نگراني‌هاي رئيس جمهور فرانسه

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: نگراني‌هاي رئيس جمهور فرانسه
اين روزها انتخاب موضوع براي روزنامه كار نه چندان آساني است. از يك سو دهه‌فجر فرارسيده كه هر قدر هم كه درباره ايام پرشكوه آن بنويسيم باز جاي پرداختن به خاطرات باقي مي‌ماند و از ديگر سو آنچه در كشورهاي بزرگ و كوچك جهان رخ مي‌دهد به گونه‌اي ‌است كه نمي‌توان به بهانه فرارسيدن ايام مبارك دهه‌فجر از آنها غفلت كرد و تنوع اين حوادث خارجي هم به گونه‌اي است كه حتي انسان در اولويت‌بندي آنها هم دچار مشكل مي‌شود.‌

براي مثال درحالي كه ولاديمير پوتين در اجلاس داووس در پاسخ به غربي‌ها كه مي‌خواهند براي توسعه روسيه فعاليت كنند مي‌گويد كه روسيه به كمك آنها نيازي ندارد و بهتر است كه آنها به مشكلات بازنشستگان خودشان بپردازند تظاهرات ضدپوتين در مسكو برگزار مي‌شود كه مخالفان نخست‌وزير روسيه خواهان استعفاي او مي‌شوند. البته حجم تظاهرات گسترده نيست با اين حال درگيري با پليس شديد است و شدت عمل نيروهاي امنيتي روسيه هم از وسعت زيادي برخوردار است.

يا اينكه آدم با كمال تعجب كارگران انگليسي را در صفحات تلويزيون مي‌بيند كه پلاكاردهاي را حمل مي‌كنند و خواهان عدم به كارگيري سيصد كارگر پرتغالي و ايتاليايي در يك پالايشگاه شركت فرانسوي توتال در انگليس شده‌اند و انگليسي‌ها به گونه‌اي شعار مي‌دهند كه انگار نه اتحاديه اروپايي هست و نه آزادي كار براي اروپاييان در اين اتحاديه.

يا اينكه در اجلاس داووس حركت نخست‌وزير تركيه و كلماتي كه او در پاسخ به رئيس جمهور رژيم‌صهيونيستي بيان مي‌كند شگفتي غربيان و صهيونيست‌ها را برمي‌انگيزد و از او در بازگشتش به تركيه مانند يك قهرمان ملي استقبال مي‌شود و حركت او تحسين جهان اسلام را برمي‌انگيزد.

و بالاخره وقتي انسان مي‌شنود كه روز پنج شنبه گذشته 5/2 ميليون نفر فرانسوي در شهرهاي بزرگ و كوچك اين كشور تظاهرات مي‌كنند و خواهان تغيير برنامه‌هاي اصلاحات اقتصادي آقاي نيكولاسركوزي مي‌شوند آدم تعجب مي‌كند كه بالاخره كار اين كشور بزرگ اروپا به كجا مي‌ انجامد.

حالا وقتي اين موضوعات را در كنار بحران عظيم مالي جهاني قرار مي‌دهيم و وعده‌هاي جناب باراك اوباما، هر چند مشكل است كه به كدامين موضوع پرداخته شود با توجه به اينكه مدتي است در اين ستون به حوادث فرانسه كم توجه شده شايد لازم باشد كه امروز قدري به فرانسه و رئيس جمهور پرتحرك و پرصداي آن بپردازيم.‌

آقاي سركوزي قرار است پنج‌شنبه اين هفته در تلويزيون ظاهر شود و با مردم فرانسه سخن بگويد و باز پس از راهپيمايي‌هاي بزرگ پنج‌شنبه گذشته او گفته است كه نگراني‌هاي مردم فرانسه را درك مي‌كند و در ماه فوريه با نمايندگان اتحاديه‌هاي بزرگ كارگري فرانسه ديدن خواهد كرد و وزير كار او گفته است

آقاي سركوزي هم نگراني داخلي دارد و هم اشتغال ذهني خارجي. او ضمن اينكه در داخل با فشارهاي سنديكاها دست و پنجه نرم مي‌كند در خارج نيز از آنجا كه كشورش يكي از بنيان‌گذاران اتحاديه اروپاست دلواپس مشكلات منطقه يورو و حوزه شنگن است. اشتغال ذهني داخلي او به مشكلات كارگري، افت صادرات، بالا رفتن بدهي‌هاي دولت وكسر بودجه آن و افزايش شمار بيكاران مربوط مي‌شود و مزيد براين نگراني‌ها طوفان سهمگين يك هفته پيش هم به نگراني‌هاي او اضافه شده و با اينكه بنا به نظرسنجي‌ها 75 درصد مردم فرانسه از رسيدگي دولت به امور طوفان‌زدگان راضي‌اند هنوز هزاران خانواده فرانسوي نه برق دارند نه آب آشاميدني معمولي.

در سياست خارجي آقاي سركوزي باور دارد كه جانشين وي در رياست دوره‌اي اتحاديه تحرك لازم را ندارد و رئيس كميسيون اروپا آقاي خوزه مانوئس برازو نيز براي اينكه در دور دوم به رياست انتخاب شود حالت تسامح با كشورهاي عضو را پيش گرفته است. او هم چنين به فرانسوي كه رئيس بانك مركزي اروپاست با اين ديد نگاه مي‌كند كه برنامه‌هاي او مبهم است.

بعد از مكالمه تلفني آقاي سركوزي با رئيس جمهور آمريكا كه هفته گذشته صورت گرفت وي بيشتر نگران شده و به قرار اطلاع در فرداي اين گفتگو يعني 27 ژانويه گفته است كه و به عبارت شيرين فارسي خودمان اين هنوز از نتايج سحر است.

با لحاظ اين بحران و ضعف كشورهايي نظير بلغارستان، يونان، پرتغال، اسپانيا و ايسلند نظر آقاي سركوزي برخلاف عقيده خانم مركل اين است كه بايد به اين كشورها كمك شود كه حوزه يورو با وضعيت لرزاني مواجه نشود زيرا اگر آنها نتوانند از بانك مركزي اروپا وام بگيرند مجبورند به طرف صندوق بين‌المللي پول بروند كه اين اقبال به صندوق به عقيده جناب سركوزي ايجاد بحران جديد در حوزه يورو مي‌كند. و براي همين نگراني‌هاست كه وي تلاش مي‌كند پيش از اجلاس شوراي اروپا در روزهاي 19 و 20 ماه مارس آينده سران اتحاديه اروپا را گرد آورد و يك اقدام عملي جمعي براي حفظ اقتدار حوزه يورو به عمل آورد.

اين خواست‌ آقاي سركوزي شايد تصور اين باشد كه اتحاديه در اجلاس ‌‌20‌G كه قرار است در هفتم ماه جاري ميلادي در لندن تشكيل شود و باراك اوباما نيز قاعدتا بايد در آن شركت كند با آمادگي بيشتري حضور يابد.

البته اگر انگليس را كه فعلا در لاك خود فرو رفته و به يافتن راه‌حل انگليسي براي مشكلات مي‌پردازد كنار بگذاريم خانم آنگلا مركل صدراعظم آلمان علي‌رغم رابطه خوب و ديدارهاي متعددي كه با جناب سركوزي دارد خيلي علاقه‌مند نيست كه رئيس جمهور فرانسه ميدان‌دار اصلي اروپا شود و ترجيح مي‌دهد كه اجلاس سران اروپا طبق تاريخي كه تعيين شده در 22 فوريه در برلين صورت گيرد.

يك مشكل ديگر آقاي سركوزي هم اين است كه هرچند بازارهاي مالي پس از بانك‌ها حالا دارند دولت‌ها را هدف قرار مي‌دهند ماده شماره 101 پيمان ماستريخت اين اجازه را نمي‌دهد كه بانك مركزي اروپا به كمك دولت‌ها بپردازد و نظر دولت آلمان هم همين است كه نبايد به كشورهاي حوزه مديترانه يعني اسپانيا، پرتغال، ايتاليا و يونان به گونه‌اي كمك شود كه آنها خودشان نخواهند اوضاع ماليشان را جمع و جور كنند.

آقاي سركوزي به گونه‌اي ماهرانه عمل كرده است كه مشكلات داخلي فرانسه را به مشكلات جهاني و حوزه‌يورو و اتحاديه اروپا پيوند زده است و به بيان ديگر راه‌حل مشكلات داخلي فرانسه را در روابط و مسائل جهاني مي‌بيند و گرفتاريهاي داخلي وي را از پرداختن به مسائل جهاني و قاره‌اي اروپا دور نگاه نداشته است. البته آقاي سركوزي ضمن اينكه جوان و پرتحرك و قدري جاه‌طلب نيز هست سنت حضور پررنگ فرانسه در اروپا و جهان را به شيوه جديد خودش ادامه مي‌دهد. و شايد گرفتاري بيش از حد لندن نيز اين فرصت را به پاريس داده باشد كه به قول فرانسويها وي كند.

سوسياليست‌هاي رقيب دولت سركوزي هفته پيش نخست‌وزير او را به مجلس ملي فرانسه كشاندند و او و دولتش را استيضاح كردند و در تظاهرات پررنگ پنج‌شنبه گذشته نيز براي اولين بار بخش خصوصي و بانك‌ها در كنار آموزش و پرورش، كارخانه‌هاي اتومبيل‌سازي، شركت‌هاي بزرگ حمل‌ونقل زميني و هوايي فرانسه شركت كردند زيرا مردم فرانسه همانند بقيه اروپايي‌ها و غربي‌ها نگران آينده‌اند و با اينكه در مورد بحران جهاني مي‌خوانند و مي‌شنوند و اين بحران را جهاني مي‌دانند شخص آقاي سركوزي و دولت او را مسئول وضع موجود مي‌دانند. اتحاديه‌هاي كارگري و كارمندي خواهان پايان دادن به اخراج‌ها، توقف كاستن از مواهب اجتماعي و نيز اضافه كردن دست مزدها و حقوقها مي‌باشند و آقاي سركوزي و دولت او علي‌رغم تلاش چشمگيري كه كرده‌اند و در مقايسه با آمريكا و انگليس ضربه‌پذيري اقتصادي مالي - فرانسه را كم‌تر كرده‌اند مي‌بايست در مقابل امواج بزرگ‌ انساني كه چه بسا درآينده پرجمعيت‌تر از پنج‌شنبه گذشته براي مطالبات اجتماعي خود به خيابانها بيايند خويش را آماده كنند. بالاخره اين پيش‌بيني در اجلاس داووس كه بحران مالي جهاني ممكن است به بحرانهاي اجتماعي تبديل شود تنها متوجه چين و روسيه و ونزوئلا نمي‌گردد و فرانسه نيز كه يكي از اركان سرمايه‌داري مغرب زمين است از هم‌اكنون گرفتار مطالبات ملي اجتماعي مردم خود شده اين مطالبات دولت آقاي سركوزي را هدف قرار داده است.

سه|ا|شنبه|ا|15|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 198]