واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازارکار - حمید حاجاسماعیلی طبق گفته خود مسئولان قرار است در امسال بیش از 1/1 میلیون شغل جدید ایجاد شود و حتی وزیر کار گفته اگر مسئولان استانی نتوانند به این تعهد خود عمل کنند، باید پاسخ دهند. اگر این یک میلیون شغل جدید مورد اشاره در امسال تامین نشود، نه تنها بیکاری رشد می کند بلکه دچار سردرگمی برای ساماندهی بازار کار نیز می شویم. از سوی دیگر مسئولان ارشد اقتصادی کشور از جمله رییس اتاق بازرگانی ایران بارها اعلام کرده اند که اگر می خواهیم سالانه یک میلیون شغل جدید ایجاد کنیم باید 200 میلیارد دلار سرمایه گذاری شود. اما آیا واقعا جذب این چنین سرمایه ای در کشور ما مقدور است؟ به عبارتی هدف گذاری از طریق جذب سرمایه های بزرگ با شرایط فعلی که رکود اقتصادی جهانی داریم، برای کشور ما به اندازه ای غیرممکن است. بنابراین جدای از بحث سرمایه گذاری باید دنبال مکانیزم دیگری باشیم. وقتی ما نرخ بیکاری را می خواهیم بررسی کنیم، مشاهده می شود با وجود این که برای سازمان های مختلف کشور بودجه ای جهت اشتغال در نظر گرفته شده اما باز هم نرخ بیکاری بالاست. از سوی دیگر حجمی از بودجه های کلان کشور را برای فردی که بیکار می شود در نظر می گیرند. بودجه هایی در راستای مسائل فرهنگی و اجتماعی و امنیتی که در این راستا و با وجود صرف این چنین بودجه هایی باز هم تعدادی از بیکاران دست به بزهکاری می زنند تا معیشت خود را تامین کنند. البته نمی خواهم بگویم یک فرد بیکار بزهکار است اما به هر حال شخصی که شغل خود را از دست می دهد باید برای تامین معاش خود راه های مختلفی را تجربه کند و شاید برای همین هم است که بودجه ای را برای حمایت از بیکاران در نظر می گیرند که او آسیبی نبیند. در حال حاضر براساس مقررات داخلی کشور حداقل مزدی که یک فرد شاغل دریافت می کنند ماهانه بیش از 300 هزار تومان است که به او پرداخت می شود اما اگر این پول را به او ندهیم و فرد شاغل بیکار شود، آن وقت باید 10 برابر آن را صرف هزینه های ناشی از بیکاری شامل سازمان های حمایتی مثل بهزیستی و مسائل فرهنگی و اجتماعی امنیتی دیگری کنیم. این به منزله آن است که هزینه های بیکاری در کشور بالاست. در مقابل، فرد شاغل قطعا هم کاربردی و سودآوری و هم بهره وری بالاتری دارد. وقتی هم که او مزدی دریافت می کند، سهم مزد او در قیمت تمام شده کالای مورد نظر لحاظ شده و نیازی نیست که به مانند زمان های بیکاری او، بودجه ای خاص برای او در نظر گرفته شود. بنابراین تفاوت فرد شاغل و بیکار واقعا از این سر طیف تا آن سر طیف است و در مقابل همه سودآوری های اشتغال، آسیب های بیکاری برای جامعه به صورت تصاعدی است و برای همین باید تلاش های بیشتری برای ایجاد و تثبیت مشاغل صورت بگیرد.َ
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 245]