واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، امت اسلامي پس از گذشت دوران پربركت زندگي پيامبر اكرم بجز دوران كوتاه حكومت حضرت علي (ع) از رهبري سياسي امامان معصوم و بدست گرفتن حكومت توسط آنان مدت ها محروم ماندند كه سرانجام پس از سالها دوران خفقان و حكومت استبدادي، حضرت امام خميني (ره) در پرتو اعتماد به لطف الهي و پشتوانه مردم، توانست نظام كهن دو هزار و پانصد ساله شاهنشاني را به زباله دان تاريخ بسپارد و به جامعه اسلامي هويت تازهاي ببخشد. حضرت امام، بنيانگذار انقلاب اسلامي انسان كاملي بود كه علم و عمل را به هم آميخت، عرفان و اخلاق را در خود مجسم نمود و با فقاهت و اجتهاد واقع بينانه، بيانگر احكام و سياست و حقوق اسلامي بود. امام راحل نه تنها از نظر فقاهت پيشتاز اين مسير بوده، بلكه در مراحل اجتماعي و سياسي يك فرد آگاه و آشنا زمان و معادلات سياسي بين الملل بود و نهيب او بر قدرت هاي استكباري تازيانه اي بود كه پشت آنان را ميلرزاند و توطئه هاي آنان را نقش بر آب مي كردند. بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران از 22 بهمن به عنوان يك مرجع و رهبر سياسي و ديني مطلق شناخته شده و با درايت و ژرف بيني خاصي بسياري از توطئه ها را خنثي نمود و توانست درخت اسلام را در سرزمين ايران آبياري نمود و نظام با شكوه اسلامي را به امتي كه تربيت كرده بود، تحويل دهد. معظم له، در مسايل عرفاني و فلسفي، به حق استاد مسلم بود و برخلاف بسياري از اساتيد فلسفه و عرفان كه فقط به تقرير و تبيين مسايل اكتفا ميكنند و چه بسا خود نيز به كنه مطلب نرسند، مسايل الهيات را به حق چشيده بود و آنچه را ميگفت از صميم دل بيان ميكرد و در برخي از مسايل به حد شهود رسيده بود. حضرت امام خميني (ره) با بيداري و هوشياري عرفاني، توانست شخصيت خود را براي دين خاضع نمايد و با مجاهدت و تقوا در صراط مستقيم گام بر دارد. امام راحل موفق شد نهضتش را از هواهاي نفساني مصون بدارد، همچنانكه توانست انقلاب را از گزند اميال نفساني ديگران حفظ كند. حضرت امام حركت اسلامي را يك تكليف شرعي، مثل نماز و روزه ، ميدانست و به همين جهت حتي تا خطرناك ترين مراحل، پيش رفت. معمار كبير انقلاب اسلامي در فهم و بررسي شرايط سياسي جهان حكيم بود و بر خلاف بسياري از رهبران سياسي كه با ترس و هراس به قدرتهاي استكبار جهاني مينگرند، نقاط ضعف اين قدرتها را مد نظر داشت. امام بزرگوار در مقام علمي ، يك فرد جامع به تمام معني بود، فقيه كامل و اصولي متبحر، فيلسوف بي نظير، عارف به تمام معني كلمه ، و متخصص علم اخلاق و تربيتهاي علمي و اخلاقي و همين طور جهات مختلف ديگر،حتي در شعر هم داراي سهم بسيار چشمگيري بودند. رهبركبير انقلاب در عين آن كه از برجستهترين فقهاي عصر ما بودند در بعد عملي نيز جامعيت شگفتانگيز حضرت امام، شخصيت او را به الگوي بي نظير كمال و وارستگي تبديل كرده بود. امام راحل در عين زهد و دنياگريزي هميشه از احوال جامعه خويش و ساير جوامع با خبر و بر مشكلات اجتماعي و سياسي مردم كشور و ساير ملتها بخوبي واقف و آگاه بود. بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران همواره در انديشه مستضعفان و محرومان بود و از مشكلاتي كه براي مظلومين و محرومان، در سراسر جهان توسط مستكبران و ستمكاران بوجود ميآمد، احساس رنج و درد ميكرد. تصميمگيريهاي سياسي بموقع امام راحل، سخنراني هاي موثر و شورآفرين و اعلاميههاي حساب شده و پر نفوذ ايشان، همگي نشانهاي از تشخيص دقيق شرايط سياسي و اجتماعي و آشنايي دقيق با روحيهها و نيازها و مشكلات اجتماعي و سياسي و فرهنگي جامعه بود. امام راحل در عين خويشتنداري و شكيبايي كم نظيري كه در جريان حوادث سخت و فشارهاي هولناك سياسي و امنيتي كه بر ايشان وارد ميشد از خود نشان ميداد، در مواقع مقتضي و شرايط مناسب، در نقش يك رهبر خروشنده حماسي و خشمگين، نيرومندترين و كارسازترين ضربات را بر پيكر دشمن فرود ميآورد، و در همه صحنههاي رويارويي با دشمنان گوناگون، با ياري خداوند و عزم آهنين و اراده پولادينش فاتح صحنه نبرد بود. روحيه مبارزه و جهاد در راه خـدا ريـشـه در بينـش اعـتـقـادي و تربـيت و محيط خانـوادگي و شرايط سـيـاسي و اجـتماعي طـول دوران زندگي آن حضرت وجود داشـتـه است. مـبارزات ايـشان از آغاز نـوجـوانـي آغـاز و سـيـر تكاملي آن به مـوازات تكـامـل ابـعاد روحي و عـلمي ايـشان از يكـسـو و اوضاع و احـوال سياسـي و اجتماعي ايـران و جـوامع اسـلامـي از سـوي ديگـر در اشكـال مخـتـلف ادامـه يـافـته است و بـديـن تـرتـيـب قـيـام سراسري روحانيت و ملت ايـران در 15 خـرداد سال 1342 با دو ويـژگـي برجستـه يعني رهـبري واحد امام خمـيـني و اسلامـي بـودن انگـيـزه ها و شعارها و هدفهـاي قيام، سرآغـازي شـد بر فـصـل نـويـن مـبارزات مـلـت ايران كه بـعد ها تحت نام انقلاب اسلامي در جهان شناخـتـه و معرفـي گرديد. حضرت امام خميني (ره) در بيستم جمادي الثاني 1320 هجري قمري مطابق اول مهر 1281 هجري شمسي در خمين بدنيا آمدند و روز شنبه سيزدهم خرداد ماه سال 1368 به دنبال بيماري دستگاه گوارش و چند عمل جراحي سخت به ملكوت اعلي بپيوستند. 1724/562/7429
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 568]