تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816853101
حواسمان باشد به چه می خندیم!
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: حواسمان باشد به چه می خندیم!
در روزگاری که فناوری های جدید، نوع تفریحات و سرگرمی های ما را هم دگرگون کرده است به نظر می رسد تلویزیون یکی از سالم ترین تفریحات موجود است! ( البته تلویزیون جمهوری اسلامی بدون در نظر گرفتن ماهواره و هر آنچه که می شود از طریق دستگاهی با نام تلویزیون دید)برنامه های متنوع شبکه های مختلف که در سال های اخیر رشد روزافزونی داشته است ساعات زیادی از وقت همه ما؛ از کودک تا پیر را به خود اختصاص می دهد. و سریال های تلویزیونی در این میان حرف اول را می زنند. اینکه آیا همه این برنامه ها دارای مخاطب عام هستند یا نه و هر آنچه ما و کودکانمان می بینیم چقدر می تواند در رشد فکری و یا حتی صرفاً سرگرمیمان بدون بد آموزی موثر باشند بحث طولانی می طلبد .
بی شک یکی از پر مخاطب ترین برنامه ها مجموعه های طنزی است که سعی می کند هرشب بینندگان را برای دقایقی بخنداند تا شاید آن ها را برای لحظاتی فارغ از مشغله های زندگی و نگرانی های هر روزه سرگرم کند. اما متاسفانه هر ساله شاهد افت بار فکری و یا حتی سرگرمی اینگونه برنامه ها هستیم ؛ به گونه ای که برای سعی در خنداندن مخاطب به هر وسیله ممکن متوسل می شوند.
مجموعه "چارخونه" که ماه ها از پخش آن می گذرد مانند همه مجموعه ها در ماه های اخیر دچار کش دادن های بی مورد ، کسری سوژه و تنوع و حتی پخش قسمت های تکراری شده است. اما آنچه متاسفانه به آن بی توجهی می شود نوع گفتار و برخوردی است که در میان کاراکترهای مختلف این مجموعه است. گفتاری که با بی ادبی و حرمت شکنی همراه است و به جای آنکه بیننده به نوع بازی و جملات توام با طنز کاراکترها بخنندد؛ به بی ادبی ها، دروغ گویی ها، جیغ زدن های پی در پی و تکراری آنها لبخند می زند و رفته رفته همه این رفتارها ملکه ذهن او می شود و قبح زشتی هایی که به آن ها خندیده برای همیشه از بین می رود!
نوع روابط میان زن و شوهرهای این مجموعه همگی با بی احترامی و زشتی همراه است. علایق دروغین، بی احترامی ، دادن نسبت های زشت به یکدیگر ، فریب کاری ، دعواها و فریاد کشیدن های پی در پی و... حتی پدر و مادر این سریال در برخورداری از این صفات زشت از بقیه افراد پیشی گرفته اند ! پدر و مادری که همیشه باید الگو باشند...
روابط میان والدین و فرزندان نیز از این موارد بی بهره نیست!در میان بد آموزی ها و حرمت شکنی های این مجموعه، در قسمت های اخیر خود پا را فراتر گذاشته و بی احترامی را به اعتقاداتمان رسانده است به گونه ای که در یکی از قسمت ها در ترانه ای که حامد می خواند می شنویم که "حاجی که از مکه میاد ریش داره!"
و این ترانه یک شبه ورد زبان همه به خصوص کودکان و دانش آموزان می شود!بیان این جمله به خودی خود در یک مجموعه طنز بار منفی داشته و بی احترامی به جایگاه رفیعی است که جزء اصلی ترین موارد اصول اسلامی است چه برسد به اینکه با آن لحن خوانده شود و در پس جملاتی نظیر "پشه نگو نیش داره" و "بچه که از خواب پا می شه …" بیاید!!
و ما هم می خندیم در حالی که حواسمان نیست که به چه می خندیم!در حالی که اگر یک لحظه به خود بیاییم و تفکر کنیم از آنچه شنیده ایم قلبمان به درد می آید و شرمنده می شویم!و در این بین نمی دانیم به چه کسی باید گله کرد؟ به کارگردان، به تهیه کننده ، به برنامه سازان ، به ناظران، به رئیس صدا و سیما و یا به خودمان که اجازه می دهیم هر برنامه ای را در سطح پایین و با هر گفتمان و رفتاری به خوردمان دهند و منت هم بر سرمان بگذارند که برایتان زحمت کشیده ایم و سرگرمی تولید کرده ایم!
اگر چه ما منکر زحماتشان نیستیم؛ اما سرگرم شدن و خندیدن به چه قیمتی؟شنیده ایم که می گویند با هم بخندیم اما به هم نخندیم ولی آیا باید با هم به حرمت شکنی ها، زشتی ها، بی ادبی ها و به تمسخر گرفتن اعتقاداتمان خندید؟
یادمان باشد که این ماییم که اساس هر تولیدی را به عنوان مصرف کننده رقم می زنیم. اگر ما طالب اجناس نامرغوب و بی کیفیت نباشیم هرگز چنین اجناسی تولید نمی شوند...و اگر ما به فکر ایجاد هوای سالم برای استشمام خود و خانوادمان نباشیم و در برابر ایجاد هوای آلوده اعتراض نکنیم کسی به فکرمان نخواهد بود...اگرچه کوتاهی ما توجیهی برای کوتاهی مسئولان فرهنگ جامعه نخواهد بود...
زینب فرخ تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 234]
-
گوناگون
پربازدیدترینها