واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: هر چند گلوکوم علاج قطعی ندارد، ولی درمان های رایج، بیماری را کنترل می کنند و این تأییدی بر اهمیت تشخیص و درمان زودرس است. درمان گلوکوم را می توان به دو گروه بزرگ طبی و جراحی تقسیم کرد. درمان طبی شامل استفاده از داروها و قطره های چشمی متنوعی است که بر حسب نوع بیماری تجویز می شود. نکته مهم در درمان طبی این است که داروها باید به طور بسیار منظم و مطابق دستور چشم پزشک استفاده شوند تا از پیشرفت بیماری جلوگیری گردد. درمان های جراحی متنوعی نیز برای گلوکوم وجود دارد که بر حسب نوع گلوکوم ممکن است توسط لیزر یا عمل جراحی صورت گیرد. روش های درمانی گلوکوم شامل موارد زیر است: درمان آب سیاه چشم با قطره چشمی درمان دارویی: شایع ترین نوع درمان زودرس گلوکوم، درمان دارویی است. داروهای گلوکوم به صورت قطره های چشمی و قرص تجویز می شوند. این داروها به دو شکل سبب کاهش فشار داخل چشم می شوند: بعضی باعث کاهش تولید مایع در چشم شده و بعضی به تخلیه بیشتر مایع از درون چشم کمک می کنند. داروهای ضد گلوکوم ممکن است تا چند بار در روز تجویز شوند. بیشتر بیماران، عوارضی به داروها نشان نمی دهند، ولی بعضی از این داروها ممکن است سبب سردرد شده و یا بر روی اعضای دیگر بدن آثار سوئی داشته باشند. قطره ها ممکن است سبب سوزش و قرمزی چشم شوند. داروهای ضد گلوکوم باید تا زمانی که به کنترل فشار داخل چشم کمک می کنند مصرف شوند. از آنجا که گلوکوم معمولا علامتی ندارد، گاهی بیماران داروی خود را قطع کرده و یا فراموش می کنند آن را مصرف کنند. درمان آب سیاه چشم با جراحی لیزر جراحی با لیزر: جراحی با لیزر به تخلیه مایع از درون چشم کمک می کند. هر چند از این روش می توان در هر زمانی استفاده کرد، ولی معمولا بعد از درمان دارویی به کار می رود. در بسیاری از موارد، بیمار باید بعد از جراحی لیزری نیز دارو مصرف کند. عمل جراحی: در عمل جراحی گلوکوم، هدف ایجاد راه خروج جدیدی برای تخلیه مایع اضافی داخل چشم است. هر چند چشم پزشک در هر زمانی ممکن است تصمیم به جراحی بگیرد، ولی معمولا این کار را پس از درمان دارویی و جراحی لیزری انجام می دهد. جراحی در کلینیک یا بیمارستان صورت می گیرد. قبل از جراحی به بیمار داروهایی جهت آرام شدن می دهند و سپس چشم توسط تزریق مواد بی حس کننده در اطراف آن، بی حس می شود. درمان آب سیاه چشم با عمل جراحی جراح قطعه کوچکی از بافت سفیدی چشم (صلبیه) را بر می دارد و این کار باعث به وجود آمدن کانال کوچکی برای تخلیه مایع درون چشم می شود. سپس قسمت سفید چشم که برداشته شده است با لایه نازک و شفافی از ملتحمه پوشانده می شود. مایع از مجرای ایجاد شده و از زیر ملتحمه ای که روی آن را پوشانده عبور کرده و از چشم خارج می شود. بیمار پس از جراحی باید تا چند هفته از قطره های آنتی بیوتیک و ضد التهاب برای مقابله با عفونت و تورم استفاده کند. باید توجه داشت که این قطره ها با قطره هایی که بیمار قبلا برای درمان گلوکوم مصرف می کرده است متفاوت هستند. بیمار باید در چند هفته اول پس از جراحی مرتبا توسط چشم پزشک معاینه شود. در بعضی از بیماران، جراحی حدود 80 تا 90 درصد در کاهش فشار داخل چشمی مؤثر است. با این حال، اگر مجرای جدیدی که با جراحی به وجود آمده است مسدود شود، ممکن است به جراحی دیگری نیاز باشد. در صورتی که بیمار قبلا تحت جراحی چشمی (نظیر جراحی آب مروارید چشم) قرار نگرفته باشد، جراحی گلوکوم بهترین پاسخ را می دهد. باید به خاطر داشت با این که جراحی گلوکوم باقیمانده دید بیمار را حفظ می کند، ولی باعث بهبود دید نخواهد شد. در واقع، دید بیمار ممکن است به خوبی دید قبل از جراحی نباشد، ولی در صورت انجام ندادن جراحی، در درازمدت بیمار ممکن است کور شود. جراحی گلوکوم نیز مانند هر جراحی دیگری ممکن است با عوارضی همراه باشد. این عوارض عبارتند از: کاتاراکت (آب مروارید)، مشکلات قرنیه، التهاب یا عفونت داخل چشم و تورم عروق خونی پشت چشم. البته برای هر یک از موارد گفته شده، درمان های مؤثری وجود دارد. بخش تغذیه و سلامت تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3948]