محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830561839
چهارمین مهلکه سوال از رئیسجمهور
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > دولت - محمود احمدینژاد از زمانی که به عنوان رئیسجمهور کلیددار امارات دولت در خیابان پاستور شده است، تاکنون چهار بار در معرض سوال نمایندگان مجلس قرار گرفته است. نسرین وزیری: به گزارش «خبرآنلاین»، پس از آنکه رئیس مجلس از عدم اجرای قوانین مصوب از سوی دولت گلایه کرد و آخرین راهکار در برخورد با این تخلفات را پیگیری آنها از کانال قوه قضاییه خواند، برخی نمایندگان نیز زمزمه سوال از رئیس جمهور به دلیل بیتوجهی به قوانین مصوب مجلس را عیان کردند. اگر چه این نخستین بار در دولت دهم است که احمدینژاد در معرض سوال نمایندگان قرار میگیرد، اما او در دولت نهم هم سه بار در چنین مهلکه‌ای قرار گرفته بود. اما او هربار از این تنگناها جست و هرگز سوال از رئیس جمهور در دستور کار صحن علنی مجلس قرار نگرفت. چه به دلیل کمبود تقاضاهای نمایندگان و چه به دلیل توصیه‌هایی از بیرون از مجلس. نخستین مانع پیش روی نمایندگان آن است که سوال از رئیسجمهور نیازمند امضای حداقل 70 نفر از نمایندگان است. معمولا راضی کردن 70 نماینده برای امضای چنین طرحی که دارای تبعات سیاسی، مل و بومی برای امضا کنندگان خواهد بود، کار دشورای است. چرا که اغلب نیازهای استانی و بومی نمایندگان در گرو موافقت‌های ضمنی رئیسجمهور و اعضای هیات دولتش است که با امضای چنین طرحی از سوی نمایندگان قطعا سلب خواهد شد. از این رو تنها از نمایندگان کلان شهرها انتظار می‌رود که برای جمع‌آوری امضا جهت طرح سوال از رئیسجمهور پیش‌قدم شوند. البته معولا نمایندگان فراکسیون اقلیت در هر مجلسی هم می‌توانند آغازگر چنین طرحی باشند اما یا تعدادشان کمتر از حداقل شمار امضاکنندگان طرح سوال از رئیس جمهور است و یا اینکه همان مشکلات تامین نیازهای استانی را دارند. فارغ از مشکلات درون پارلمانی برای سوال از رئیس جمهور، فشارهای بیرون از مجلس نیز مانع از انجام طرح سوال از رئیسجمهور خواهد بود. چرا که هیچ رئیس جمهوری در قبال چنین رویکردی از سوی مجلس ساکت نخواهد نشست و قطعا مشاوران و معاونان و وزرای خود را برای منصرف کردن نمایندگان گسیل خواهد داشت. اعلمی، طراح نخستین سوالنخستین بار این اکبر اعلمی نماینده اصلاحطلب مجلس هفتم بود که در واپسین روزهای اردیبهشت ماه 86، تابوی طرح سوال از رئیس جمهور را شکست و از تدوین چنین طرحی خبر داد. او این سوال را در 16 محور از جمله «شکاف درآمدی بین فقیر و غنی، خودمحوری و خودشیفتگی از یک سو، غلبه احساس بر عقل و منطق از سویی دیگر و خارج شدن شیرازه امور اقتصادی، رهاشدگی و تورم فزاینده، اتخاذ تصمیمات و سیاست های پولی و مالی مغایر با قانون برنامه چهارم توسعه و گران شدن مسکن و ...» تهیه کرده بود. او این محورها را در قالب نظرسنجی‌ای میان 240 نفر از نمایندگان توزیع کرده بود که طی آن 7/28 درصد آنان با طرح سوال از رییس جمهور در ۱۶ محور مخالفند اما حداقل ۵۰ درصد از آنان از احضار احمدی نژاد به مجلس استقبال کرده و یا حداقل مخالفتی ندارند. تلاش وی برای اجرایی شدن طرح سوال از رئیسجمهور هرگز به منصه ظهور نرسید اما او هربار از امضای حدود 50 نماینده ذیل این طرح سخن می‌گفت.علی‌رغم به پایان رسیدن عمر مجلس هفتم، اعلمی هرگز اسامی این نمایندگان را افشا نکرده و تنها به بیان این نکته اکتفا کرد که تعدادی از نمایندگان اصولگرا هم این طرح را امضا کرده اند. وی در تشریح دلایل خود برای سوال از احمدی نژاد گفته بود: مادامی که مجلس به وظیفه نظارتی خود به خوبی عمل نکرده و رییس‌جمهور و دولت را همچنان در انجام کارهایش آزاد بگذارند، وضعیت کنونی نه تنها بهبود نخواهد یافت بلکه شرایط روز به روز بدتر از گذشته نیز خواهد شد. غافلگیری احمدی نژاد در فصل بودجهدومین باری که سوال از رئیس جمهور در مجلس هفتم مطرح شد، آنقدر غیرمترغبه بود که حتی خود احمدینژاد هم غافلگیر شد. او که برای دفاع از کلیات لایحه بودجه 87 در بهمن ماه 86 به مجلس آمده بود، در حالی که مشغول سخنرانی و تشریح ابعاد لایحه‌اش بود، ناگهان با یادداشتی از سوی اسماعیل جبارزاده مواجه شد که طی آن هفت سوال از او پرسیده شده بود.اما احمدینژاد بی توجه به این سوالات به سخنرانی‌اش ادامه داد. تا اینکه جبارزاده به استناد ماده 179 قانون اساسی ناگزیر از تذکر به وی برای پاسخگویی به سوالش شد. غلامعلی حدادعادل نیز ااین تذکر را وارد دانست و از رئیسجمهور خواست تا سوالات جبارزاده را بی‌پاسخ نگذارد. اما او در حالی که کاغذ سوالات را تا کرده و در جیب کتش می‌گذاشت، خطاب به رئیس مجلس گفت: این سوال ها مربوط به سال 86 است. منظور رئیس جمهور این بود که چون برای لایحه بودجه 87 به مجلس آمده نیازی به پاسخگویی به این سوالات نیست. اما جبارزاده قانع نشد و در تذکر دیگری به حاداعادل یاد آور شد که به عنوان رئیس‌مجلس باید از احمدینژاد می‌خواسته که پاسخگو باشد. او هم که در تنگنای همکار خود در مجلس و همتایش در قوه مجریه مانده بود، از احمدی نژااد خواست تا زودتر صحن را ترک کند. با این حال جبارزاده به تذکر خود ادامه داد. او به بیان برخی از مصادیق تخلفات دولت نهم در عمل کردن به مصوبات بودجه 86 پرداخت و گفت: مجلس به دولت اجازه 8/3 میلیارد دلار واردات بنزین داده پس با چه مجوزی 5/6 میلیارد دلار واردات بنزین صورت گرفته است. آقای رئیس جمهور پاسخ دهد که چرا یارانه محصولات پتروشیمی هنوز حذف نشده است. اما حدادعادل از ادامه یافتن طرح سوالات جبارزاده از رئیس جمهور ممانعت کرد و گفت : ان‌شالله ایشان در فرصت دیگری به این سوالات پاسخ می‌دهند. مطهری آغازگر سومپرونده سوال از احمدینژاد با پایان یافتن عمر مجلس هفتم، بسته نشد. چه آنکه این بار این پرچم را یک نماینده اصولگرا برافراشت. او در اعتراض به سخنان رحیم مشایی و اینکه گفته بود با ملت اسرائیل دوست هستیم، از او پاسخ خواست. توضیحات مشایی در کمیسیون فرهنگی مطهری را قانع نکرد. اعتراض علما به سخنان مشایی هم مطهری را در طرح سوال از احمدینژاد بخاطر اظهارات معاونش مستحکم‌تر کرد. او در شهریورماه سال گذشته مشغول به جمع آوری امضا از نمایندگان کرد. برخی نمایندگان این طرح را بخاطر اینکه ممکن است اظهارات مشایی مورد تایید احمدینژاد نباشد، امضا نمی‌کردند و مطهری توضیح می‌داد که اگر اینچنین بود باید احمدینژاد در برابر اظهارات معاون خود موضع گیری میکرد، نه اینکه سکوت کند. مصاحبه مطبوعاتی رئیس جمهور در همان دوران، این نمایندگان را مردد را واداشت تا سریعتر طرح سوال از رئیس جمهور را امضا کنند. چرا که احمدینژاد در پاسخ به سوال خبرنگاری در این نشست، اعلام کرد که موضع مشایی، موضع وی نیز هست! پس از آن بود که مطهری از امضای 74 نماینده ذیل طرح سوال از رئیس جمهور خبر داد. سوالی که قرار بود تا روز یکشنبه هفته بعد در صحن علنی مجلس به هیات رئیسه ارائه شده و اعلام وصول شود. مطهری معتقد بود که لازم است سوالی را در این رابطه از احمدینژاد مطرح کنند تا بر همگان آشکار شود که این مواضع تنها مواضع مشایی نیست. دفـاع احمدینژاد از مشایی نشان داد که اینها افکار و اندیشه‌های خود رئیسجمهور است. اما خطبه‌های مقام معظم رهبری در آخرین نماز جمعه شهریور ماه سال گذشته، پرونده طرح سوال از رئیس جمهور را بست. مطهری با بیان اینکه «مقام معظم رهبری پاسخ لازم را دادند و تنبیه لازم صورت گرفت»، اظهار داشت: مقام معظم رهبری فرمودند این مسئله را دیگر ادامه ندهید، ما نیز سوال از رئیس جمهور در این قسمت را دیگر دنبال نخواهیم کرد. البته ممکن است بعدا سوالاتی در زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی و غیره که لازم باشد از رئیس جمهور پرسیده شود، داشته باشیم. البته یکسال بعد، یعنی زمانی که احمدینژاد علی‌رغم نظر مخالف رهبری، مشایی را به عنوان معاون اول خود منصوب کرد و با وجود انتشار پیام رهبری، از اجرای آن ممانعت کرد، بار دیگر مطهری طرح سوال از رئیس جمهور را استارت زد. هرچند که با اجرای فرمان رهبری از سوی رئیس جمهور، بار دیگر این سوال منتفی شد. سوال به دلیل قانون شکنیاما این بار قانون شکنی‌های احمدی نژاد است که صدای اعتراض نمایندگان را درآورده است. بیتوجهی رئیسجمهور به تذکرات پیاپی نمایندگان درباره تاخیر در اارئه گزارش عملکرد به مجلس سبب شده است تا برخی نمایندگان بار دیگر به فکر سوال از او بیفتند. سوالی که سیاسی نبوده و تنها به استناد قانون شکنی دولت انجام می‌شود. چرا که از 5 گزارش عملکردی که باید دولت از اجرای سال به یال قانون برنامه چهارم به مجلس می‌داده است تنها یک گزارش راهی بهارستان شده است. هیچ گزارشی هم از اجرای سیاست‌های کلی اصل 44 به مجلس نیامده که منجر به تشکیل کمیسیون ویژه‌ای برای پیگیری اجرای این اصل در مجلس شد و گزارشی نهایتا ارائه گردید که حکایت از انحراف 48 درصدی دولت در اجرای این سیاست‌ها داشت. محمدرضا خباز سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس در پاسخ به اینکه مجلس چطور می‌تواند دولت را ملزم به اجرای قوانین مصوب خود کند، گفت: پس از تذکر باید به سراغ استفاده از مکانیزم سوال از وزیر برویم که هم با امضای تعدادی از نمایندگان مجلس میسر است و هم پس از سه بار قانع نشدن مجلس از پاسخ‌های وزیر به سوالاتشان می‌توان به استیضاح وزیر مربوطه پرداخت. نماینده کاشمر گام بعدی در این راستا را سوال از رییس‌جمهور دانست که با امضای 70 نفر از نمایندگان مجلس میسر است. اما کوتاهی و رودربایستی مجلس در مقابل دولت مانع از این کار شده است. وی با تاکید بر اینکه رودربایستی و مصلحت‌سنجی در این باره را باید کنار گذاشت، ادامه داد: نباید به خاطر اینکه ممکن است فلانی خوشش نیاید و مثلا خارجی‌ها درباره ما چه خواهند گفت، از وظایف خود چشم پوشی کنیم. چون خارجی‌ها همواره کینه ما را دارند و نباید به دهان آنها نگاه کنیم. وی به نقل از شهید رجایی یادآورشد که دولت به منزله فرزند و مجلس به مثابه پدر است. از این رو پدر باید به رفع مشکلات فرزند بپردازد و ابزار رشد و ترقی او را فراهم آورد. وظیفه فرزند هم آن است که حرف پدر را گوش دهد و اگر گوش نداد، پدر از سر دلسوزی می‌تواند گوش فرزند را بپیچاند. چون پدر دلسوز، فرزندش را رها نمیکند که خودش سرش به سنگ بخورد. البته نمی‌دانم که آقایان چقدر این نقش پدر و فرزندی و اینکه مجلس در راس امور است را قبول دارند. به گفته وی آخرین مرحله از پیچاندن گوش فرزند، استیضاح وزرا و پس از آن، سوال از رئیسجمهور است. علی‌اکبر اولیا دیگر عضو فراکسیون خط امام(ره) نیز ازپیچیدن زمزمه‌های "سوال از رئیسجمهور" از سوی جناح‌های مختلف سیاسی در مجلس به علت تخلفات متعدد دولت خبر داد. هفته آینده تعطیلات مجلس به پایان می‌رسد و صحت و سقم این ادعاها در راهروهای مجلس عیان خواهد شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 401]
-
گوناگون
پربازدیدترینها