محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845404728
از سين سلامت تا سين سل
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: از سين سلامت تا سين سل جام جم آنلاين: «سل قابل درمان است و نبايد كسي از اين بيماري بميرد.» اين جمله، پيام روز جهاني سل در سال 2006 بود. آرزويي كه هنوز محقق نشده است. سل، شايع‌ترين بيماري عفوني قابل پيشگيري است. اما هنوز هم نام آن براي بسياري ترسناك است و يادآور بيماري مهلكي كه سرانجامي جز مرگ ندارد. با پيشرفت‌هاي پزشكي ديگر سل، بيماري غيرقابل درمان نيست اما همچنان خطرناك است و اگر درست درمان نشود، مي‌تواند كشنده باشد. سل، عفونت مزمني است كه به وسيله باكتري ايجاد مي‌شود. ميكروب سل بيشتر ريه را درگير مي‌كند، اما ديگر اعضاي بدن هم ممكن است به آن آلوده شوند. شايع‌ترين راه انتقال سل از طريق تنفس است. اين باكتري بيشتر افرادي كه با فرد بيمار ارتباط نزديك داشته باشند را مبتلا مي‌كند. به همين علت همه اطرافيان فرد بيمار در معرض ابتلا به اين بيماري هستند؛ مگر اين كه بيمار تحت درمان صحيح قرار بگيرد. بيماري سل در 2 سال اول پس از ورود باكتري به بدن ظاهر مي‌شود. براساس تازه‌ترين گزارش سازمان جهاني بهداشت، پيشرفت در زمينه تشخيص و كنترل بيماري سل به كندي صورت مي‌گيرد. در اين گزارش تحت عنوان «كنترل جهاني سل 2008» آمده است كه سرعت پيشرفت براي كنترل همه‌گيري بيماري سل در سال 2006 (به عنوان آخرين سال با اطلاعات موجود در اين زمينه) كند بود. همچنين اطلاعات جديد مستند نشان مي‌دهد كه در زمينه تشخيص و شناسايي بيماران مبتلا به سل نيز اين روند كند است. آمارها حاكي از آن است كه بين سال‌هاي 2001 تا 2005 متوسط نرخ تشخيص موارد ابتلا به سل تا سقف 6 درصد در سال رو به افزايش بوده است، اما بين سال‌هاي 2005 و 2006 افزايش اين نرخ به نيمه رسيده و به 3 درصد تقليل يافت. آمارها نشان مي‌دهد كه در سال 2006 تعداد مبتلايان جديد به بيماري سل 2/9 ميليون بوده كه از اين تعداد 700 هزار نفر مبتلا به ايدز و 500 هزار بيمار نيز دچار مقاومت دارويي چند گانه به سل بوده‌اند. همچنين بر اساس اين محاسبات، 5/1 ميليون نفر در سال 2006 بر اثر ابتلا به سل جان خود را از دست داده‌اند. به علاوه 200 هزار تن ديگر كه آلوده به ويروس ايدز بودند در اثر بيماري سل توام با ايدز مرده‌اند. علت اين كندي آن بوده كه برخي برنامه‌هاي ملي كه طي 5 سال، ابتدا روندي سريع داشته‌اند، نتوانسته‌اند با همين سرعت در سال 2006 ادامه يابند. به علاوه در بيشتر كشورهاي آفريقايي هيچ افزايشي در تشخيص موارد ابتلا به سل از طريق اجراي برنامه‌هاي ملي وجود نداشته است. بخش ديگري از مطالعات نيز نشان داده است كه بسياري از بيماران توسط ارائه‌كننده خدمات درماني خصوصي و سازمان‌هاي غير دولتي و انجمني تحت درمان قرار مي‌گيرند و بنابراين جاي تشخيص اين بيماران در برنامه‌هاي عمومي خالي مي‌ماند. توصيه اين سازمان بر اين است كه براي پيشرفت، ابتدا بايد برنامه‌هاي عمومي هر چه بيشتر تقويت شوند. در مرحله دوم به طور كامل از پتانسيل ساير ارائه‌كنندگان خدمات مراقبت‌هاي سلامت استفاده شود. همچنين تهيه فهرست ديگر مراكز خدمات مراقبتي كه با برنامه‌هاي ملي مشاركت مي‌كنند به ميزان چشمگيري بر نرخ تشخيص و درمان افراد نيازمند به معالجه خواهد افزود. در گزارش جديد بر دو جنبه همه‌گيري سل كه مي‌تواند روند پيشرفت مقابله با اين بيماري را كند و در واقع مانعي بر سر راه پيشرفت در زمينه مبارزه با سل باشد، تاكيد شده است. نخستين جنبه، مقاومت چند دارويي ميكروب سل است كه طبق گزارش ماه گذشته سازمان جهاني بهداشت به بيشترين حدي كه تاكنون ثبت شده، رسيده است اما تا اين تاريخ واكنش در برابر همه‌گيري اين بيماري نامناسب بوده است. با توجه به آزمايشگاه و ظرفيت درماني محدود كشورها پيش‌بيني مي‌كنند سال 2008 خدمات درماني را فقط براي 10 درصد از افراد دچار مقاومت چند دارويي در سراسر جهان ارائه كنند. تهديد دوم براي پيشرفت مداوم تركيب كشنده سل و ويروس ايدز است كه به همه‌گيري سل در بسياري از بخش‌هاي جهان بويژه در آفريقا دامن مي‌زند. با وجودي كه تركيب سل و ايدز چالش بزرگي است، برخي در زمينه مقابله با اين همه‌گيري دوگانه، رو به پيشرفتي قابل ملاحظه هستند. مشكلي براي همه سل يك مشكل بزرگ سلامت جامعه در سراسر دنيا، بخصوص در كشورهاي در حال توسعه است. سازمان بهداشت جهاني اين بيماري را يك مورد اورژانسي در كره زمين اعلام كرد. حدس زده مي‌شود كه از هر 3 نفر جمعيت جهان، يك نفر به باسيل سل آلوده است و در هر ثانيه يك نفر به تعداد آنان افزوده مي‌شود. از 7/1 ميليارد افراد آلوده به باسيل سل، 3/1 ميليارد نفر در كشورهاي در حال توسعه زندگي مي‌كنند. درحال حاضر 20 ميليون نفر درجهان به بيماري سل مبتلا هستند كه بيش از 80درصد اين موارد، تنها مربوط به 22 كشور درحال توسعه جهان است. سالانه 8 ميليون مورد جديد از بيماري سل يافت مي‌شود و 2 ميليون نفر به علت سل مي‌ميرند. اين عدد 26 درصد مرگ‌هاي قابل پيشگيري بالغان در سراسر دنيا را شامل مي‌شود. سالانه يك درصد به تعداد موارد جديد سل در دنيا اضافه مي‌شود و تا سال 2020 ميزان بروز اين بيماري در سراسر جهان 40 درصد افزايش خواهد يافت و تا آن زمان احتمالا يك ميليارد نفر آلوده به ميكروب سل و 150ميليون نفر مبتلا به بيماري سل وجود خواهند داشت و 36 ميليون نفر نيز بر اثر اين بيماري، جان خود را از دست خواهند داد. بين بيماري‌هاي واگير منطقه مديترانه شرقي كه ايران نيز عضو آن است بيماري سل بالاترين قرباني را مي‌گيرد؛ بيماري‌اي كه كاملا قابل پيشگيري و درمان است. بيماري‌اي براي همه جا مضمون بين‌المللي روز جهاني سل در سال 2007 اين جمله بود: «سل در هر كجا كه باشد، گويي در همه جا هست.» اين جمله بازتابي از وضعيت بيماري سل در جهان است. چنين مضموني اصلاح درك نادرست درباره سل را كه آن را بيماري‌اي مربوط به گذشته مي‌داند هدف قرار داده است. سل بيماري مربوط به گذشته نيست؛ همچنين بيماري منحصر به تهيدستان نيز نيست؛ كشف و درمان بيماران سلي فقط مسووليت وزارت بهداشت نيست. سل اگر در هرجايي ديده شود، مي‌توان آن را در هر كجاي ديگري نيز يافت. برنامه‌هاي ملي سل به تنهايي نمي‌توانند تمام موارد سل را كشف كنند و نمي‌توان از آنها توقع داشت صد درصد موارد را درمان كنند حتي اگر تلاش‌هايشان را دو برابر كنند يا فعاليت مهار بيماري را تا 10 برابر افزايش دهند. پيشرفت قابل توجه سال 1342 از هر 100 هزار نفر 142 نفر در ايران به بيماري سل مبتلا بودند اما در سال‌هاي اخير با فعاليت‌هاي