واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: چند ماه پيش، مدير عامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران گفت: «در صورت بروز شرايط بحراني، ۲۵ درصد از آب شرب مردم شهر تهران از طريق آب هاي بسته بندي تامين مي شود.» شايد آن روز کسي فکر نمي کرد که شرايط بحراني اي که مهندس قرباني از آن صحبت مي کرد، به زودي از راه برسد و مردم برخي مناطق جنوبي تهران مجبور شوند براي دور ماندن از عوارض آب هاي آلوده به نيترات، از آب هاي بسته بندي کمک بخواهند... اگرچه مهندس قرباني گفته بود: «توليد آب شرب بسته بندي به اين معنا نيست که ما از فردا توصيه کنيم که از آب شرب لوله کشي استفاده نکنند و فقط از آب بسته بندي براي آشاميدن استفاده کنند» ولي بعد از گذشت زمان کوتاهي، عطارزاده، معاون وزير نيرو در امور آب و متعاقب آن، دکتر مرضيه وحيددستجردي، وزير بهداشت و درمان و آموزش پزشکي، به مردم (به خصوص کودکان و زنان باردار) توصيه کردند تا حل مشکل نيترات آب تهران در اين مناطق، بهتر است از آب هاي بسته بندي شده استفاده شود. اما قضيه به اينجا ختم نشد و اخبار ضدونقيض منتشر شده خبرگزاري هاي رسمي و غيررسمي در مورد کيفيت آب هاي بسته بندي، خبر بازگردانده شدن محموله آب هاي بسته بندي صادراتي ايران از مرزهاي همسايه هاي شرقي به دليل کيفيت نامطلوب و نيز نتايج بررسي هاي ميکروبي انجام شده روي آب هاي معدني در برخي شهرستان ها، نگراني ها را در اين مورد افزايش داد. يعني ممکن است آب هاي بسته بندي شده هم براي مصرف کنندگان ضرر داشته باشند؟! دکتر انوشيروان محسني بندپي، عضو کميسيون بهداشت مجلس که تخصص اصلي وي نيز در حوزه بهداشت محيط است، مي گويد: «در کل، نگاه جامعه ما روي مسايل محيطي آب و غذا، کمرنگ شده و نبايد انتظار داشته باشيم که با اين روند، اتفاق مطلوبي در اين حوزه رخ دهد. سال هاست که بحث آلوده شدن سفره هاي آب زيرزميني به وسيله کودهاي ازته و فاضلاب ها مطرح است ولي دست اندرکاران آنقدر به آن بي توجهي کردند تا کار به اينجا رسيد.» او مي افزايد: «البته در حال حاضر هنوز برخي افراد، ادعاهاي عجيبي در اين مورد مطرح مي کنند؛ مثلا اينکه چون آب هاي تصفيه شده ما آلودگي ميکروبي ندارند، نيترات موجود در آب نمي تواند آثار سوء چنداني در افراد ايجاد کند که اين مساله يک ادعاي کاملا غيرعلمي و اشتباه است. اگر اين طور بود، تمام کشورهاي پيشرفته به جاي تعيين استاندارد براي نيترات در آب و تلاش براي حذف آن، تنها آلودگي ميکروبي آب ها را برطرف مي کردند و همه چيز به سادگي حل مي شد. اما ما امروز شاهد هستيم کشورهايي مثل فرانسه با هزينه هاي گزاف اقدام به دنيتريفيکاسيون و حذف بيولوژيک نيترات از آب شرب مي کنند. بنابراين، سهل انگاري ما در اين مورد موجب شده است هم در مورد آب لوله کشي و هم آب هاي بسته بندي شده دچار مشکل شويم.» ● آلودگي آب هاي بسته بندي دکتر محمدحسين عزيزي، متخصص صنايع غذايي و عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي در مورد احتمال آلودگي آب هاي بسته بندي معتقد است: «اينکه بگوييم آب هاي معدني يا بسته بندي هيچ يک داراي آلودگي نيستند فرضيه چندان محکمي نيست؛ زيرا در هر حال، اين محصول نيز از منابع آب زيرزميني تهيه مي شود و احتمال آلودگي اين آب ها به ترکيب هايي از قبيل نيترات و حتي فلزات سنگين وجود دارد. به همين دليل هر از گاهي معاونت غذا و داروي وزارت بهداشت تعدادي از اين آب ها را غيربهداشتي اعلام مي کند.» دکتر محسني بندپي در مورد آلودگي آب هاي بطري شده مي گويد: «گاهي اوقات حتي ديده شده در معرض نور خورشيد قرار گرفتن اين آب ها براي مدت طولاني موجب رشد جلبک در آن شده است و اين موضوع به دليل وجود مواد آلي در اين آب ها است. البته آلودگي آب تنها مشکل اين آب ها نيست و سلامت بطري هاي آن و مواد تهيه شده از آن نيز مي تواند در اين مورد مهم باشد.» ● آب هاي بسته بندي، ممنوع! دکتر عزيزي در مورد توصيه به مصرف آب هاي بسته بندي نيز مي گويد: «نمي توان چندان تاکيدي به مصرف آب هاي بسته بندي داشت چون گزارش هاي مکرر موارد آلودگي اين آب ها نشان مي دهد برخي از اين آب ها نيز از آب هاي زيرزميني و چاه هايي برداشت مي شوند که چندان مورد اطمينان نيست و بايد در مورد مصرف اين آب ها دقت بيشتري هم از سوي واحدهاي نظارتي و هم از سوي مصرف کنندگان وجود داشته باشد.» دکتر محسني بندپي نيز در مورد مصرف آب هاي بسته بندي شده نظر مشابهي دارد: «حتي با مشکل نيترات در آب شرب تهران، مصرف آب هاي بسته بندي شده چندان توصيه نمي شود؛ چون مي تواند مشکل هاي ديگري را به همراه داشته باشد. گزارش هاي رسيده در چند سال اخير در مورد آلودگي اين آب ها مي تواند نگران کننده باشد و در اين مورد بايد يک اقدام اساسي صورت بگيرد.» ● اين يک حکم کلي نيست در عين حال، دکتر محسني بندپي در مورد آلودگي آب هاي معدني نيز نظر قطعي نمي دهد و عنوان مي کند: «نمي توان همه اين آب ها را نيز از نظر بهداشتي، فاقد صلاحيت دانست و رد کرد؛ زيرا بعضي از اين آب ها از منابعي تهيه مي شوند که سفره هاي زيرزميني آن دور از مناطق آلوده هستند و آب آنها از اين نظر پاک است.» وي مي افزايد: «معمولا در سفره هاي آب زيرزميني اي که آب آنها امکان اختلاط با فاضلاب را دارد يا سفره آن در محدوده زمين هاي کشاورزي است، امکان بروز آلودگي نيتراتي وجود دارد و اگر آب هاي معدني از منابعي باشند که سفره هاي آنها بکر و به دور از آلودگي باشد مشکلي از نظر آلودگي نيتراتي نيست.» ● مشکلات ديگر بنا به گفته دکتر عزيزي: «همان طور که بارها گفته شده، مشکل آب هاي بسته بندي شده فقط مربوط به آلودگي آب آنها نيست. يکي از مواردي که به طور جدي بايد مورد توجه قرار گيرد، بطري هاي اين نوع آب ها هستند که خود مي توانند مشکلات جدي اي را در اين زمينه ايجاد کنند. به طور مثال، باقي ماندن آب براي مدت طولاني در اين بطري ها موجب آزاد شدن مونومرهاي موجود در آن مي شود که براي سلامت افراد خطرناک است.» وي مي گويد: «اين درست نيست که تاريخ انقضاي درج شده روي اين بطري ها طولاني مدت باشد و بايد اين مورد نيز مورد توجه قرار گيرد. در حال حاضر مشاهده مي شود که تاريخ روي آب هاي بسته بندي حتي ۳ ماه يا ۶ ماه درج شده که اين موضوع دچار اشکال است. تاريخ انقضاي اين آب ها بايد کوتاه مدت باشد تا ترکيبات مونومر و آروماتيک موجود در ترکيب بطري ها وارد آب نشوند.» ● عوارض يخ زدگي آب هاي بسته بندي در روزهاي گرم تابستان، بيشتر مردم در پي آب هاي معدني بسته بندي شده اي هستند که يخ زده باشد. اين کار بيشتر به اين دليل است که آب منجمد شده در اين ظروف به تدريج ذوب مي شود و در نتيجه فرد طي زمان بيشتري مي تواند از آب خنک استفاده کند. اين موضوع موجب شده است تا برخي افراد سودجو، آب معدني هاي منجمد را به قيمتي بيش از قيمت درج شده روي بطري در اختيار مشتري بگذارند. اما نظر مدير کل نظارت بر مواد غذايي، آشاميدني، آرايشي و بهداشتي در اين مورد کاملا متفاوت است. دکتر هدايت حسيني در اين مورد مي گويد: «نگهداري آب هاي معدني و بسته بندي بيشتر در ظروف موسوم به PET (پلي اتيلن تري فتالات) انجام مي شود. پليمرهاي موجود در ترکيب اين ظروف در صورت انجماد آب به صورت طبيعي مواد مضري را آزاد و وارد آب مي کنند که مي تواند براي سلامتي افراد مضر باشند.» وي در اين مورد مي افزايد: «طراحي اين ظروف براي دماي صفر تا چهار درجه است که در يخچال هاي خانگي تامين مي شود و بايد از انجماد آن جلوگيري کرد. البته اين به معناي کيفيت پايين اين ظروف نيست. ظروف پت جزو سالم ترين و مناسب ترين انواع بسته بندي ها بوده و چنانچه شرايط نگهداري اين ظروف به طور مطلوب رعايت شود، خطري مصرف کننده را تهديد نخواهد کرد.» روزنامه سلامت
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 447]