري با پاكستان مي‌تواند به بمب هسته‌اي برسد. يا اين كه فقط بمب هسته‌اي به طور مستقيم از پاكستان وارد كند. كه البته چنين اقدامي هزينه سنگيني را متوجه عربستان خواهد كرد. اين در حالي است كه امريكا كه چتر هسته‌اي خود را تا عربستان گسترش نداده است نيز بي‌شك از همكاري‌هاي هسته‌اي عربستان و پاكستان به هيچ وجه احساس رضايت نخواهد كرد.

از اين رو بايد گفت كه داستان حمله به ايران كه يك داستان تكراري است به هيچ وجه به اين سادگي‌ها امكان‌پذير نيست و اين اظهاراتي كه زده مي‌شود تنها بهانه‌اي است براي توجيه نيات شوم غرب براي حمله به ايران. بايد اين حقيقت را پذيرفت كه دليل حمله غرب به ايران برنامه هسته‌اي ايران نخواهد بود بلكه وجود خود ايران است كه تلاشش براي رسيدن به توانايي‌هاي بالا در زمينه‌هاي مختلف براي غرب قابل قبول نيست. و الا همه مي‌دانند كه ايران هسته‌اي تهديدي براي هيچ كشوري در جهان نخواهد بود.

منبع: السفير

چهارشنبه|ا|30|ا|فروردين|ا|1391

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]