انجام شده اين بيماري بيش از 10 برابر كاهش يافته است. سال 1384 ميزان شيوع بيماري سل 8/6 درصد گزارش شده است، اما بر اساس آمارهاي سازمان بهداشت جهاني، در هر جمعيت يكصد هزار نفره ايراني، 12 نفر به بيماري سل مبتلا هستند. آمارها بيانگر آن است كه نظام بهداشتي كشور تنها توانسته، 57 درصد مبتلايان سل را در كشور تشخيص دهد. تشخيص ندادن بيماري و پس از آن گزارش نكردن آمار مبتلايان، يكي از معضلات نداشتن آمار صحيح در اين زمينه است. روزي براي سل براي كشور ما كه سال‌ها كابوس سل را بالاي سرخود مي‌ديد، توجه ويژه به اين بيماري چندان دور از ذهن نيست. 23 مهر روز ملي مبارزه با سل نامگذاري شده است. اين روز فرصتي مناسب براي يادآوري بيماري‌اي كه زماني تحت كنترل بود ولي به خاطر ايدز، فقر و... مجددا در سطح جهاني در حال افزايش است و كشور ما نيز از اين قاعده مستثنا نيست، حتي به دليل شرايط خاص در معرض خطر بيشتر است. «من سل را متوقف مي‌كنم.» اين شعار روز جهاني سل در سال 2008 است و مفهومش اين است كه همه ما در هر شرايط و موقعيتي از پزشك تا بيمار، از آموزگار تا محصل و... مي‌توانيم به نحوي جلوي گسترش اين بيماري را بگيريم. ساماندهي وضعيت مهاجران 85 درصد موارد سل دنيا در 22 كشور است و 2 كشور افغانستان و پاكستان از اين 22 كشور در همسايگي ايران قرار دارند. اين در شرايطي است كه در سال‌هاي اخير برنامه سل كشور عراق مختل شده و همچنين موارد سل در بخش شمالي كشور نظير آذربايجان و ارمنستان هم بالاست. توجه داشته باشيم كشورهاي شوروي سابق ميزان بالايي از موارد سل مقاوم به دارو را در خود دارند. اين موضوع ضرورت ساماندهي وضعيت مهاجران خارجي را بيش از پيش نمايان مي‌سازد. با توجه به وضعيت كشورهاي همسايه درخصوص اين بيماري، بايد مهاجراني كه از اين كشورها به ايران سفر مي‌كنند، در بدو ورود از نظر وضعيت بيماري‌ها ازجمله سل مورد ارزيابي قرار گيرند؛ هرچند مهاجران غيرقانوني بيشترين خطر را دارند و راهكاري براي مقابله با آن نيز در اختيار سيستم بهداشتي درماني كشور قرار ندارد. پيگيري درمان هم‌اكنون در ايران موفقيت درمان سل حدود 84 درصد است كه با ايده‌آل آن يعني 85 درصد فاصله زيادي وجود ندارد، اما بايد توجه داشت كه برخي بيماران پس از مدت كوتاهي از شروع درمان، بهبود اندكي پيدا كرده و درمان را رها مي‌كنند و به همين علت درمان ناقص انجام مي‌شود. متاسفانه در 75 درصد موارد مدتي پس از شروع دارو، درمان به صورت نيمه‌كاره رها و اين امر باعث مقاوم شدن بيماري مي‌شود. در اين حالت، 30 درصد موارد بيماران خود به خود درمان مي‌شوند، 50 درصد مي‌ميرند و در 20 درصد موارد بيماري آنها مزمن مي‌شود. امروزه درمان سل در تمام دنيا، درماني استاندارد است كه همه بايد از آن تبعيت كنند. اين درمان به طور معمول تا 6 ماه ادامه مي‌يابد. در صورت به وجود آمدن مقاومت آنتي‌بيوتيكي بر اثر مصرف نادرست دارو، اين بيماري به درمان دارويي پاسخ مناسبي نمي‌دهد و در نهايت مبدل به بيماري سل مقاوم مي‌شود. به طور متوسط، هزينه تشخيص و درمان رايگان هر بيمار مبتلا به سل 200 هزار تومان است، اما هزينه درمان سل مقاوم به درمان 25 ميليون تومان است و 6 تا 24 ماه زمان مي‌برد. اين هزينه جداي از هزينه بستري، آزمايش‌ها و كشت‌هاي مكرري است كه درمان سل مقاوم به درمان نياز دارد. در نهايت نيز تنها 40 تا 60 درصد درمان موفق خواهد بود و بقيه بيماران با حفظ قدرت انتقال بيماري به ديگران محكوم به مرگ هستند. اين در حالي است كه درمان صحيح بيماري سل ضمن آن كه قابل بهبود و كنترل است، از به وجود آمدن سل مقاوم به درمان پيشگيري مي‌كند. اگر فرد مسلول درمان بيماري را نيمه‌كاره رها كند، احتمال مقاومت سل به دارو 30 درصد خواهد بود. احتمال مقاومت سل به دارو براي بار دوم متوقف و رها كردن فرآيند درمان سل، 60 درصد و براي بار سوم، حدود 100 درصد است. هر فرد مبتلا به سل اگر درمان نشود، طي دوره بيماري خود مي‌تواند بين 12 تا 15 نفر را مبتلا كند. وستا بهتر از شهر درمان بيماران مبتلا به سل در مناطق روستايي و در شهرهاي كوچك و متوسط با نظارت كامل پرسنل بهداشتي يا آموزش ديده انجام مي‌شود. در جوامع شهري به لحاظ فرهنگ شهرنشيني، اشتغال و ترس افراد به خاطر طرد شدن از سوي اطرافيان اين تصور غلط كه سل غيرقابل درمان و نوعي انگ محسوب مي‌شود، وجود دارد. از اين رو در شهرهاي بزرگ درمان كامل سل مشكلات خاص خود را دارد. در نظام بهداشتي كشور، تشخيص و درمان سل كاملا رايگان است و اين در شرايطي است كه براي جلوگيري از گسترش سل، بيماريابي و درمان ديگر اعضاي خانواده هم به صورت رايگان انجام مي‌شود. البته در حال حاضر، هزينه بستري اين بيماران كاملا رايگان نيست و آنها بايد 75 تا 90 درصد هزينه بستري را پرداخت كنند. دو بيماري مهلك بيماري ايدز عامل مهمي براي گسترش سل است. اين دو بيماري يكديگر را تشديد مي‌كنند؛ درنتيجه در بسياري از مناطق جهان همه‌گيري موازي سل متعاقب همه‌گيري ايدز رخ مي‌دهد. تخمين زده مي‌شود كه در 3 تا 5 سال آينده، 20 تا 25 درصد موارد سل در بعضي نواحي آسياي جنوب شرقي مستقيما به علت بيماري ايدز باشد. احتمال آلودگي به سل در فرد عادي با سيستم ايمني طبيعي تا پايان عمر، 5 تا 10 درصد است، حال آن كه احتمال ابتلاي يك بيمار مبتلا به ايدز به سل سالانه 7 تا 10 درصد است. در ايران نيز تقريبا آزمايش يك درصد بيماران مبتلا به سل، از نظر ويروس ايدز مثبت است. از آنجا كه هنوز بيماري ايدز در كشور ما، خيلي شايع نيست، گرفتاري كمتري داريم، اما بايد توجه داشته باشيم پرشتاب‌ترين منطقه رشد ايدز در جهان، مناطق آسيايي مجاور كشور ماست و از اين نظر، واقعا در وضعيت خطرناكي قرار داريم. براي ريشه‌كني مراجعه ديرهنگام، ضعف بيماريابي فعال از سل، ضعف پيشگيري اطرافيان، ضعف گزارش‌دهي مراكز درمان خصوصي، عملكرد نامناسب مراكز تشخيص پاراكلينيكي، ضعف در تشخيص باليني پزشكان و ضعف در نظام آموزش‌دهي ازجمله نقاط ضعف ما در برابر بيماري سل است كه موجب شناسايي كم بيمار در كشور مي‌شود. جز اين موارد، كمبود آزمايشگاه‌هاي تشخيص سل، كمبود نيروي انساني متخصص، ضعف در مهارت تكنيسين‌هاي آزمايشگاهي و كافي نبودن ابزار و امكانات به عنوان مشكلات مطرح در تشخيص و درمان سل در كشور است. به ياد داشته باشيم، سل اكنون خطري بالقوه است؛ اندكي غفلت مي‌تواند كشور را با مشكلات بسياري مواجه سازد. براي مبارزه و ريشه‌كني سل نيازمند تخصيص بودجه كافي و اجراي مستمر برنامه‌هاي پايش و نظارت هستيم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 557]
-
گوناگون
پربازدیدترینها