واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: اگر بدانید چطور رفتاری را که به طبع ناراحت منتهی می شود، هدایت کنید، می توانید الگوهای احساس بیماری و ناراحتی و بی یاوری را نیز تغییر دهید؛ حسی که هم کودکان و هم والدین تجربه می کنند. ● چگونگی رشد و نمو، از تولد تا دوازده سالگی اگر بدانید در هر مرحله از رشد و پیشرفت کودک، چه چیز انتظار شما را می کشد، آسان تر می توانید تشخیص دهید که آیا رفتار کودکتان «نرمال» است یا نه. دانستن آنچه در آینده پیش می آید، به تجربه می تواند به والدین کمک کند تا با مشکلات و مسایل مربوط به هرسن کنار می آیند. ● اگر رفتار کودک نرمال است، چرا تحمل آن مشکل به نظر می آید؟ شاید احساس کنید رفتار کودک شما نرمال است، اما رفتار کاملا مثبتی نیست. بنابراین آیا باید اقدامی انجام دهید؟ برای گذراندن مراحل سخت در فهمیدن «نرمال» بودن رفتار کودک و تحمل آن، خط مشی هایی نیز وجود دارند که عبارتند: ▪ اهمیت ایجاد محدودیت ایجاد محدودیت شاید سخت باشد، اما پدر و مادر بودن نیز وظیفه آسانی نیست. والدین باید برای رفتار فرزندانشان حدودی مشخص کنند. هیچ کس دیگری به جز والدین نمی تواند با چنین محبت و تاثیرگذاری و نگرانی ای، به رفتار کودک انضباط بدهد. ▪ استفاده از اعتبار منطقی و طبیعی برای آموزش دادن والدین باید بدانند هر کودکی نتیجه رفتار خودش را تجربه می کند، نه دیگری. تنبیه کاری از پیش نمی برد، اما انضباط، چرا! از آنجایی که عمل و نتیجه مستقیما در ارتباطند، والدین می توانند ابزار یا موقعیتی فراهم آورند تا کودک بیاموزد در برابر هر عملی، چه نتیجه ای در انتظار اوست. ▪ پیشنهاد ، به جای دستور « فقط همین کار را انجام بده!» بله، برای والدین ریاست و دستور دادن، سریع ترین راه حل و روش است، اما با این حال، دستور دادن کاری را پیش نمی برد، فقط مشکلات وقت گیر می آفریند و بچه ها را از این شانس که تصمیم گیری را یاد بگیرند، محروم می کند. روش های بهتری هم وجود دارند. باید و نباید، هنگام دعوای بچه ها: وقتی قرار است کودک شما با خواهر یا برادرش، همکاری و زندگی اجتماعی را فرا بگیرد، شاید کمی برایش غیرقابل قبول باشد، البته برای هر دوی آنها. در نتیجه ممکن است به دلایل مشترک دعوا کنند، پرخاش و بحث کنند و درگیر شوند. روش هایی هم برای حل کشمکش های خواهر و برادری وجود دارند. ▪ توقف بحث بحث و جدل های کودکان دو دسته اند: بحثی که در پی درخواست پدر یا مادر پیش می آید و بحثی که به دنبال درخواست کودک (فرزند) اتفاق می افتد. قبل از هر چیز برای توقف مجادله و بحث، دلیل آن را بیابید. ▪ تهدید توخالی و پیشنهاد پوشالی؛ دو اشتباه بزرگ والدین هم ممکن است گاهی مضحک ترین حرف ها را بزنند. بسیاری از ما شاید برای یک بار هم این اشتباه را کرده باشیم که از حقه های توخالی استفاده کنیم و یا پیشنهاد پوشالی بدهیم. در این صورت شانس تشویق کودک و القای روحیه همکاری به او را از دست می دهیم. ▪ اقتدار والدین؛ کاهش درگیری نحوه حرف زدن شما و هدف مندی آن است که اقتدار و جدیت را به کودک انتقال می دهد. تسلیم شدن در مقابل پریشانی و تقلای کودک، نتیجه خوبی نخواهد داشت. به عنوان پدر و مادر، گاهی باید خیلی پرطاقت باشید. ▪ مدیر باشید، نه دیکتاتور اگر سعی کنید با زور و اجبار کودکتان را مجبور به اطاعت و فرمانبرداری کنید، حتما شکست می خورید. به جای این که به وظیفه تان مانند یک دیکتاتور نگاه کنید، به یاد داشته باشید با وظیفه والدین مانند یک مسئله مدیریتی کنار بیایید. در این صورت زندگی روزمره خانواده تان همیشه درگیر کشمکش نخواهد بود. بیش از حد مهربانی نکنید بچه ها طبق غریزه، این توانایی را دارند که برای خلاصی از نتیجه کارشان، خواهش و التماس کنند. شاید ساده دلانه فکر کنید هرگز کار قبلی را دوباره انجام نمی دهند، اما انجام می دهند! اگر به راحتی در برابر درخواست ملتمسانه کودک، نرم شوید، همه نفوذ و تاثیرتان از دست می رود. ▪ مفهوم «اطاعت» را روشن کنید آیا ما واقعاً از بچه ها اطاعت کورکورانه می خواهیم؟ بچه ها آنقدر کنجکاو و زرنگ هستند که با گفتن یک کلمه «چرا؟» انتظار توضیح داشته باشند. آنها می خواهند قوانین و دستوراتی را که باید رعایت کنند، درک کنند. و البته این راه حل خوبی ست تا خودشان محدودیت ها و باید و نبایدها را در نظر داشته باشند. .aftab.ir پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 425]