واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بزرگداشت "مردی شبیه خود"
عمران صلاحی آن قدر که حقش بود قدر ندید مراسم بزرگداشت زنده یاد عمران صلاحی دیشب با حضور خانواده وی و جمعی از نویسندگان و شاعران در تالار ناصری خانه هنرمندان ایران برگزار شد. در ابتدای این مراسم علیرضا خمسه که مجری برنامه بود گفت: خوشبختانه طی سال گذشته دو کتاب از عمران صلاحی به کتابفروشی ها آمد. همچنین مصاحبه های منتشر نشده ای از او بعد از درگذشت ناگهانی اش اینجا و آنجا به چاپ رسید. باید گفت صلاحی منشوری دو وجهی است که طنز و جدیت را در کنار خود داشت.پگاه احمدی دیگر اجراگر مراسم نیز گفت: صلاحی شاعری بود تمام عیار. او شعرهایی دارد که تمام مفاهیم اعم از طنز و جدی را دربرگرفته است. سپس شهرام رجب زاده درباره شعر عمران صلاحی گفت: عمران صلاحی قطاری بود که نایستاد و شعرش همانند قطاری همواره در حرکت و پویش بود. او با مجموعه شعر "گریه در آب" مخاطبان مخصوص خود را یافت و با "قطاری در مه" و "ایستگاه بین راه" سایه روشن های تثبیت شده اش را در حیطه شعر به مخاطب نشان داد. عمران صلاحی با مجموعه کارهای یاد شده خود دارای هویتی مستقل است. زبان شعری او ساده و قابل فهم و به دور از تکلف، تصنع و ترافیک عناصر خیال است.این منتقد ادبی ادامه داد: در شعر وی عاطفه و احساس حضوری همیشگی و موثر دارد. صلاحی بی آنکه با احساسات رقیق درگیر باشد از دو آبشخور تغزل و اجتماع بهره می گرفته است. در واقع او با نگاهی تغزلی توانست عاشقانه ترین شعرها را بسراید و در عین حال با نگاهی حساس به جامعه خود بنگر. سیر او در جهان نیز عاری از تعقید و فضل فروشی، ارعاب مخاطب و فلسفه بوده است. دنیای عمران بر دریافت ساده و تا حدودی کودکانه از هستی متکی بود. او به وزن اشعار دلبستگی زیادی دارد. از دیگر توفیقات برجسته او در شعر، موفقیت در غزل نو بود. صلاحی در شعر محاوره ای فارسی نیز تقریبا بر قله تکیه زده بود. شعر محاوره ای او از جمله اشعاری نیست که به ضرب و زور محاوره شده باشد؛ گویی با فرهنگی خاص درآمیخته است. به هرحال در سطح حس های کودکانه نیز به عنوان شاعری منحصر به فرد ایفای نقش می کند. اشعار او به خصوص آنهایی که در سالهای جنگ سروده شده، در ردیف آثاری است که بسیار دقیق و موشکافانه به موضوع جنگ پرداخته است. رجب زاده تصریح کرد: عمران همچنین به تجربه فضاهای مختلف هم پرداخته و در این وادی عملکردهای موفقیت آمیزی داشته است. بدون شک توفیق وی در هیات ظاهری پویا و نو، مرهون عوامل متعددی است که مهمترین آن فروتنی است؛ امری که همگان بر آن اتفاق نظر دارند.
در ادامه مراسم شعر "ساعت قدیمی" از مجموعه "مرا به نام کوچکم صدا بزن" توسط پگاه احمدی خوانده شد. سپس علیرضا بهنام - شاعر - در سخنانی با موضوع "دگردیسی تصویر و روایت در شعر عمران" تصریح کرد: در میان شاعران، گاه صداهایی هست که باید زمان بگذرد تا به گوش مخاطب برسد. این شاعران در ردیف افرادی هستند که آیندگان آنها را با افتخار به یاد می آورند و صدای عمران از جمله این صداهاست. او شاعری جستجوگر بود و به این اعتبار تا آخرین لحظه دست از کندوکاو در شعر برنداشت. در اشعار سپید و نیمایی وی ما نوعی تصویرگری و روایت را مشاهده می کنیم؛ به خصوص اینکه اشعار وی متاثر از هایکوهای ژاپنی بود. در شعر عمران نمادگرایی جایگاهی ندارد.بعد از او صالح عطایی - شاعر - گفت: سخن گفتن درباره عمران صلاحی سخت است. شاید به این خاطر که سادگی کلام و نیش دار بودن مفاهیم شعرش تصویر غریبی از او در ذهن ما ایجاد می کند. او علاقه مند به زبان شفاهی و متاثر از ادبیات فولکولوریک آذربایجان بود؛ ادبیاتی که در نوع خود بی نظیر است و زاینده و غنی پیش می رود. یاشار صلاحی - پسر عمران صلاحی - هم در این مراسم درباره کاریکاتورهای عمران صحبت کرد. وی مقاله ای را هم به قلم پدرش - که گویای سوق یافتن او به سمت کاریکاتور بود - قرائت کرد. اردشیر رستمی دیگر سخنران مراسم بود. وی عمران را "مردی شبیه خود" خواند و در مورد او گفت: عمران به دلیل فروتنیاش خیلی چیزها را از دست داد و آن قدری که حقش بود قدر ندید. چه بسا کسانی هستند که یک دهم آثار او را ندارند اما با حواشی بسیار خود را مطرح کردند، در صورتی که عمران هیچ حاشیه ای نداشت و تنها متن بود.رستمی درباره کار و شخصیت صلاحی خاطرنشان کرد: صلاحی در راههای ناشناخته بسیاری گام گذاشت و در هر راه تشخص منحصر به فرد خود را داشت. به نظرم او شاعر طنزپرداز نبود او یک شاعر بود و یک طنزپرداز. او برای شاعر شدن تلاش نکرد و برای طنزپرداز شدن هم زور نزد، او مردی بود شبیه خودش.در این مراسم رضا سیدحسینی، محمد محمدعلی، لیلا صادقی و دیگر چهره های شاخص ادبی هم حضور داشتند. منبع : مهر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 259]