تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 7 دی 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):نـادانى، مايـه مرگ زندگان و دوام بدبختى است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

اجاره سند در شیراز

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بهترین قالیشویی تهران

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

تابلو برق

خودارزیابی چیست

فروشگاه مخازن پلی اتیلن

قیمت و خرید تخت برقی پزشکی

کلینیک زخم تهران

خرید بیت کوین

خرید شب یلدا

پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان

کاشت ابرو طبیعی

پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا

پارتیشن شیشه ای

اقامت یونان

خرید غذای گربه

رزرو هتل خارجی

تولید کننده تخت زیبایی

مشاوره تخصصی تولید محتوا

سی پی کالاف

دوره باریستا فنی حرفه ای

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1845755148




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

بیقرار نگاهت


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بیقرار نگاهت
بیقرار نگاهت
برق عرقهای نشسته روی پیشانیت منو از خودم بیزار میكرد. گره روسری ات را باز كردی و رویت را از من گرفتی. شانه هایت از پشت تكان می خورد.بهت گفتم برمیگردم. ولی انگار تو به جز جمله ی اول من دیگر هیچ چیز نمی شنیدی. از میان برگه های كلاسورم برگه ای بیرون كشیدم و خودم را باد زدم . گرمای آخر مرداد ماه بیداد میكرد. حتی سایه ی درختهای بلند دانشكده پزشكی هم نمی توانست گرمای درونم را خنك كند. بهت گفتم : كافر كه نیستم ، چرا این طوری از من رو میگیری؟هق هق گریه ات امانم را بریده بود. مثل همیشه آن قدر مغرور بودی كه نخواستی گریه ات را ببینم.كاش می فهمیدی چه قدر آن لحظه بهت احتیاج داشتم . خوب چه كار باید میکردم؟ دست خودم نبود. بلند شدم و رفتم. یک جور لجبازی ، البته نه با تو ، با خودم، یک جور بریدن و....،غرق شدن . ماههای اول برات نامه نوشتم . ولی بعدها چهره ات از یادم رفت. جنگ بود و خطر . من شناگر این همه خطر بودم و نمیدانم چرا هر روز بیشتر از پیش غریق این میدان میشدم.الان سالها از جنگ گذشته.ولی من و تو هردومون یک سوغاتی از گذشته داریم. تو یک حلقه انگشتر كه هنوز تو انگشت دست چپت برق میزند و من ، یک خون آلوده به گازهای سمی . نمیدانم  این سالها كجا بودی. اصلا چی كار میكردی؟ جای من كه معلوم بود، مناطق جنگی ،اردوگاه اسراء ، بعد هم بیمارستانهای مختلف. ولی هیچ وقت فكر نمی كردم تو را در این بیمارستانها پیدا كنم. خانم دكتری شدی برا خودت. من كه همان چهار ترم اول را هم به زور خواندم. ببخشید این قدر دستم خط میخورد. به خاطر این سرفه هاست. ولی دیگه بهشون عادت كردم. ولی بعضی وقتها خیلی مزاحمند. مثل دیروز كه بعد از پانزده سال دیدمت. میترسم بخوام دوباره باهات حرف بزنم و نتونم. برا همینه كه حرفهایم را می نویسم. شاید اگر آن حلقه آشنا را در دستت نمی دیدم ، اصلا باهات حرف نمی زدم.خوب می دانم این پانزده سال سر آن همه غرورت چه بلاهائی آوردم . ولی حالا برگشتم .مثل یك ماشین اوراقی.فقط قول بده تو این چند روز ، دیگه مثل پانزده سال پیش ، رویت را از من برنگردانی.                                            رویم را برگرداندم .دیدم نیستی . می خواستم باهات خداحافظی كنم . مثل همه زنهائی كه درآن دوره با صلابت و محكم، سربند شوهرانشان را می بستند. تا دم در دانشگاه دویدم ، ولی نبودی . مثل یه قطره آب یخ، افتاده بودی تو یه كویر تشنه . از همه سراغت را گرفتم . حتی برگه انصراف را هم پر نكرده بودی. اولین نامه ات به دستم رسید. آن قدر مغرور بودی كه نشانی ات را نمی نوشتی. شاید باورت نشود. ولی تو این پانزده سال ، در حسرت آن نگاه آخر منتظرت ماندم.آن روز تو حرف می زدی و من نگاهت نمی كردم.هفته پیش ، من نگاهت می كردم و تو دیگر نمی توانستی حرف بزنی . سرفه هایت آزارم می داد.واقعا كه مثل یک ماشین اوراقی شدی.حالا آرام و بی صدا جلویم دراز كشیده ای كه چی؟ تو رو خدا ادای آدمای مظلوم رو در نیاور. هیچ كس ندونه خود خدا میدونه تو این پانزده سال با من چه كرده ای. اینجا خیلی سرده. ولی می خوام آن قدر نگاهت كنم تا از حسرت آن سالها بیرون بیایم. آبی كه روی گلبرگهای گل نرگس بود یخ زده. مثل صورت تو . آرام و بی صدا.  حاجی سعید- دبیر بخش "خانواده و زندگی"-تبیان





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 319]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن