تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819540925
معنای سینمای استاندارد چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: متاسفانه گهگاه اتفاقات ناخوشایندی گریبانگیر مسائل فرهنگی ما میشود و یکی از آنها شعارهایی است که بسیاری از مدیران فرهنگی داعیه به تحقق رساندن آنها را دارند. مدتی است مدیر عامل بنیاد فارابی شعار (سینمای استاندارد) را سر لوحه کار خود قرار داده است اما رفته رفته متوجه می‌شویم این شعار نیز مانند دیگر شعارها از جمله سینمای عرفانی، سینمای ارزشی، سینمای معناگرا و...فقط در حد حرف باقی مانده است و عملا اتفاقی برای تحقق این شعار صورت نگرفته است! مثال بارز نقض این شعار به ظاهر فاخر توسط مدیران فرهنگی ما این است که از سویی مدام به سینمای استاندارد و ساخت آثار فرهنگی قابل قبول و با کیفیت تاکید میشود و از سویی دیگر هر روز فیلم‌هایی را بر پرده سینما‌ها می‌بینیم که حقیقتا هویت ملی و فرهنگی ما را زیر سوال می‌برد. تصور می‌کنم به وجود آمدن چنین شعارهایی صرفا به دلیل فاصله‌گذاری است که مدیران فرهنگی ما بین خودشان قائل هستند چرا که عملا رویکردهایی فرهنگی بسیار مثبتی که هر کدام از مدیران فرهنگی ما عملکردشان را در راستای آن شعار ها هماهنگ می‌کنند کمتر به تحقق می‌رسد و اینگونه حرف ها فقط ظاهر خوب و خوشایندی دارد. تصور می‌کنم نکته تاسف‌بار سینمای ما در حال حاضر این است که تمامی کارگردان‌هایی که به ساخت فیلمهای نازل مشغول هستند به دلیل حمایت‌هایی که از ایشان میشود با قوت بیشتری در این سینما کار می‌کنند و هر روز بیشتر از روز قبل از طریق همین فیلم‌ها، فرهنگ ما به سخره گرفته میشود.این روزها به بهانه شعار سینمای استاندارد میتوان با قطعیت بیشتری در مورد این مشکل صحبت کرد که مدیران فرهنگی ما به واقع اهمیتی برای فیلمهای اجتماعی و جدی‌تر قائل نمی‌شوند! با دید نقادانه نمی‌توانم عملکرد مهاجمانه و مدافعانه مدیران فرهنگی را نسبت به سینمای امروز درک کنم، اینکه آیا با شعار هایی همانند «سینمای استاندارد» حقیقتا باید منتظر تحول یا اتفاق جدیدی در حوزه ساخت آثار سینمایی باشیم و یا خیر؟ و این حرف و عمل متضاد آنها گاهی همه اهالی سینما را دچار سردرگمی می‌کند، مگر اینکه آنچه امروز روی پرده است، استانداردی باشد که مدنظر مدیران است! با این همه تا به امروز به طور قطع میتوان گفت که با شعارهایی از این دست هیچ اتفاقی برای سینمای ایران رخ نداده است و گمان می‌کنم با چنین وضعی سینمای ما همین روال غیر طبیعی حیاتش را ادامه خواهد داد. رضا درستکار
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1720]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها