تبارشناسي روايات طبي در آخرين شماره پژوهش‌نامه قرآن و حديث

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: تبارشناسي روايات طبي در آخرين شماره پژوهش‌نامه قرآن و حديث
گروه انديشه: مقاله «تبارشناسي روايات طبي»، نوشته «علي نصيري» در آخرين شماره فصل‌نامه پژوهش‌نامه قرآن و حديث منتشر شد.
به گزارش خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، يكي از عرصه‌هايي كه به سنت به مفهوم عام و سنت نبوي به مفهوم خاص آن بدان اهتمام ورزيده، عرصه طب و بهداشت تن و روان است. در اين مقاله تلاش بر اين است كه به سئوالاتي كه در زمينه اين روايات مطرح است، پاسخ داده شود.

سئوالاتي كه در اين جستار نويسنده در پي پاسخ به آن‌هاست از اين قرار است: روايات طبي با توجه به منبع و سند آن‌ها در چه درجه‌اي از اعتبار قرار دارند؟ با فرض اعتبار منبع و صحت سند روايات طبي، معيار اعتبار آن‌ها چيست؟ به عبارت روشن‌تر آيا اين دست از روايات را بايد بسان روايات فقهي از روي تعبد پذيرفت يا آن‌كه مبناي پذيرش آن‌ها اثبات‌پذيري بر اساس دستاوردهاي قطعي علم است؟ آيا اساسا عرصه‌هايي هم‌چون طب و بهداشت در قلمرو دين و رسالت پيامبر اكرم(ص) مي‌گنجد يا نه؟ آيا با توجه به روايات طبي مي‌توان قلمرو دين را تعريف كرد؟

نويسنده بر آن است كه روايات طبي را در نگاه كلي مي‌توان به دو دسته؛ طب بدن و طب روان تقسيم كرد و اين دو دسته از روايات نيز به نوبه خود به؛ روايات طبي توصيفي و روايات طبي دستوري قابل تقسيم‌اند. «ابن‌قيم جوزي» امراض را به دو دسته؛ امراض بدني و امراض روحي تقسيم كرده و روايات طبي را ناظر به اين دو دسته دانسته است. از سوي ديگر مجموعه روايات طبي روان و تن به دو مرحله؛ پيشگيري و درمان ناظراند.

در اين جستار آمده است، از آن‌جا كه هدف دين تأمين سعادت دنيا و عقباي انسان‌هاست، به تمام مسائلي كه تأمين كننده اين هدف است، پرداخته است. عرصه‌هايي هم‌چون حكومت و سياست از اين قبيل است كه به خاطر ارتباط تنگاتنگ با سعادت آدميان مورد توجه تام دين قرار گرفته است.

نويسنده مي‌افزايد، آموزه‌هاي طبي را نيز در اين چارچوب بايد ارزيابي كرد. به اين معنا كه بخشي از سعادت انسان به سلامت و بهداشت روان و تن بستگي دارد. حتي دستيابي به رواني سالم و مهياي پرسش خداوند به داشتن بدني سالم و پرنشاط وابسته است. از اين رو در دين و آموزه‌هاي ديني، از آموزه‌هاي طبي سخن به ميان آمده است.

به زعم نگارنده، روايات طبي در صورتي كه داراي صحت سند باشند، در صورت عدم مخالفت با دستاوردهاي علمي، به خاطر انتساب به معصوم(ع) و نيز مطابقت با واقع داراي اعتبار خواهند بود. اصل اولي در برخورد با روايات طبي، فراگيري آن‌ها نسبت به زمان، مكان و اشخاص است، مگر قرينه‌اي بر خلاف آن وجود داشته باشد و اين امر خود بر فراگيري قلمرو دين دلالت دارد.

آخرين شماره فصل‌نامه علمي ـ پژوهشي «پژوهش‌نامه قرآن و حديث» به صاحب امتيازي انجمن علوم قرآن و حديث ايران، مديرمسئولي جعفر نكونام و سردبيري عباس همامي به تازگي وارد بازار نشر شد.
چهارشنبه 22 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 456]